மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் ஸூரா அந்நூர் - கெமர் மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

សូរ៉ោះអាន់នូរ

வசனம்: 1

سُورَةٌ أَنزَلۡنَٰهَا وَفَرَضۡنَٰهَا وَأَنزَلۡنَا فِيهَآ ءَايَٰتِۭ بَيِّنَٰتٖ لَّعَلَّكُمۡ تَذَكَّرُونَ

នេះគឺជាជំពូកមួយដែលយើងបានបញ្ចុះវា ហើយយើងបាន ដាក់កាតព្វកិច្ចវា ព្រមទាំងយើងបានបញ្ចុះអាយ៉ាត់ៗយ៉ាងជាក់ ច្បាស់នៅក្នុងវាដើម្បីឱ្យពួកអ្នកចងចាំ។

வசனம்: 2

ٱلزَّانِيَةُ وَٱلزَّانِي فَٱجۡلِدُواْ كُلَّ وَٰحِدٖ مِّنۡهُمَا مِاْئَةَ جَلۡدَةٖۖ وَلَا تَأۡخُذۡكُم بِهِمَا رَأۡفَةٞ فِي دِينِ ٱللَّهِ إِن كُنتُمۡ تُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِۖ وَلۡيَشۡهَدۡ عَذَابَهُمَا طَآئِفَةٞ مِّنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

ស្ដ្រីនិងបុរសដែលហ្ស៊ីណានោះ ចូរពួកអ្នកពិន័យគេក្នុងម្នាក់ៗ មួយរយរំពាត់។ ហើយពួកអ្នកមិនត្រូវអាណិតអាសូរដល់គេទាំងពីរ ក្នុង(ការអនុវត្ដន៍ច្បាប់)សាសនារបស់អល់ឡោះឡើយ ប្រសិនបើ ពួកអ្នកមានជំនឿលើអល់ឡោះ និងថ្ងៃបរលោកមែននោះ។ ហើយ ចូរឱ្យមួយក្រុមនៃបណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿធ្វើជាសាក្សីលើការដាក់ ទណ្ឌកម្មចំពោះគេទាំងពីរ។

வசனம்: 3

ٱلزَّانِي لَا يَنكِحُ إِلَّا زَانِيَةً أَوۡ مُشۡرِكَةٗ وَٱلزَّانِيَةُ لَا يَنكِحُهَآ إِلَّا زَانٍ أَوۡ مُشۡرِكٞۚ وَحُرِّمَ ذَٰلِكَ عَلَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

បុរសដែលហ្ស៊ីណាគេមិនត្រូវរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ជាមួយស្ដ្រី ណាក្រៅពីស្ដ្រីហ្ស៊ីណាដូចគ្នា ឬស្ដ្រីមូស្ហរីគីននោះឡើយ។ ហើយស្ដ្រី ហ្ស៊ីណាគឺគ្មានបុរសណារៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ជាមួយនាងក្រៅពីបុរស ហ្ស៊ីណា ឬបុរសមូស្ហរីគីននោះឡើយ។ ហើយការរៀបអាពាហ៍ពិ-ពាហ៍នោះត្រូវបានគេហាមឃាត់ទៅលើបណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿ។

வசனம்: 4

وَٱلَّذِينَ يَرۡمُونَ ٱلۡمُحۡصَنَٰتِ ثُمَّ لَمۡ يَأۡتُواْ بِأَرۡبَعَةِ شُهَدَآءَ فَٱجۡلِدُوهُمۡ ثَمَٰنِينَ جَلۡدَةٗ وَلَا تَقۡبَلُواْ لَهُمۡ شَهَٰدَةً أَبَدٗاۚ وَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡفَٰسِقُونَ

ហើយពួកដែលចោទប្រកាន់ស្ដ្រីដែលល្អបរិសុទ្ធ(ថាបាន ហ្ស៊ីណា) បន្ទាប់មកពួកគេមិនបាននាំមកនូវសាក្សីបុរសចំនួនបួន នាក់ទេនោះ ចូរពួកអ្នកពិន័យពួកគេចំនួនប៉ែតសិបរំពាត់ ហើយពួក អ្នកមិនត្រូវទទួលពួកគេ(ពួកចោទប្រកាន់គេ)ធ្វើជាសាក្សីជាដាច់ ខាត។ ហើយពួកទាំងនោះគឺជាពួកដែលល្មើសនឹងច្បាប់អល់ឡោះ។

வசனம்: 5

إِلَّا ٱلَّذِينَ تَابُواْ مِنۢ بَعۡدِ ذَٰلِكَ وَأَصۡلَحُواْ فَإِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ

លើកលែងតែពួកដែលបានសារភាពកំហុសបន្ទាប់ពីនោះ ហើយបានកែខ្លួនវិញ ពិតប្រាកដណាស់អល់ឡោះ មហាអភ័យ ទោស មហាអាណិតស្រឡាញ់ ។

வசனம்: 6

وَٱلَّذِينَ يَرۡمُونَ أَزۡوَٰجَهُمۡ وَلَمۡ يَكُن لَّهُمۡ شُهَدَآءُ إِلَّآ أَنفُسُهُمۡ فَشَهَٰدَةُ أَحَدِهِمۡ أَرۡبَعُ شَهَٰدَٰتِۭ بِٱللَّهِ إِنَّهُۥ لَمِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ

ហើយពួកដែលចោទប្រកាន់ភរិយារបស់ពួកគេ(ថាបាន ហ្ស៊ីណា) តែពួកគេគ្មានសាក្សីណាក្រៅពីខ្លួនឯងនោះ ចូរឱ្យពួកគេ ម្នាក់ៗស្បថនឹងអល់ឡោះចំនួនបួនដងថាៈ ប្រាកដណាស់ គេពិតជា ស្ថិតក្នុងចំណោមអ្នកដែលនិយាយត្រឹមត្រូវ។

வசனம்: 7

وَٱلۡخَٰمِسَةُ أَنَّ لَعۡنَتَ ٱللَّهِ عَلَيۡهِ إِن كَانَ مِنَ ٱلۡكَٰذِبِينَ

ហើយត្រូវឱ្យគេស្បថជាលើកទីប្រាំថាៈ សូមឱ្យបណ្ដាសា របស់អល់ឡោះធ្លាក់មកលើខ្លួនគេ ប្រសិនបើគេស្ថិតក្នុងចំណោម អ្នកដែលភូតកុហកមែននោះ។

வசனம்: 8

وَيَدۡرَؤُاْ عَنۡهَا ٱلۡعَذَابَ أَن تَشۡهَدَ أَرۡبَعَ شَهَٰدَٰتِۭ بِٱللَّهِ إِنَّهُۥ لَمِنَ ٱلۡكَٰذِبِينَ

ហើយត្រូវឱ្យគេការពារនាងពីទណ្ឌកម្ម(គប់នឹងដុំថ្មរហូត ស្លាប់)ដោយឱ្យនាងធ្វើជាសាក្សីស្បថនឹងអល់ឡោះចំនួនបួនដង ថាៈ ពិតណាស់គេ(ប្ដី)ពិតជាស្ថិតក្នុងចំណោមអ្នកដែលភូតកុហក។

வசனம்: 9

وَٱلۡخَٰمِسَةَ أَنَّ غَضَبَ ٱللَّهِ عَلَيۡهَآ إِن كَانَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ

ហើយត្រូវឱ្យនាងស្បថជាលើកទីប្រាំថាៈ សូមឱ្យការខឹងរបស់ អល់ឡោះធ្លាក់ទៅលើនាង ប្រសិនបើគេ(ប្ដី)ស្ថិតក្នុងចំណោមអ្នក ដែលនិយាយត្រឹមត្រូវ។

வசனம்: 10

وَلَوۡلَا فَضۡلُ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡ وَرَحۡمَتُهُۥ وَأَنَّ ٱللَّهَ تَوَّابٌ حَكِيمٌ

ហើយប្រសិនបើគ្មានការប្រោសប្រទានរបស់អល់ឡោះ និងក្ដីមេត្ដាករុណារបស់ទ្រង់ចំពោះពួកអ្នកទេនោះ(ទ្រង់នឹងដាក់ ទណ្ឌកម្មភ្លាម)។ ហើយពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះជាអ្នកដែល ទទួលយកការសារភាពកំហុស មហាគតិបណ្ឌិត។

வசனம்: 11

إِنَّ ٱلَّذِينَ جَآءُو بِٱلۡإِفۡكِ عُصۡبَةٞ مِّنكُمۡۚ لَا تَحۡسَبُوهُ شَرّٗا لَّكُمۖ بَلۡ هُوَ خَيۡرٞ لَّكُمۡۚ لِكُلِّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُم مَّا ٱكۡتَسَبَ مِنَ ٱلۡإِثۡمِۚ وَٱلَّذِي تَوَلَّىٰ كِبۡرَهُۥ مِنۡهُمۡ لَهُۥ عَذَابٌ عَظِيمٞ

ពិតប្រាកដណាស់ ពួកដែលបាននាំមកនូវការមួលបង្កាច់ ក្នុងរឿងអាស្រូវនេះ គឺជាក្រុមមួយដែលនៅក្នុងចំណោមពួកអ្នក នេះឯង។ ចូរពួកអ្នកកុំគិតថា វាជាប្រការអាក្រក់សម្រាប់ពួកអ្នក តាមពិតវាគឺជាប្រការល្អសម្រាប់ពួកអ្នកទៅវិញទេ។ សម្រាប់ បុគ្គលគ្រប់រូបក្នុងចំណោមពួកគេនឹងត្រូវទទួលបាបកម្មទៅតាម អ្វីដែលគេបានប្រព្រឹត្ដ។ ហើយអ្នកដែលនៅក្នុងចំណោមពួកគេ ដែលបានបំផុសបំផុល(ការមួលបង្កាច់)ឱ្យទៅជារឿងធំនោះ គេ នឹងទទួលទារុណកម្មដ៏ធ្ងន់ធ្ងរ។

வசனம்: 12

لَّوۡلَآ إِذۡ سَمِعۡتُمُوهُ ظَنَّ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ وَٱلۡمُؤۡمِنَٰتُ بِأَنفُسِهِمۡ خَيۡرٗا وَقَالُواْ هَٰذَآ إِفۡكٞ مُّبِينٞ

ហេតុអ្វីបានជានៅពេលដែលពួកអ្នកបានឮវា(ការចោទ ប្រកាន់) បណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿប្រុសស្រីមិនគិតល្អសម្រាប់ខ្លួន ឯង ហើយនិយាយថាៈ នេះគឺជាការភូតកុហកយ៉ាងពិតប្រាកដនោះ?

வசனம்: 13

لَّوۡلَا جَآءُو عَلَيۡهِ بِأَرۡبَعَةِ شُهَدَآءَۚ فَإِذۡ لَمۡ يَأۡتُواْ بِٱلشُّهَدَآءِ فَأُوْلَٰٓئِكَ عِندَ ٱللَّهِ هُمُ ٱلۡكَٰذِبُونَ

ហេតុអ្វីបានជាពួកគេមិននាំសាក្សីចំនួនបួននាក់ចំពោះរឿង ចោទប្រកាន់នោះមក? តែប្រសិនបើពួកគេមិនបាននាំសាក្សីទាំង នោះមកទេ ពួកទាំងនោះគឺជាពួកដែលភូតកុហកចំពោះអល់ឡោះ។

வசனம்: 14

وَلَوۡلَا فَضۡلُ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡ وَرَحۡمَتُهُۥ فِي ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةِ لَمَسَّكُمۡ فِي مَآ أَفَضۡتُمۡ فِيهِ عَذَابٌ عَظِيمٌ

ហើយប្រសិនបើគ្មានការប្រោសប្រទានរបស់អល់ឡោះ និងក្ដីមេត្ដាករុណារបស់ទ្រង់ចំពោះពួកអ្នកនៅក្នុងលោកិយ និង ថ្ងៃបរលោកទេនោះ ច្បាស់ជាទារុណកម្មដ៏ធ្ងន់ធ្ងរនឹងធ្លាក់លើពួក អ្នកចំពោះអ្វីដែលពួកអ្នកបាននិយាយមួលបង្កាច់នោះជាមិនខាន។

வசனம்: 15

إِذۡ تَلَقَّوۡنَهُۥ بِأَلۡسِنَتِكُمۡ وَتَقُولُونَ بِأَفۡوَاهِكُم مَّا لَيۡسَ لَكُم بِهِۦ عِلۡمٞ وَتَحۡسَبُونَهُۥ هَيِّنٗا وَهُوَ عِندَ ٱللَّهِ عَظِيمٞ

នៅពេលដែលពួកអ្នកបាននិយាយផ្សព្វផ្សាយវា(ការមួល បង្កាច់)តៗគ្នាដោយអណ្ដាតរបស់ពួកអ្នក ហើយពួកអ្នកនិយាយ ចេញពីមាត់របស់ពួកអ្នកនូវអ្វីដែលពួកអ្នកមិនបានដឹងច្បាស់ពីវា។ ហើយពួកអ្នកគិតថា វាជារឿងតូចតាច ខណៈដែលវាគឺជារឿងធំ បំផុតចំពោះអល់ឡោះ។

வசனம்: 16

وَلَوۡلَآ إِذۡ سَمِعۡتُمُوهُ قُلۡتُم مَّا يَكُونُ لَنَآ أَن نَّتَكَلَّمَ بِهَٰذَا سُبۡحَٰنَكَ هَٰذَا بُهۡتَٰنٌ عَظِيمٞ

ហើយហេតុអ្វីបានជានៅពេលដែលពួកអ្នកបានឮវា ពួក អ្នកមិនបាននិយាយថាៈ ពួកយើងមិនគប្បីនិយាយរឿងនេះតៗគ្នា ទេនោះ? អល់ឡោះមហាស្អាតស្អំ. នេះគឺជាការមួលបង្កាច់មួយ យ៉ាងធំបំផុត។

வசனம்: 17

يَعِظُكُمُ ٱللَّهُ أَن تَعُودُواْ لِمِثۡلِهِۦٓ أَبَدًا إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَ

អល់ឡោះទូន្មានពួកអ្នកកុំំឱ្យត្រឡប់មកធ្វើដូចេ្នះម្ដងទៀត ជាដាច់ខាត ប្រសិនបើពួកអ្នកជាអ្នកមានជំនឿ។

வசனம்: 18

وَيُبَيِّنُ ٱللَّهُ لَكُمُ ٱلۡأٓيَٰتِۚ وَٱللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ

ហើយអល់ឡោះបញ្ជាក់នូវភស្ដុតាងៗយ៉ាងច្បាស់ដល់ពួក អ្នក។ ហើយអល់ឡោះមហាដឹង មហាគតិបណ្ឌិត។

வசனம்: 19

إِنَّ ٱلَّذِينَ يُحِبُّونَ أَن تَشِيعَ ٱلۡفَٰحِشَةُ فِي ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ فِي ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةِۚ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ وَأَنتُمۡ لَا تَعۡلَمُونَ

ពិតប្រាកដណាស់ ពួកដែលចូលចិត្ដចង់ឱ្យរឿងអាស្រូវលេច ឮសុសសាយក្នុងចំណោមអ្នកដែលមានជំនឿនោះ ពួកគេនឹងត្រូវ ទទួលទារុណកម្មយ៉ាងឈឺចាប់ទាំងនៅក្នុងលោកិយនិងថ្ងៃបរ-លោក។ ហើយអល់ឡោះដឹង តែពួកអ្នកដែលមិនដឹងឡើយ។

வசனம்: 20

وَلَوۡلَا فَضۡلُ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡ وَرَحۡمَتُهُۥ وَأَنَّ ٱللَّهَ رَءُوفٞ رَّحِيمٞ

ហើយប្រសិនបើគ្មានការប្រោសប្រទានរបស់អល់ឡោះ និងក្ដីមេត្ដាករុណារបស់ទ្រង់ចំពោះពួកអ្នកទេនោះ (ទ្រង់នឹងដាក់ ទណ្ឌកម្មពួកអ្នកភ្លាមៗជាមិនខាន)។ ហើយពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះមហាមេត្ដាករុណា មហាអាណិតស្រឡាញ់។

வசனம்: 21

۞ يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَتَّبِعُواْ خُطُوَٰتِ ٱلشَّيۡطَٰنِۚ وَمَن يَتَّبِعۡ خُطُوَٰتِ ٱلشَّيۡطَٰنِ فَإِنَّهُۥ يَأۡمُرُ بِٱلۡفَحۡشَآءِ وَٱلۡمُنكَرِۚ وَلَوۡلَا فَضۡلُ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡ وَرَحۡمَتُهُۥ مَا زَكَىٰ مِنكُم مِّنۡ أَحَدٍ أَبَدٗا وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ يُزَكِّي مَن يَشَآءُۗ وَٱللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٞ

ឱបណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿ. ចូរពួកអ្នកកុំដើរតាមមាគ៌ា របស់ស្ហៃតន។ ហើយអ្នកណាដែលដើរតាមមាគ៌ារបស់ស្ហៃតន គឺ ពិតប្រាកដណាស់ វានឹងប្រើឱ្យប្រព្រឹត្ដអំពើអសីលធម៌និងប្រការ អាក្រក់ផេ្សងៗ។ ហើយប្រសិនបើគ្មានការប្រោសប្រទានរបស់ អល់ឡោះនិងក្ដីមេត្ដាករុណារបស់ទ្រង់ទេនោះ គ្មានអ្នកណាម្នាក់ ក្នុងចំណោមពួកអ្នកបានជ្រះស្អាត(ពីអំពើបាប)ឡើយ។ ប៉ុន្ដែ អល់ឡោះនឹងជម្រះ(បាបកម្ម)ចំពោះអ្នកណាដែលទ្រង់មាន ចេតនា។ ហើយអល់ឡោះមហាឮ មហាដឹង។

வசனம்: 22

وَلَا يَأۡتَلِ أُوْلُواْ ٱلۡفَضۡلِ مِنكُمۡ وَٱلسَّعَةِ أَن يُؤۡتُوٓاْ أُوْلِي ٱلۡقُرۡبَىٰ وَٱلۡمَسَٰكِينَ وَٱلۡمُهَٰجِرِينَ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِۖ وَلۡيَعۡفُواْ وَلۡيَصۡفَحُوٓاْۗ أَلَا تُحِبُّونَ أَن يَغۡفِرَ ٱللَّهُ لَكُمۡۚ وَٱللَّهُ غَفُورٞ رَّحِيمٌ

ហើយចូរកុំឱ្យអ្នកដែលមានកិត្ដិយសថ្លៃថ្នូរនិងមានទ្រព្យ សម្បត្ដិស្ដុកស្ដម្ភក្នុងចំណោមពួកអ្នក(អ្នកមានជំនឿ)ស្បថថាៈ ឈប់បរិច្ចាគទានដល់បងប្អូនសាច់ញាតិ(របស់គេ) និងបណ្ដាអ្នក ក្រីក្រ ហើយនិងបណ្ដាអ្នកភៀសខ្លួនក្នុងមាគ៌ាអល់ឡោះឱ្យសោះ។ ហើយចូរឱ្យពួកគេអភ័យទោស និងចេះអធ្យាស្រ័យឱ្យគ្នា។ តើពួក អ្នកមិនចូលចិត្ដចង់ឱ្យអល់ឡោះអភ័យទោសដល់ពួកអ្នកទេឬ? ហើយអល់ឡោះមហាអភ័យទោស មហាអាណិតស្រឡាញ់ ។

வசனம்: 23

إِنَّ ٱلَّذِينَ يَرۡمُونَ ٱلۡمُحۡصَنَٰتِ ٱلۡغَٰفِلَٰتِ ٱلۡمُؤۡمِنَٰتِ لُعِنُواْ فِي ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةِ وَلَهُمۡ عَذَابٌ عَظِيمٞ

ពិតប្រាកដណាស់ ពួកដែលចោទប្រកាន់(អំពីរឿងហ្ស៊ីណា ទៅលើ)ស្ដ្រីៗដែលល្អបរិសុទ្ធដែលមិនធ្លាប់គិតផេ្ដសផ្ដាស និងមាន ជំនឿនោះ ពួកគេនឹងត្រូវបានគេដាក់បណ្ដាសាទាំងក្នុងលោកិយ និង ថ្ងៃបរលោក ហើយពួកគេនឹងទទួលទារុណកម្មយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរបំផុត។

வசனம்: 24

يَوۡمَ تَشۡهَدُ عَلَيۡهِمۡ أَلۡسِنَتُهُمۡ وَأَيۡدِيهِمۡ وَأَرۡجُلُهُم بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

នៅថ្ងៃ(បរលោក)អណ្ដាតនិងដៃជើងរបស់ពួកគេនឹងធ្វើជា សាក្សីចំពោះអ្វីដែលពួកគេធ្លាប់បានប្រព្រឹត្ដ(នៅក្នុងលោកិយនេះ)។

வசனம்: 25

يَوۡمَئِذٖ يُوَفِّيهِمُ ٱللَّهُ دِينَهُمُ ٱلۡحَقَّ وَيَعۡلَمُونَ أَنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلۡحَقُّ ٱلۡمُبِينُ

នៅថ្ងៃនោះអល់ឡោះនឹងតបស្នងរាល់ការប្រព្រឹត្ដរបស់ ពួកគេមិនឱ្យខ្វះចន្លោះឡើយ។ ហើយពួកគេនឹងដឹងថា ពិតប្រាកដ ណាស់អល់ឡោះគឺជាអ្នកដែលយុត្ដិធម៌ច្បាស់លាស់បំផុត។

வசனம்: 26

ٱلۡخَبِيثَٰتُ لِلۡخَبِيثِينَ وَٱلۡخَبِيثُونَ لِلۡخَبِيثَٰتِۖ وَٱلطَّيِّبَٰتُ لِلطَّيِّبِينَ وَٱلطَّيِّبُونَ لِلطَّيِّبَٰتِۚ أُوْلَٰٓئِكَ مُبَرَّءُونَ مِمَّا يَقُولُونَۖ لَهُم مَّغۡفِرَةٞ وَرِزۡقٞ كَرِيمٞ

ពួកស្ដ្រីដែលប្រព្រឹត្ដអំពើអាក្រក់គឺសម្រាប់ពួកបុរសដែល ប្រព្រឹត្ដអាក្រក់។ ហើយពួកបុរសដែលប្រព្រឹត្ដអំពើអាក្រក់ គឺ សម្រាប់ស្ដ្រីដែលប្រព្រឹត្ដអំពើអាក្រក់។ រីឯបណ្ដាស្ដ្រីដែលសាង អំពើល្អគឺសម្រាប់បុរសដែលសាងអំពើល្អ ហើយបុរសដែលសាង អំពើល្អគឺសម្រាប់ស្ដ្រីដែលសាងអំពើល្អ។ អ្នក(ដែលធ្វើល្អ)ទាំង នោះ(ដូចជាសហ្វវ៉ាន និងអាអ៊ីស្ហះ)ហើយគឺជាអ្នកដែលស្អាតស្អំ អំពីអ្វីដែលពួកគេចោទប្រកាន់។ ពួកគេនឹងទទួលបានការអភ័យ ទោស និងលាភសក្ការៈដ៏ល្អប្រពៃ(ឋានសួគ៌)។

வசனம்: 27

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَدۡخُلُواْ بُيُوتًا غَيۡرَ بُيُوتِكُمۡ حَتَّىٰ تَسۡتَأۡنِسُواْ وَتُسَلِّمُواْ عَلَىٰٓ أَهۡلِهَاۚ ذَٰلِكُمۡ خَيۡرٞ لَّكُمۡ لَعَلَّكُمۡ تَذَكَّرُونَ

ឱបណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿ. ចូរពួកអ្នកកុំចូលក្នុងលំនៅដ្ឋាន(អ្នកដទៃ) ក្រៅពីលំនៅដ្ឋានរបស់ពួកអ្នកឱ្យសោះ លុះត្រាតែ ពួកអ្នកសុំការអនុញ្ញាតនិងឱ្យសាឡាម ទៅម្ចាស់ផ្ទះរបស់គេជា មុនសិន។ ទាំងនោះជាប្រការល្អសម្រាប់ពួកអ្នក សង្ឃឹមថា ពួក អ្នកនឹងចងចាំ។

வசனம்: 28

فَإِن لَّمۡ تَجِدُواْ فِيهَآ أَحَدٗا فَلَا تَدۡخُلُوهَا حَتَّىٰ يُؤۡذَنَ لَكُمۡۖ وَإِن قِيلَ لَكُمُ ٱرۡجِعُواْ فَٱرۡجِعُواْۖ هُوَ أَزۡكَىٰ لَكُمۡۚ وَٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ عَلِيمٞ

តែប្រសិនបើពួកអ្នកមិនបានជួបអ្នកណាម្នាក់នៅក្នុងផ្ទះទេ នោះ ពួកអ្នកមិនត្រូវចូលទៅក្នុងផ្ទះនោះជាដាច់ខាត លុះត្រាតែមាន គេអនុញ្ញាតឱ្យពួកអ្នក។ ហើយប្រសិនបើគេបាននិយាយទៅកាន់ពួក អ្នកថាៈ សូមពួកអ្នកត្រឡប់ទៅវិញចុះ ពួកអ្នកត្រូវតែត្រឡប់ទៅ វិញ វា(ការត្រឡប់ទៅវិញ)គឺជាប្រការស្អាតស្អំបំផុតសម្រាប់ពួក អ្នក។ ហើយអល់ឡោះមហាដឹងនូវអ្វីដែលពួកអ្នកប្រព្រឹត្ដ។

வசனம்: 29

لَّيۡسَ عَلَيۡكُمۡ جُنَاحٌ أَن تَدۡخُلُواْ بُيُوتًا غَيۡرَ مَسۡكُونَةٖ فِيهَا مَتَٰعٞ لَّكُمۡۚ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ مَا تُبۡدُونَ وَمَا تَكۡتُمُونَ

គ្មានទោសពៃរ៍អ្វីចំពោះពួកអ្នកឡើយ ប្រសិនបើពួកអ្នក ចូល(ដោយគ្មានការអនុញ្ញាត)ទៅសម្រាកកាយក្នុងលំនៅដ្ឋាន នានា ដែលគេសាងសង់មិនមែនសម្រាប់រស់នៅនោះ(ដូចជាសាលា ឆទាន)។ ហើយអល់ឡោះដឹងនូវអ្វីដែលពួកអ្នកលាតត្រដាង និង អ្វីដែលពួកអ្នកលាក់់កំបាំង។

வசனம்: 30

قُل لِّلۡمُؤۡمِنِينَ يَغُضُّواْ مِنۡ أَبۡصَٰرِهِمۡ وَيَحۡفَظُواْ فُرُوجَهُمۡۚ ذَٰلِكَ أَزۡكَىٰ لَهُمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ خَبِيرُۢ بِمَا يَصۡنَعُونَ

ចូរអ្នក(មូហាំម៉ាត់)ពោលទៅកាន់បណ្ដាបុរសដែលមាន ជំនឿឱ្យពួកគេដាក់ក្រសែភ្នែករបស់ពួកគេចុះពីការសម្លឹងមើល (ស្ដ្រី និងអ្វីដែលច្បាប់អ៊ីស្លាមបានហាមឃាត់)ហើយឱ្យពួកគេថែរក្សានូវប្រដាប់ភេទរបស់ពួកគេ(អំពីប្រការហ្ស៊ីណា)។ នោះគឺជា ប្រការស្អាតស្អំបំផុតសម្រាប់ពួកគេ។ ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះ ដឹងជ្រួតជ្រាបបំផុតនូវអ្វីដែលពួកគេប្រព្រឹត្ដ។

வசனம்: 31

وَقُل لِّلۡمُؤۡمِنَٰتِ يَغۡضُضۡنَ مِنۡ أَبۡصَٰرِهِنَّ وَيَحۡفَظۡنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا يُبۡدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنۡهَاۖ وَلۡيَضۡرِبۡنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَىٰ جُيُوبِهِنَّۖ وَلَا يُبۡدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوۡ ءَابَآئِهِنَّ أَوۡ ءَابَآءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوۡ أَبۡنَآئِهِنَّ أَوۡ أَبۡنَآءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوۡ إِخۡوَٰنِهِنَّ أَوۡ بَنِيٓ إِخۡوَٰنِهِنَّ أَوۡ بَنِيٓ أَخَوَٰتِهِنَّ أَوۡ نِسَآئِهِنَّ أَوۡ مَا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُهُنَّ أَوِ ٱلتَّٰبِعِينَ غَيۡرِ أُوْلِي ٱلۡإِرۡبَةِ مِنَ ٱلرِّجَالِ أَوِ ٱلطِّفۡلِ ٱلَّذِينَ لَمۡ يَظۡهَرُواْ عَلَىٰ عَوۡرَٰتِ ٱلنِّسَآءِۖ وَلَا يَضۡرِبۡنَ بِأَرۡجُلِهِنَّ لِيُعۡلَمَ مَا يُخۡفِينَ مِن زِينَتِهِنَّۚ وَتُوبُوٓاْ إِلَى ٱللَّهِ جَمِيعًا أَيُّهَ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ لَعَلَّكُمۡ تُفۡلِحُونَ

ចូរអ្នក(មូហាំម៉ាត់)ពោលទៅកាន់បណ្ដាស្ដ្រីដែលមាន ជំនឿឱ្យពួកនាងដាក់ក្រសែភ្នែករបស់ពួកនាងចុះពីការសម្លឹងមើល (បុរសនិងអ្វីដែលច្បាប់អ៊ីស្លាមបានហាមឃាត់) ហើយឱ្យពួកនាង ថែរក្សាប្រដាប់ភេទរបស់ពួកនាង(អំពីប្រការហ្ស៊ីណា)។ ហើយ កុំឱ្យពួកនាងបង្ហាញសម្រស់របស់នាង លើកលែងតែអ្វីដែលបាន ស្ដែងចេញជាធម្មតា(មុខប្រអប់ដៃប្រអប់ជើង)។ ហើយឱ្យពួកនាង យកស្បៃគ្របឱ្យជិតនៅបរិវេណដើមទ្រូង និងករបស់នាងដោយមិន ឱ្យពួកនាងបង្ហាញសម្រស់នៅមុខបុរសណាក្រៅពីស្វាមីរបស់ពួកនាង ឪពុករបស់ពួកនាង ឪពុកកេ្មករបស់ពួកនាង កូនប្រុសៗរបស់ពួកនាង កូនប្រុសៗប្ដីរបស់ពួកនាង បងប្អូនប្រុសរបស់ពួកនាង កូនប្រុសៗនៃ បងប្អូនប្រុសស្រីរបស់ពួកនាង ស្ដ្រីគ្នាឯង ខ្ញុំបម្រើស្រីដាច់ថ្លៃរបស់ ពួកនាង ឬអ្នកបម្រើប្រុសៗដែលគ្មានកាមតណ្ហា ព្រមទាំងកេ្មងតូចៗ ដែលពុំទាន់ដឹងពីកេរ្ដិ៍ខ្មាស់របស់ស្រី្ដនោះឡើយ។ ដូច្នោះដែរកុំឱ្យពួក នាងដើរទន្ទ្រាំជើងបន្លឺសំឡេង ដើម្បីឱ្យគេដឹងនូវអ្វីដែលពួកនាង លាក់បាំងអំពីការតុបតែងរបស់ពួកនាងឱ្យសោះ។ ឱបណ្ដាអ្នកដែល មានជំនឿ. ចូរពួកអ្នកសារភាពកំហុសទៅចំពោះអល់ឡោះទាំង អស់គ្នាចុះ សង្ឃឹមថាពួកអ្នកនឹងទទួលបានជោគជ័យ។

வசனம்: 32

وَأَنكِحُواْ ٱلۡأَيَٰمَىٰ مِنكُمۡ وَٱلصَّٰلِحِينَ مِنۡ عِبَادِكُمۡ وَإِمَآئِكُمۡۚ إِن يَكُونُواْ فُقَرَآءَ يُغۡنِهِمُ ٱللَّهُ مِن فَضۡلِهِۦۗ وَٱللَّهُ وَٰسِعٌ عَلِيمٞ

ហើយចូរពួកអ្នករៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ឱ្យអ្នកដែលនៅលីវ ក្នុងចំណោមពួកអ្នក និងពួកខ្ញុំបម្រើដាច់ថ្លៃប្រុសស្រីរបស់ពួកអ្នក ដែលជាអ្នកល្អត្រឹមត្រូវ។ ប្រសិនបើពួកគេជាអ្នកក្រខ្សត់នោះ អល់ឡោះនឹងផ្ដល់ភាពមានបានដល់ពួកគេដោយក្ដីប្រោសប្រទាន ពីទ្រង់។ អល់ឡោះមហាទូលំទូលាយ មហាដឹង។

வசனம்: 33

وَلۡيَسۡتَعۡفِفِ ٱلَّذِينَ لَا يَجِدُونَ نِكَاحًا حَتَّىٰ يُغۡنِيَهُمُ ٱللَّهُ مِن فَضۡلِهِۦۗ وَٱلَّذِينَ يَبۡتَغُونَ ٱلۡكِتَٰبَ مِمَّا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُكُمۡ فَكَاتِبُوهُمۡ إِنۡ عَلِمۡتُمۡ فِيهِمۡ خَيۡرٗاۖ وَءَاتُوهُم مِّن مَّالِ ٱللَّهِ ٱلَّذِيٓ ءَاتَىٰكُمۡۚ وَلَا تُكۡرِهُواْ فَتَيَٰتِكُمۡ عَلَى ٱلۡبِغَآءِ إِنۡ أَرَدۡنَ تَحَصُّنٗا لِّتَبۡتَغُواْ عَرَضَ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۚ وَمَن يُكۡرِههُّنَّ فَإِنَّ ٱللَّهَ مِنۢ بَعۡدِ إِكۡرَٰهِهِنَّ غَفُورٞ رَّحِيمٞ

ហើយចូរឱ្យពួកដែលគ្មានលទ្ធភាពរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ រក្សាខ្លួនប្រាណ(អំពីប្រការហ្ស៊ីណា) រហូតទាល់តែអល់ឡោះផ្ដល់ ភាពមានបានដល់ពួកគេតាមការប្រោសប្រទានរបស់ទ្រង់។ ហើយ ក្នុងចំណោមខ្ញុំបម្រើដាច់ថ្លៃរបស់ពួកអ្នកដែលចង់បានកិច្ចសន្យា (ដើម្បីស្វែងរកសិទ្ធិសេរីភាពរបស់ខ្លួន)នោះ ចូរពួកអ្នកធើ្វកិច្ចសន្យា ជាមួយពួកគេចុះ ប្រសិនបើពួកអ្នកយល់ឃើញថាជាការប្រសើរ ចំពោះពួកគេ។ ហើយចូរពួកអ្នកផ្ដល់ឱ្យពួកគេនូវទ្រព្យសម្បត្ដិខ្លះ ដែលអល់ឡោះបានប្រទានឱ្យពួកអ្នក។ ហើយពួកអ្នកមិនត្រូវបង្ខិត បង្ខំស្រីបម្រើរបស់ពួកអ្នកឱ្យធើ្វជាស្រីពេស្យា ដើម្បីស្វែងរកទ្រព្យ សម្បត្ដិ និងសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរក្នុងការរស់នៅក្នុងលោកិយឡើយ ប្រសិន បើពួកនាងចង់ក្លាយជាអ្នកស្អាតស្អំនោះ។ ហើយអ្នកណាដែលបង្ខិត បង្ខំពួកនាង(ឱ្យធើ្វជាស្រីពេស្យា) ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះ មហាអភ័យទោស មហាអាណិតស្រឡាញ់ចំពោះពួកនាងក្រោយ ពីពួកនាងត្រូវបានគេបង្ខិតបង្ខំ។

வசனம்: 34

وَلَقَدۡ أَنزَلۡنَآ إِلَيۡكُمۡ ءَايَٰتٖ مُّبَيِّنَٰتٖ وَمَثَلٗا مِّنَ ٱلَّذِينَ خَلَوۡاْ مِن قَبۡلِكُمۡ وَمَوۡعِظَةٗ لِّلۡمُتَّقِينَ

ហើយជាការពិតណាស់ យើងបានបញ្ចុះឱ្យពួកអ្នកនូវ អាយ៉ាត់ៗយ៉ាងច្បាស់លាស់ និងរឿងរ៉ាវនៃពួកជំនាន់មុនពីមុនពួក អ្នក ហើយនិងដំបូន្មានសម្រាប់បណ្ដាអ្នកដែលកោតខ្លាចយើង។

வசனம்: 35

۞ ٱللَّهُ نُورُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ مَثَلُ نُورِهِۦ كَمِشۡكَوٰةٖ فِيهَا مِصۡبَاحٌۖ ٱلۡمِصۡبَاحُ فِي زُجَاجَةٍۖ ٱلزُّجَاجَةُ كَأَنَّهَا كَوۡكَبٞ دُرِّيّٞ يُوقَدُ مِن شَجَرَةٖ مُّبَٰرَكَةٖ زَيۡتُونَةٖ لَّا شَرۡقِيَّةٖ وَلَا غَرۡبِيَّةٖ يَكَادُ زَيۡتُهَا يُضِيٓءُ وَلَوۡ لَمۡ تَمۡسَسۡهُ نَارٞۚ نُّورٌ عَلَىٰ نُورٖۚ يَهۡدِي ٱللَّهُ لِنُورِهِۦ مَن يَشَآءُۚ وَيَضۡرِبُ ٱللَّهُ ٱلۡأَمۡثَٰلَ لِلنَّاسِۗ وَٱللَّهُ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٞ

អល់ឡោះគឺជាពន្លឺនៃមេឃជាច្រើនជាន់ និងផែនដី។ ពន្លឺ ដ៏ត្រចះត្រចង់របស់ទ្រង់ប្រៀបដូចជាកពា្ចក់គោមមួយដែលមាន ចង្កៀងនៅក្នុងនោះ។ ចង្កៀងនោះស្ថិតនៅក្នុងកពា្ចក់មួយ ហើយ កពា្ចក់នោះប្រៀបដូចជាតារាមួយដួងភ្លឺចិញ្ចាចដែលគេអុជវាអំពី បេ្រងអូលីវដែលចម្រាញ់ចេញពីដើមឈើដ៏មានពរជ័យដែលមិនត្រូវ ពន្លឺថ្ងៃ(ពេលថ្ងៃរះ) ហើយក៏មិនត្រូវពន្លឺថ្ងៃ(ពេលថ្ងៃលិច)ដែល បេ្រងរបស់វាស្ទើរតែជះពនឺ្លចែងចាំង សូម្បីពុំទាន់អុជភ្លើងក៏ដោយ។ នេះពិតជាពន្លឺត្រួតលើពន្លឺ។ អល់ឡោះនឹងចង្អុលបង្ហាញដោយពន្លឺ របស់ទ្រង់ចំពោះអ្នកណាដែលទ្រង់មានចេតនា។ អល់ឡោះតែង តែលើកជាឧទាហរណ៍សម្រាប់មនុស្សលោក។ ហើយអល់ឡោះ មហាដឹងនូវអ្វីៗទាំងអស់។

வசனம்: 36

فِي بُيُوتٍ أَذِنَ ٱللَّهُ أَن تُرۡفَعَ وَيُذۡكَرَ فِيهَا ٱسۡمُهُۥ يُسَبِّحُ لَهُۥ فِيهَا بِٱلۡغُدُوِّ وَٱلۡأٓصَالِ

(ពន្លឺដ៏ត្រចះត្រចង់នោះ)មាននៅក្នុងបណ្ដាម៉ាស្ជិទដែល អល់ឡោះបង្គាប់ឱ្យលើកតម្កើង(ការសំអាត ការធ្វើឱ្យមានកិត្ដិ-យស) និងឱ្យគេរំលឹកឈ្មោះរបស់ទ្រង់នៅក្នុងនោះកោតសរសើរ លើកតម្កើងទ្រង់នៅក្នុងនោះទាំងព្រឹកទាំងល្ងាច។

வசனம்: 37

رِجَالٞ لَّا تُلۡهِيهِمۡ تِجَٰرَةٞ وَلَا بَيۡعٌ عَن ذِكۡرِ ٱللَّهِ وَإِقَامِ ٱلصَّلَوٰةِ وَإِيتَآءِ ٱلزَّكَوٰةِ يَخَافُونَ يَوۡمٗا تَتَقَلَّبُ فِيهِ ٱلۡقُلُوبُ وَٱلۡأَبۡصَٰرُ

គឺបុរសៗ(ដែលកោតសរសើរលើកតម្កើងទ្រង់) ការងារ ជំនួញនិងការលក់ដូរផេ្សងៗពុំអាចធ្វើឱ្យពួកគេភេ្លចពីការរំលឹក អល់ឡោះ និងការប្រតិបត្ដិសឡាត និងការបរិច្ចាគហ្សាកាត់ឡើយ។ ពួកគេភ័យខ្លាចចំពោះថ្ងៃដែលចិត្ដនិងភ្នែកភ័យរន្ធត់(ថ្ងៃបរលោក)។

வசனம்: 38

لِيَجۡزِيَهُمُ ٱللَّهُ أَحۡسَنَ مَا عَمِلُواْ وَيَزِيدَهُم مِّن فَضۡلِهِۦۗ وَٱللَّهُ يَرۡزُقُ مَن يَشَآءُ بِغَيۡرِ حِسَابٖ

ដើម្បីអល់ឡោះនឹងតបស្នងផលបុណ្យដ៏ប្រសើរបំផុតដល់ ពួកគេនូវអ្វីដែលពួកគេបានសាងកន្លងមក ហើយទ្រង់នឹងបន្ថែមឱ្យ ពួកគេលើសពីនេះទៀតដោយការប្រោសប្រទានរបស់ទ្រង់់។ ហើយ អល់ឡោះនឹងផ្ដល់លាភសក្ការៈចំពោះអ្នកណាដែលទ្រង់មានចេតនា ដោយគ្មានការកំណត់ឡើយ។

வசனம்: 39

وَٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ أَعۡمَٰلُهُمۡ كَسَرَابِۭ بِقِيعَةٖ يَحۡسَبُهُ ٱلظَّمۡـَٔانُ مَآءً حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءَهُۥ لَمۡ يَجِدۡهُ شَيۡـٔٗا وَوَجَدَ ٱللَّهَ عِندَهُۥ فَوَفَّىٰهُ حِسَابَهُۥۗ وَٱللَّهُ سَرِيعُ ٱلۡحِسَابِ

រីឯពួកដែលគ្មានជំនឿ អំពើល្អរបស់ពួកគេប្រៀបដូចជាថ្ងៃ បណ្ដើរកូននៅទីវាលទំនាបក្នុងវាលខ្សាច់ដែលអ្នកសេ្រកទឹកខ្លាំងគិត ថាវាជាទឹក លុះនៅពេលដែលគេបានទៅដល់កន្លែងនោះ គេមិនបាន ឃើញអ្វីនៅទីនោះឡើយ។ ហើយ(នៅទីបពា្ចប់)គេបានជួប អល់ឡោះនៅចំពោះមុខគេ(ថ្ងៃបរលោក) ហើយទ្រង់ក៏បានផ្ដល់ ឱ្យគេនូវផលកម្មរបស់គេយ៉ាងពេញលេញ(នរក)។ ហើយអល់ឡោះ គឺជាអ្នកវិនិច្ឆ័យយ៉ាងរហ័សបំផុត។

வசனம்: 40

أَوۡ كَظُلُمَٰتٖ فِي بَحۡرٖ لُّجِّيّٖ يَغۡشَىٰهُ مَوۡجٞ مِّن فَوۡقِهِۦ مَوۡجٞ مِّن فَوۡقِهِۦ سَحَابٞۚ ظُلُمَٰتُۢ بَعۡضُهَا فَوۡقَ بَعۡضٍ إِذَآ أَخۡرَجَ يَدَهُۥ لَمۡ يَكَدۡ يَرَىٰهَاۗ وَمَن لَّمۡ يَجۡعَلِ ٱللَّهُ لَهُۥ نُورٗا فَمَا لَهُۥ مِن نُّورٍ

ឬ(អ្នកដែលគ្មានជំនឿនិងប្រព្រឹត្ដអំពើអាក្រក់)ប្រៀបបាន ទៅនឹងភាពងងឹតនៅក្នុងបាតសមុទ្រដ៏ជ្រៅមួយដែលមានរលកធំៗ គ្របពីលើវាផ្ទួនៗគ្នា បន្ថែមពីនេះមានផ្ទាំងពពកខ្មៅធំមួយគ្រប ដណ្ដប់លើរលកនោះទៀត។ នេះគឺជាភាពងងឹតត្រួតលើភាពងងឹត នៅពេលដែលគេដកដៃរបស់គេចេញ(ក្នុងបាតសមុទ្រនោះ)គេស្ទើរ តែមើលមិនឃើញវា។ ហើយអ្នកណាដែលអល់ឡោះមិនបានផ្ដល់ ពន្លឺ(ការចង្អុលបង្ហាញ)ឱ្យគេទេនោះគឺគ្មានពន្លឺសម្រាប់គេឡើយ។

வசனம்: 41

أَلَمۡ تَرَ أَنَّ ٱللَّهَ يُسَبِّحُ لَهُۥ مَن فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَٱلطَّيۡرُ صَٰٓفَّٰتٖۖ كُلّٞ قَدۡ عَلِمَ صَلَاتَهُۥ وَتَسۡبِيحَهُۥۗ وَٱللَّهُ عَلِيمُۢ بِمَا يَفۡعَلُونَ

តើអ្នក(មូហាំម៉ាត់)មិនបានដឹងទេថា ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះត្រូវបានអ្នកដែលនៅលើមេឃជាច្រើនជាន់ និងផែនដី ហើយនិងសត្វស្លាបដែលហើរត្រដាងស្លាបទាំងគូនៅលើអាកាស លើកតម្កើងសរសើរចំពោះទ្រង់នោះ? រាល់សត្វលោកទាំងអស់ សុទ្ធតែបានដឹងពីរបៀបគោរពសក្ការៈ និងការកោតសរសើរលើក តម្កើងទ្រង់។ ហើយអល់ឡោះមហាដឹងនូវអ្វីដែលពួកគេធ្វើ។

வசனம்: 42

وَلِلَّهِ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ وَإِلَى ٱللَّهِ ٱلۡمَصِيرُ

ហើយការគ្រប់គ្រងមេឃជាច្រើនជាន់ និងផែនដីគឺជា កម្មសិទ្ធិរបស់អល់ឡោះ។ ហើយទៅចំពោះអល់ឡោះតែមួយគត់ ដែលជាកន្លែងវិលត្រឡប់។

வசனம்: 43

أَلَمۡ تَرَ أَنَّ ٱللَّهَ يُزۡجِي سَحَابٗا ثُمَّ يُؤَلِّفُ بَيۡنَهُۥ ثُمَّ يَجۡعَلُهُۥ رُكَامٗا فَتَرَى ٱلۡوَدۡقَ يَخۡرُجُ مِنۡ خِلَٰلِهِۦ وَيُنَزِّلُ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مِن جِبَالٖ فِيهَا مِنۢ بَرَدٖ فَيُصِيبُ بِهِۦ مَن يَشَآءُ وَيَصۡرِفُهُۥ عَن مَّن يَشَآءُۖ يَكَادُ سَنَا بَرۡقِهِۦ يَذۡهَبُ بِٱلۡأَبۡصَٰرِ

តើអ្នក(មូហាំម៉ាត់)មិនបានឃើញទេថា ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះបានធ្វើឱ្យពពករសាត់ បន្ទាប់មកទ្រង់ប្រមូលផ្ដុំវា បន្ទាប់ មកទៀតទ្រង់ធ្វើឱ្យវាទៅជាដុំក្រាស់ឃ្មឹក ពេលនោះអ្នកនឹងឃើញ ទឹកភ្លៀងចេញពីចន្លោះរបស់វា។ ហើយទ្រង់បញ្ចុះពីលើមេឃនូវភ្នំ ពពកជាច្រើនដែលនៅក្នុងនោះមានព្រិល។ ហើយទ្រង់នឹងធ្វើឱ្យវា ធ្លាក់ទៅលើអ្នកណាដែលទ្រង់មានចេតនា ហើយទ្រង់ក៏នឹងបញ្ចៀស វាចំពោះអ្នកណាដែលទ្រង់មានចេតនាដែរ។ ពន្លឺនៃផេ្លកបន្ទោរ របស់វាស្ទើរតែឆក់យកក្រសែភ្នែក។

வசனம்: 44

يُقَلِّبُ ٱللَّهُ ٱلَّيۡلَ وَٱلنَّهَارَۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبۡرَةٗ لِّأُوْلِي ٱلۡأَبۡصَٰرِ

អល់ឡោះជាអ្នកដែលផ្លាស់ប្ដូរពេលយប់ និងពេលថ្ងៃ។ ពិតប្រាកដណាស់ នៅក្នុងព្រឹត្ដិការណ៍នោះគឺជាមេរៀនមួយសម្រាប់ ពួកដែលមានការស្វែងយល់។

வசனம்: 45

وَٱللَّهُ خَلَقَ كُلَّ دَآبَّةٖ مِّن مَّآءٖۖ فَمِنۡهُم مَّن يَمۡشِي عَلَىٰ بَطۡنِهِۦ وَمِنۡهُم مَّن يَمۡشِي عَلَىٰ رِجۡلَيۡنِ وَمِنۡهُم مَّن يَمۡشِي عَلَىٰٓ أَرۡبَعٖۚ يَخۡلُقُ ٱللَّهُ مَا يَشَآءُۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ

ហើយអល់ឡោះបានបង្កើតសត្វដែលមានជីវិតទាំងអស់ អំពីទឹក។ ហើយក្នុងចំណោមពួកវាមានសត្វដែលវារនឹងពោះរបស់ វា ហើយមួយចំនួនទៀតមានសត្វដែលដើរជើងពីរ ហើយមួយចំនួន ទៀតមានសត្វដែលដើរជើងបួន។ អល់ឡោះនឹងបង្កើតនូវអ្វីដែល ទ្រង់មានចេតនា។ ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះមានអានុភាពលើ អ្វីៗទាំងអស់។

வசனம்: 46

لَّقَدۡ أَنزَلۡنَآ ءَايَٰتٖ مُّبَيِّنَٰتٖۚ وَٱللَّهُ يَهۡدِي مَن يَشَآءُ إِلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ

ជាការពិតណាស់ យើងបានបញ្ចុះនូវភស្ដុតាងយ៉ាងច្បាស់ លាស់។ ហើយអល់ឡោះចង្អុលបង្ហាញដល់អ្នកណាដែលទ្រង់មាន ចេតនាទៅកាន់មាគ៌ាដែលត្រឹមត្រូវ។

வசனம்: 47

وَيَقُولُونَ ءَامَنَّا بِٱللَّهِ وَبِٱلرَّسُولِ وَأَطَعۡنَا ثُمَّ يَتَوَلَّىٰ فَرِيقٞ مِّنۡهُم مِّنۢ بَعۡدِ ذَٰلِكَۚ وَمَآ أُوْلَٰٓئِكَ بِٱلۡمُؤۡمِنِينَ

ហើយពួកគេ(ពួកពុតត្បុត)និយាយថាៈ ពួកយើងបានជឿ លើអល់ឡោះ និងអ្នកនាំសារ ហើយពួកយើងក៏បានប្រតិបត្ដិតាម ដែរ។ បន្ទាប់មកមានមួយក្រុមក្នុងចំណោមពួកគេងាកចេញក្រោយ ពីនោះ។ ហើយពួកគេទាំងនោះពុំមែនជាអ្នកដែលមានជំនឿឡើយ។

வசனம்: 48

وَإِذَا دُعُوٓاْ إِلَى ٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ لِيَحۡكُمَ بَيۡنَهُمۡ إِذَا فَرِيقٞ مِّنۡهُم مُّعۡرِضُونَ

ហើយនៅពេលដែលពួកគេត្រូវបានគេអំពាវនាវទៅកាន់ អល់ឡោះ និងអ្នកនាំសាររបស់ទ្រង់ ដើម្បីកាត់សេចក្ដីរវាងពួកគេ ស្រាប់តែមានមួយក្រុមក្នុងចំណោមពួកគេងាកចេញទៅវិញ។

வசனம்: 49

وَإِن يَكُن لَّهُمُ ٱلۡحَقُّ يَأۡتُوٓاْ إِلَيۡهِ مُذۡعِنِينَ

តែប្រសិនបើ(ការកាត់សេចក្តីឃើញថា)ត្រឹមត្រូវសម្រាប់ ពួកគេនោះ ពួកគេពិតជានាំគ្នាមកកាន់អ្នកនាំសារ(មូហាំម៉ាត់) ដោយក្ដីគោរព។

வசனம்: 50

أَفِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ أَمِ ٱرۡتَابُوٓاْ أَمۡ يَخَافُونَ أَن يَحِيفَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِمۡ وَرَسُولُهُۥۚ بَلۡ أُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلظَّٰلِمُونَ

តើនៅក្នុងចិត្ដរបស់ពួកគេមានជំងឺ(ពុតត្បុត)ឬពួកគេមាន ការសង្ស័យ ឬក៏ពួកគេខ្លាចអល់ឡោះនិងអ្នកនាំសាររបស់ទ្រង់គ្មាន សច្ចធម៌ចំពោះពួកគេ? ផ្ទុយទៅវិញ ពួកទាំងនោះទេគឺជាពួកដែល បំពាននោះ។

வசனம்: 51

إِنَّمَا كَانَ قَوۡلَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ إِذَا دُعُوٓاْ إِلَى ٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ لِيَحۡكُمَ بَيۡنَهُمۡ أَن يَقُولُواْ سَمِعۡنَا وَأَطَعۡنَاۚ وَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ

ជាការពិតណាស់ ចម្លើយរបស់បណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿ នៅពេលដែលគេបានអំពាវនាវពួកគេទៅកាន់អល់ឡោះ និងអ្នក នាំសាររបស់ទ្រង់ដើម្បីកាត់សេចក្ដីរវាងពួកគេគឺពួកគេឆ្លើយថាៈ ពួកយើងបានឮ ហើយពួកយើងបានប្រតិបត្ដិតាម។ ហើយអ្នកទាំង នោះជាបណ្ដាអ្នកដែលទទួលបានជោគជ័យ។

வசனம்: 52

وَمَن يُطِعِ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ وَيَخۡشَ ٱللَّهَ وَيَتَّقۡهِ فَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡفَآئِزُونَ

ហើយអ្នកណាដែលប្រតិបត្ដិតាមអល់ឡោះ និងអ្នកនាំសារ របស់ទ្រង់ ហើយភ័យខ្លាច(ទារុណកម្ម)អល់ឡោះ និងកោតខ្លាច ទ្រង់ អ្នកទាំងនោះគឺជាបណ្ដាអ្នកដែលទទួលជ័យជំនះ។

வசனம்: 53

۞ وَأَقۡسَمُواْ بِٱللَّهِ جَهۡدَ أَيۡمَٰنِهِمۡ لَئِنۡ أَمَرۡتَهُمۡ لَيَخۡرُجُنَّۖ قُل لَّا تُقۡسِمُواْۖ طَاعَةٞ مَّعۡرُوفَةٌۚ إِنَّ ٱللَّهَ خَبِيرُۢ بِمَا تَعۡمَلُونَ

ហើយពួកគេ(ពួកពុតត្បុត)បានស្បថនឹងអល់ឡោះដោយ ការស្បថយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់របស់ពួកគេថាៈ ប្រសិនបើអ្នក(មូហាំម៉ាត់) បានបញ្ជាពួកគេ(ឱ្យធ្វើសង្គ្រាម)នោះ ពួកគេប្រាកដជានឹងចេញទៅ ភ្លាម។ ចូរអ្នកពោលថាៈ ចូរពួកអ្នកកុំស្បថអ្វី ការគោរពប្រតិបត្ដិ (របស់ពួកអ្នក)គេដឹងហើយ(ថាវាមិនពិត)។ ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះដឹងបំផុតនូវអ្វីដែលពួកអ្នកប្រព្រឹត្ដ។

வசனம்: 54

قُلۡ أَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُواْ ٱلرَّسُولَۖ فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَإِنَّمَا عَلَيۡهِ مَا حُمِّلَ وَعَلَيۡكُم مَّا حُمِّلۡتُمۡۖ وَإِن تُطِيعُوهُ تَهۡتَدُواْۚ وَمَا عَلَى ٱلرَّسُولِ إِلَّا ٱلۡبَلَٰغُ ٱلۡمُبِينُ

ចូរអ្នកពោលថាៈ ចូរពួកអ្នកគោរពប្រតិបត្ដិតាមអល់ឡោះ ហើយចូរពួកអ្នកគោរពប្រតិបត្ដិតាមអ្នកនាំសាររបស់ទ្រង់ចុះ។ តែ ប្រសិនបើពួកគេបែរចេញវិញនោះ ពិតប្រាកដណាស់កាតព្វកិច្ចរបស់ គេ(មូហាំម៉ាត់)គឺគ្រាន់តែអនុវត្ដតាមអ្វីដែលគេ(អល់ឡោះ)បាន បញ្ជាប៉ុណ្ណោះ។ ហើយកាតព្វកិច្ចរបស់ពួកអ្នកក៏ត្រូវអនុវត្ដតាមអ្វី ដែលគេ(មូហាំម៉ាត់)បានបញ្ជាពួកអ្នកដែរ។ ហើយប្រសិនបើពួក អ្នកគោរពប្រតិបត្ដិតាមគេនោះ ពួកអ្នកនឹងទទួលបានការចង្អុល បង្ហាញជាមិនខាន។ ហើយកាតព្វកិច្ចរបស់អ្នកនាំសារគ្មានអ្វីក្រៅពី ការផ្ដល់សារដ៏ច្បាស់លាស់នោះឡើយ។

வசனம்: 55

وَعَدَ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مِنكُمۡ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ لَيَسۡتَخۡلِفَنَّهُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ كَمَا ٱسۡتَخۡلَفَ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمۡ دِينَهُمُ ٱلَّذِي ٱرۡتَضَىٰ لَهُمۡ وَلَيُبَدِّلَنَّهُم مِّنۢ بَعۡدِ خَوۡفِهِمۡ أَمۡنٗاۚ يَعۡبُدُونَنِي لَا يُشۡرِكُونَ بِي شَيۡـٔٗاۚ وَمَن كَفَرَ بَعۡدَ ذَٰلِكَ فَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡفَٰسِقُونَ

អល់ឡោះបានសន្យាចំពោះបណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿ និង បានសាងអំពើល្អត្រឹមត្រូវក្នុងចំណោមពួកអ្នកថាៈ ទ្រង់ពិតជាធ្វើឱ្យ ពួកគេមានអំណាចគ្រប់គ្រងនៅលើផែនដីដូចដែលទ្រង់ធ្លាប់បានធ្វើ ឱ្យបណ្ដាអ្នកពីមុនពួកគេមានអំណាចគ្រប់គ្រងនោះដែរ។ ហើយ ទ្រង់ពិតជាធ្វើឱ្យសាសនារបស់ពួកគេមានអានុភាពខ្ពង់ខ្ពស់សម្រាប់ ពួកគេដែលទ្រង់គាប់ចិត្ដឱ្យពួកគេ។ ហើយទ្រង់ពិតជានឹងជំនួសឱ្យ ពួកគេនូវសុខសន្ដិភាពបន្ទាប់ពីការភ័យខ្លាចរបស់ពួកគេ។ ពួកគេ គោរពសក្ការៈមកចំពោះយើងតែមួយគត់ ដោយពួកគេមិនធ្វើស្ហ៊ីរិក មកចំពោះយើងនូវប្រការណាមួយឡើយ។ តែអ្នកណាហើយដែល បានប្រឆាំងបន្ទាប់ពីនោះ ពួកទាំងនោះគឺជាពួកដែលល្មើស ។

வசனம்: 56

وَأَقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتُواْ ٱلزَّكَوٰةَ وَأَطِيعُواْ ٱلرَّسُولَ لَعَلَّكُمۡ تُرۡحَمُونَ

ហើយចូរពួកអ្នកប្រតិបត្ដិសឡាត និងបរិច្ចាគហ្សាកាត់ ហើយនិងប្រតិបត្ដិតាមអ្នកនាំសារ។ សង្ឃឹមថាពួកអ្នកនឹងទទួល បានការអាណិតស្រឡាញ់ពីអល់ឡោះ។

வசனம்: 57

لَا تَحۡسَبَنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مُعۡجِزِينَ فِي ٱلۡأَرۡضِۚ وَمَأۡوَىٰهُمُ ٱلنَّارُۖ وَلَبِئۡسَ ٱلۡمَصِيرُ

ចូរអ្នក(មូហាំម៉ាត់)កុំគិតថាៈ ពួកដែលបានប្រឆាំងមាន សមត្ថភាពរារាំង(ទារុណកម្មរបស់អល់ឡោះ)នៅលើផែនដី ឱ្យសោះ។ ហើយទីជំរករបស់ពួកគេគឺភ្លើងនរក។ ហើយវាពិតជា ទីកន្លែងវិលត្រឡប់ដ៏អាក្រក់បំផុត។

வசனம்: 58

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لِيَسۡتَـٔۡذِنكُمُ ٱلَّذِينَ مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُكُمۡ وَٱلَّذِينَ لَمۡ يَبۡلُغُواْ ٱلۡحُلُمَ مِنكُمۡ ثَلَٰثَ مَرَّٰتٖۚ مِّن قَبۡلِ صَلَوٰةِ ٱلۡفَجۡرِ وَحِينَ تَضَعُونَ ثِيَابَكُم مِّنَ ٱلظَّهِيرَةِ وَمِنۢ بَعۡدِ صَلَوٰةِ ٱلۡعِشَآءِۚ ثَلَٰثُ عَوۡرَٰتٖ لَّكُمۡۚ لَيۡسَ عَلَيۡكُمۡ وَلَا عَلَيۡهِمۡ جُنَاحُۢ بَعۡدَهُنَّۚ طَوَّٰفُونَ عَلَيۡكُم بَعۡضُكُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖۚ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ ٱللَّهُ لَكُمُ ٱلۡأٓيَٰتِۗ وَٱللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٞ

ឱបណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿ. ចូរណែនាំពួកខ្ញុំបម្រើ និងពួក ដែលមិនទាន់ពេញវ័យក្នុងចំណោមពួកអ្នកឱ្យសុំការអនុញ្ញាតពីពួក អ្នកនូវវេលាបី(មុននឹងចូលទៅរកពួកអ្នក)គឺមុនសឡាតពេលទាប ភ្លឺ និងពេលដែលពួកអ្នកដោះសំលៀកបំពាក់នៅពេលថ្ងៃត្រង់ និង ក្រោយពេលសឡាតអីុស្ហាក។ ពេលទាំងបីនេះជាពេលដែលច្រើន តែអាក្រាតសំលៀកបំពាក់សម្រាប់ពួកអ្នក។ គ្មានទោសពៃរ៍អ្វីឡើយ ចំពោះពួកអ្នក និងពួកគេក្រៅពីវេលាទាំងបីនេះ ដែលពួកគេចេញ ចូលទៅរកពួកអ្នក។ ដូចេ្នះហើយអល់ឡោះបញ្ជាក់អាយ៉ាត់ៗយ៉ាង ក្បោះក្បាយសម្រាប់ពួកអ្នក។ ហើយអល់ឡោះមហាដឹង មហា គតិបណ្ឌិត។

வசனம்: 59

وَإِذَا بَلَغَ ٱلۡأَطۡفَٰلُ مِنكُمُ ٱلۡحُلُمَ فَلۡيَسۡتَـٔۡذِنُواْ كَمَا ٱسۡتَـٔۡذَنَ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡۚ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ ٱللَّهُ لَكُمۡ ءَايَٰتِهِۦۗ وَٱللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٞ

ហើយនៅពេលដែលកេ្មងៗក្នុងចំណោមពួកអ្នកបានធំពេញ វ័យ ចូរឱ្យពួកគេសុំការអនុញ្ញាតដូចដែលពួកចាស់ៗបានសុំការអនុ-ញ្ញាតនោះដែរ។ ដូច្នោះហើយអល់ឡោះបញ្ជាក់នូវអាយ៉ាត់ៗរបស់ ទ្រង់យ៉ាងច្បាស់លាស់សម្រាប់ពួកអ្នក។ ហើយអល់ឡោះមហាដឹង មហាគតិបណ្ឌិត។

வசனம்: 60

وَٱلۡقَوَٰعِدُ مِنَ ٱلنِّسَآءِ ٱلَّٰتِي لَا يَرۡجُونَ نِكَاحٗا فَلَيۡسَ عَلَيۡهِنَّ جُنَاحٌ أَن يَضَعۡنَ ثِيَابَهُنَّ غَيۡرَ مُتَبَرِّجَٰتِۭ بِزِينَةٖۖ وَأَن يَسۡتَعۡفِفۡنَ خَيۡرٞ لَّهُنَّۗ وَٱللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٞ

ហើយអ្នកដែលចាស់ជរាក្នុងចំណោមស្ដ្រីដែលគ្មានចំណង់ ក្នុងការរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ទេនោះ គឺគ្មានទោសពៃរ៍អ្វីឡើយ សម្រាប់ពួកនាងក្នុងការដោះសំលៀកបំពាក់(ខាងក្រៅ)របស់ពួក នាងដោយពុំមែនក្នុងលក្ខណៈបង្ហាញសម្រស់ទេនោះ។ ហើយការរក្សាភាព ខ្មាស់អៀនគឺប្រសើរសម្រាប់ពួកនាង។ ហើយអល់ឡោះ មហាឮ មហាដឹង។

வசனம்: 61

لَّيۡسَ عَلَى ٱلۡأَعۡمَىٰ حَرَجٞ وَلَا عَلَى ٱلۡأَعۡرَجِ حَرَجٞ وَلَا عَلَى ٱلۡمَرِيضِ حَرَجٞ وَلَا عَلَىٰٓ أَنفُسِكُمۡ أَن تَأۡكُلُواْ مِنۢ بُيُوتِكُمۡ أَوۡ بُيُوتِ ءَابَآئِكُمۡ أَوۡ بُيُوتِ أُمَّهَٰتِكُمۡ أَوۡ بُيُوتِ إِخۡوَٰنِكُمۡ أَوۡ بُيُوتِ أَخَوَٰتِكُمۡ أَوۡ بُيُوتِ أَعۡمَٰمِكُمۡ أَوۡ بُيُوتِ عَمَّٰتِكُمۡ أَوۡ بُيُوتِ أَخۡوَٰلِكُمۡ أَوۡ بُيُوتِ خَٰلَٰتِكُمۡ أَوۡ مَا مَلَكۡتُم مَّفَاتِحَهُۥٓ أَوۡ صَدِيقِكُمۡۚ لَيۡسَ عَلَيۡكُمۡ جُنَاحٌ أَن تَأۡكُلُواْ جَمِيعًا أَوۡ أَشۡتَاتٗاۚ فَإِذَا دَخَلۡتُم بُيُوتٗا فَسَلِّمُواْ عَلَىٰٓ أَنفُسِكُمۡ تَحِيَّةٗ مِّنۡ عِندِ ٱللَّهِ مُبَٰرَكَةٗ طَيِّبَةٗۚ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ ٱللَّهُ لَكُمُ ٱلۡأٓيَٰتِ لَعَلَّكُمۡ تَعۡقِلُونَ

ចំពោះជនដែលពិកាភ្នែក ឬពិកាជើង ឬអ្នកជម្ងឺ ឬក៏ខ្លួន ពួកអ្នកផ្ទាល់ គឺគ្មានទោសពៃរ៍អ្វីឡើយក្នុងការទទួលទាន(ចំណី អាហារ)ពីក្នុងផ្ទះរបស់ពួកអ្នក ឬផ្ទះឪពុករបស់ពួកអ្នក ឬផ្ទះម្ដាយ របស់ពួកអ្នក ឬផ្ទះបងប្អូនរបស់ពួកអ្នក ឬផ្ទះអ៊ំពូមីងមាខាងឪពុក របស់ពួកអ្នក ឬផ្ទះអ៊ំពូមីងមាខាងម្ដាយរបស់ពួកអ្នក ឬអ្វីដែលអ្នក បានកាន់កាប់កូនសោររបស់វា ឬក៏ផ្ទះមិត្ដភក្ដិ(ជិតស្និទ្ធ)របស់ពួក អ្នក។ ហើយក៏គ្មានទោសពៃរ៍អ្វីដែរក្នុងការទទួលទាន(ចំណីពីក្នុង ផ្ទះទាំងនោះ)ជាលក្ខណៈជួបជុំគ្នា ឬជាលក្ខណៈដោយឡែក។ ហើយ នៅពេលដែលពួកអ្នកបានចូលទៅក្នុងផ្ទះនោះ ចូរពួកអ្នកឱ្យសាឡាម គ្នាទៅវិញទៅមកដោយពាក្យគោរពជូនពរដែលមានពរជ័យដ៏ល្អ ប្រសើរពីអល់ឡោះ។ ដូច្នោះហើយអល់ឡោះបញ្ជាក់នូវអាយ៉ាត់ៗ យ៉ាងច្បាស់លាស់សម្រាប់ពួកអ្នក សង្ឃឹមថាពួកអ្នកនឹងយល់។

வசனம்: 62

إِنَّمَا ٱلۡمُؤۡمِنُونَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ وَإِذَا كَانُواْ مَعَهُۥ عَلَىٰٓ أَمۡرٖ جَامِعٖ لَّمۡ يَذۡهَبُواْ حَتَّىٰ يَسۡتَـٔۡذِنُوهُۚ إِنَّ ٱلَّذِينَ يَسۡتَـٔۡذِنُونَكَ أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ يُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦۚ فَإِذَا ٱسۡتَـٔۡذَنُوكَ لِبَعۡضِ شَأۡنِهِمۡ فَأۡذَن لِّمَن شِئۡتَ مِنۡهُمۡ وَٱسۡتَغۡفِرۡ لَهُمُ ٱللَّهَۚ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ

តាមពិតបណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿ(ពិតប្រាកដ)នោះ គឺ បណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿនឹងអល់ឡោះ និងអ្នកនាំសាររបស់ទ្រង់។ ហើយនៅពេលដែលពួកគេមានកិច្ចការប្រជុំជាមួយគាត់(មូហាំ-ម៉ាត់) ពួកគេមិនចាកចេញពីអង្គប្រជុំឡើយ លុះត្រាតែពួកគេសុំ ការអនុញ្ញាតពីគាត់សិន។ ពិតប្រាកដណាស់ បណ្ដាអ្នកដែលសុំ ការអនុញ្ញាតពីអ្នក អ្នកទាំងនោះគឺជាបណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿនឹង អល់ឡោះ និងអ្នកនាំសាររបស់ទ្រង់។ តែប្រសិនបើពួកគេបានសុំ ការអនុញ្ញាតពីអ្នកសម្រាប់កិច្ចការចាំបាច់ខ្លះៗរបស់ពួកគេ ចូរអ្នក អនុញ្ញាតឱ្យចំពាះអ្នកណាក្នុងចំណោមពួកគេដែលអ្នកចង់ ហើយអ្នក ត្រូវសុំការអភ័យទោសពីអល់ឡោះឱ្យពួកគេផង។ ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះមហាអភ័យទោស មហាអាណិតស្រឡាញ់។

வசனம்: 63

لَّا تَجۡعَلُواْ دُعَآءَ ٱلرَّسُولِ بَيۡنَكُمۡ كَدُعَآءِ بَعۡضِكُم بَعۡضٗاۚ قَدۡ يَعۡلَمُ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ يَتَسَلَّلُونَ مِنكُمۡ لِوَاذٗاۚ فَلۡيَحۡذَرِ ٱلَّذِينَ يُخَالِفُونَ عَنۡ أَمۡرِهِۦٓ أَن تُصِيبَهُمۡ فِتۡنَةٌ أَوۡ يُصِيبَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٌ

ចូរពួកអ្នក(អ្នកមានជំនឿ)កុំហៅ(ឈ្មោះ)អ្នកនាំសារ ត្រង់ៗនៅក្នុងចំណោមពួកអ្នក ដូចជាការហៅ(ឈ្មោះត្រង់ៗ)របស់ ពួកអ្នកទៅវិញទៅមកឱ្យសោះ។ ជាការពិតណាស់ អល់ឡោះដឹង ចំពោះពួកដែលលួចគេចចេញ(ពីអង្គប្រជុំរបស់អ្នកនាំសារ)ក្នុង ចំណោមពួកអ្នក។ ដូចេ្នះចូរឱ្យពួកដែលប្រឆាំងនឹងបទបញ្ជារបស់ គាត់ប្រុងប្រយ័ត្នចំពោះគ្រោះអាសន្ននឹងធ្លាក់លើពួកគេ ឬទារុណកម្មយ៉ាង ឈឺចាប់ធ្លាក់លើពួកគេ។

வசனம்: 64

أَلَآ إِنَّ لِلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ قَدۡ يَعۡلَمُ مَآ أَنتُمۡ عَلَيۡهِ وَيَوۡمَ يُرۡجَعُونَ إِلَيۡهِ فَيُنَبِّئُهُم بِمَا عَمِلُواْۗ وَٱللَّهُ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمُۢ

គ្មានការសង្ស័យឡើយ ពិតប្រាកដណាស់ អ្វីៗដែលមាននៅលើមេឃជាច្រើនជាន់ និងផែនដី គឺជាកម្មសិទ្ធិរបស់អល់ឡោះ។ ទ្រង់ពិតជាដឹងនូវអ្វីដែលពួកអ្នកប្រព្រឹត្ដវា និង(ទ្រង់ដឹង)នៅថ្ងៃ ដែលពួកគេនឹងត្រូវវិលត្រឡប់ទៅកាន់ទ្រង់វិញ។ ហើយទ្រង់នឹង ប្រាប់ពួកគេឱ្យដឹងនូវអ្វីដែលពួកគេបានប្រព្រឹត្ដ(នៅក្នុងលោកិយ នេះ)។ ហើយអល់ឡោះមហាដឹងនូវរាល់អ្វីៗទាំងអស់។