மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 2 அத்தியாயம் ஸூரா அல்முனாபிகூன் - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான இத்தாலிய மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 2

ٱتَّخَذُوٓاْ أَيۡمَٰنَهُمۡ جُنَّةٗ فَصَدُّواْ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِۚ إِنَّهُمۡ سَآءَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

Affermarono nei loro giuramenti di essere credenti, ma questa è una copertura poiché temono di essere uccisi e di essere presi prigionieri, e hanno sviato la gente dalla fede con i sospetti, discordia, e litigio che diffondono. È infausta la loro ipocrisia e la loro falsa fede.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• وجوب السعي إلى الجمعة بعد النداء وحرمة ما سواه من الدنيا إلا لعذر.

• Sull'obbligo di accorrere, il Venerdì, dopo la chiamata, e la proibizione di dedicarsi alle cose mondane, salvo se si ha una buona ragione.

• تخصيص سورة للمنافقين فيه تنبيه على خطورتهم وخفاء أمرهم.

• Sul fatto che un'intera Surah sia dedicata agli ipocriti, a causa della loro pericolosità e delle loro trame nascoste.

• العبرة بصلاح الباطن لا بجمال الظاهر ولا حسن المنطق.

• Ciò che conta è migliorare il proprio animo, non la bellezza esteriore né le abilità oratorie.