மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் ஸூரா அபஸ - அசாம் மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

ছুৰা আবাছা

வசனம்: 1

عَبَسَ وَتَوَلّٰۤی ۟ۙ

তেওঁ বিৰক্ত প্ৰকাশ কৰিলে আৰু মুখ ঘূৰাই ল’লে,

வசனம்: 2

اَنْ جَآءَهُ الْاَعْمٰى ۟ؕ

তেওঁৰ ওচৰলৈ অন্ধ ব্যক্তিজন অহাৰ কাৰণে।

வசனம்: 3

وَمَا یُدْرِیْكَ لَعَلَّهٗ یَزَّ ۟ۙ

কিহে তোমাক জনাব যে, হয়তো সি পৰিশুদ্ধ হ’ব,

வசனம்: 4

اَوْ یَذَّكَّرُ فَتَنْفَعَهُ الذِّكْرٰى ۟ؕ

অথবা উপদেশ গ্ৰহণ কৰিব আৰু সেই উপদেশ তাৰ বাবে লাভজনক হ’ব।

வசனம்: 5

اَمَّا مَنِ اسْتَغْنٰى ۟ۙ

আনহাতে যিয়ে নিজকে অমুখাপেক্ষী বুলি ভাবে,

வசனம்: 6

فَاَنْتَ لَهٗ تَصَدّٰى ۟ؕ

তুমি তাৰ প্ৰতি মনোযোগ দিছা।

வசனம்: 7

وَمَا عَلَیْكَ اَلَّا یَزَّكّٰى ۟ؕ

অথচ সি পৰিশুদ্ধ নহ’লেও তোমাৰ কোনো দায়িত্ব নাই,

வசனம்: 8

وَاَمَّا مَنْ جَآءَكَ یَسْعٰى ۟ۙ

আনহাতে যিয়ে তোমাৰ ওচৰলৈ দৌৰি আহিল,

வசனம்: 9

وَهُوَ یَخْشٰى ۟ۙ

আৰু সি (আল্লাহক) ভয়ো কৰে,

வசனம்: 10

فَاَنْتَ عَنْهُ تَلَهّٰى ۟ۚ

তাৰ প্ৰতি তুমি উদাসীন হ’লা।

வசனம்: 11

كَلَّاۤ اِنَّهَا تَذْكِرَةٌ ۟ۚ

কেতিয়াও নহয়, নিশ্চয় এইখন হৈছে উপদেশ বাণী,

வசனம்: 12

فَمَنْ شَآءَ ذَكَرَهٗ ۟ۘ

গতিকে যিয়ে ইচ্ছা কৰিব সিয়েই ইয়াক স্মৰণ ৰাখিব,

வசனம்: 13

فِیْ صُحُفٍ مُّكَرَّمَةٍ ۟ۙ

এইখন মৰ্যাদাসম্পন্ন ছহীফাত লিপিবদ্ধ।

வசனம்: 14

مَّرْفُوْعَةٍ مُّطَهَّرَةٍ ۟ۙ

সমুন্নত, পৱিত্ৰ,

வசனம்: 15

بِاَیْدِیْ سَفَرَةٍ ۟ۙ

লেখক বা দূতসকলৰ হাতত।

வசனம்: 16

كِرَامٍ بَرَرَةٍ ۟ؕ

(যিসকল) মহাসন্মানিত, পূণ্যৱান।

வசனம்: 17

قُتِلَ الْاِنْسَانُ مَاۤ اَكْفَرَهٗ ۟ؕ

মানুহ ধ্বংস হওক, কিমান যে অকৃতজ্ঞ!

வசனம்: 18

مِنْ اَیِّ شَیْءٍ خَلَقَهٗ ۟ؕ

তেওঁ তাক কি বস্তুৰ পৰা সৃষ্টি কৰিছে?

வசனம்: 19

مِنْ نُّطْفَةٍ ؕ— خَلَقَهٗ فَقَدَّرَهٗ ۟ۙ

শুক্ৰবিন্দুৰ পৰা। তেওঁ তাক সৃষ্টি কৰিছে, পিছত তাৰ পৰিমিত বিকাশ সাধন কৰিছে,

வசனம்: 20

ثُمَّ السَّبِیْلَ یَسَّرَهٗ ۟ۙ

তাৰ পিছত তাৰ বাবে পথ সহজ কৰি দিছে;

வசனம்: 21

ثُمَّ اَمَاتَهٗ فَاَقْبَرَهٗ ۟ۙ

তাৰ পিছত তাক মৃত্যু প্ৰদান কৰে আৰু কবৰস্থ কৰে।

வசனம்: 22

ثُمَّ اِذَا شَآءَ اَنْشَرَهٗ ۟ؕ

আকৌ যেতিয়া তেওঁ ইচ্ছা কৰিব তাক পুনৰ্জীৱিত কৰিব।

வசனம்: 23

كَلَّا لَمَّا یَقْضِ مَاۤ اَمَرَهٗ ۟ؕ

কেতিয়াও নহয়, তেওঁ তাক যি আদেশ কৰিছিল সেয়া সি এতিয়াও পূৰণ কৰা নাই।

வசனம்: 24

فَلْیَنْظُرِ الْاِنْسَانُ اِلٰى طَعَامِهٖۤ ۟ۙ

এতেকে মানুহে নিজৰ খাদ্যৰ প্ৰতি লক্ষ্য কৰা উচিত।

வசனம்: 25

اَنَّا صَبَبْنَا الْمَآءَ صَبًّا ۟ۙ

নিশ্চয় আমি প্ৰচুৰ পৰিমাণে পানী বৰ্ষণ কৰোঁ,

வசனம்: 26

ثُمَّ شَقَقْنَا الْاَرْضَ شَقًّا ۟ۙ

তাৰ পিছত আমি পৃথিৱীক যথাযথভাৱে বিদীৰ্ণ কৰোঁ;

வசனம்: 27

فَاَنْۢبَتْنَا فِیْهَا حَبًّا ۟ۙ

তাৰ পিছত আমি তাত উৎপন্ন কৰোঁ শস্য;

வசனம்: 28

وَّعِنَبًا وَّقَضْبًا ۟ۙ

আঙুৰ আৰু শাক-পাচলি,

வசனம்: 29

وَّزَیْتُوْنًا وَّنَخْلًا ۟ۙ

যায়তুন আৰু খেজুৰ গছ,

வசனம்: 30

وَّحَدَآىِٕقَ غُلْبًا ۟ۙ

ঘন গছ-গছনি বিশিষ্ট উদ্যান,

வசனம்: 31

وَّفَاكِهَةً وَّاَبًّا ۟ۙ

ফল-মূল আৰু তৃণ-ঘাঁহ,

வசனம்: 32

مَّتَاعًا لَّكُمْ وَلِاَنْعَامِكُمْ ۟ؕ

এইবোৰ তোমালোকৰ আৰু তোমালোকৰ ঘৰচীয়া জন্তুবোৰৰ জীৱনোপকৰণৰ বাবে।

வசனம்: 33

فَاِذَا جَآءَتِ الصَّآخَّةُ ۟ؗ

এতেকে যেতিয়া তীক্ষ্ণ (বিকট) শব্দ আহিব,

வசனம்: 34

یَوْمَ یَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ اَخِیْهِ ۟ۙ

সেইদিনা মানুহে পলায়ন কৰিব তাৰ ভাতৃৰ পৰা,

வசனம்: 35

وَاُمِّهٖ وَاَبِیْهِ ۟ۙ

আৰু তাৰ মাক-বাপেকৰ পৰা,

வசனம்: 36

وَصَاحِبَتِهٖ وَبَنِیْهِ ۟ؕ

তাৰ স্ত্ৰী আৰু সন্তানৰ পৰা,

வசனம்: 37

لِكُلِّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ یَوْمَىِٕذٍ شَاْنٌ یُّغْنِیْهِ ۟ؕ

সেইদিনা সিহঁত প্ৰত্যকৰে হ’ব, এনে এক গুৰুতৰ অৱস্থা যিটো তাক সম্পূৰ্ণৰূপে ব্যস্ত ৰাখিব।

வசனம்: 38

وُجُوْهٌ یَّوْمَىِٕذٍ مُّسْفِرَةٌ ۟ۙ

সেইদিনা কিছুমান চেহেৰা হ’ব উজ্জ্বল,

வசனம்: 39

ضَاحِكَةٌ مُّسْتَبْشِرَةٌ ۟ۚ

হাঁহিৰে ভৰা, আনন্দত উৎফুল্লিত,

வசனம்: 40

وَوُجُوْهٌ یَّوْمَىِٕذٍ عَلَیْهَا غَبَرَةٌ ۟ۙ

আৰু সেইদিনা কিছুমান চেহেৰা ধূলিৰে মলিন হ’ব,

வசனம்: 41

تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ ۟ؕ

ক’লা আৱৰণে আৱৰি ধৰিব।

வசனம்: 42

اُولٰٓىِٕكَ هُمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ ۟۠

ইহঁতেই হৈছে কাফিৰ, অত্যন্ত পাপী।