மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 47 அத்தியாயம் ஸூரா ஹூத் - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான இந்தோனிசிய மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 47

قَالَ رَبِّ إِنِّيٓ أَعُوذُ بِكَ أَنۡ أَسۡـَٔلَكَ مَا لَيۡسَ لِي بِهِۦ عِلۡمٞۖ وَإِلَّا تَغۡفِرۡ لِي وَتَرۡحَمۡنِيٓ أَكُن مِّنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ

Nuh -'alaihissalām- berkata, "Ya Tuhanku! Sesungguhnya aku meminta pertolongan-Mu dan perlindungan-Mu dari meminta sesuatu yang tidak kuketahui duduk persoalannya. Jika Engkau tidak berkenan mengampuni dosaku dan menyayangiku dengan kasih sayang-Mu, niscaya aku akan termasuk orang yang merugi di akhirat nanti."

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• لا يملك الأنبياء الشفاعة لمن كفر بالله حتى لو كانوا أبناءهم.

· Para nabi tidak kuasa memberikan syafaat (pertolongan) untuk orang yang kafir kepada Allah, walaupun yang ditolong adalah anak mereka sendiri.

• عفة الداعية وتنزهه عما في أيدي الناس أقرب للقبول منه.

· Harga diri seorang dai dan keengganannya untuk memiliki apa yang ada ditangan orang akan membuat dakwahnya lebih mudah diterima .

• فضل الاستغفار والتوبة، وأنهما سبب إنزال المطر وزيادة الذرية والأموال.

· Keutamaan istigfar dan tobat. Keduanya merupakan penyebab turunnya air hujan dan bertambahnya keturunan dan kekayaan.