மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் ஸூரா அந்நபஃ - அசாம் மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

ছুৰা আন-নাবা'

வசனம்: 1

عَمَّ یَتَسَآءَلُوْنَ ۟ۚ

সিহঁতে কি বিষয়ে পৰস্পৰে সোধ-পোচ কৰি আছে?

வசனம்: 2

عَنِ النَّبَاِ الْعَظِیْمِ ۟ۙ

মহা সংবাদটোৰ বিষয়ে (নেকি?),

வசனம்: 3

الَّذِیْ هُمْ فِیْهِ مُخْتَلِفُوْنَ ۟ؕ

যি বিষয়ে সিহঁতে মতানৈক্য কৰিছে।

வசனம்: 4

كَلَّا سَیَعْلَمُوْنَ ۟ۙ

কেতিয়াও নহয়, সিহঁতে অতিশীঘ্ৰেই জানিবলৈ পাব।

வசனம்: 5

ثُمَّ كَلَّا سَیَعْلَمُوْنَ ۟

তাৰ পিছত, কেতিয়াও নহয়, সিহঁতে অতিশীঘ্ৰেই জানিবলৈ পাব।

வசனம்: 6

اَلَمْ نَجْعَلِ الْاَرْضَ مِهٰدًا ۟ۙ

আমি পৃথিৱীখনক শয্যা বনোৱা নাইনে?

வசனம்: 7

وَّالْجِبَالَ اَوْتَادًا ۟ۙ

আৰু পৰ্বতসমূহক পেৰেক?

வசனம்: 8

وَّخَلَقْنٰكُمْ اَزْوَاجًا ۟ۙ

আৰু আমি তোমালোকক সৃষ্টি কৰিছো যোৰা-যোৰা।

வசனம்: 9

وَّجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا ۟ۙ

আৰু তোমালোকৰ টোপনিক কৰি দিছোঁ বিশ্ৰাম।

வசனம்: 10

وَّجَعَلْنَا الَّیْلَ لِبَاسًا ۟ۙ

আৰু ৰাতিক কৰি দিছোঁ আৱৰণ।

வசனம்: 11

وَّجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا ۟ۚ

আৰু দিনক কৰি দিছোঁ জীৱিকা উপাৰ্জনৰ উপযোগী।

வசனம்: 12

وَبَنَیْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعًا شِدَادًا ۟ۙ

আৰু আমি তোমালোকৰ ওপৰত নিৰ্মান কৰিছোঁ সুদৃঢ় সাতখন আকাশ।

வசனம்: 13

وَّجَعَلْنَا سِرَاجًا وَّهَّاجًا ۟ۙ

আৰু আমি সৃষ্টি কৰিছোঁ এটি উজ্জল প্ৰদীপ।

வசனம்: 14

وَّاَنْزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرٰتِ مَآءً ثَجَّاجًا ۟ۙ

আৰু আমি বৰ্ষণ কৰিছোঁ মেঘমালাৰ পৰা প্ৰচুৰ পানী।

வசனம்: 15

لِّنُخْرِجَ بِهٖ حَبًّا وَّنَبَاتًا ۟ۙ

যাতে তাৰ দ্বাৰা আমি উৎপন্ন কৰিব পাৰোঁ শস্য আৰু উদ্ভিদ।

வசனம்: 16

وَّجَنّٰتٍ اَلْفَافًا ۟ؕ

লগতে ঘন সন্নিবিষ্ট উদ্যান।

வசனம்: 17

اِنَّ یَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِیْقَاتًا ۟ۙ

নিশ্চয় নিৰ্ধাৰিত আছে বিচাৰৰ দিন।

வசனம்: 18

یَّوْمَ یُنْفَخُ فِی الصُّوْرِ فَتَاْتُوْنَ اَفْوَاجًا ۟ۙ

সেইদিনা শিঙাত ফুঁ দিয়া হ’ব তেতিয়া তোমালোকে দলে দলে আহিবা।

வசனம்: 19

وَّفُتِحَتِ السَّمَآءُ فَكَانَتْ اَبْوَابًا ۟ۙ

আৰু আকাশখন খুলি দিয়া হ’ব, ফলত ই হ’ব বহু দুৱাৰবিশিষ্ট।

வசனம்: 20

وَّسُیِّرَتِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا ۟ؕ

আৰু পৰ্বতসমূহক চালিত কৰা হ’ব, ফলত সেইবোৰ হৈ যাব বালিময় মৰীচিকাৰ দৰে।

வசனம்: 21

اِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتْ مِرْصَادًا ۟ۙ

নিশ্চয় জাহান্নাম খাপ পাতি ৰৈ আছে।

வசனம்: 22

لِّلطَّاغِیْنَ مَاٰبًا ۟ۙ

সীমালংঘনকাৰীসকলৰ বাবে প্ৰত্যাৱৰ্তনস্থল হিচাপে।

வசனம்: 23

لّٰبِثِیْنَ فِیْهَاۤ اَحْقَابًا ۟ۚ

তাত সিহঁতে যুগ যুগ ধৰি অৱস্থান কৰিব।

வசனம்: 24

لَا یَذُوْقُوْنَ فِیْهَا بَرْدًا وَّلَا شَرَابًا ۟ۙ

তাত সিহঁতে শীতল (বস্তুৰ) সোৱাদ গ্ৰহণ কৰিব নোৱাৰিব, লগতে উপযুক্ত পানীও নাপাব।

வசனம்: 25

اِلَّا حَمِیْمًا وَّغَسَّاقًا ۟ۙ

উতলা পানী আৰু দুৰ্গন্ধময় পুঁজৰ বাহিৰে।

வசனம்: 26

جَزَآءً وِّفَاقًا ۟ؕ

এইটোৱেই (সিহঁতৰ) উপযুক্ত প্ৰতিফল।

வசனம்: 27

اِنَّهُمْ كَانُوْا لَا یَرْجُوْنَ حِسَابًا ۟ۙ

নিশ্চয় সিহঁতে কেতিয়াও হিচাব-নিকাচৰ আশা কৰা নাছিল।

வசனம்: 28

وَّكَذَّبُوْا بِاٰیٰتِنَا كِذَّابًا ۟ؕ

আৰু সিহঁতে আমাৰ নিদৰ্শনাৱলীক কঠোৰভাৱে মিথ্যাৰোপ কৰিছিল।

வசனம்: 29

وَكُلَّ شَیْءٍ اَحْصَیْنٰهُ كِتٰبًا ۟ۙ

আৰু আমি প্ৰতিটো বস্তু লিখিতভাৱে সংৰক্ষণ কৰি ৰাখিছোঁ।

வசனம்: 30

فَذُوْقُوْا فَلَنْ نَّزِیْدَكُمْ اِلَّا عَذَابًا ۟۠

এতেকে ভোগ কৰা, আমি তোমালোকৰ বাবে শাস্তিৰ বাহিৰে আন একো বৃদ্ধি নকৰোঁ।

வசனம்: 31

اِنَّ لِلْمُتَّقِیْنَ مَفَازًا ۟ۙ

নিশ্চয় মুত্তাক্বীসকলৰ বাবে আছে সফলতা।

வசனம்: 32

حَدَآىِٕقَ وَاَعْنَابًا ۟ۙ

উদ্যানসমূহ আৰু নানা ধৰণৰ আঙুৰ।

வசனம்: 33

وَّكَوَاعِبَ اَتْرَابًا ۟ۙ

আৰু সমবয়সীয়া উদ্ভিন্ন নৱ-যুৱতী তৰুণী।

வசனம்: 34

وَّكَاْسًا دِهَاقًا ۟ؕ

আৰু পৰিপূৰ্ণ পানপাত্ৰ।

வசனம்: 35

لَا یَسْمَعُوْنَ فِیْهَا لَغْوًا وَّلَا كِذّٰبًا ۟ۚۖ

তাত তেওঁলোকে কোনো অনৰ্থক কথা আৰু মিছা বাক্যও শুনা নাপাব।

வசனம்: 36

جَزَآءً مِّنْ رَّبِّكَ عَطَآءً حِسَابًا ۟ۙ

(এয়া হ’ব তেওঁলোকৰ বাবে) আপোনাৰ প্ৰতিপালকৰ ফালৰ পৰা পুৰস্কাৰ, যথোচিত দান।

வசனம்: 37

رَّبِّ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا الرَّحْمٰنِ لَا یَمْلِكُوْنَ مِنْهُ خِطَابًا ۟ۚ

যিজন আকাশসমূহ আৰু পৃথিৱী তথা এই দুয়োৰে মাজত থকা সকলোৰে প্ৰতিপালক, পৰম কৰুণাময়, তেওঁৰ ওচৰত আবেদন-নিবেদন কৰিব পৰা শক্তি সিহঁতৰ কাৰো নাথাকিব।

வசனம்: 38

یَوْمَ یَقُوْمُ الرُّوْحُ وَالْمَلٰٓىِٕكَةُ صَفًّا ۙۗؕ— لَّا یَتَكَلَّمُوْنَ اِلَّا مَنْ اَذِنَ لَهُ الرَّحْمٰنُ وَقَالَ صَوَابًا ۟

সেইদিনা ৰূহ আৰু ফিৰিস্তাসকলে শাৰীবদ্ধভাৱে থিয় হ’ব; ৰহমানে যাক অনুমতি দিব তাৰ বাহিৰে কোনেও কথা ক’ব নোৱাৰিব, আৰু তেওঁ সঠিক কথাহে ক’ব।

வசனம்: 39

ذٰلِكَ الْیَوْمُ الْحَقُّ ۚ— فَمَنْ شَآءَ اتَّخَذَ اِلٰی رَبِّهٖ مَاٰبًا ۟

এই দিৱসটো সত্য, এতেকে যাৰ ইচ্ছা সি তাৰ প্ৰতিপালকৰ ওচৰত আশ্ৰয় গ্ৰহণ কৰক।

வசனம்: 40

اِنَّاۤ اَنْذَرْنٰكُمْ عَذَابًا قَرِیْبًا ۖۚ۬— یَّوْمَ یَنْظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ یَدٰهُ وَیَقُوْلُ الْكٰفِرُ یٰلَیْتَنِیْ كُنْتُ تُرٰبًا ۟۠

নিশ্চয় আমি তোমালোকক অতি নিকটৱৰ্তী শাস্তি সম্পৰ্কে সতৰ্ক কৰিলোঁ। যিদিনা মানুহে নিজৰ কৃতকৰ্ম দেখিবলৈ পাব আৰু কাফিৰে ক’ব, হায়! মই যদি মাটিত পৰিণত হ'লোঁহেঁতেন।