معانی کا ترجمہ سورت فجر - البانوی ترجمہ - حسان ناھی - قرآن کریم انسائیکلوپیڈیا

El Fexhr

آیت: 1

وَٱلۡفَجۡرِ

Betohem për muzgun e agimit

آیت: 2

وَلَيَالٍ عَشۡرٖ

dhe për dhjetë netët (e para të muajit Dhul Hixhxhe)!

آیت: 3

وَٱلشَّفۡعِ وَٱلۡوَتۡرِ

Betohem për çiftin dhe tekun

آیت: 4

وَٱلَّيۡلِ إِذَا يَسۡرِ

dhe për natën kur largohet!

آیت: 5

هَلۡ فِي ذَٰلِكَ قَسَمٞ لِّذِي حِجۡرٍ

A nuk janë këto betime të mëdha për njerëzit e mençur?!

آیت: 6

أَلَمۡ تَرَ كَيۡفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ

Vallë, a nuk e di ti se çfarë ka bërë Zoti yt me fisin Ad,

آیت: 7

إِرَمَ ذَاتِ ٱلۡعِمَادِ

banorë të Iremit me pallate shumështyllëshe,

آیت: 8

ٱلَّتِي لَمۡ يُخۡلَقۡ مِثۡلُهَا فِي ٱلۡبِلَٰدِ

të atillë që nuk janë krijuar askund tjetër në tokë si ata?!

آیت: 9

وَثَمُودَ ٱلَّذِينَ جَابُواْ ٱلصَّخۡرَ بِٱلۡوَادِ

Dhe me fisin Themud, që gdhendi shkëmbinjtë në luginë (për të bërë shtëpi)?

آیت: 10

وَفِرۡعَوۡنَ ذِي ٱلۡأَوۡتَادِ

Dhe me Faraonin, njeriun e hunjve (ku torturonte njerëzit)?

آیت: 11

ٱلَّذِينَ طَغَوۡاْ فِي ٱلۡبِلَٰدِ

Të gjithë këta shkelën çdo kufi në vendet e tyre,

آیت: 12

فَأَكۡثَرُواْ فِيهَا ٱلۡفَسَادَ

duke shtuar atje shthurjen dhe korrupsionin,

آیت: 13

فَصَبَّ عَلَيۡهِمۡ رَبُّكَ سَوۡطَ عَذَابٍ

prandaj Zoti yt lëshoi mbi ata kamxhikun e dënimit.

آیت: 14

إِنَّ رَبَّكَ لَبِٱلۡمِرۡصَادِ

Vërtet, Zoti yt është gjithnjë në pritë!

آیت: 15

فَأَمَّا ٱلۡإِنسَٰنُ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ رَبُّهُۥ فَأَكۡرَمَهُۥ وَنَعَّمَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَكۡرَمَنِ

Për sa i përket njeriut, kur Zoti i tij e sprovon atë, duke e ngritur lart dhe duke i dhënë mirësi, ai thotë: “Zoti im më ka nderuar.”

آیت: 16

وَأَمَّآ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ فَقَدَرَ عَلَيۡهِ رِزۡقَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَهَٰنَنِ

Por, kur e sprovon atë, duke ia ngushtuar mjetet e jetesës, ai thotë: “Zoti im më ka poshtëruar”.

آیت: 17

كَلَّاۖ بَل لَّا تُكۡرِمُونَ ٱلۡيَتِيمَ

Nuk është kështu! Por ju nuk silleni mirë me jetimët

آیت: 18

وَلَا تَحَٰٓضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ

dhe nuk e nxitni njëri-tjetrin për t’i ushqyer të varfrit.

آیت: 19

وَتَأۡكُلُونَ ٱلتُّرَاثَ أَكۡلٗا لَّمّٗا

Trashëgiminë (e të dobëtëve) e zhvatni me lakmi të pangopur,

آیت: 20

وَتُحِبُّونَ ٱلۡمَالَ حُبّٗا جَمّٗا

dhe e doni pasurinë me një dëshirë të pakufishme.

آیت: 21

كَلَّآۖ إِذَا دُكَّتِ ٱلۡأَرۡضُ دَكّٗا دَكّٗا

Por ani! Kur Toka të bëhet copë e thërrime,

آیت: 22

وَجَآءَ رَبُّكَ وَٱلۡمَلَكُ صَفّٗا صَفّٗا

kur të vijë Zoti yt (për të ndarë gjykimin) me engjëjt të rreshtuar radhë pas radhe,

آیت: 23

وَجِاْيٓءَ يَوۡمَئِذِۭ بِجَهَنَّمَۚ يَوۡمَئِذٖ يَتَذَكَّرُ ٱلۡإِنسَٰنُ وَأَنَّىٰ لَهُ ٱلذِّكۡرَىٰ

Dhe, kur të sillet Xhehenemi, atë Ditë njeriu do të kujtohet por ç’i duhet se u kujtua!

آیت: 24

يَقُولُ يَٰلَيۡتَنِي قَدَّمۡتُ لِحَيَاتِي

Ai do të thotë: “Ah, sikur të kisha bërë diçka të mirë për jetën time!”

آیت: 25

فَيَوۡمَئِذٖ لَّا يُعَذِّبُ عَذَابَهُۥٓ أَحَدٞ

Atë Ditë, askush nuk do të dënojë siç dënon Ai,

آیت: 26

وَلَا يُوثِقُ وَثَاقَهُۥٓ أَحَدٞ

e askush nuk do të lidhë në pranga siç lidh Ai!

آیت: 27

يَٰٓأَيَّتُهَا ٱلنَّفۡسُ ٱلۡمُطۡمَئِنَّةُ

O ti shpirt i qetësuar!

آیت: 28

ٱرۡجِعِيٓ إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةٗ مَّرۡضِيَّةٗ

Kthehu te Zoti yt, ti i kënaqur me Atë dhe Ai kënaqur me ty!

آیت: 29

فَٱدۡخُلِي فِي عِبَٰدِي

Bashkohu me robërit e Mi

آیت: 30

وَٱدۡخُلِي جَنَّتِي

dhe hyr në Xhenetin Tim!