மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 26 அத்தியாயம் ஸூரா அல்பத்ஹ் - பிரான்சிய மொழிபெயர்ப்பு- ரஷீத் மஆஷ் - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 26

إِذۡ جَعَلَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ فِي قُلُوبِهِمُ ٱلۡحَمِيَّةَ حَمِيَّةَ ٱلۡجَٰهِلِيَّةِ فَأَنزَلَ ٱللَّهُ سَكِينَتَهُۥ عَلَىٰ رَسُولِهِۦ وَعَلَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ وَأَلۡزَمَهُمۡ كَلِمَةَ ٱلتَّقۡوَىٰ وَكَانُوٓاْ أَحَقَّ بِهَا وَأَهۡلَهَاۚ وَكَانَ ٱللَّهُ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٗا

26 Les mécréants affichèrent alors une fierté digne de l’époque païenne^[1296], tandis qu’Allah suscitait quiétude et sérénité dans le cœur de Son Messager et des croyants^[1297], les obligeant à des paroles de piété qu’ils étaient plus en droit de prononcer et dont ils étaient plus dignes. Allah a une parfaite connaissance de toute chose.

[1296] Refusant de laisser les musulmans accomplir le petit pèlerinage.
[1297] Qui purent donc contenir leur colère et accepter les termes du traité qui les obligeaient à rebrousser chemin sans accomplir le petit pèlerinage cette année-là.