மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அல்அன்ஆம் - அகான் மொழிபெயர்ப்பு - அசாந்தி - ஹாரூன் இஸ்மாயில் - பக்க எண் 129 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 9

وَلَوۡ جَعَلۡنَٰهُ مَلَكٗا لَّجَعَلۡنَٰهُ رَجُلٗا وَلَلَبَسۡنَا عَلَيۡهِم مَّا يَلۡبِسُونَ

Sε Y’εyεε Soro abͻfoͻ maa no a, anka Yε’bεyε no onipa, na Y’ama wͻn adwen ayε wͻn basaa sεdeε wͻn adwen ayε wͻn basaa no.

வசனம்: 10

وَلَقَدِ ٱسۡتُهۡزِئَ بِرُسُلٖ مِّن قَبۡلِكَ فَحَاقَ بِٱلَّذِينَ سَخِرُواْ مِنۡهُم مَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ

Ampa sε, wͻ’dii Asomafoͻ a wͻ’dii w’anim kan no ho fεw nanso deε aserefoͻ no de dii wͻn ho fεw no betwaa wͻn ho hyiae.

வசனம்: 11

قُلۡ سِيرُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ ثُمَّ ٱنظُرُواْ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُكَذِّبِينَ

Ka sε: “Monante (anaasε montu kwan) wͻ asaase no so na monhwε sεdeε wͻn a wͻ’poo nokorε no awieε si wieε “.

வசனம்: 12

قُل لِّمَن مَّا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ قُل لِّلَّهِۚ كَتَبَ عَلَىٰ نَفۡسِهِ ٱلرَّحۡمَةَۚ لَيَجۡمَعَنَّكُمۡ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ لَا رَيۡبَ فِيهِۚ ٱلَّذِينَ خَسِرُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ فَهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ

Kasε: “Hwan na nneεma a εwͻ soro ne asaase so yε ne dea?” (Nkͻmhyεni) ka sε: “Ɛwͻ Nyankopͻn”. W’ahyehyε Ahummͻborͻ ama Neho. Ampa sε, Ɔbεboa moano wͻ Wusͻreε Da no a akyinnyeε biara nni ho no mu, wͻn a w’abrε wͻn ho aguo no ne wͻn a wͻ’nnye nnie no.

வசனம்: 13

۞ وَلَهُۥ مَا سَكَنَ فِي ٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِۚ وَهُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ

Adeε a εte anadwo ne adekyeε mu nyinaa nso wͻ no. Ɔne Otiefoͻ a Ɔte biribiara, Ɔne Onimdefoͻ no.

வசனம்: 14

قُلۡ أَغَيۡرَ ٱللَّهِ أَتَّخِذُ وَلِيّٗا فَاطِرِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَهُوَ يُطۡعِمُ وَلَا يُطۡعَمُۗ قُلۡ إِنِّيٓ أُمِرۡتُ أَنۡ أَكُونَ أَوَّلَ مَنۡ أَسۡلَمَۖ وَلَا تَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ

Ka sε: “Menfri Nyankopͻn, ͻsoro ne asaase Yεfoͻ no, (Otumfoͻ a) Ɔbͻ (abͻdeε nyinaa) akͻnhoma, na obi mmͻ no akͻnhoma no akyi mfa okyitaafoͻ (foforͻ)?” Ka sε: “Medeε yahyε me sε menyε onipa a odikan a wayε Muslim aberε neho ase ama Nyankopͻn”, na hwε yie na w’ankͻka wͻn a wͻ’de biribi bata Nyankopͻn ho no ho.

வசனம்: 15

قُلۡ إِنِّيٓ أَخَافُ إِنۡ عَصَيۡتُ رَبِّي عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمٖ

Kasε: “Medeε mesuro sε mεyε me Wura Nyankopͻn asεm no ho asoͻden εnam Da kεseε no asotwee no ho nti.

வசனம்: 16

مَّن يُصۡرَفۡ عَنۡهُ يَوۡمَئِذٖ فَقَدۡ رَحِمَهُۥۚ وَذَٰلِكَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡمُبِينُ

Obi a yεbeyi (saa asotwee no) afri neso wͻ saa Da no mu no, nokorε sε na yahu no mmͻbͻ. Na εno ne nkonimdie a εda adi pefee no.

வசனம்: 17

وَإِن يَمۡسَسۡكَ ٱللَّهُ بِضُرّٖ فَلَا كَاشِفَ لَهُۥٓ إِلَّا هُوَۖ وَإِن يَمۡسَسۡكَ بِخَيۡرٖ فَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ

Sε Nyankopͻn de ͻhaw bi to woso a, obiara nnihͻ a obetumi ayi afri hͻ, gyesε Ɔno ara, sε Ɔma papa bi nso to wo a, Ɔno ara na Ɔwͻ biribiara so tumi.

வசனம்: 18

وَهُوَ ٱلۡقَاهِرُ فَوۡقَ عِبَادِهِۦۚ وَهُوَ ٱلۡحَكِيمُ ٱلۡخَبِيرُ

Ɔne Opumpuni a Ɔkorͻn wͻ Nenkoa soͻ, na Ɔne Onyansafoͻ no, Ɔne Amanebͻfoͻ no (a Ɔbεbͻ mo dwuma a modiiε nyinaa ho amaneε (wͻ Atemmuda).