மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் ஆலஇம்ரான் - சர்கேசிய மொழிபெயர்ப்பு - மொழிபெயர்ப்பு முன்னோடிகள் மையம் - பக்க எண் 65 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 116

إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَن تُغۡنِيَ عَنۡهُمۡ أَمۡوَٰلُهُمۡ وَلَآ أَوۡلَٰدُهُم مِّنَ ٱللَّهِ شَيۡـٔٗاۖ وَأُوْلَٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلنَّارِۖ هُمۡ فِيهَا خَٰلِدُونَ

Джаурхэм я мылъкухэми, я бынхэми зыри къыхуащIэнукъым Алыхьым и пащхьэ, ахэр мафIэм хэхуэнухэщи игъащIэкIэ абы къыхэнэнухэщ

வசனம்: 117

مَثَلُ مَا يُنفِقُونَ فِي هَٰذِهِ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا كَمَثَلِ رِيحٖ فِيهَا صِرٌّ أَصَابَتۡ حَرۡثَ قَوۡمٖ ظَلَمُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ فَأَهۡلَكَتۡهُۚ وَمَا ظَلَمَهُمُ ٱللَّهُ وَلَٰكِنۡ أَنفُسَهُمۡ يَظۡلِمُونَ

Абыхэм мы дунейм ягъэкIуэдым и щапхъэр хуэдэщ жьыбгъэ уае къэзыхьым, ар цIыху зи щхьэ залымыгъэ езыхьэлIахэм я хасэхэм теуэри игъэкIуэдащ, абыхэм Алыхьым залымыгъэ ярихьэлIауэ аракъым, атIэ езыхэм я щхьэ залымыгъэ иращIылIащ

வசனம்: 118

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَتَّخِذُواْ بِطَانَةٗ مِّن دُونِكُمۡ لَا يَأۡلُونَكُمۡ خَبَالٗا وَدُّواْ مَا عَنِتُّمۡ قَدۡ بَدَتِ ٱلۡبَغۡضَآءُ مِنۡ أَفۡوَٰهِهِمۡ وَمَا تُخۡفِي صُدُورُهُمۡ أَكۡبَرُۚ قَدۡ بَيَّنَّا لَكُمُ ٱلۡأٓيَٰتِۖ إِن كُنتُمۡ تَعۡقِلُونَ

Уэ Iиман къэзыхьахэ, дэIэпыкъуэгъу фымыщIхэ фэ фщымыщхэр. Абыхэм зэран къыфхуэхъуну Iэмал къагъанэкъым, фи гугъуехьми щогуфIыкIхэр. Ахэр къыфтеплъэ зэрымыхъур я бзэхэмкIэ къыжаIащ, ауэ ягухэм илъыр нэхъыбэжщ. Нэщэнэхэр фхуэдубзыщIащ, зыгуэр къывгурыIуэу щытмэ

வசனம்: 119

هَٰٓأَنتُمۡ أُوْلَآءِ تُحِبُّونَهُمۡ وَلَا يُحِبُّونَكُمۡ وَتُؤۡمِنُونَ بِٱلۡكِتَٰبِ كُلِّهِۦ وَإِذَا لَقُوكُمۡ قَالُوٓاْ ءَامَنَّا وَإِذَا خَلَوۡاْ عَضُّواْ عَلَيۡكُمُ ٱلۡأَنَامِلَ مِنَ ٱلۡغَيۡظِۚ قُلۡ مُوتُواْ بِغَيۡظِكُمۡۗ إِنَّ ٱللَّهَ عَلِيمُۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ

Мис фэ ахэр фIыуэ фолъагъухэр, ауэ езыхэм фIыуэ фыкъалъагъукъым, фэ Тхылъри зэрыщыту фи фIэщ мэхъур. Фэ къыщыфхуэзэхэкIэ: "Iиман къэтхьащ," - жаIэр. Ауэ я закъуэхэу къыщынэхэкIэ, я Iэпхъуамбэ кIапэхэм йодзэгъухэр, фалъагъу зэрымыхъум къыхэкIыу. ЯжеIэ: "Флъагъу мыхъуным филIыкIхэ! Алыхьым ещIэр гухэм илъыр"

வசனம்: 120

إِن تَمۡسَسۡكُمۡ حَسَنَةٞ تَسُؤۡهُمۡ وَإِن تُصِبۡكُمۡ سَيِّئَةٞ يَفۡرَحُواْ بِهَاۖ وَإِن تَصۡبِرُواْ وَتَتَّقُواْ لَا يَضُرُّكُمۡ كَيۡدُهُمۡ شَيۡـًٔاۗ إِنَّ ٱللَّهَ بِمَا يَعۡمَلُونَ مُحِيطٞ

ФIы гуэр къывэхъулIамэ, ар ягу къоуэр. Iей гуэрэ къывэхъулIэмэ, абы ирогуфIэхэр. Ауэ шэчыныгъэ зыхэвгъэлъу, тхьэшынагъуэ фиIэмэ, я хьилагъэхэм зыри къыващIэнукъым. Алыхьым ипэжыпIэкIэ абыхэм ящIэхэр и щIэныгъэм зэщIеубыдэр

வசனம்: 121

وَإِذۡ غَدَوۡتَ مِنۡ أَهۡلِكَ تُبَوِّئُ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ مَقَٰعِدَ لِلۡقِتَالِۗ وَٱللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ

Пщэдджыжьым уи унагъуэм уакъыхэкIат мыIуминхэм я щIыпIэ здэзэуэнухэр ябгъэлъагъуну, Алыхьри Зэхэзыхщ, ЗыщIэщ