மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அல்அஃராப் - பிலிப்பைன்ஸ் மொழிபெயர்ப்பு (பிசாயா) - அர்ருவ்வாத் மொழிபெயர்ப்பு மையம் - பக்க எண் 164 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 105

حَقِيقٌ عَلَىٰٓ أَن لَّآ أَقُولَ عَلَى ٱللَّهِ إِلَّا ٱلۡحَقَّۚ قَدۡ جِئۡتُكُم بِبَيِّنَةٖ مِّن رَّبِّكُمۡ فَأَرۡسِلۡ مَعِيَ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ

Ako obligado nga dili manulti ug mahitungod sa Allāh gawas sa kamatuoran. Sa pagkatinuod ako mianhi kaninyo gikan sa 'Allah' inyong Ginoo nga adunay dala nga tin-aw nga pruweba. Busa pasagdi ang Kaliwatan sa Israel nga mubiya nga gawasnon uban kanako.

வசனம்: 106

قَالَ إِن كُنتَ جِئۡتَ بِـَٔايَةٖ فَأۡتِ بِهَآ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ

(Si Paraon) miingon: “Kun ikaw miabot nga adunay Timaan, nan dad'a kini - kun ikaw nagasulti ug kamatuoran.”

வசனம்: 107

فَأَلۡقَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعۡبَانٞ مُّبِينٞ

(ug si Moises) miitsa sa iyang sungkod, ug kini nahimong usa ka dayag nga bitin!

வசனம்: 108

وَنَزَعَ يَدَهُۥ فَإِذَا هِيَ بَيۡضَآءُ لِلنَّٰظِرِينَ

Ug iyang gituy-od ang iyang kamot, ug diha-diha kini puti nga nagsud-ong
(nga nagasidlak) ngadto sa mga nakakita.

வசனம்: 109

قَالَ ٱلۡمَلَأُ مِن قَوۡمِ فِرۡعَوۡنَ إِنَّ هَٰذَا لَسَٰحِرٌ عَلِيمٞ

Aron ilang dalhon kaninyo ang matag salamangkero nga nakahibalo maayo.”

வசனம்: 110

يُرِيدُ أَن يُخۡرِجَكُم مِّنۡ أَرۡضِكُمۡۖ فَمَاذَا تَأۡمُرُونَ

Buot niyang pahawaon kamo sa inyong kayutaan, busa unsa ang inyong ikatambag (kanako)?”

வசனம்: 111

قَالُوٓاْ أَرۡجِهۡ وَأَخَاهُ وَأَرۡسِلۡ فِي ٱلۡمَدَآئِنِ حَٰشِرِينَ

Miingon sila: "Paglangan kaniya ug ang iyang igsoon 'sa usa ka panahon' ug pagpadala (mga tigtigum) sa mga lungsod.”

வசனம்: 112

يَأۡتُوكَ بِكُلِّ سَٰحِرٍ عَلِيمٖ

Aron ilang dalhon kaninyo ang matag nakahibalo salamangkero.”

வசனம்: 113

وَجَآءَ ٱلسَّحَرَةُ فِرۡعَوۡنَ قَالُوٓاْ إِنَّ لَنَا لَأَجۡرًا إِن كُنَّا نَحۡنُ ٱلۡغَٰلِبِينَ

Busa ang mga salamangkero miabot kang Paraon. Sila miingon: “Tinuod ba nga adunay dakong ganti kanamo kun kami magmadaugon.”

வசனம்: 114

قَالَ نَعَمۡ وَإِنَّكُمۡ لَمِنَ ٱلۡمُقَرَّبِينَ

Siya (Paraon) miingon: “Oo, ug labaw pa niana, (kun kamo magmadaugon), kamo mahimong labing duol (kanako).”

வசனம்: 115

قَالُواْ يَٰمُوسَىٰٓ إِمَّآ أَن تُلۡقِيَ وَإِمَّآ أَن نَّكُونَ نَحۡنُ ٱلۡمُلۡقِينَ

Sila miingon: “O Moises, Isalibay ba nimo, o kami maoy mu-una sa paglabay?"

வசனம்: 116

قَالَ أَلۡقُواْۖ فَلَمَّآ أَلۡقَوۡاْ سَحَرُوٓاْ أَعۡيُنَ ٱلنَّاسِ وَٱسۡتَرۡهَبُوهُمۡ وَجَآءُو بِسِحۡرٍ عَظِيمٖ

Siya (Moises) mitubag: "Ikaw una maglabay". Busa sa diha ilang gilabay", ilang gilimbongan ang mga mata sa mga tawo ug gihampak silag kalisang, ug sila nagpakita ug dako nga salamangka.

வசனம்: 117

۞ وَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنۡ أَلۡقِ عَصَاكَۖ فَإِذَا هِيَ تَلۡقَفُ مَا يَأۡفِكُونَ

Ug Among dinasig si Moises (nga nag-ingon): “Ilabay ang imong sungkod”, ug tan'awa, kini nga milamoy sa tanan nga mga kabakakan nga ilang gipakita.

வசனம்: 118

فَوَقَعَ ٱلۡحَقُّ وَبَطَلَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

Busa ang kamatuoran nalig-on, ug nakawang ang bisan unsa nga ilang gibuhat.

வசனம்: 119

فَغُلِبُواْ هُنَالِكَ وَٱنقَلَبُواْ صَٰغِرِينَ

Busa sila 'mga salamangkero' nalupig didto, ug nahimong kaulawan kanila.

வசனம்: 120

وَأُلۡقِيَ ٱلسَّحَرَةُ سَٰجِدِينَ

Ug ang mga salamangkero nangatumba nga nanggihapa (sa ilang kaugalingon ngadto ni Allah).