மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அந்நம்ல் - சர்கேசிய மொழிபெயர்ப்பு - மொழிபெயர்ப்பு முன்னோடிகள் மையம் - பக்க எண் 378 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 14

وَجَحَدُواْ بِهَا وَٱسۡتَيۡقَنَتۡهَآ أَنفُسُهُمۡ ظُلۡمٗا وَعُلُوّٗاۚ فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُفۡسِدِينَ

Ахэр я фIэщ хъуакъым, ягухэми ар ихьакъым я залымыгъэмрэ епэгэкIынымрэ щхьэкIэ. Еплъыт фэсэд зыщIэхэм я кIэух хъуам

வசனம்: 15

وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَا دَاوُۥدَ وَسُلَيۡمَٰنَ عِلۡمٗاۖ وَقَالَا ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ ٱلَّذِي فَضَّلَنَا عَلَىٰ كَثِيرٖ مِّنۡ عِبَادِهِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Даудрэ Сулейманрэ щIэныгъэ яттащ, абыхэми жаIащ: "Щытхъур зейр Алыхьыращ, и пщылI Iиман къэзыхьа куэдым дыкъыхэзыIэтыкIам".

வசனம்: 16

وَوَرِثَ سُلَيۡمَٰنُ دَاوُۥدَۖ وَقَالَ يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ عُلِّمۡنَا مَنطِقَ ٱلطَّيۡرِ وَأُوتِينَا مِن كُلِّ شَيۡءٍۖ إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡفَضۡلُ ٱلۡمُبِينُ

Дауд иужь щIэиныр зылъысар Сулейманращ. Абы жиIащ: "Уэ, цIыхухэ, бзухэр зэрыпсалъэр дагъэщIащ, псом щыщи къыдатащ, ипэжыпIэкIэ ар фIыщIэшхуэщ".

வசனம்: 17

وَحُشِرَ لِسُلَيۡمَٰنَ جُنُودُهُۥ مِنَ ٱلۡجِنِّ وَٱلۡإِنسِ وَٱلطَّيۡرِ فَهُمۡ يُوزَعُونَ

Сулейман и дзэр зэхуишэсащ: жынхэри, цIыхухэри, бзухэри. Ахэр псори ягуэшахэщ.

வசனம்: 18

حَتَّىٰٓ إِذَآ أَتَوۡاْ عَلَىٰ وَادِ ٱلنَّمۡلِ قَالَتۡ نَمۡلَةٞ يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّمۡلُ ٱدۡخُلُواْ مَسَٰكِنَكُمۡ لَا يَحۡطِمَنَّكُمۡ سُلَيۡمَٰنُ وَجُنُودُهُۥ وَهُمۡ لَا يَشۡعُرُونَ

Апхуэдэурэ ахэр хъумпIэцIэджхэм я тафэм нэсахэщ. ХъумпIэцIэджым жиIащ: "Уэ, хъумпIэцIэджхэ, фи унэхэм фыщIыхьэ Сулейманрэ и дзэмрэ фызэхамыкъутэну зыхамыщIэу".

வசனம்: 19

فَتَبَسَّمَ ضَاحِكٗا مِّن قَوۡلِهَا وَقَالَ رَبِّ أَوۡزِعۡنِيٓ أَنۡ أَشۡكُرَ نِعۡمَتَكَ ٱلَّتِيٓ أَنۡعَمۡتَ عَلَيَّ وَعَلَىٰ وَٰلِدَيَّ وَأَنۡ أَعۡمَلَ صَٰلِحٗا تَرۡضَىٰهُ وَأَدۡخِلۡنِي بِرَحۡمَتِكَ فِي عِبَادِكَ ٱلصَّٰلِحِينَ

Абы и псалъэм ар игъэгуфIэри игъэдыхьэшхащ. Абы жиIащ: "Си Тхьэ, лъэкIыныгъэ къызэт шыкур пхуэсщIыну фIыгъуэу сэри, си адэ-анэми къытхуэпщIам щхьэкIэ, арэзы узыщIын IуэхуфIхэри сщIэну, Уи ГущIэгъумкIи сахэгъыхьэ Уи пщылI фIы зыщIахэм".

வசனம்: 20

وَتَفَقَّدَ ٱلطَّيۡرَ فَقَالَ مَالِيَ لَآ أَرَى ٱلۡهُدۡهُدَ أَمۡ كَانَ مِنَ ٱلۡغَآئِبِينَ

Ар бум лъыхъуэри игъуэтакъым, жиIащ: "Сыт щIэзмылъагъур хьэрхьупыр? Ар щымыIэхэм ящыщу ара?

வசனம்: 21

لَأُعَذِّبَنَّهُۥ عَذَابٗا شَدِيدًا أَوۡ لَأَاْذۡبَحَنَّهُۥٓ أَوۡ لَيَأۡتِيَنِّي بِسُلۡطَٰنٖ مُّبِينٖ

Хьэзаб гуащIэ теслъхьэнущ абы, е фIэзгъэжынущ, щхьэусыгъуэ гурыIуэгъуэ къысхуимыхьмэ".

வசனம்: 22

فَمَكَثَ غَيۡرَ بَعِيدٖ فَقَالَ أَحَطتُ بِمَا لَمۡ تُحِطۡ بِهِۦ وَجِئۡتُكَ مِن سَبَإِۭ بِنَبَإٖ يَقِينٍ

Куэдрэ къэмытауэ (къэкIуэжри) жиIащ абы: "Уэ умылъэгъуар слъэгъуащ сэ, СэбэI сыкъикIыжри сыкъыпхуэкIуэжащ, хъыбар пэжыр къыпхуэсхьри.