மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அஸ்ஸுக்ருப் - சர்கேசிய மொழிபெயர்ப்பு - மொழிபெயர்ப்பு முன்னோடிகள் மையம் - பக்க எண் 492 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 34

وَلِبُيُوتِهِمۡ أَبۡوَٰبٗا وَسُرُرًا عَلَيۡهَا يَتَّكِـُٔونَ

Я унэхэм я бжэхэри, пIэхэри зытрагъащIэу яхуэтщIынут.

வசனம்: 35

وَزُخۡرُفٗاۚ وَإِن كُلُّ ذَٰلِكَ لَمَّا مَتَٰعُ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۚ وَٱلۡأٓخِرَةُ عِندَ رَبِّكَ لِلۡمُتَّقِينَ

Зызэрагъэдахэхэри, атIэ ар псори мы дунейм зызэрыбгъатхъэщ, ахърэтыр уи Тхьэм и деж хуэгъэхьэзыращ тхьэшынагъуэ зыхэлъхэм.

வசனம்: 36

وَمَن يَعۡشُ عَن ذِكۡرِ ٱلرَّحۡمَٰنِ نُقَيِّضۡ لَهُۥ شَيۡطَٰنٗا فَهُوَ لَهُۥ قَرِينٞ

ГущIэгъущIыр гум къэгъэкIыжыныр зымыдэхэм кIэрыдгъэувэнущ шейтIаныр, ар абы и гъусэ хъунущ.

வசனம்: 37

وَإِنَّهُمۡ لَيَصُدُّونَهُمۡ عَنِ ٱلسَّبِيلِ وَيَحۡسَبُونَ أَنَّهُم مُّهۡتَدُونَ

Ахэр гъуэгум трагъэхьэнукъым, ауэ езыхэм гъуэгу захуэм тету забжыжынущ.

வசனம்: 38

حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءَنَا قَالَ يَٰلَيۡتَ بَيۡنِي وَبَيۡنَكَ بُعۡدَ ٱلۡمَشۡرِقَيۡنِ فَبِئۡسَ ٱلۡقَرِينُ

Ар Дэ Ди деж къыщыкIуэкIэ жиIэнущ: "Уэрэ сэрэ ди зэхуаку дэлъамэ аратэкъэ къухьэпIэм щегъэжьауэ къуэкIыпIэм нэс дэлъым хуэдиз! Сыту уэ угъусэ Iеищэт!"

வசனம்: 39

وَلَن يَنفَعَكُمُ ٱلۡيَوۡمَ إِذ ظَّلَمۡتُمۡ أَنَّكُمۡ فِي ٱلۡعَذَابِ مُشۡتَرِكُونَ

(Абыхэм жраIэнущ): "Фэ залымыгъэ зефхьат, аращи нобэ къыфщхьэпэжынукъым хьэзабыр зэрызэдэвгуэшыр!"

வசனம்: 40

أَفَأَنتَ تُسۡمِعُ ٱلصُّمَّ أَوۡ تَهۡدِي ٱلۡعُمۡيَ وَمَن كَانَ فِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٖ

Уэ зэхебгъэхыну ара дэгум? Е нэфымрэ, нахуэу гъуэщэныгъэм хэтымрэ гъуэгу захуэм тебгъэувэфыну ара?

வசனம்: 41

فَإِمَّا نَذۡهَبَنَّ بِكَ فَإِنَّا مِنۡهُم مُّنتَقِمُونَ

Уэ укъэтщтэжыфынущ Дэ, ауэ абыхэм лейр ятщIэжынущ.

வசனம்: 42

أَوۡ نُرِيَنَّكَ ٱلَّذِي وَعَدۡنَٰهُمۡ فَإِنَّا عَلَيۡهِم مُّقۡتَدِرُونَ

Уэ уэдгъэлъагъуфынущ ахэр зэрыдгъэгугъар, атIэ Дэращ абыхэм я унафэр зыIэщIэлъыр.

வசனம்: 43

فَٱسۡتَمۡسِكۡ بِٱلَّذِيٓ أُوحِيَ إِلَيۡكَۖ إِنَّكَ عَلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ

Уэ уэхьиуэ къыпхуехам тет. ИпэжыпIэкIэ, уэ гъуэгу захуэм утетщ.

வசனம்: 44

وَإِنَّهُۥ لَذِكۡرٞ لَّكَ وَلِقَوۡمِكَۖ وَسَوۡفَ تُسۡـَٔلُونَ

Мыр уэри, уи лъэпкъми щхьэкIэ Гум къэзыгъэкIыжщ, икIи фэ къывэупщIыжынущ.

வசனம்: 45

وَسۡـَٔلۡ مَنۡ أَرۡسَلۡنَا مِن قَبۡلِكَ مِن رُّسُلِنَآ أَجَعَلۡنَا مِن دُونِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ءَالِهَةٗ يُعۡبَدُونَ

ЯупщI уэ уи япэкIэ дгъэкIуауэ щыта Ди лIыкIуэхэм тщIамэ Дэ ГущIэгъущIым нэгъуэщI тхьэ ахэр зыхуэпщылIын.

வசனம்: 46

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا مُوسَىٰ بِـَٔايَٰتِنَآ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ وَمَلَإِيْهِۦ فَقَالَ إِنِّي رَسُولُ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Мусэ дгъэкIуащ Ди нэщэнэхэр хуихьри Фирхьэунымрэ и къуэдзэхэмрэ я деж. Абы жиIащ: "Сэ дунейуэ хъуам я Тхьэм срилIыкIуэщ".

வசனம்: 47

فَلَمَّا جَآءَهُم بِـَٔايَٰتِنَآ إِذَا هُم مِّنۡهَا يَضۡحَكُونَ

Абы Ди нэщэнэхэр къащыхуихьым, ахэр къыщыдэхьэшхыу ирагъэжьащ.