மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அல்பகரா - அகான் மொழிபெயர்ப்பு - அசாந்தி - ஹாரூன் இஸ்மாயில் - பக்க எண் 3 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 6

إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ سَوَآءٌ عَلَيۡهِمۡ ءَأَنذَرۡتَهُمۡ أَمۡ لَمۡ تُنذِرۡهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ

Nokorε sε, wͻn a wͻ’po (nokorε) no deε, εyε asεm korͻ ma wͻn; sε wotu wͻn fo o, anaasε w’anntu wͻn fo o, wͻ’nnye nni.

வசனம்: 7

خَتَمَ ٱللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ وَعَلَىٰ سَمۡعِهِمۡۖ وَعَلَىٰٓ أَبۡصَٰرِهِمۡ غِشَٰوَةٞۖ وَلَهُمۡ عَذَابٌ عَظِيمٞ

Nyankopͻn asi wͻn akoma ne wͻn aso, na wͻn ani nso akatasoͻ kata so; na wͻn wͻ asotwee kεseε paa.

வசனம்: 8

وَمِنَ ٱلنَّاسِ مَن يَقُولُ ءَامَنَّا بِٱللَّهِ وَبِٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ وَمَا هُم بِمُؤۡمِنِينَ

Nnipa no mu bi nso wͻhͻ a, wͻ’ka sε: “Yε’gye Nyankopͻn ne Da a etwa toͻ no di, aberε nso a wͻ’nnyε agyidiefoͻ.

வசனம்: 9

يُخَٰدِعُونَ ٱللَّهَ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَمَا يَخۡدَعُونَ إِلَّآ أَنفُسَهُمۡ وَمَا يَشۡعُرُونَ

(Wͻn adwen ne sε) wͻ’redaadaa Nyankopͻn ne wͻn a wͻ’agye adie no; wͻn ara na wͻ’redaadaa wͻn ho nanso wͻ’nnim.

வசனம்: 10

فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٞ فَزَادَهُمُ ٱللَّهُ مَرَضٗاۖ وَلَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمُۢ بِمَا كَانُواْ يَكۡذِبُونَ

Yadeε wͻ wͻn akoma mu, enti Nyankopͻn de yadeε no bio aka wͻn ho; na asotwee a εyε ya paa da hͻ ma wͻn, εnam atorͻsεm a wͻ’die no ho nti.

வசனம்: 11

وَإِذَا قِيلَ لَهُمۡ لَا تُفۡسِدُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ قَالُوٓاْ إِنَّمَا نَحۡنُ مُصۡلِحُونَ

Sε yεka kyerε wͻn sε: “Monhwε na moanni nsεmmͻne wͻ asaase no so a”, deε wͻ’ka ne sε: “Yεn mmom na yεreyε ntotoeε pa.”

வசனம்: 12

أَلَآ إِنَّهُمۡ هُمُ ٱلۡمُفۡسِدُونَ وَلَٰكِن لَّا يَشۡعُرُونَ

Ampa sε, wͻ’ne nsεmmͻnedifoͻ no, nanso wͻ’nhunu saa.

வசனம்: 13

وَإِذَا قِيلَ لَهُمۡ ءَامِنُواْ كَمَآ ءَامَنَ ٱلنَّاسُ قَالُوٓاْ أَنُؤۡمِنُ كَمَآ ءَامَنَ ٱلسُّفَهَآءُۗ أَلَآ إِنَّهُمۡ هُمُ ٱلسُّفَهَآءُ وَلَٰكِن لَّا يَعۡلَمُونَ

Sε yεka kyerε wͻn sε: “Monye ni sεdeε nnipa no agye adie no a”, deε wͻ’ka nesε, yεnye ni sεdeε nkwaseafoͻ no agye adie no?” Nokorε nso sε, wͻn mmom ne nkwaseafoͻ no, nanso wͻ’nnim.

வசனம்: 14

وَإِذَا لَقُواْ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ قَالُوٓاْ ءَامَنَّا وَإِذَا خَلَوۡاْ إِلَىٰ شَيَٰطِينِهِمۡ قَالُوٓاْ إِنَّا مَعَكُمۡ إِنَّمَا نَحۡنُ مُسۡتَهۡزِءُونَ

Sε wͻ’hyia wͻn a wͻ’agye adie no a, wͻ’ka (de daadaa wͻn) sε: ”Yε’gye di”. Sε wͻ’san kͻ wͻn abonsamfoͻ no hͻ na εka wͻ’ne wͻn nko ara a, deε wͻ’ka nesε: “Nokorε sε yε’ka mo ho, na mmom yεredi (wͻn ho) fεw kwa”.

வசனம்: 15

ٱللَّهُ يَسۡتَهۡزِئُ بِهِمۡ وَيَمُدُّهُمۡ فِي طُغۡيَٰنِهِمۡ يَعۡمَهُونَ

Nyankopͻn betua wͻn fεw die no so ka, na W’ama wͻn kwan wͻ wͻn asoͻden no mu ama wͻn adi akͻneaba wᴐ anifira mu.

வசனம்: 16

أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ ٱشۡتَرَوُاْ ٱلضَّلَٰلَةَ بِٱلۡهُدَىٰ فَمَا رَبِحَت تِّجَٰرَتُهُمۡ وَمَا كَانُواْ مُهۡتَدِينَ

Saa nkorͻfoͻ no na wͻ’de tenenee no akͻtͻ yera; na mfasoͻ biara amma wͻn adwadie no so, na wͻ’nnyε ateneneefoͻ.