மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அஸ்ஸுக்ருப் - சர்கேசிய மொழிபெயர்ப்பு - மொழிபெயர்ப்பு முன்னோடிகள் மையம் - பக்க எண் 490 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 11

وَٱلَّذِي نَزَّلَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءَۢ بِقَدَرٖ فَأَنشَرۡنَا بِهِۦ بَلۡدَةٗ مَّيۡتٗاۚ كَذَٰلِكَ تُخۡرَجُونَ

Аращ уафэм псыр мардэкIэ къезыгъэхар, итIанэ абыкIэ щIыгу лIар къэдгъэхъужащ. Апхуэдэу фыкъыхашыжынущ фэри.

வசனம்: 12

وَٱلَّذِي خَلَقَ ٱلۡأَزۡوَٰجَ كُلَّهَا وَجَعَلَ لَكُم مِّنَ ٱلۡفُلۡكِ وَٱلۡأَنۡعَٰمِ مَا تَرۡكَبُونَ

Аращ зэщхьэгъусэхэу псори къэзыгъэщIар, кхъухьхэри былымхэри фхуищIащ фытетIысхьэхэу, фыкъырашэкIыу.

வசனம்: 13

لِتَسۡتَوُۥاْ عَلَىٰ ظُهُورِهِۦ ثُمَّ تَذۡكُرُواْ نِعۡمَةَ رَبِّكُمۡ إِذَا ٱسۡتَوَيۡتُمۡ عَلَيۡهِ وَتَقُولُواْ سُبۡحَٰنَ ٱلَّذِي سَخَّرَ لَنَا هَٰذَا وَمَا كُنَّا لَهُۥ مُقۡرِنِينَ

Абыхэм я щIыбхэм фыдэкIуеин щхьэкIэ, итIанэ фи Тхьэм и фIыщIэр фигу къэвгъэкIыжыну абы фыдэкIуея иужь. ИкIи жыфIэну: "И щIыхьыр инщ мыр тхуэжыIэщIэ зыщIам, дэ ар тхузэфIэкIынутэкъым.

வசனம்: 14

وَإِنَّآ إِلَىٰ رَبِّنَا لَمُنقَلِبُونَ

ИкIи ипэжыпIэкIэ дэ ди Тхьэм и деж дгъэзэжынущ".

வசனம்: 15

وَجَعَلُواْ لَهُۥ مِنۡ عِبَادِهِۦ جُزۡءًاۚ إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ لَكَفُورٞ مُّبِينٌ

Абыхэм и пщылIхэм щыщ гуэрэхэр Езым щыщ ящIащ, цIыхур нахуэу епцIыжакIуэщ.

வசனம்: 16

أَمِ ٱتَّخَذَ مِمَّا يَخۡلُقُ بَنَاتٖ وَأَصۡفَىٰكُم بِٱلۡبَنِينَ

Абы къигъэщIауэ хъуам щыщу зыхухихыжауэ ара пхъухэр, фэ къуэхэр щIыхь къыфхуищIу къывитауэ ара?

வசனம்: 17

وَإِذَا بُشِّرَ أَحَدُهُم بِمَا ضَرَبَ لِلرَّحۡمَٰنِ مَثَلٗا ظَلَّ وَجۡهُهُۥ مُسۡوَدّٗا وَهُوَ كَظِيمٌ

Абыхэм щыщ гуэр щагъэгуфIэкIэ ГущIэгъущIым тралъхьамкIэ, и нэгур мэуфIыцIри ерагъыурэ и губжьыр зэтреIыгъэр.

வசனம்: 18

أَوَمَن يُنَشَّؤُاْ فِي ٱلۡحِلۡيَةِ وَهُوَ فِي ٱلۡخِصَامِ غَيۡرُ مُبِينٖ

Абы тралъхьэу ара гъэщIэрэщIауэ къагъэхъуу унафэ щащIэкIэ тыншу мыпсэлъэфыр?

வசனம்: 19

وَجَعَلُواْ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةَ ٱلَّذِينَ هُمۡ عِبَٰدُ ٱلرَّحۡمَٰنِ إِنَٰثًاۚ أَشَهِدُواْ خَلۡقَهُمۡۚ سَتُكۡتَبُ شَهَٰدَتُهُمۡ وَيُسۡـَٔلُونَ

ГущIэгъущIым и пщылI мелыIычхэр ящIахэщ бзылъхугъэхэу, ахэр къызэрагъэщIар ялъэгъуауэ ара? Абыхэм я щыхьэтри тхауэ щытынущи яупщIыжынухэщ абы щхьэкIэ.

வசனம்: 20

وَقَالُواْ لَوۡ شَآءَ ٱلرَّحۡمَٰنُ مَا عَبَدۡنَٰهُمۗ مَّا لَهُم بِذَٰلِكَ مِنۡ عِلۡمٍۖ إِنۡ هُمۡ إِلَّا يَخۡرُصُونَ

Абыхэм жаIащ: "ГущIэгъущIыр хуеятэмэ, дэ абыхэм дахуэпщылIынутэкъым". Зыри хащIыкIкъым абым, пцIы яупсу аращ.

வசனம்: 21

أَمۡ ءَاتَيۡنَٰهُمۡ كِتَٰبٗا مِّن قَبۡلِهِۦ فَهُم بِهِۦ مُسۡتَمۡسِكُونَ

Е ахэр зытетыну Тхылъ мыбы япэ еттауэ арат?

வசனம்: 22

بَلۡ قَالُوٓاْ إِنَّا وَجَدۡنَآ ءَابَآءَنَا عَلَىٰٓ أُمَّةٖ وَإِنَّا عَلَىٰٓ ءَاثَٰرِهِم مُّهۡتَدُونَ

Хьэуэ атIэ! Абыхэм жаIащ: "Дэ ди адэхэр къэдгъуэтахэщ мыбым тету икIи дэ абыхэм я гъуэгум дрокIуэр".