மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் புஸ்ஸிலத் - சர்கேசிய மொழிபெயர்ப்பு - மொழிபெயர்ப்பு முன்னோடிகள் மையம் - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

புஸ்ஸிலத்

வசனம்: 1

حمٓ

Хьа Мим

வசனம்: 2

تَنزِيلٞ مِّنَ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ

ГущIэгъущIу ГущIэгъу зыхэлъым и деж къикIащ.

வசனம்: 3

كِتَٰبٞ فُصِّلَتۡ ءَايَٰتُهُۥ قُرۡءَانًا عَرَبِيّٗا لِّقَوۡمٖ يَعۡلَمُونَ

Тхылъщ и Iэятхэр КъурIэну гурыIуэгъуэ щIауэ хьэрыпыбзэ зыщIэ лъэпкъым щхьэкIэ.

வசனம்: 4

بَشِيرٗا وَنَذِيرٗا فَأَعۡرَضَ أَكۡثَرُهُمۡ فَهُمۡ لَا يَسۡمَعُونَ

ХъыбарыфIыр къахуехьри Iейм зыщахъумэну ягурегъаIуэр. Ауэ нэхъыбэм я щIыбхэр къагъэзащи зэхахкъым.

வசனம்: 5

وَقَالُواْ قُلُوبُنَا فِيٓ أَكِنَّةٖ مِّمَّا تَدۡعُونَآ إِلَيۡهِ وَفِيٓ ءَاذَانِنَا وَقۡرٞ وَمِنۢ بَيۡنِنَا وَبَيۡنِكَ حِجَابٞ فَٱعۡمَلۡ إِنَّنَا عَٰمِلُونَ

Абыхэм жаIэр: "Дигухэр хузэхуэщIащ а къызыхуебджэм уэ, ди тхьэкIумэхэри дэгу хъуащ. Дэрэ уэрэ ди зэхуакум зэпызыхукI дэтщ. Аращи уэ узыхуейр щIэ, дэри тщIэнущ".

வசனம்: 6

قُلۡ إِنَّمَآ أَنَا۠ بَشَرٞ مِّثۡلُكُمۡ يُوحَىٰٓ إِلَيَّ أَنَّمَآ إِلَٰهُكُمۡ إِلَٰهٞ وَٰحِدٞ فَٱسۡتَقِيمُوٓاْ إِلَيۡهِ وَٱسۡتَغۡفِرُوهُۗ وَوَيۡلٞ لِّلۡمُشۡرِكِينَ

ЖыIэ: "Сэ сыцIыху къудейщ, уэхьи къысхуехыу аращ фи Тхьэр зэры Тхьэ закъуэр. Аращи захуэ гъуэгум фытету фыхуэкIуэ Абы, къыфхуигъэгъунуи фелъэIу. Унэхъужахэщ тхьэ куэдым хупщылIхэр,

வசனம்: 7

ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡتُونَ ٱلزَّكَوٰةَ وَهُم بِٱلۡأٓخِرَةِ هُمۡ كَٰفِرُونَ

сэджыт хэзмытыкIхэр, ахърэтри зи фIэщ мыхъухэр".

வசனம்: 8

إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ لَهُمۡ أَجۡرٌ غَيۡرُ مَمۡنُونٖ

Iиман къэзыхьауэ фIыхэр зыщIахэм псапэ имыухыж яхуэгъэхьэзыращ.

வசனம்: 9

۞ قُلۡ أَئِنَّكُمۡ لَتَكۡفُرُونَ بِٱلَّذِي خَلَقَ ٱلۡأَرۡضَ فِي يَوۡمَيۡنِ وَتَجۡعَلُونَ لَهُۥٓ أَندَادٗاۚ ذَٰلِكَ رَبُّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

ЖыIэ: "Фэ фи фIэщ фымыщIыр щIыр махуитIкIэ къэзыгъэхъуаращ, Абы гъусэхэр хувощIыр, Ар дунейхэм я Тхьэщ.

வசனம்: 10

وَجَعَلَ فِيهَا رَوَٰسِيَ مِن فَوۡقِهَا وَبَٰرَكَ فِيهَا وَقَدَّرَ فِيهَآ أَقۡوَٰتَهَا فِيٓ أَرۡبَعَةِ أَيَّامٖ سَوَآءٗ لِّلسَّآئِلِينَ

Абы къущхьэхэр трищIыхьахэщ мыхъейуэ абы и щхьэщыгум, берычэти хилъхьащ, хуэныкъуэхэм щхьэкIэ махуиплIкIэ игъэунэхуащ абдежым ерыскъыхэр.

வசனம்: 11

ثُمَّ ٱسۡتَوَىٰٓ إِلَى ٱلسَّمَآءِ وَهِيَ دُخَانٞ فَقَالَ لَهَا وَلِلۡأَرۡضِ ٱئۡتِيَا طَوۡعًا أَوۡ كَرۡهٗا قَالَتَآ أَتَيۡنَا طَآئِعِينَ

ИтIанэ уафэм зыхуигъазэри ар иджыри Iугъуэу щыту жриIащ аби, щIыми: "Фэр-фэру е лIыгъэкIэ фыкъакIуэ". Абыхэм жаIащ: "Дэр-дэрурэ дыкъэкIуэнущ".

வசனம்: 12

فَقَضَىٰهُنَّ سَبۡعَ سَمَٰوَاتٖ فِي يَوۡمَيۡنِ وَأَوۡحَىٰ فِي كُلِّ سَمَآءٍ أَمۡرَهَاۚ وَزَيَّنَّا ٱلسَّمَآءَ ٱلدُّنۡيَا بِمَصَٰبِيحَ وَحِفۡظٗاۚ ذَٰلِكَ تَقۡدِيرُ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡعَلِيمِ

МахуитIкIэ ахэри уафиблу зэхигъэкIащ, уафэ къэскIэ унафэхэри хуищIащ. Мы дунейм и уафэри игъэщIэрэщIащ уэздыгъэхэмкIэ икIи ихъумащ. Аращ и унафэр Лъэщым, ЗыщIэм".

வசனம்: 13

فَإِنۡ أَعۡرَضُواْ فَقُلۡ أَنذَرۡتُكُمۡ صَٰعِقَةٗ مِّثۡلَ صَٰعِقَةِ عَادٖ وَثَمُودَ

Абдежми я щIыбхэр къагъазэмэ яжеIэ: "Сэ вжызоIэр фыхуэсакъыну хьэзабу хьадми, самудми къатехуам хуэдэм".

வசனம்: 14

إِذۡ جَآءَتۡهُمُ ٱلرُّسُلُ مِنۢ بَيۡنِ أَيۡدِيهِمۡ وَمِنۡ خَلۡفِهِمۡ أَلَّا تَعۡبُدُوٓاْ إِلَّا ٱللَّهَۖ قَالُواْ لَوۡ شَآءَ رَبُّنَا لَأَنزَلَ مَلَٰٓئِكَةٗ فَإِنَّا بِمَآ أُرۡسِلۡتُم بِهِۦ كَٰفِرُونَ

Абыхэм лIыкIуэхэр ипэкIи, икIэкIи къахуэкIуэт: "Алыхьым фIэкIа зыми фыхуэмыпщылI". Абыхэм жаIащ: "Ди Тхьэр хуеятэмэ къригъэхынут мелыIычхэр. Дэ ди фIэщ хъукъым а фэ фи гъусэу кърагъэхар

வசனம்: 15

فَأَمَّا عَادٞ فَٱسۡتَكۡبَرُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ بِغَيۡرِ ٱلۡحَقِّ وَقَالُواْ مَنۡ أَشَدُّ مِنَّا قُوَّةًۖ أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ أَنَّ ٱللَّهَ ٱلَّذِي خَلَقَهُمۡ هُوَ أَشَدُّ مِنۡهُمۡ قُوَّةٗۖ وَكَانُواْ بِـَٔايَٰتِنَا يَجۡحَدُونَ

Хьадхэм щIым егъэлеяуэ зыщагъэпагэт ар яхуэмыфащэу. Абыхэм жаIащ: "Хэт дэ нэхърэ нэхъ къарууфIэр?" Абыхэм ямылъагъуу ара езыхэр къэзыгъэщIа Алыхьыр езыхэм нэхърэ зэрынэхъ къарууфIэр? Абыхэм Ди нэщэнэхэр ядэтэкъым.

வசனம்: 16

فَأَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ رِيحٗا صَرۡصَرٗا فِيٓ أَيَّامٖ نَّحِسَاتٖ لِّنُذِيقَهُمۡ عَذَابَ ٱلۡخِزۡيِ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۖ وَلَعَذَابُ ٱلۡأٓخِرَةِ أَخۡزَىٰۖ وَهُمۡ لَا يُنصَرُونَ

Абыхэм яхуэдгъэкIуащ жьы макъышхуэ зиIэр махуэ Iейхэм, абыхэм зэхащIэн щхьэкIэ хьэзаб зыгъэпудыр мы дунейм. Ауэ ахърэтым и хьэзабыр нэхъри зыгъэпудщ. Абыхэм дэIэпыкъуэгъуи яIэнукъым.

வசனம்: 17

وَأَمَّا ثَمُودُ فَهَدَيۡنَٰهُمۡ فَٱسۡتَحَبُّواْ ٱلۡعَمَىٰ عَلَى ٱلۡهُدَىٰ فَأَخَذَتۡهُمۡ صَٰعِقَةُ ٱلۡعَذَابِ ٱلۡهُونِ بِمَا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ

Самудхэр атIэ гъуэгу захуэм тедгъэуват, ауэ нэфхэу щытыныр нэхъ къыхахащ, захуагъэм нэхърэ. Абыхэм къатехуащ щыблэр хьэзаб зыгъэпуду, ящIауэ щытам щхьэкIэ.

வசனம்: 18

وَنَجَّيۡنَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَكَانُواْ يَتَّقُونَ

Iиман къэзыхьахэмрэ тхьэшынагъуэ зыхэлъахэмрэ къедгъэлахэщ.

வசனம்: 19

وَيَوۡمَ يُحۡشَرُ أَعۡدَآءُ ٱللَّهِ إِلَى ٱلنَّارِ فَهُمۡ يُوزَعُونَ

Алыхьым и бийхэр МафIэм щашэ махуэм зыми щIэпхъуэжыпIэ иратынукъым.

வசனம்: 20

حَتَّىٰٓ إِذَا مَا جَآءُوهَا شَهِدَ عَلَيۡهِمۡ سَمۡعُهُمۡ وَأَبۡصَٰرُهُمۡ وَجُلُودُهُم بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

Ахэр щынэскIэ, абыхэм я тхьэкIумэхэри, я нэхэри, я фэхэри щыхьэт хъунухэщ ящIауэ щытам щхьэкIэ.

வசனம்: 21

وَقَالُواْ لِجُلُودِهِمۡ لِمَ شَهِدتُّمۡ عَلَيۡنَاۖ قَالُوٓاْ أَنطَقَنَا ٱللَّهُ ٱلَّذِيٓ أَنطَقَ كُلَّ شَيۡءٖۚ وَهُوَ خَلَقَكُمۡ أَوَّلَ مَرَّةٖ وَإِلَيۡهِ تُرۡجَعُونَ

Абыхэм жраIэнущ я фэхэм: "Сыт дэ щхьэкIэ щыхьэту фыщIыщытыр?" Абыхэм жаIэнущ: "Алыхьым дыпсалъэфу дищIащ, Абы сытри егъэпсалъэр". Аращ япэрейуэ фыкъэзыгъэхъур, Абы и дежщ здэвгъэзэжынури.

வசனம்: 22

وَمَا كُنتُمۡ تَسۡتَتِرُونَ أَن يَشۡهَدَ عَلَيۡكُمۡ سَمۡعُكُمۡ وَلَآ أَبۡصَٰرُكُمۡ وَلَا جُلُودُكُمۡ وَلَٰكِن ظَنَنتُمۡ أَنَّ ٱللَّهَ لَا يَعۡلَمُ كَثِيرٗا مِّمَّا تَعۡمَلُونَ

Фэ фыпылъакъым фи тхьэкIумэхэми, фи нэхэми, фи фэхэми я щыхьэтым зыщывгъэпщкIуну. Ауэ фэ къыффIэщIт Алыхьым имыщIэу фщIам и нэхъыбэр.

வசனம்: 23

وَذَٰلِكُمۡ ظَنُّكُمُ ٱلَّذِي ظَنَنتُم بِرَبِّكُمۡ أَرۡدَىٰكُمۡ فَأَصۡبَحۡتُم مِّنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ

А фи Тхьэм щхьэкIэ фызэгупсысу щытам фыхигъэкIуэдащ, мис иджы хэкIуэдэжахэм ящыщ фыхъуащ.

வசனம்: 24

فَإِن يَصۡبِرُواْ فَٱلنَّارُ مَثۡوٗى لَّهُمۡۖ وَإِن يَسۡتَعۡتِبُواْ فَمَا هُم مِّنَ ٱلۡمُعۡتَبِينَ

Абыхэм шэчыныгъэ зыхагъэлъми я екIуэлIапIэр МафIэщ. Абыхэм фIыуэ хущытынухэу щIэлъэIухэми, къахущытынухэкъым фIыуэ.

வசனம்: 25

۞ وَقَيَّضۡنَا لَهُمۡ قُرَنَآءَ فَزَيَّنُواْ لَهُم مَّا بَيۡنَ أَيۡدِيهِمۡ وَمَا خَلۡفَهُمۡ وَحَقَّ عَلَيۡهِمُ ٱلۡقَوۡلُ فِيٓ أُمَمٖ قَدۡ خَلَتۡ مِن قَبۡلِهِم مِّنَ ٱلۡجِنِّ وَٱلۡإِنسِۖ إِنَّهُمۡ كَانُواْ خَٰسِرِينَ

Абыхэм гъусэхэр яхуэтщIат дахащэу языгъэлъагъухэр ипэкIэ къэкIуэнури, иужькIэ къэнари. Абыхэм, абыхэм япэкIэ псэуа лъэпкъхэми жынхэми, цIыхухэми щыщу ятеухуауи Псалъэр зэфIэкIащ. ИпэжыпIэкIэ, ахэр хэкIуэдахэщ.

வசனம்: 26

وَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَا تَسۡمَعُواْ لِهَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانِ وَٱلۡغَوۡاْ فِيهِ لَعَلَّكُمۡ تَغۡلِبُونَ

Джаурхэм жаIащ: "Мы КъурIэным фемыдэIу, фыщхьэрывэну къевгъажьэ (абы щеджэкIэ), фытекIуэнкIэ мэхъур".

வசனம்: 27

فَلَنُذِيقَنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ عَذَابٗا شَدِيدٗا وَلَنَجۡزِيَنَّهُمۡ أَسۡوَأَ ٱلَّذِي كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

Джаурхэм хьэзаб гуащIэр зэхадгъэщIэнщ, нэхъ Iейуэ ящIэу щытам щхьэкIи яхуэфащэр яттыжынщ.

வசனம்: 28

ذَٰلِكَ جَزَآءُ أَعۡدَآءِ ٱللَّهِ ٱلنَّارُۖ لَهُمۡ فِيهَا دَارُ ٱلۡخُلۡدِ جَزَآءَۢ بِمَا كَانُواْ بِـَٔايَٰتِنَا يَجۡحَدُونَ

Аращ Алыхьым и бийхэм яхуэфащэр! МафIэщ! Абыхэм ар я екIуэлIапIэщ, игъащIэкIэ къинэнухэу Ди нэщэнэхэр ямыдэу зэрыщытахэм щхьэкIэ.

வசனம்: 29

وَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ رَبَّنَآ أَرِنَا ٱلَّذَيۡنِ أَضَلَّانَا مِنَ ٱلۡجِنِّ وَٱلۡإِنسِ نَجۡعَلۡهُمَا تَحۡتَ أَقۡدَامِنَا لِيَكُونَا مِنَ ٱلۡأَسۡفَلِينَ

Джаурхэм жаIэнущ: "Ди Тхьэ, дэгъэлъагъухэ дыщызгъэуауэ щытахэр, жынхэмрэ цIыхухэмрэ ящыщу. Ахэм ди лъакъуэкIэ датеувэнщ, гъэцIыкIуауэ щытынхэ щхьэкIэ".

வசனம்: 30

إِنَّ ٱلَّذِينَ قَالُواْ رَبُّنَا ٱللَّهُ ثُمَّ ٱسۡتَقَٰمُواْ تَتَنَزَّلُ عَلَيۡهِمُ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ أَلَّا تَخَافُواْ وَلَا تَحۡزَنُواْ وَأَبۡشِرُواْ بِٱلۡجَنَّةِ ٱلَّتِي كُنتُمۡ تُوعَدُونَ

ИпэжыпIэкIэ, жызыIауэ щытахэм: "Ди Тхьэр Алыхьыращ", - итIанэ захуэм тетахэм мелыIычхэр къахуехынущ: "Фымышынэ икIи фымынэщхъей, фыщыгуфIыкI Жэнэту фызэрагъэгугъауэ щытам.

வசனம்: 31

نَحۡنُ أَوۡلِيَآؤُكُمۡ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا وَفِي ٱلۡأٓخِرَةِۖ وَلَكُمۡ فِيهَا مَا تَشۡتَهِيٓ أَنفُسُكُمۡ وَلَكُمۡ فِيهَا مَا تَدَّعُونَ

Дэращ фи къыщхьэщыжакIуэхэр мы дунейми ахърэтми. Абдежым щывгъуэтынущ фи псэхэр зыщIэхъуэпсу хъуар, абдежым къыватынущ фызыхуейуэ хъуар.

வசனம்: 32

نُزُلٗا مِّنۡ غَفُورٖ رَّحِيمٖ

Аращ Зыгъэгъум, ГущIэгъу зыхэлъым къыфхуигъэхьэзырар".

வசனம்: 33

وَمَنۡ أَحۡسَنُ قَوۡلٗا مِّمَّن دَعَآ إِلَى ٱللَّهِ وَعَمِلَ صَٰلِحٗا وَقَالَ إِنَّنِي مِنَ ٱلۡمُسۡلِمِينَ

Хэт и псалъэр нэхъыфI Алыхьым къыхуезыджэу фIы зыщIэм нэхърэ? ЖызыIэм: "Сэ муслъымэнхэм сащыщщ"?

வசனம்: 34

وَلَا تَسۡتَوِي ٱلۡحَسَنَةُ وَلَا ٱلسَّيِّئَةُۚ ٱدۡفَعۡ بِٱلَّتِي هِيَ أَحۡسَنُ فَإِذَا ٱلَّذِي بَيۡنَكَ وَبَيۡنَهُۥ عَدَٰوَةٞ كَأَنَّهُۥ وَلِيٌّ حَمِيمٞ

ФIымрэ Iеймрэ зэхуэдэкъым. НэхъыфIымкIэ пэув (Iейм), итIанэ уэрэ езымрэ зэбийуэ фызэхущытар, плъагъунущ фIыуэ узылъагъу Iыхьлым хуэдэу.

வசனம்: 35

وَمَا يُلَقَّىٰهَآ إِلَّا ٱلَّذِينَ صَبَرُواْ وَمَا يُلَقَّىٰهَآ إِلَّا ذُو حَظٍّ عَظِيمٖ

Ауэ ар зыхуэфащэр шэчыныгъэ зыхэлъхэращ, ауэ ар зыхуэфащэр Iыхьэшхуэ зиIэращ.

வசனம்: 36

وَإِمَّا يَنزَغَنَّكَ مِنَ ٱلشَّيۡطَٰنِ نَزۡغٞ فَٱسۡتَعِذۡ بِٱللَّهِۖ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ

АтIэ шейтIаным къыуиIущэщхэр къыбнэсмэ, Алыхьым ущихъумэну елъэIу, Ар Зэхэзыхщ, ЗыщIэщ.

வசனம்: 37

وَمِنۡ ءَايَٰتِهِ ٱلَّيۡلُ وَٱلنَّهَارُ وَٱلشَّمۡسُ وَٱلۡقَمَرُۚ لَا تَسۡجُدُواْ لِلشَّمۡسِ وَلَا لِلۡقَمَرِ وَٱسۡجُدُواْۤ لِلَّهِۤ ٱلَّذِي خَلَقَهُنَّ إِن كُنتُمۡ إِيَّاهُ تَعۡبُدُونَ

Абы и нэщэнэхэм щыщщ жэщри, махуэри, дыгъэри, мазэри. Щхьэщэ хуэвмыщI фи щхьэр хуэвгъэтIылъурэ дыгъэми, мазэми, атIэ щхьэщэ хуэфщIи фи щхьэхэр хуэвгъэтIылъ Алыхьу фыкъэзыгъэщIам, Абы фыхуэпщылIыр пэжмэ.

வசனம்: 38

فَإِنِ ٱسۡتَكۡبَرُواْ فَٱلَّذِينَ عِندَ رَبِّكَ يُسَبِّحُونَ لَهُۥ بِٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِ وَهُمۡ لَا يَسۡـَٔمُونَ۩

Ахэр епэгэкIмэ атIэ уи Тхьэм и деж щыIэхэм махуэми жэщми Абы и щIыхьыр яIэт, ахэр ешыркъым.

வசனம்: 39

وَمِنۡ ءَايَٰتِهِۦٓ أَنَّكَ تَرَى ٱلۡأَرۡضَ خَٰشِعَةٗ فَإِذَآ أَنزَلۡنَا عَلَيۡهَا ٱلۡمَآءَ ٱهۡتَزَّتۡ وَرَبَتۡۚ إِنَّ ٱلَّذِيٓ أَحۡيَاهَا لَمُحۡيِ ٱلۡمَوۡتَىٰٓۚ إِنَّهُۥ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٌ

Абы и нэщэнэхэм щыщщ уэ щIыр зэрыплъагъур уэгъу хъуауэ, ауэ уэшх тедгъашхэмэ ар зэщIохъейри къопIэнкIыр. Ар къэзыгъэхъужаращ лIахэри къэзыгъэхъужыр. Абы сытри хузэфIокIыр.

வசனம்: 40

إِنَّ ٱلَّذِينَ يُلۡحِدُونَ فِيٓ ءَايَٰتِنَا لَا يَخۡفَوۡنَ عَلَيۡنَآۗ أَفَمَن يُلۡقَىٰ فِي ٱلنَّارِ خَيۡرٌ أَم مَّن يَأۡتِيٓ ءَامِنٗا يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۚ ٱعۡمَلُواْ مَا شِئۡتُمۡ إِنَّهُۥ بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِيرٌ

Ди нэщэнэхэм щхьэкIэ лъэныкъуэ зезыгъэзхэр Дэ тщыхъумахэкъым. МафIэм хадзэнура нэхъыфIыр е Къемэт махуэм шынагъуэншэу къэкIуэнура? Фызыхуейр фщIэ, Абы фщIэр елъагъур.

வசனம்: 41

إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِٱلذِّكۡرِ لَمَّا جَآءَهُمۡۖ وَإِنَّهُۥ لَكِتَٰبٌ عَزِيزٞ

Гум къэзыгъэкIыжыр зи фIэщ мыхъуахэр къащыхуэкIуэм (хьэзаб тралъхьэнущ), ипэжыпIэкIэ, ар Тхылъ лъэщщ.

வசனம்: 42

لَّا يَأۡتِيهِ ٱلۡبَٰطِلُ مِنۢ بَيۡنِ يَدَيۡهِ وَلَا مِنۡ خَلۡفِهِۦۖ تَنزِيلٞ مِّنۡ حَكِيمٍ حَمِيدٖ

Абы пцIыр къекIуалIэкъым и пэкIи, и щIыбкIи. Ар къезыгъэхар АкъылыфIэращ, Щытхъу куэд зыхуэфащэращ.

வசனம்: 43

مَّا يُقَالُ لَكَ إِلَّا مَا قَدۡ قِيلَ لِلرُّسُلِ مِن قَبۡلِكَۚ إِنَّ رَبَّكَ لَذُو مَغۡفِرَةٖ وَذُو عِقَابٍ أَلِيمٖ

Уэ къыбжаIэнур уи япэкIэ лIыкIуэхэм жраIауэ щыта къудейращ. ИпэжыпIэкIэ, уи Тхьэр гущIэгъу зыхэлъщ, хьэзаб гуащIэри ятезылъхьэщ.

வசனம்: 44

وَلَوۡ جَعَلۡنَٰهُ قُرۡءَانًا أَعۡجَمِيّٗا لَّقَالُواْ لَوۡلَا فُصِّلَتۡ ءَايَٰتُهُۥٓۖ ءَا۬عۡجَمِيّٞ وَعَرَبِيّٞۗ قُلۡ هُوَ لِلَّذِينَ ءَامَنُواْ هُدٗى وَشِفَآءٞۚ وَٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ فِيٓ ءَاذَانِهِمۡ وَقۡرٞ وَهُوَ عَلَيۡهِمۡ عَمًىۚ أُوْلَٰٓئِكَ يُنَادَوۡنَ مِن مَّكَانِۭ بَعِيدٖ

Ар тщIатэмэ КъурIэну нэгъуэщI бзэкIэ, абыхэм жаIэнут: "Абы и Iэятхэр сыт гурыIуэгъуэу щIыщымытыр? Хьэрыпыбзэкъым икIи хьэрыпу?" ЖыIэ: "Ар Iиман къэзыхьахэм щхьэкIэ захуэм хуэзышэщ икIи зыгъэхъужхэщ. Iиман къэзмыхьахэм атIэ я тхьэкIумэхэр дэгущ, ахэр абы хуэнэфхэщ. Ахэр щIыпIэ жыжьэм щыIэу къызыхураджэращ".

வசனம்: 45

وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَا مُوسَى ٱلۡكِتَٰبَ فَٱخۡتُلِفَ فِيهِۚ وَلَوۡلَا كَلِمَةٞ سَبَقَتۡ مِن رَّبِّكَ لَقُضِيَ بَيۡنَهُمۡۚ وَإِنَّهُمۡ لَفِي شَكّٖ مِّنۡهُ مُرِيبٖ

Мусэ Тхылъыр еттат, ауэ зэтекIахэщ ахэр абы теухуауэ. Уи Тхьэм и Псалъэр ипэкIэ мыхъуатэмэ, абыхэм я Iуэхур зэфIэкIынут. ИпэжыпIэкIэ, ахэр Iэнкунхэщ абы щхьэкIэ.

வசனம்: 46

مَّنۡ عَمِلَ صَٰلِحٗا فَلِنَفۡسِهِۦۖ وَمَنۡ أَسَآءَ فَعَلَيۡهَاۗ وَمَا رَبُّكَ بِظَلَّٰمٖ لِّلۡعَبِيدِ

ФIы зыщIам и щхьэщ зыхуищIар, Iей зыщIами езыращ зырищIэжар. Уи Тхьэми залымыгъэ ирихкъым пщылIхэм.

வசனம்: 47

۞ إِلَيۡهِ يُرَدُّ عِلۡمُ ٱلسَّاعَةِۚ وَمَا تَخۡرُجُ مِن ثَمَرَٰتٖ مِّنۡ أَكۡمَامِهَا وَمَا تَحۡمِلُ مِنۡ أُنثَىٰ وَلَا تَضَعُ إِلَّا بِعِلۡمِهِۦۚ وَيَوۡمَ يُنَادِيهِمۡ أَيۡنَ شُرَكَآءِي قَالُوٓاْ ءَاذَنَّٰكَ مَا مِنَّا مِن شَهِيدٖ

Абым и закъуэщ Сыхьэтым теухуа щIэныгъэр зыбгъэдэлъыр. Зы пхъэщхьэмыщхьи къыхэкIынукъым и сэмбым, зы бзыри лъэрымыхьи хъунукъым икIи лъхуэнукъым Абы имыщIэу. Ахэм яжриIэнущ а махуэм: "Дэнэ Си гъусэхэр атIэ?" Абыхэм жаIэнущ: "Къытхуэгъэгъу, къытхэткъым дэ щыхьэт хъун".

வசனம்: 48

وَضَلَّ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يَدۡعُونَ مِن قَبۡلُۖ وَظَنُّواْ مَا لَهُم مِّن مَّحِيصٖ

Ахэр ипэкIэ зэлъэIухэу щытахэм къагъэнэнухэщ, икIи абыхэм быдэу къагурыIуэнущ щIэпхъуэжыну зэрахузэфIэмыкIынур.

வசனம்: 49

لَّا يَسۡـَٔمُ ٱلۡإِنسَٰنُ مِن دُعَآءِ ٱلۡخَيۡرِ وَإِن مَّسَّهُ ٱلشَّرُّ فَيَـُٔوسٞ قَنُوطٞ

ЦIыхур ешкъым фIым щIэлъэIуну, ауэ Iей къынэсмэ, абы гугъэр хехыжри Iэмалыншэ мэхъур.

வசனம்: 50

وَلَئِنۡ أَذَقۡنَٰهُ رَحۡمَةٗ مِّنَّا مِنۢ بَعۡدِ ضَرَّآءَ مَسَّتۡهُ لَيَقُولَنَّ هَٰذَا لِي وَمَآ أَظُنُّ ٱلسَّاعَةَ قَآئِمَةٗ وَلَئِن رُّجِعۡتُ إِلَىٰ رَبِّيٓ إِنَّ لِي عِندَهُۥ لَلۡحُسۡنَىٰۚ فَلَنُنَبِّئَنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِمَا عَمِلُواْ وَلَنُذِيقَنَّهُم مِّنۡ عَذَابٍ غَلِيظٖ

Абы фIыгъуэр зыхедгъащIэмэ зэран къекIа иужькIэ жеIэр: "Мыр сэращ зейр, Сыхьэтри къэсыну сыгугъэкъым сэ. Си Тхьэм и деж згъэзэжми нэхъыфIыщэр схуигъэхьэзырынущ Абы".

வசனம்: 51

وَإِذَآ أَنۡعَمۡنَا عَلَى ٱلۡإِنسَٰنِ أَعۡرَضَ وَنَـَٔا بِجَانِبِهِۦ وَإِذَا مَسَّهُ ٱلشَّرُّ فَذُو دُعَآءٍ عَرِيضٖ

Дэ цIыхум фIы хуэтщIамэ, зрегъэзэкIри IуокIыж. Ауэ Iей гуэр къыщыщIамэ, и лъэIур куэду еубгъу.

வசனம்: 52

قُلۡ أَرَءَيۡتُمۡ إِن كَانَ مِنۡ عِندِ ٱللَّهِ ثُمَّ كَفَرۡتُم بِهِۦ مَنۡ أَضَلُّ مِمَّنۡ هُوَ فِي شِقَاقِۭ بَعِيدٖ

ЖыIэ: "Фегупсысакъэ фэ мыр Алыхьым и деж къикIауэ фэ фи фIэщ фымыгъэхъумэ щэ? Хэт нэхъыбэу гъуэщэныгъэм хэтыр, пэжым емызэгъхэм нэхърэ?"

வசனம்: 53

سَنُرِيهِمۡ ءَايَٰتِنَا فِي ٱلۡأٓفَاقِ وَفِيٓ أَنفُسِهِمۡ حَتَّىٰ يَتَبَيَّنَ لَهُمۡ أَنَّهُ ٱلۡحَقُّۗ أَوَلَمۡ يَكۡفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُۥ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ شَهِيدٌ

Абыхэм Ди нэщэнэхэр ядгъэлъагъунщ зэрыдунейуи, езыхэми я щхьэхэми къагурыIуэхукIэ ар зэрыпэжыр. Иримыкъуу ара уи Тхьэр сытми зэрищыхьэтыр?

வசனம்: 54

أَلَآ إِنَّهُمۡ فِي مِرۡيَةٖ مِّن لِّقَآءِ رَبِّهِمۡۗ أَلَآ إِنَّهُۥ بِكُلِّ شَيۡءٖ مُّحِيطُۢ

ИпэжыпIэкIэ, абыхэм шэч къытрахьэр я Тхьэм зэрыхуэзэжынухэм. ИпэжыпIэкIэ, Абы сытри зэщIеубыдэр.