மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 17 அத்தியாயம் ஸூரா அல்கஸஸ் - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான இந்தோனிசிய மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 17

قَالَ رَبِّ بِمَآ أَنۡعَمۡتَ عَلَيَّ فَلَنۡ أَكُونَ ظَهِيرٗا لِّلۡمُجۡرِمِينَ

Kemudian Dia melanjutkan firman-Nya tentang doa Musa yang di dalamnya ia berdoa, “Wahai Tuhanku! Karena Engkau telah memberi karunia kepadaku berupa kekuatan, hikmah, dan ilmu maka aku sekali-kali tidak akan mau menjadi penolong bagi orang-orang jahat dalam melakukan kejahatan mereka.”

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• الاعتراف بالذنب من آداب الدعاء.

· Mengakui dosa adalah bagian dari adab berdoa.

• الشكر المحمود هو ما يحمل العبد على طاعة ربه، والبعد عن معصيته.

· Bersyukur yang terpuji adalah yang menjadikan seorang hamba berbuat taat dan menjauhi kemaksiatan terhadap Tuhannya.

• أهمية المبادرة إلى النصح خاصة إذا ترتب عليه إنقاذ مؤمن من الهلاك.

· Pentingnya berinisiatif dalam nasihat, terutama bila berhubungan dengan penyelamatan orang beriman dari kebinasaan.

• وجوب اتخاذ أسباب النجاة، والالتجاء إلى الله بالدعاء.

· Wajib menggunakan sarana keselamatan dan kembali kepada Allah dengan berdoa.