மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 32 அத்தியாயம் ஸூரா பாதிர் - இந்தோனேசிய மொழிபெயர்ப்பு - மன்னர் பஹ்த் வளாகம் - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 32

ثُمَّ أَوۡرَثۡنَا ٱلۡكِتَٰبَ ٱلَّذِينَ ٱصۡطَفَيۡنَا مِنۡ عِبَادِنَاۖ فَمِنۡهُمۡ ظَالِمٞ لِّنَفۡسِهِۦ وَمِنۡهُم مُّقۡتَصِدٞ وَمِنۡهُمۡ سَابِقُۢ بِٱلۡخَيۡرَٰتِ بِإِذۡنِ ٱللَّهِۚ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلۡفَضۡلُ ٱلۡكَبِيرُ

Kemudian Kitab itu, Kami wariskan kepada orang-orang yang Kami pilih di antara hamba-hamba Kami, lalu di antara mereka ada yang menganiaya diri mereka sendiri dan di antara mereka ada yang pertengahan dan di antara mereka ada (pula) yang lebih dahulu berbuat kebaikan 1261 dengan izin Allah. Yang demikian itu adalah karunia yang amat besar.

1261. Maksud "orang yang menganiaya dirinya sendir"i ialah orang yang lebih banyak kesalahannya dari pada kebaikannya, dan "pertengahan" ialah orang yang kebaikannya berbanding dengan kesalahannyam sedang yang dimaksud dengan "orang-orang yang lebih dahulu dalam berbuat kebaikan" ialah orang-orang yang kebaikannya amat banyak dan amat jarang berbuat kesalahan.