மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அல்இஸ்ரா - என்கோ மொழிபெயர்ப்பு- சுலைமான் காந்தி - பக்க எண் 283 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 8

عَسَىٰ رَبُّكُمۡ أَن يَرۡحَمَكُمۡۚ وَإِنۡ عُدتُّمۡ عُدۡنَاۚ وَجَعَلۡنَا جَهَنَّمَ لِلۡكَٰفِرِينَ حَصِيرًا

ߊ߬ ߢߐ߲߰ߘߐ߫ ߊߟߎ߫ ߡߊ߰ߙߌ ߘߌ߫ ߤߌߣߴߊߟߎ߫ ߟߊ߫ ߸ ߒ߬ߞߊ߬ ߣߴߊߟߎ߫ ߞߵߊߟߎ߫ ߣߐ߬ߡߊߛߊ߬ߦߌ߲߬ ߒ߬ ߝߣߊ߫ ߘߌ߫ ߒ߬ ߣߐ߬ߡߊߛߊ߬ߦߌ߲߬ ، ߊ߲ ߘߏ߲߬ ߣߊ߬ ߔߊߦߌߔߊߦߌ ߞߍ߫ ߟߊ߫ ߓߊ߲߬ߓߊ߮ ߟߎ߬ ߟߊߞߘߎ߬ ߦߙߐ ߟߋ߬ ߘߌ߫ ߜߍߕߙߍ߬.

வசனம்: 9

إِنَّ هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانَ يَهۡدِي لِلَّتِي هِيَ أَقۡوَمُ وَيُبَشِّرُ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ ٱلَّذِينَ يَعۡمَلُونَ ٱلصَّٰلِحَٰتِ أَنَّ لَهُمۡ أَجۡرٗا كَبِيرٗا

ߞߎ߬ߙߊ߬ߣߊ ߣߌ߲߬ ߦߋ߫ ߞߊ߲ߘߊߟߌ ߞߍ߫ ߟߊ߫ ‹ ߛߌߟߊ߫ › ߟߋ߫ ߡߊ߬ ߡߍ߲ ߕߋߟߋ߲ߣߍ߲߫ ، ߊ߬ ߣߴߊ߬ ߦߋ߫ ߘߟߊߝߎߟߌ ߞߍ߫ ߟߊ߫ ߘߍ߲߬ߞߣߍ߬ߦߊ߬ߓߊ߮ ߟߎ߫ ߟߋ߬ ߦߋ߫ ߸ ߡߍ߲ ߠߎ߬ ߦߋ߫ ߢߌ߬ߡߊ ߟߎ߬ ߞߍ߫ ߟߊ߫ ߸ ߞߏ߫ ߊ߬ߟߎ߬ ߢߍߛߌ߰ߣߍ߲߫ ߛߙߊ߬ ߓߟߋߓߟߋ߫ ߟߋ߬ ߟߊ߫.

வசனம்: 10

وَأَنَّ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ أَعۡتَدۡنَا لَهُمۡ عَذَابًا أَلِيمٗا

ߊ߬ ߣߌ߫ ߞߏ߫ ߡߍ߲ ߠߎ߫ ߘߍ߲߬ߞߣߍ߬ߦߊ߬ߣߍ߲߫ ߕߍ߫ ߛߎ߬ߟߊ߫ ߡߊ߬ ߸ ߊ߲ ߣߊ߬ ߖߊ߲߰ߞߕߊ߬ ߘߌߡߌ߲ߣߍ߲ ߠߋ߬ ߘߐߓߍ߲߬ ߠߴߏ߬ ߟߎ߬ ߦߋ߫.

வசனம்: 11

وَيَدۡعُ ٱلۡإِنسَٰنُ بِٱلشَّرِّ دُعَآءَهُۥ بِٱلۡخَيۡرِۖ وَكَانَ ٱلۡإِنسَٰنُ عَجُولٗا

ߡߐ߱ ߟߋ߬ ߕߊ߬ߣߊ ߡߊߞߟߌ߫ ߟߊ߫ ߸ ߦߏ߫ ߊ߬ ߦߋ߫ ߤߙߊ ߡߊߞߟߌ߫ ߟߊ߫ ߢߊ ߡߍ߲ ، ߓߊߏ߬ ߡߐ߱ ߦߋ߫ ߞߌߢߍߓߊ߯ߒߕߋ ߟߋ߬ ߘߌ߫.

வசனம்: 12

وَجَعَلۡنَا ٱلَّيۡلَ وَٱلنَّهَارَ ءَايَتَيۡنِۖ فَمَحَوۡنَآ ءَايَةَ ٱلَّيۡلِ وَجَعَلۡنَآ ءَايَةَ ٱلنَّهَارِ مُبۡصِرَةٗ لِّتَبۡتَغُواْ فَضۡلٗا مِّن رَّبِّكُمۡ وَلِتَعۡلَمُواْ عَدَدَ ٱلسِّنِينَ وَٱلۡحِسَابَۚ وَكُلَّ شَيۡءٖ فَصَّلۡنَٰهُ تَفۡصِيلٗا

ߊ߲ ߞߊ߬ ߛߎ ߣߌ߫ ߕߟߋ߬ߘߐ߬ߟߊ ߞߍ߫ ߕߐ߰ߡߊ߬ߛߙߋ߫ ߝߌ߬ߟߊ߫ ߟߋ߬ ߘߌ߫ ߸ ߊ߲ ߞߊ߬ ߛߎ ߕߐ߰ߡߊ߬ߛߙߋ ߕߍ߬ ߸ ߞߊ߬ ߕߟߋ߬ߘߐ߬ߟߊ ߕߐ߰ߡߊ߬ߛߙߋ ߞߍ߫ ߦߋߟߌߟߊ߲߫ ߘߌ߫ ، ߛߴߊߟߎ߫ ߘߌ߫ ߢߊ߬ߒߡߊ߭ ߢߌߣߌ߲߫ ߊߟߎ߫ ߡߊ߰ߙߌ ߝߍ߬ ( ߏ ߕߎ߬ߡߊ ߟߊ߫ ) ، ߊ߬ ߣߌ߫ ߛߴߊߟߎ߫ ߘߌ߫ ߛߊ߲߭ ߠߎ߬ ߦߙߌߞߊ ߖߊ߬ߕߋ߬ߟߌ ߟߐ߲߫ ، ߊ߲ ߘߏ߲߬ ߞߊ߬ ߞߏ ߓߍ߯ ߝߊߙߊ߲ߝߊߛߌ߫ ߟߋ߬ ߥߟߋߟߋ߫.

வசனம்: 13

وَكُلَّ إِنسَٰنٍ أَلۡزَمۡنَٰهُ طَٰٓئِرَهُۥ فِي عُنُقِهِۦۖ وَنُخۡرِجُ لَهُۥ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ كِتَٰبٗا يَلۡقَىٰهُ مَنشُورًا

ߊ߲ ߞߊ߬ ߡߐ߱ ߞߋ߬ߟߋ߲߬ߞߋ߬ߟߋ߲߬ߣߊ ߟߊ߫ ߞߐ߬ߣߐ ߛߘߌ߬ ߊ߬ ߞߊ߲ ߠߊ߫ ߟߋ߬ ߸ ߊ߲ ߧߋ߫ ߓߍ߯ ߕߊ ߏ߬ ߟߋ ߟߊߓߐ߫ ߟߴߊ߬ ߦߋ߫ ߟߐ߬ߓߊ ߟߏ߲ ߟߍߙߊ ߘߌ߫ ، ߊ߬ ߦߴߏ߬ ߟߊߞߊ߬ߣߍ߲ ߓߍ߲߬ߢߐ߲߰ߦߊ߬ ߟߊ߫.

வசனம்: 14

ٱقۡرَأۡ كِتَٰبَكَ كَفَىٰ بِنَفۡسِكَ ٱلۡيَوۡمَ عَلَيۡكَ حَسِيبٗا

ߞߏ߫ ߌ ߟߊ߫ ߟߍߙߊ ߞߊ߬ߙߊ߲߬ ߓߊ߫ ߸ ߌ ߖߍ߬ߘߍ ߘߌ߫ ߥߛߊ߬ ߞߍ߫ ߖߊ߬ߕߋ߬ߓߐ߬ߟߊ߫ ߘߌ߫ ߓߌ߬ ߌ ߖߍ߬ߘߍ߫ ߞߎ߲߬.

வசனம்: 15

مَّنِ ٱهۡتَدَىٰ فَإِنَّمَا يَهۡتَدِي لِنَفۡسِهِۦۖ وَمَن ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيۡهَاۚ وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٞ وِزۡرَ أُخۡرَىٰۗ وَمَا كُنَّا مُعَذِّبِينَ حَتَّىٰ نَبۡعَثَ رَسُولٗا

ߡߍ߲ ߓߊ߯ ߞߊ߲ߘߊ߫ ߏ߬ ߦߋ߫ ߞߊ߲ߘߊ߫ ߟߴߊ߬ ߖߍ߬ߘߍ߫ ߟߋ߬ ߦߋ߫ ، ߡߍ߲ ߓߊ߯ ߝߟߌ߬ ߏ߬ ߦߋ߫ ߝߌ߬ߟߌ ߞߍ߫ ߟߴߊ߬ ߖߍ߬ߘߍ߫ ߟߋ߬ ߟߊ߫ ، ߘߏ߬ߣߌ߲߬ ߕߌ߮ ߘߏ߫ ߞߏ߬ߣߌ߲߬ ߕߴߛߋ߫ ߘߏ߬ߣߌ߲߬ ߕߌ߰ ߜߘߍ߫ ߘߏ߬ߣߌ߲ ߕߊ߬ ߟߊ߫ ، ߊ߲ ߘߏ߲߬ ߕߍ߫ ߖߊ߲߰ߞߕߊ߬ߟߌ߫ ߞߍ߫ ߟߊ߫ ߸ ߝߏ߫ ߊ߲ ߓߊ߯ ߞߋߟߊ ߘߏ߫ ߟߊߥߌ߬ߟߌ߫ ߟߋ߬ ߡߎߣߎ߲߬ ߖߐ߫.

வசனம்: 16

وَإِذَآ أَرَدۡنَآ أَن نُّهۡلِكَ قَرۡيَةً أَمَرۡنَا مُتۡرَفِيهَا فَفَسَقُواْ فِيهَا فَحَقَّ عَلَيۡهَا ٱلۡقَوۡلُ فَدَمَّرۡنَٰهَا تَدۡمِيرٗا

ߣߴߊ߲ ߧߴߊ߬ ߝߍ߬ ߞߊ߬ ߛߏ ߡߍ߲ ߛߌߟߊߛߊ߬ ߸ ߊ߲ ߧߋ߫ ߦߋ߲߬ ߡߐ߰ ߡߊߣߍߡߊߣߍ߲ ߠߎ߫ ߟߋ߬ ߞߣߐߘߐߖߡߊߙߌ߫ ߟߊ߫ ߸ ߏ߬ ߟߎ߬ ߘߌ߫ ߔߊߟߊ߲ߞߊ ߟߊߘߏ߲߬ ߦߋ߲߬ ، ߞߐ߲߬ߞߐ߲߬ߒ߬ߡߊ߬ ߞߊ߲ ߘߌ߫ ߓߋ߬ ߊ߬ߟߎ߫ ߞߊ߲߬ ߏ߬ ߘߐ߫ ߜߏߓߌ߫ ، ߏ߬ ߓߊ߯ ߞߍ߫ ߸ ߊ߲ ߘߌ߫ ߦߋ߲߬ ߓߍߘߍ߲ߛߍ߫ ߟߋߎ߫.

வசனம்: 17

وَكَمۡ أَهۡلَكۡنَا مِنَ ٱلۡقُرُونِ مِنۢ بَعۡدِ نُوحٖۗ وَكَفَىٰ بِرَبِّكَ بِذُنُوبِ عِبَادِهِۦ خَبِيرَۢا بَصِيرٗا

ߊ߲ ߓߘߊ߫ ߝߊ߯ߘߐߞߍ߫ ߖߋ߬ߟߌߖߋ߬ߟߌ߫ ߟߋ߬ ߛߌߟߊߛߊ߬ ߣߎߤߎ߲߫ ( ߕߊ߬ߡߌ߲) ߞߐ߫؟ ߌ ߡߊ߰ߙߌ ߘߏ߲߬ ߥߛߊ߬ ߘߊ߫ ߞߟߊ߬ߡߊ߬ߓߊ߯ ߘߌ߫ ߸ ߊ߬ ߣߌ߫ ߦߋߟߌߓߊ߯ ߘߌ߫ ߊ߬ ߟߊ߫ ߖߐ߲߭ ߠߎ߫ ߖߟߎ߬ߡߎ߲ ߠߎ߬ ߟߊ߫.