மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அத்தீன் - தாரி மொழிபெயர்ப்பு - முஹம்மத் அன்வர் பதக்ஷானி - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

تین

வசனம்: 1

وَٱلتِّينِ وَٱلزَّيۡتُونِ

قسم به انجیر و زیتون.

வசனம்: 2

وَطُورِ سِينِينَ

و قسم به طور سینا.

வசனம்: 3

وَهَٰذَا ٱلۡبَلَدِ ٱلۡأَمِينِ

و قسم به این شهر امن (مکه).

வசனம்: 4

لَقَدۡ خَلَقۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ فِيٓ أَحۡسَنِ تَقۡوِيمٖ

بی‌گمان انسان را در بهترین صورت (و ترکیب) آفریدیم.

வசனம்: 5

ثُمَّ رَدَدۡنَٰهُ أَسۡفَلَ سَٰفِلِينَ

باز او را به پست‌ترین مرحله (حقیرترین مرتبه؛ به سبب کفر) بازگردانیدیم.

வசனம்: 6

إِلَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ فَلَهُمۡ أَجۡرٌ غَيۡرُ مَمۡنُونٖ

مگر آنانی که ایمان آوردند و کارهای نیک انجام دادند، پس برای آن‌ها اجریست قطع ناشدنی.

வசனம்: 7

فَمَا يُكَذِّبُكَ بَعۡدُ بِٱلدِّينِ

پس چه چیز سبب می‌شود (ای انسان) که قیامت را تکذیب کنی.

வசனம்: 8

أَلَيۡسَ ٱللَّهُ بِأَحۡكَمِ ٱلۡحَٰكِمِينَ

آیا الله بزرگ‌ترین فرمانروایان نیست؟ (بلی هست! و من بر آن از جملۀ گواهانم).