மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 22 அத்தியாயம் ஸூரா அல்அஹ்ஸாப் - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான இந்தோனிசிய மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 22

وَلَمَّا رَءَا ٱلۡمُؤۡمِنُونَ ٱلۡأَحۡزَابَ قَالُواْ هَٰذَا مَا وَعَدَنَا ٱللَّهُ وَرَسُولُهُۥ وَصَدَقَ ٱللَّهُ وَرَسُولُهُۥۚ وَمَا زَادَهُمۡ إِلَّآ إِيمَٰنٗا وَتَسۡلِيمٗا

Tatkala orang-orang yang beriman melihat golongan-golongan itu berkumpul untuk memerangi mereka, mereka berkata, “Inilah yang dijanjikan oleh Allah dan Rasul-Nya berupa cobaan, ujian, dan pertolongan. Benarlah Allah dan Rasul-Nya dalam hal ini dan memang telah nyata terjadi." Penglihatan mereka terhadap golongan-golongan itu tidak menambah bagi mereka kecuali keimanan kepada Allah dan kepatuhan terhadap-Nya.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• الآجال محددة؛ لا يُقَرِّبُها قتال، ولا يُبْعِدُها هروب منه.

· Ajal itu sudah ditentukan, tidak bisa didekatkan dengan perang dan tidak pula dijauhkan dengan lari dari peperangan.

• التثبيط عن الجهاد في سبيل الله شأن المنافقين دائمًا.

· Menghalang-halangi gerakan jihad di jalan Allah senantiasa menjadi tabiat orang-orang munafik.

• الرسول صلى الله عليه وسلم قدوة المؤمنين في أقواله وأفعاله.

· Rasulullah -ṣallallāhu 'alaihi wa sallam- adalah teladan bagi orang-orang yang beriman di dalam ucapan dan perbuatannya.

• الثقة بالله والانقياد له من صفات المؤمنين.

· Percaya kepada Allah dan tunduk kepada-Nya adalah sifat-sifat orang-orang yang beriman.