மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் ஆலஇம்ரான் - சர்கேசிய மொழிபெயர்ப்பு - மொழிபெயர்ப்பு முன்னோடிகள் மையம் - பக்க எண் 73 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 174

فَٱنقَلَبُواْ بِنِعۡمَةٖ مِّنَ ٱللَّهِ وَفَضۡلٖ لَّمۡ يَمۡسَسۡهُمۡ سُوٓءٞ وَٱتَّبَعُواْ رِضۡوَٰنَ ٱللَّهِۗ وَٱللَّهُ ذُو فَضۡلٍ عَظِيمٍ

Къагъэзэжащ ахэм Алыхьым и фIыщIэр къалэжьауэ, зыри Iейуэ къащымыщIауэ, Алыхьыр арэзы зэрыхъуным хущIэкъуахэщ, Алыхьыращ фIыщIэшхуэр зыбгъэдэлъыр

வசனம்: 175

إِنَّمَا ذَٰلِكُمُ ٱلشَّيۡطَٰنُ يُخَوِّفُ أَوۡلِيَآءَهُۥ فَلَا تَخَافُوهُمۡ وَخَافُونِ إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَ

ШейтIаным и къуэдзэхэмкIэ фигъэшынэу аращ, фащымышынэ абыхэм, Сэращ фызыщышынэнур мыIуминхэу фыщытмэ

வசனம்: 176

وَلَا يَحۡزُنكَ ٱلَّذِينَ يُسَٰرِعُونَ فِي ٱلۡكُفۡرِۚ إِنَّهُمۡ لَن يَضُرُّواْ ٱللَّهَ شَيۡـٔٗاۚ يُرِيدُ ٱللَّهُ أَلَّا يَجۡعَلَ لَهُمۡ حَظّٗا فِي ٱلۡأٓخِرَةِۖ وَلَهُمۡ عَذَابٌ عَظِيمٌ

Уримынэщхъей джаурыгъэм хущIэкъухэм, абыхэм зыри Алыхьым иращIэфынукъым, ахэм ахърэтым зыри къалъимыгъэсынуращ Алыхьыр зыхуейр, хьэзаб гуащIэр абыхэм къапэщылъщ

வசனம்: 177

إِنَّ ٱلَّذِينَ ٱشۡتَرَوُاْ ٱلۡكُفۡرَ بِٱلۡإِيمَٰنِ لَن يَضُرُّواْ ٱللَّهَ شَيۡـٔٗاۖ وَلَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ

Джаурыгъэр IиманкIэ къэзыщэхуахэм Алыхьым зыкIи зэран хуэхъунухэкъым, абыхэм хьэзаб гуащIэ къапэщылъщ

வசனம்: 178

وَلَا يَحۡسَبَنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ أَنَّمَا نُمۡلِي لَهُمۡ خَيۡرٞ لِّأَنفُسِهِمۡۚ إِنَّمَا نُمۡلِي لَهُمۡ لِيَزۡدَادُوٓاْ إِثۡمٗاۖ وَلَهُمۡ عَذَابٞ مُّهِينٞ

Джаурхэм къызыфIырамыгъэщI зызэрыдгъэгувэр ахэмкIэ нэхъыфIу, зыдогъэгувэр, абыхэм я гуэныхьхэр нэхъыбэж хъуным папщIэ, абыхэм хьэзаб зыгъэикIэр къапэщылъщ

வசனம்: 179

مَّا كَانَ ٱللَّهُ لِيَذَرَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ عَلَىٰ مَآ أَنتُمۡ عَلَيۡهِ حَتَّىٰ يَمِيزَ ٱلۡخَبِيثَ مِنَ ٱلطَّيِّبِۗ وَمَا كَانَ ٱللَّهُ لِيُطۡلِعَكُمۡ عَلَى ٱلۡغَيۡبِ وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ يَجۡتَبِي مِن رُّسُلِهِۦ مَن يَشَآءُۖ فَـَٔامِنُواْ بِٱللَّهِ وَرُسُلِهِۦۚ وَإِن تُؤۡمِنُواْ وَتَتَّقُواْ فَلَكُمۡ أَجۡرٌ عَظِيمٞ

Алыхьым мыIуминхэр къигъэнэнутэкъым а фызытетым фытету, дэгъуэмрэ Iеймрэ зэхимыгъэкIауэ, икIи Алыхьым ущэхуар фигъэлъагъуну щыткъым. АтIэ Алыхьым и лIыкIуэхэм щыщ зыхуейр къыхех, аращи Алыхьымрэ и лIыкIуэхэмрэ фи фIэщ фщIы, Iиман къэфхьу тхьэшынагъуэ зыхэвгъэлъмэ псапэшхуэ фхуэфащэщ

வசனம்: 180

وَلَا يَحۡسَبَنَّ ٱلَّذِينَ يَبۡخَلُونَ بِمَآ ءَاتَىٰهُمُ ٱللَّهُ مِن فَضۡلِهِۦ هُوَ خَيۡرٗا لَّهُمۖ بَلۡ هُوَ شَرّٞ لَّهُمۡۖ سَيُطَوَّقُونَ مَا بَخِلُواْ بِهِۦ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۗ وَلِلَّهِ مِيرَٰثُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۗ وَٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ خَبِيرٞ

Алыхьым фIыгъуэ къаритахэм хуэнэпсейхэр иремыгугъэ ар абыхэм щхьэкIэ фIыуэ, атIэ ар абыхэм щхьэкIэ Iейщ. Нэпсеягъэм къыхэкIыу зэхуалъэфэсар къемэт махуэм я пщэхэм кърашэкIынущ, Алыхьым ейщ уафэхэми щIылъэхэми я щIэиныр, Алыхьыр щыгъуазэщ фщIэхэм