மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 23 அத்தியாயம் ஸூரா ஸபஉ - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான இந்தோனிசிய மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 23

وَلَا تَنفَعُ ٱلشَّفَٰعَةُ عِندَهُۥٓ إِلَّا لِمَنۡ أَذِنَ لَهُۥۚ حَتَّىٰٓ إِذَا فُزِّعَ عَن قُلُوبِهِمۡ قَالُواْ مَاذَا قَالَ رَبُّكُمۡۖ قَالُواْ ٱلۡحَقَّۖ وَهُوَ ٱلۡعَلِيُّ ٱلۡكَبِيرُ

Syafaat di sisi Allah -Subḥānahu- tidak berguna kecuali bagi siapa yang Allah izinkan untuk memberikannya, dan Allah tidak mengizinkan kecuali siapa yang Dia ridai, hal ini karena keagungan-Nya. Di antara keagungan Allah adalah bila Dia berfirman di langit maka para malaikat meletakkan sayap mereka sebagai wujud dari ketakutan dan ketundukan mereka kepada firman-Nya, hingga ketika rasa takut itu hilang dari hati mereka, mereka berkata, “Apa yang Tuhan kalian firmankan?” Jibril menjawab, “Ia memfirmankan kebenaran dan Dia Mahatinggi dengan Zat dan kekuasaan-Nya, lagi Mahabesar yang selain-Nya lebih kecil.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• التلطف بالمدعو حتى لا يلوذ بالعناد والمكابرة.

· Memperlakukan objek dakwah dengan lembut agar ia tidak menyimpang karena pengingkaran dan penentangan.

• صاحب الهدى مُسْتَعْلٍ بالهدى مرتفع به، وصاحب الضلال منغمس فيه محتقر.

· Pengikut hidayah terangkat dan tinggi derajatnya dengan hidayah tersebut, sementara pengikut kesesatan larut lagi terhina di dalam kesesatan tersebut.

• شمول رسالة النبي صلى الله عليه وسلم للبشرية جمعاء، والجن كذلك.

· Universalnya ajaran Rasulullah -ṣallallāhu 'alaihi wa sallam- yang mencakup seluruh manusia, bahkan juga termasuk jin.