மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 11 அத்தியாயம் ஆஃபிர் - கிருண்டி மொழிபெயர்ப்பு - யூசுப் கஹீதி - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 11

قَالُواْ رَبَّنَآ أَمَتَّنَا ٱثۡنَتَيۡنِ وَأَحۡيَيۡتَنَا ٱثۡنَتَيۡنِ فَٱعۡتَرَفۡنَا بِذُنُوبِنَا فَهَلۡ إِلَىٰ خُرُوجٖ مِّن سَبِيلٖ

Abagarariji rero bazovuga bati: “Mana yacu Rurema Allah! Watwishe incuro zibiri^[2], Udusubiza n’ubuzima incuro zibiri nyene^[3]; ubu rero turemanze ivyaha vyacu twakoze; mbega none, nta kuntu twoshobora kuva mu muriro udahera, maze tugasubira kw’isi tugaheza tukakwumvira!”. Ico gihe rero, ukwemanga kw’ivyaha vyabo nta co kuzobamarira;

[2] Igihe twari tukiri intanga tutarahuhirwamwo inkomoko y’ubuzima “Roho”, n’igihe ikiringo co kubaho kwacu kw’isi kirangiriye.
[3] Igihe duhuhiriwemwo inkomoko y’ubuzima “Roho” tukabaho kw’isi, n’igihe dusubirijwe ubuzima tukazuka.