மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 22 அத்தியாயம் லுக்மான் - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான இந்தோனிசிய மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 22

۞ وَمَن يُسۡلِمۡ وَجۡهَهُۥٓ إِلَى ٱللَّهِ وَهُوَ مُحۡسِنٞ فَقَدِ ٱسۡتَمۡسَكَ بِٱلۡعُرۡوَةِ ٱلۡوُثۡقَىٰۗ وَإِلَى ٱللَّهِ عَٰقِبَةُ ٱلۡأُمُورِ

Barang siapa menghadap kepada Allah dengan mengikhlaskan ibadah kepada-Nya dan berbuat baik dalam amal perbuatannya berarti dia telah berpegang pada sesuatu yang paling kuat sebagai tempat bergantung bagi orang-orang yang menginginkan keselamatan karena dia tidak khawatir sesuatu yang dipegangnya itu akan putus. Hanya kepada Allahlah kembalinya segala perkara dan kesudahannya, lalu Allah akan membalas masing-masing dengan yang pantas baginya.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• نعم الله وسيلة لشكره والإيمان به، لا وسيلة للكفر به.

· Nikmat-nikmat Allah merupakan sarana untuk bersyukur dan beriman kepada-Nya, bukan sarana untuk kufur kepada-Nya.

• خطر التقليد الأعمى، وخاصة في أمور الاعتقاد.

· Bahaya taklid buta, khususnya dalam hal keyakinan.

• أهمية الاستسلام لله والانقياد له وإحسان العمل من أجل مرضاته.

· Pentingnya berserah diri kepada Allah dan tunduk kepada-Nya serta memperbagus amal perbuatan guna mendapatkan rida-Nya.

• عدم تناهي كلمات الله.

· Kalimat-kalimat Allah tidak akan habis.