மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 76 அத்தியாயம் ஸூரா அத்தவ்பா - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான இந்தோனிசிய மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 76

فَلَمَّآ ءَاتَىٰهُم مِّن فَضۡلِهِۦ بَخِلُواْ بِهِۦ وَتَوَلَّواْ وَّهُم مُّعۡرِضُونَ

 Kemudian tatkala Allah memberikan sebagian karunia-Nya kepada mereka ternyata mereka tidak menepati janji mereka kepada Allah. Sebaliknya, mereka justru kikir dan enggan menyedekahkan harta mereka sedikitpun. Dan mereka pun enggan beriman kepada-Nya.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• وجوب جهاد الكفار والمنافقين، فجهاد الكفار باليد وسائر أنواع الأسلحة الحربية، وجهاد المنافقين بالحجة واللسان.

· Kewajiban berjihad melawan orang-orang kafir dan munafik. Berjihad melawan orang-orang kafir dilakukan dengan menggunakan kekuatan tangan dan berbagai jenis senjata tempur, sedangkan berjihad melawan orang-orang munafik dilakukan dengan menggunakan argumentasi dan kata-kata.

• المنافقون من شرّ الناس؛ لأنهم غادرون يقابلون الإحسان بالإساءة.

· Orang-orang munafik adalah manusia yang paling jahat karena mereka adalah orang-orang curang yang membalas kebaikan dengan kejahatan.

• في الآيات دلالة على أن نقض العهد وإخلاف الوعد يورث النفاق، فيجب على المسلم أن يبالغ في الاحتراز عنه.

· Ayat-ayat di atas menunjukkan bahwa melanggar kesepakatan dan ingkar janji akan melahirkan kemunafikan. Oleh karena itu, setiap muslim wajib bersikap ekstra waspada terhadapnya.

• في الآيات ثناء على قوة البدن والعمل، وأنها تقوم مقام المال، وهذا أصل عظيم في اعتبار أصول الثروة العامة والتنويه بشأن العامل.

· Ayat-ayat di atas berisi pujian terhadap kekuatan fisik dan perbuatan. Keduanya dapat menjadi pengganti harta. Ini adalah prinsip dasar yang sangat agung dalam mempertimbangkan pokok-pokok kekayaan publik dan menghargai orang yang berbuat sesuatu.