மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அந்நம்ல் - சர்கேசிய மொழிபெயர்ப்பு - மொழிபெயர்ப்பு முன்னோடிகள் மையம் - பக்க எண் 377 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

அந்நம்ல்

வசனம்: 1

طسٓۚ تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱلۡقُرۡءَانِ وَكِتَابٖ مُّبِينٍ

ТIа Син. Мыр КъурIэным и Iэятхэщ икIи Тхылъ нахуэщ.

வசனம்: 2

هُدٗى وَبُشۡرَىٰ لِلۡمُؤۡمِنِينَ

Захуэм хуэзышэ икIи Iиман къэзыхьахэм щхьэкIэ хъыбарыфIщ.

வசனம்: 3

ٱلَّذِينَ يُقِيمُونَ ٱلصَّلَوٰةَ وَيُؤۡتُونَ ٱلزَّكَوٰةَ وَهُم بِٱلۡأٓخِرَةِ هُمۡ يُوقِنُونَ

Нэмэзыр нэгъэсауэ зыщIхэр, сэджыт зытхэр, ахэращ шэч хэмылъу ахърэтыр зи фIэщ хъухэр.

வசனம்: 4

إِنَّ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ زَيَّنَّا لَهُمۡ أَعۡمَٰلَهُمۡ فَهُمۡ يَعۡمَهُونَ

Ахърэтыр зи фIэщ мыхъухэм я Iуэхухэр яхуэдгъэдэхащ, ахэм мыхьэнэншэу къаджэдыхь.

வசனம்: 5

أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ لَهُمۡ سُوٓءُ ٱلۡعَذَابِ وَهُمۡ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ هُمُ ٱلۡأَخۡسَرُونَ

Ахэращ хьэзабым и нэхъ Iейр зыхуэфащэр, икIи ахърэтым ахэращ хэкIуэдэнухэр.

வசனம்: 6

وَإِنَّكَ لَتُلَقَّى ٱلۡقُرۡءَانَ مِن لَّدُنۡ حَكِيمٍ عَلِيمٍ

ИпэжыпIэкIэ уэ КъурIэныр къыпхурегъэхыр АкъылыфIэм, ЗыщIэм.

வசனம்: 7

إِذۡ قَالَ مُوسَىٰ لِأَهۡلِهِۦٓ إِنِّيٓ ءَانَسۡتُ نَارٗا سَـَٔاتِيكُم مِّنۡهَا بِخَبَرٍ أَوۡ ءَاتِيكُم بِشِهَابٖ قَبَسٖ لَّعَلَّكُمۡ تَصۡطَلُونَ

Мусэ и Iыхьлыхэм яжриIат: "Сэ мафIэ слъэгъуащ, е хъыбар абы къыфхуисхынщ, е мафIэ дэп къыфхуэсхьынщ, зыривгъэхуэбэну".

வசனம்: 8

فَلَمَّا جَآءَهَا نُودِيَ أَنۢ بُورِكَ مَن فِي ٱلنَّارِ وَمَنۡ حَوۡلَهَا وَسُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Ар абдежым къыщысым джащ мафIэм и деж щыIэхэми, ихъуреягъкIэ щысхэми берычэтыр къатехуэну. И фIыщIэр инщ Алыхьым, дунейхэм я Тхьэм.

வசனம்: 9

يَٰمُوسَىٰٓ إِنَّهُۥٓ أَنَا ٱللَّهُ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ

"Уэ Мусэ, ипэжыпIэкIэ Сэращ ар, Алыхь Лъэщыр, АкъылыфIэр.

வசனம்: 10

وَأَلۡقِ عَصَاكَۚ فَلَمَّا رَءَاهَا تَهۡتَزُّ كَأَنَّهَا جَآنّٞ وَلَّىٰ مُدۡبِرٗا وَلَمۡ يُعَقِّبۡۚ يَٰمُوسَىٰ لَا تَخَفۡ إِنِّي لَا يَخَافُ لَدَيَّ ٱلۡمُرۡسَلُونَ

Уи башыр хыфIэдзэт". Ар кIэзызу къыщилъагъум жын хэсым хуэдэу, икIуэтыжу IукIыжыну хуежьащ къимыгъазэу. "Уэ Мусэ, умышынэ, Сэ си лIыкIуэхэр шынэхэкъым.

வசனம்: 11

إِلَّا مَن ظَلَمَ ثُمَّ بَدَّلَ حُسۡنَۢا بَعۡدَ سُوٓءٖ فَإِنِّي غَفُورٞ رَّحِيمٞ

Залымыгъэ зыщIам, ауэ итIанэ Iейм иужь фIы ищIэжмэ, атIэ Сэращ Зыгъэгъур, ГущIэгъущIыр.

வசனம்: 12

وَأَدۡخِلۡ يَدَكَ فِي جَيۡبِكَ تَخۡرُجۡ بَيۡضَآءَ مِنۡ غَيۡرِ سُوٓءٖۖ فِي تِسۡعِ ءَايَٰتٍ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ وَقَوۡمِهِۦٓۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَوۡمٗا فَٰسِقِينَ

Уи Iэр уи жыпым илъхьэ, хужьыбзэу къипхыжынущ, зыри имылажьэу. Ар хэтщ нэщэнибгъу фирхьэунымрэ и лъэпкъымрэ яхуэтщIахэм. Ахэр фасикъ лъэпкъхэщ".

வசனம்: 13

فَلَمَّا جَآءَتۡهُمۡ ءَايَٰتُنَا مُبۡصِرَةٗ قَالُواْ هَٰذَا سِحۡرٞ مُّبِينٞ

Ди нэщэнэхэр ялъагъуу къащыхуэкIуэм, абыхэм жаIащ: "Мыр щхъуэ нахуэщ".