மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் ஸூரா அல்கியாமா - அசாம் மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

ছুৰা আল-ক্বিয়ামাহ

வசனம்: 1

لَاۤ اُقْسِمُ بِیَوْمِ الْقِیٰمَةِ ۟ۙ

মই শপত কৰিছোঁ ক্বিয়ামতৰ দিৱসৰ,

வசனம்: 2

وَلَاۤ اُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ ۟

মই আৰু শপত কৰিছোঁ আত্মনিন্দাকাৰী আত্মাৰ,

வசனம்: 3

اَیَحْسَبُ الْاِنْسَانُ اَلَّنْ نَّجْمَعَ عِظَامَهٗ ۟ؕ

মানুহে ভাবে নেকি যে, আমি কেতিয়াও তাৰ অস্থিসমূহ একত্ৰিত কৰিব নোৱাৰিম?

வசனம்: 4

بَلٰى قٰدِرِیْنَ عَلٰۤی اَنْ نُّسَوِّیَ بَنَانَهٗ ۟

কিয় নোৱাৰিম, আমি তাৰ আঙুলিৰ অগ্ৰভাগসমূহকো (পাববোৰকো) পুনৰ্বিন্যস্ত কৰিবলৈ সক্ষম।

வசனம்: 5

بَلْ یُرِیْدُ الْاِنْسَانُ لِیَفْجُرَ اَمَامَهٗ ۟ۚ

বৰং মানুহে ভৱিষ্যতেও পাপকৰ্ম কৰিবলৈ ইচ্ছুক।

வசனம்: 6

یَسْـَٔلُ اَیَّانَ یَوْمُ الْقِیٰمَةِ ۟ؕ

সি প্ৰশ্ন কৰে, ক্বিয়ামত দিৱস কেতিয়া আহিব?

வசனம்: 7

فَاِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ ۟ۙ

এতেকে যেতিয়া চকু স্থিৰ হৈ যাব,

வசனம்: 8

وَخَسَفَ الْقَمَرُ ۟ۙ

আৰু চন্দ্ৰ জ্যোতিবিহীন হৈ পৰিব,

வசனம்: 9

وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ ۟ۙ

আৰু যেতিয়া সূৰ্য আৰু চন্দ্ৰক একত্ৰিত কৰা হ’ব-

வசனம்: 10

یَقُوْلُ الْاِنْسَانُ یَوْمَىِٕذٍ اَیْنَ الْمَفَرُّ ۟ۚ

সেইদিনা মানুহে ক’ব, ‘আজি পলাবলৈ স্থান ক’ত’?

வசனம்: 11

كَلَّا لَا وَزَرَ ۟ؕ

কেতিয়াও নহয়, কোনো আশ্ৰয়স্থল নাই।

வசனம்: 12

اِلٰى رَبِّكَ یَوْمَىِٕذِ ١لْمُسْتَقَرُّ ۟ؕ

সেইদিনা ঠাই হ’ব কেৱল তোমাৰ প্ৰতিপালকৰ ওচৰত।

வசனம்: 13

یُنَبَّؤُا الْاِنْسَانُ یَوْمَىِٕذٍ بِمَا قَدَّمَ وَاَخَّرَ ۟ؕ

সেইদিনা মানুহক অৱহিত কৰোৱা হ’ব, সি আগলৈ কি পঠিয়াইছিল আৰু পিছফালে কি থৈ আহিছে।

வசனம்: 14

بَلِ الْاِنْسَانُ عَلٰی نَفْسِهٖ بَصِیْرَةٌ ۟ۙ

বৰং মানুহে নিজেই নিজৰ বিষয়ে সম্যক অৱগত,

வசனம்: 15

وَّلَوْ اَلْقٰى مَعَاذِیْرَهٗ ۟ؕ

যদিও সি নানা অজুহাত দেখুৱায়।

வசனம்: 16

لَا تُحَرِّكْ بِهٖ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهٖ ۟ؕ

ততাতৈয়াকৈ অহী আয়ত্ত্ব কৰাৰ বাবে তুমি তোমাৰ জিভাক দ্ৰুত সঞ্চালন নকৰিবা।

வசனம்: 17

اِنَّ عَلَیْنَا جَمْعَهٗ وَقُرْاٰنَهٗ ۟ۚۖ

নিশ্চয় ইয়াৰ সংৰক্ষণ আৰু পাঠ কৰোৱাৰ দায়িত্ব আমাৰেই।

வசனம்: 18

فَاِذَا قَرَاْنٰهُ فَاتَّبِعْ قُرْاٰنَهٗ ۟ۚ

এতেকে আমি যেতিয়া (জিব্ৰীলৰ মাধ্যমত) ইয়াক পাঠ কৰোঁ তুমি তেতিয়া সেই পাঠৰ অনুসৰণ কৰিবা,

வசனம்: 19

ثُمَّ اِنَّ عَلَیْنَا بَیَانَهٗ ۟ؕ

তাৰ পিছত ইয়াৰ বৰ্ণনাৰ দায়িত্বও নিশ্চিতভাৱে আমাৰেই।

வசனம்: 20

كَلَّا بَلْ تُحِبُّوْنَ الْعَاجِلَةَ ۟ۙ

কেতিয়াও নহয়, বৰং তোমালোকে পৃথিৱীৰ জীৱনকহে ভাল পোৱা;

வசனம்: 21

وَتَذَرُوْنَ الْاٰخِرَةَ ۟ؕ

আৰু তোমালোকে আখিৰাতক অৱহেলা কৰা।

வசனம்: 22

وُجُوْهٌ یَّوْمَىِٕذٍ نَّاضِرَةٌ ۟ۙ

সেইদিনা কিছুমান মুখমণ্ডল উজ্জ্বল হ’ব,

வசனம்: 23

اِلٰى رَبِّهَا نَاظِرَةٌ ۟ۚ

সিহঁত নিজ প্ৰতিপালকৰ প্ৰতি চাই থাকিব।

வசனம்: 24

وَوُجُوْهٌ یَّوْمَىِٕذٍ بَاسِرَةٌ ۟ۙ

আৰু সেইদিনা কিছুমান মুখমণ্ডল বিবৰ্ণ হৈ পৰিব,

வசனம்: 25

تَظُنُّ اَنْ یُّفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ ۟ؕ

সিহঁতে ধাৰণা কৰিব যে, এটা ধ্বংসকাৰী বিপৰ্যয় সিহঁতৰ ওপৰত আপতিত হ’ব।

வசனம்: 26

كَلَّاۤ اِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِیَ ۟ۙ

নিশ্চয়, যেতিয়া প্ৰাণ কণ্ঠাগত হ’ব,

வசனம்: 27

وَقِیْلَ مَنْ ٚ— رَاقٍ ۟ۙ

আৰু কোৱা হ’ব, ‘কোনে তাক ৰক্ষা কৰিব’?

வசனம்: 28

وَّظَنَّ اَنَّهُ الْفِرَاقُ ۟ۙ

তেতিয়া তাৰ প্ৰত্যেয় হ’ব যে, এইটোৱে বিদায়ক্ষণ।

வசனம்: 29

وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ ۟ۙ

আৰু ভৰিৰ লগত ভৰি জোঁট খাই যাব।

வசனம்: 30

اِلٰى رَبِّكَ یَوْمَىِٕذِ ١لْمَسَاقُ ۟ؕ۠

সেইদিনা তোমাৰ প্ৰতিপালকৰ ওচৰতেই সকলোকে খেদি নিয়া হ’ব।

வசனம்: 31

فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلّٰى ۟ۙ

কাৰণ সি বিশ্বাস কৰা নাই আৰু ছালাতো আদায় কৰা নাই।

வசனம்: 32

وَلٰكِنْ كَذَّبَ وَتَوَلّٰى ۟ۙ

বৰং সি সত্য প্ৰত্যাখ্যান কৰিছিল আৰু মুখ ঘূৰাই লৈছিল।

வசனம்: 33

ثُمَّ ذَهَبَ اِلٰۤی اَهْلِهٖ یَتَمَطّٰى ۟ؕ

তাৰ পিছত সি অহংকাৰ কৰি নিজ পৰিয়ালৰ ওচৰলৈ উভতি গৈছিল,

வசனம்: 34

اَوْلٰى لَكَ فَاَوْلٰى ۟ۙ

দুৰ্ভোগ তোমাৰ বাবে অতি দুৰ্ভোগ!

வசனம்: 35

ثُمَّ اَوْلٰى لَكَ فَاَوْلٰى ۟ؕ

আকৌ দুৰ্ভোগ তোমাৰ বাবে অতি দুৰ্ভোগ!

வசனம்: 36

اَیَحْسَبُ الْاِنْسَانُ اَنْ یُّتْرَكَ سُدًی ۟ؕ

মানুহে ভাবে নেকি যে, তাক এনেই এৰি দিয়া হ’ব?

வசனம்: 37

اَلَمْ یَكُ نُطْفَةً مِّنْ مَّنِیٍّ یُّمْنٰى ۟ۙ

সি বীৰ্যৰ শুক্ৰবিন্দু নাছিলনে, যিটো স্খলিত হয়?

வசனம்: 38

ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوّٰى ۟ۙ

তাৰ পিছত সেইটো ‘আলাক্বাত’ পৰিণত হয়। তাৰ পিছত আল্লাহে তাক সৃষ্টি কৰে আৰু সুঠাম কৰে।

வசனம்: 39

فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَیْنِ الذَّكَرَ وَالْاُ ۟ؕ

তাৰ পিছত তেওঁ তাৰ পৰাই সৃষ্টি কৰে যোৰ যোৰকৈ নৰ-নাৰী।

வசனம்: 40

اَلَیْسَ ذٰلِكَ بِقٰدِرٍ عَلٰۤی اَنْ یُّحْیِ الْمَوْتٰى ۟۠

সেইজন স্ৰষ্টা মৃতক পুনৰ্জীৱিত কৰিবলৈ সক্ষম নহয়নে বাৰু?