மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் புஸ்ஸிலத் - சர்கேசிய மொழிபெயர்ப்பு - மொழிபெயர்ப்பு முன்னோடிகள் மையம் - பக்க எண் 478 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 12

فَقَضَىٰهُنَّ سَبۡعَ سَمَٰوَاتٖ فِي يَوۡمَيۡنِ وَأَوۡحَىٰ فِي كُلِّ سَمَآءٍ أَمۡرَهَاۚ وَزَيَّنَّا ٱلسَّمَآءَ ٱلدُّنۡيَا بِمَصَٰبِيحَ وَحِفۡظٗاۚ ذَٰلِكَ تَقۡدِيرُ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡعَلِيمِ

МахуитIкIэ ахэри уафиблу зэхигъэкIащ, уафэ къэскIэ унафэхэри хуищIащ. Мы дунейм и уафэри игъэщIэрэщIащ уэздыгъэхэмкIэ икIи ихъумащ. Аращ и унафэр Лъэщым, ЗыщIэм".

வசனம்: 13

فَإِنۡ أَعۡرَضُواْ فَقُلۡ أَنذَرۡتُكُمۡ صَٰعِقَةٗ مِّثۡلَ صَٰعِقَةِ عَادٖ وَثَمُودَ

Абдежми я щIыбхэр къагъазэмэ яжеIэ: "Сэ вжызоIэр фыхуэсакъыну хьэзабу хьадми, самудми къатехуам хуэдэм".

வசனம்: 14

إِذۡ جَآءَتۡهُمُ ٱلرُّسُلُ مِنۢ بَيۡنِ أَيۡدِيهِمۡ وَمِنۡ خَلۡفِهِمۡ أَلَّا تَعۡبُدُوٓاْ إِلَّا ٱللَّهَۖ قَالُواْ لَوۡ شَآءَ رَبُّنَا لَأَنزَلَ مَلَٰٓئِكَةٗ فَإِنَّا بِمَآ أُرۡسِلۡتُم بِهِۦ كَٰفِرُونَ

Абыхэм лIыкIуэхэр ипэкIи, икIэкIи къахуэкIуэт: "Алыхьым фIэкIа зыми фыхуэмыпщылI". Абыхэм жаIащ: "Ди Тхьэр хуеятэмэ къригъэхынут мелыIычхэр. Дэ ди фIэщ хъукъым а фэ фи гъусэу кърагъэхар

வசனம்: 15

فَأَمَّا عَادٞ فَٱسۡتَكۡبَرُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ بِغَيۡرِ ٱلۡحَقِّ وَقَالُواْ مَنۡ أَشَدُّ مِنَّا قُوَّةًۖ أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ أَنَّ ٱللَّهَ ٱلَّذِي خَلَقَهُمۡ هُوَ أَشَدُّ مِنۡهُمۡ قُوَّةٗۖ وَكَانُواْ بِـَٔايَٰتِنَا يَجۡحَدُونَ

Хьадхэм щIым егъэлеяуэ зыщагъэпагэт ар яхуэмыфащэу. Абыхэм жаIащ: "Хэт дэ нэхърэ нэхъ къарууфIэр?" Абыхэм ямылъагъуу ара езыхэр къэзыгъэщIа Алыхьыр езыхэм нэхърэ зэрынэхъ къарууфIэр? Абыхэм Ди нэщэнэхэр ядэтэкъым.

வசனம்: 16

فَأَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ رِيحٗا صَرۡصَرٗا فِيٓ أَيَّامٖ نَّحِسَاتٖ لِّنُذِيقَهُمۡ عَذَابَ ٱلۡخِزۡيِ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۖ وَلَعَذَابُ ٱلۡأٓخِرَةِ أَخۡزَىٰۖ وَهُمۡ لَا يُنصَرُونَ

Абыхэм яхуэдгъэкIуащ жьы макъышхуэ зиIэр махуэ Iейхэм, абыхэм зэхащIэн щхьэкIэ хьэзаб зыгъэпудыр мы дунейм. Ауэ ахърэтым и хьэзабыр нэхъри зыгъэпудщ. Абыхэм дэIэпыкъуэгъуи яIэнукъым.

வசனம்: 17

وَأَمَّا ثَمُودُ فَهَدَيۡنَٰهُمۡ فَٱسۡتَحَبُّواْ ٱلۡعَمَىٰ عَلَى ٱلۡهُدَىٰ فَأَخَذَتۡهُمۡ صَٰعِقَةُ ٱلۡعَذَابِ ٱلۡهُونِ بِمَا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ

Самудхэр атIэ гъуэгу захуэм тедгъэуват, ауэ нэфхэу щытыныр нэхъ къыхахащ, захуагъэм нэхърэ. Абыхэм къатехуащ щыблэр хьэзаб зыгъэпуду, ящIауэ щытам щхьэкIэ.

வசனம்: 18

وَنَجَّيۡنَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَكَانُواْ يَتَّقُونَ

Iиман къэзыхьахэмрэ тхьэшынагъуэ зыхэлъахэмрэ къедгъэлахэщ.

வசனம்: 19

وَيَوۡمَ يُحۡشَرُ أَعۡدَآءُ ٱللَّهِ إِلَى ٱلنَّارِ فَهُمۡ يُوزَعُونَ

Алыхьым и бийхэр МафIэм щашэ махуэм зыми щIэпхъуэжыпIэ иратынукъым.

வசனம்: 20

حَتَّىٰٓ إِذَا مَا جَآءُوهَا شَهِدَ عَلَيۡهِمۡ سَمۡعُهُمۡ وَأَبۡصَٰرُهُمۡ وَجُلُودُهُم بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

Ахэр щынэскIэ, абыхэм я тхьэкIумэхэри, я нэхэри, я фэхэри щыхьэт хъунухэщ ящIауэ щытам щхьэкIэ.