மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் ஸூரா அல்பஜ்ர் - அல்பேனிய மொழிபெயர்ப்பு - ஹசன் நஹி - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

Suretu El Fexhr

வசனம்: 1

وَٱلۡفَجۡرِ

Betohem për muzgun e agimit

வசனம்: 2

وَلَيَالٍ عَشۡرٖ

dhe për dhjetë netët (e para të muajit Dhul Hixhxhe)!

வசனம்: 3

وَٱلشَّفۡعِ وَٱلۡوَتۡرِ

Betohem për çiftin dhe tekun

வசனம்: 4

وَٱلَّيۡلِ إِذَا يَسۡرِ

dhe për natën kur largohet!

வசனம்: 5

هَلۡ فِي ذَٰلِكَ قَسَمٞ لِّذِي حِجۡرٍ

A nuk janë këto betime të mëdha për njerëzit e mençur?!

வசனம்: 6

أَلَمۡ تَرَ كَيۡفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ

Vallë, a nuk e di ti se çfarë ka bërë Zoti yt me fisin Ad,

வசனம்: 7

إِرَمَ ذَاتِ ٱلۡعِمَادِ

banorë të Iremit me pallate shumështyllëshe,

வசனம்: 8

ٱلَّتِي لَمۡ يُخۡلَقۡ مِثۡلُهَا فِي ٱلۡبِلَٰدِ

të atillë që nuk janë krijuar askund tjetër në tokë si ata?!

வசனம்: 9

وَثَمُودَ ٱلَّذِينَ جَابُواْ ٱلصَّخۡرَ بِٱلۡوَادِ

Dhe me fisin Themud, që gdhendi shkëmbinjtë në luginë (për të bërë shtëpi)?

வசனம்: 10

وَفِرۡعَوۡنَ ذِي ٱلۡأَوۡتَادِ

Dhe me Faraonin, njeriun e hunjve (ku torturonte njerëzit)?

வசனம்: 11

ٱلَّذِينَ طَغَوۡاْ فِي ٱلۡبِلَٰدِ

Të gjithë këta shkelën çdo kufi në vendet e tyre,

வசனம்: 12

فَأَكۡثَرُواْ فِيهَا ٱلۡفَسَادَ

duke shtuar atje shthurjen dhe korrupsionin,

வசனம்: 13

فَصَبَّ عَلَيۡهِمۡ رَبُّكَ سَوۡطَ عَذَابٍ

prandaj Zoti yt lëshoi mbi ata kamxhikun e dënimit.

வசனம்: 14

إِنَّ رَبَّكَ لَبِٱلۡمِرۡصَادِ

Vërtet, Zoti yt është gjithnjë në pritë!

வசனம்: 15

فَأَمَّا ٱلۡإِنسَٰنُ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ رَبُّهُۥ فَأَكۡرَمَهُۥ وَنَعَّمَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَكۡرَمَنِ

Për sa i përket njeriut, kur Zoti i tij e sprovon atë, duke e ngritur lart dhe duke i dhënë mirësi, ai thotë: “Zoti im më ka nderuar.”

வசனம்: 16

وَأَمَّآ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ فَقَدَرَ عَلَيۡهِ رِزۡقَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَهَٰنَنِ

Por, kur e sprovon atë, duke ia ngushtuar mjetet e jetesës, ai thotë: “Zoti im më ka poshtëruar”.

வசனம்: 17

كَلَّاۖ بَل لَّا تُكۡرِمُونَ ٱلۡيَتِيمَ

Nuk është kështu! Por ju nuk silleni mirë me jetimët

வசனம்: 18

وَلَا تَحَٰٓضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ

dhe nuk e nxitni njëri-tjetrin për t’i ushqyer të varfrit.

வசனம்: 19

وَتَأۡكُلُونَ ٱلتُّرَاثَ أَكۡلٗا لَّمّٗا

Trashëgiminë (e të dobëtëve) e zhvatni me lakmi të pangopur,

வசனம்: 20

وَتُحِبُّونَ ٱلۡمَالَ حُبّٗا جَمّٗا

dhe e doni pasurinë me një dëshirë të pakufishme.

வசனம்: 21

كَلَّآۖ إِذَا دُكَّتِ ٱلۡأَرۡضُ دَكّٗا دَكّٗا

Por ani! Kur Toka të bëhet copë e thërrime,

வசனம்: 22

وَجَآءَ رَبُّكَ وَٱلۡمَلَكُ صَفّٗا صَفّٗا

kur të vijë Zoti yt (për të ndarë gjykimin) me engjëjt të rreshtuar radhë pas radhe,

வசனம்: 23

وَجِاْيٓءَ يَوۡمَئِذِۭ بِجَهَنَّمَۚ يَوۡمَئِذٖ يَتَذَكَّرُ ٱلۡإِنسَٰنُ وَأَنَّىٰ لَهُ ٱلذِّكۡرَىٰ

Dhe, kur të sillet Xhehenemi, atë Ditë njeriu do të kujtohet por ç’i duhet se u kujtua!

வசனம்: 24

يَقُولُ يَٰلَيۡتَنِي قَدَّمۡتُ لِحَيَاتِي

Ai do të thotë: “Ah, sikur të kisha bërë diçka të mirë për jetën time!”

வசனம்: 25

فَيَوۡمَئِذٖ لَّا يُعَذِّبُ عَذَابَهُۥٓ أَحَدٞ

Atë Ditë, askush nuk do të dënojë siç dënon Ai,

வசனம்: 26

وَلَا يُوثِقُ وَثَاقَهُۥٓ أَحَدٞ

e askush nuk do të lidhë në pranga siç lidh Ai!

வசனம்: 27

يَٰٓأَيَّتُهَا ٱلنَّفۡسُ ٱلۡمُطۡمَئِنَّةُ

O ti shpirt i qetësuar!

வசனம்: 28

ٱرۡجِعِيٓ إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةٗ مَّرۡضِيَّةٗ

Kthehu te Zoti yt, ti i kënaqur me Atë dhe Ai kënaqur me ty!

வசனம்: 29

فَٱدۡخُلِي فِي عِبَٰدِي

Bashkohu me robërit e Mi

வசனம்: 30

وَٱدۡخُلِي جَنَّتِي

dhe hyr në Xhenetin Tim!