மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் ஸூரா அல்புர்கான் - கெமர் மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

សូរ៉ោះអាល់ហ្វូរកន

வசனம்: 1

تَبَارَكَ ٱلَّذِي نَزَّلَ ٱلۡفُرۡقَانَ عَلَىٰ عَبۡدِهِۦ لِيَكُونَ لِلۡعَٰلَمِينَ نَذِيرًا

ទ្រង់មហាមានពរជ័យដែលបានបញ្ចុះ អាល់ហ្វូរកន(គម្ពីរ គួរអាន)ទៅចំពោះខ្ញុំរបស់ទ្រង់(មូហាំម៉ាត់) ដើម្បីឱ្យគាត់ដាស់ តឿនព្រមានដល់ពិភពលោកទាំងអស់(ដូចជាមនុស្ស និងជិនជាដើម)។

வசனம்: 2

ٱلَّذِي لَهُۥ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَلَمۡ يَتَّخِذۡ وَلَدٗا وَلَمۡ يَكُن لَّهُۥ شَرِيكٞ فِي ٱلۡمُلۡكِ وَخَلَقَ كُلَّ شَيۡءٖ فَقَدَّرَهُۥ تَقۡدِيرٗا

គឺជាអ្នកដែលមានអំណាចគ្រប់គ្រងមេឃជាច្រើនជាន់ និង ផែនដី ហើយទ្រង់គ្មានបុត្រ និងគ្មានអ្នកណាចូលរួមជាមួយទ្រង់ក្នុង ការគ្រប់គ្រងឡើយ។ ហើយទ្រង់បានបង្កើតនូវរាល់អ្វីៗទាំងអស់ បន្ទាប់មកបានកំណត់វាយ៉ាងច្បាស់លាស់។

வசனம்: 3

وَٱتَّخَذُواْ مِن دُونِهِۦٓ ءَالِهَةٗ لَّا يَخۡلُقُونَ شَيۡـٔٗا وَهُمۡ يُخۡلَقُونَ وَلَا يَمۡلِكُونَ لِأَنفُسِهِمۡ ضَرّٗا وَلَا نَفۡعٗا وَلَا يَمۡلِكُونَ مَوۡتٗا وَلَا حَيَوٰةٗ وَلَا نُشُورٗا

តែពួកគេបានយកព្រះនានាមកគោរពសក្ការៈផេ្សងពីទ្រង់ ដែលពួកវាមិនអាចបង្កើតអ្វីបានទាល់តែសោះ តែពួកវាវិញទេដែល ត្រូវគេ(មនុស្សលោក)បង្កើតនោះ។ ហើយព្រះទាំងនោះគ្មានលទ្ធភាពក្នុងការការពារគ្រោះថ្នាក់ និងផ្ដល់ផលប្រយោជន៍ចំពោះខ្លួនឯង ឡើយ។ ហើយពួកគេគ្មានលទ្ធភាពធ្វើឱ្យស្លាប់ និងធ្វើឱ្យរស់ឡើយ ហើយក៏គ្មានលទ្ធភាពធើ្វឱ្យរស់ឡើងវិញដែរ(នៅថ្ងៃបរលោក)។

வசனம்: 4

وَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّآ إِفۡكٌ ٱفۡتَرَىٰهُ وَأَعَانَهُۥ عَلَيۡهِ قَوۡمٌ ءَاخَرُونَۖ فَقَدۡ جَآءُو ظُلۡمٗا وَزُورٗا

ហើយពួកដែលប្រឆាំងបាននិយាយថាៈ (គម្ពីរគួរអាន)នេះ គ្មានអ្វីក្រៅពីការភូតកុហក ដែលគេ(មូហាំម៉ាត់)បានប្រឌិតឡើង និងក្រុមផេ្សងៗទៀតបានជួយជ្រោមជ្រែងគេចំពោះការប្រឌិតនោះ ឡើយ។ ដូចេ្នះ ពួកគេពិតជាបានបំពាននិងភូតកុហក។

வசனம்: 5

وَقَالُوٓاْ أَسَٰطِيرُ ٱلۡأَوَّلِينَ ٱكۡتَتَبَهَا فَهِيَ تُمۡلَىٰ عَلَيۡهِ بُكۡرَةٗ وَأَصِيلٗا

ពួកគេបាននិយាយថាៈ នេះគឺជារឿងពេ្រងនិទានរបស់ពួក ជំនាន់មុនខណៈដែលគេ(មូហាំម៉ាត់)បានចម្លងវា ហើយវាត្រូវគេ សូត្រឱ្យគេស្ដាប់ទាំងព្រឹកទាំងល្ងាច។

வசனம்: 6

قُلۡ أَنزَلَهُ ٱلَّذِي يَعۡلَمُ ٱلسِّرَّ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ إِنَّهُۥ كَانَ غَفُورٗا رَّحِيمٗا

ចូរអ្នក(មូហាំម៉ាត់)ពោលថាៈ អ្នកដែលបានបញ្ចុះវា(គម្ពីរ គួរអាន) គឺជាអ្នកដែលដឹងនូវប្រការអាថ៌កំបាំងនៅលើមេឃ ជាច្រើនជាន់ និងផែនដី។ ពិតប្រាកដណាស់ ទ្រង់មហាអភ័យទោស មហាអាណិតស្រឡាញ់។

வசனம்: 7

وَقَالُواْ مَالِ هَٰذَا ٱلرَّسُولِ يَأۡكُلُ ٱلطَّعَامَ وَيَمۡشِي فِي ٱلۡأَسۡوَاقِ لَوۡلَآ أُنزِلَ إِلَيۡهِ مَلَكٞ فَيَكُونَ مَعَهُۥ نَذِيرًا

ហើយពួកគេបាននិយាយទៀតថាៈ ហេតុអ្វីបានជាអ្នកនាំសារ នេះចេះទទួលទានចំណីអាហារ និងដើរតាមផ្សារ(ដូចយើងដែរ)? ហេតុអ្វីបានជាគេមិនបញ្ចុះម៉ាឡាអ៊ីកាត់មួយរូបឱ្យគាត់ ដើម្បីធ្វើជា អ្នកព្រមានដាស់តឿន(មនុស្សលោក)ជាមួយគាត់?

வசனம்: 8

أَوۡ يُلۡقَىٰٓ إِلَيۡهِ كَنزٌ أَوۡ تَكُونُ لَهُۥ جَنَّةٞ يَأۡكُلُ مِنۡهَاۚ وَقَالَ ٱلظَّٰلِمُونَ إِن تَتَّبِعُونَ إِلَّا رَجُلٗا مَّسۡحُورًا

ឬ(ហេតុអ្វីបានជា)គេមិនផ្ដល់កំណប់ឱ្យគាត់ ឬឱ្យគាត់មាន សួនដំណាំផ្លែឈើដែលគាត់អាចទទួលទានពីវា? ហើយពួកដែល បំពានបាននិយាយថាៈ ពួកអ្នក(អ្នកមានជំនឿ)មិនតាមអ្នកណា ក្រៅពីបុរសដែលត្រូវមន្ដអាគមនោះឡើយ។

வசனம்: 9

ٱنظُرۡ كَيۡفَ ضَرَبُواْ لَكَ ٱلۡأَمۡثَٰلَ فَضَلُّواْ فَلَا يَسۡتَطِيعُونَ سَبِيلٗا

ចូរអ្នកវិភាគមើលចុះ. តើពួកគេបានប្រដូចជាឧទាហរណ៍ ផេ្សងៗចំពោះអ្នកយ៉ាងដូចមេ្ដចខ្លះ? ដូចេ្នះ ពួកគេបានវងេ្វង ហើយ ពួកគេមិនអាចជួបមាគ៌ាត្រឹមត្រូវឡើយ។

வசனம்: 10

تَبَارَكَ ٱلَّذِيٓ إِن شَآءَ جَعَلَ لَكَ خَيۡرٗا مِّن ذَٰلِكَ جَنَّٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ وَيَجۡعَل لَّكَ قُصُورَۢا

ទ្រង់មហាមានពរជ័យ ប្រសិនបើទ្រង់មានចេតនា ទ្រង់នឹង បង្កើតឱ្យអ្នកប្រសើរជាង(សួនដំណាំ ផ្លែឈើ)នោះទៅទៀត គឺសួន ដំណាំផ្លែឈើដែលមានទនេ្លជាច្រើនហូរពីក្រោមវា ហើយទ្រង់នឹង បង្កើតវិមានជាច្រើនសម្រាប់អ្នកថែមទៀត។

வசனம்: 11

بَلۡ كَذَّبُواْ بِٱلسَّاعَةِۖ وَأَعۡتَدۡنَا لِمَن كَذَّبَ بِٱلسَّاعَةِ سَعِيرًا

ផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេបានបដិសេធនឹងថ្ងៃបរលោក។ ហើយ យើងបានរៀបចំភ្លើងនរកដែលឆាបឆេះដ៏សន្ធោសន្ធៅរួចជាសេ្រច សម្រាប់អ្នកដែលបានបដិសេធនឹងថ្ងៃបរលោក។

வசனம்: 12

إِذَا رَأَتۡهُم مِّن مَّكَانِۭ بَعِيدٖ سَمِعُواْ لَهَا تَغَيُّظٗا وَزَفِيرٗا

នៅពេលដែលវា(នរក)ឃើញពួកគេពីកន្លែងដែលឆ្ងាយ ពួកគេនឹងឮសំឡេងខឹង និងគ្រហឹមយ៉ាងខ្លាំងពីនរកនោះ។

வசனம்: 13

وَإِذَآ أُلۡقُواْ مِنۡهَا مَكَانٗا ضَيِّقٗا مُّقَرَّنِينَ دَعَوۡاْ هُنَالِكَ ثُبُورٗا

ហើយនៅពេលដែលពួកគេត្រូវបោះទម្លាក់ទៅក្នុងទីកន្លែង ដែលចង្អៀតនៃភ្លើងនរកជាមួយនឹងដៃដែលត្រូវគេចង(ព្យួរទៅ នឹងក) ទីនោះហើយដែលពួកគេស្រែកយំសុំឱ្យស្លាប់(ដើម្បីឱ្យរួច ផុតពីការឈឺចាប់)។

வசனம்: 14

لَّا تَدۡعُواْ ٱلۡيَوۡمَ ثُبُورٗا وَٰحِدٗا وَٱدۡعُواْ ثُبُورٗا كَثِيرٗا

នៅថ្ងៃនេះចូរពួកអ្នកកុំស្រែកសុំឱ្យស្លាប់តែមួយដងអ្វី តែ ពួកអ្នកគួរតែស្រែកសុំឱ្យស្លាប់ឱ្យបានច្រើនដង។

வசனம்: 15

قُلۡ أَذَٰلِكَ خَيۡرٌ أَمۡ جَنَّةُ ٱلۡخُلۡدِ ٱلَّتِي وُعِدَ ٱلۡمُتَّقُونَۚ كَانَتۡ لَهُمۡ جَزَآءٗ وَمَصِيرٗا

ចូរអ្នក(មូហាំម៉ាត់)ពោលថាៈ តើ(ទារុណកម្ម)នោះ ប្រសើរជាង ឬមួយឋានសួគ៌អមតៈដែលគេ(អល់ឡោះ)បានសន្យា ចំពោះបណ្ដាអ្នកដែលកោតខ្លាចអល់ឡោះ(ប្រសើរជាង)? វាគឺជា ការតបស្នងនិងជាកន្លែងវិលត្រឡប់សម្រាប់ពួកគេ។

வசனம்: 16

لَّهُمۡ فِيهَا مَا يَشَآءُونَ خَٰلِدِينَۚ كَانَ عَلَىٰ رَبِّكَ وَعۡدٗا مَّسۡـُٔولٗا

នៅក្នុងឋានសួគ៌នោះពួកគេនឹងទទួលបាននូវអ្វីៗដែលពួក គេប្រាថ្នាជារៀងរហូត។ វាជាការសន្យាមួយចំពោះម្ចាស់របស់អ្នក ដែលត្រូវបំពេញ។

வசனம்: 17

وَيَوۡمَ يَحۡشُرُهُمۡ وَمَا يَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ فَيَقُولُ ءَأَنتُمۡ أَضۡلَلۡتُمۡ عِبَادِي هَٰٓؤُلَآءِ أَمۡ هُمۡ ضَلُّواْ ٱلسَّبِيلَ

ហើយនៅថ្ងៃ(បរលោក)ដែលទ្រង់នឹងប្រមូលផ្ដុំពួកគេ (ពួកមូស្ហរីគិន)និងអ្វីៗ(ព្រះនានា)ដែលពួកគេគោរពសក្ការៈផេ្សង ពីអល់ឡោះ។ ហើយទ្រង់នឹងសួរ(ពួកវា)ថាៈ តើពួកអ្នកពិតជា បានធ្វើឱ្យខ្ញុំរបស់យើងទាំងអស់នេះវងេ្វង ឬមួយពួកគេបានវងេ្វង ពីមាគ៌ាត្រឹមត្រូវដោយខ្លួនឯង?

வசனம்: 18

قَالُواْ سُبۡحَٰنَكَ مَا كَانَ يَنۢبَغِي لَنَآ أَن نَّتَّخِذَ مِن دُونِكَ مِنۡ أَوۡلِيَآءَ وَلَٰكِن مَّتَّعۡتَهُمۡ وَءَابَآءَهُمۡ حَتَّىٰ نَسُواْ ٱلذِّكۡرَ وَكَانُواْ قَوۡمَۢا بُورٗا

ពួកវាបានតបវិញថាៈ អល់ឡោះមហាស្អាតស្អំ. វាមិនសក្ដិសមឡើយចំពោះពួកយើងដែលយកអ្នកគាំពារនានាផេ្សងពីទ្រង់។ ក៏ប៉ុន្ដែទ្រង់វិញទេដែលបានផ្ដល់ការសោយសុខដល់ពួកគេ និងជីដូន ជីតារបស់ពួកគេ រហូតដល់ពួកគេបានភេ្លចនូវការរំលឹក(ទៅចំពោះ ទ្រង់) ហើយពួកគេបានក្លាយជាក្រុមដែលវិនាសអន្ដរាយ។

வசனம்: 19

فَقَدۡ كَذَّبُوكُم بِمَا تَقُولُونَ فَمَا تَسۡتَطِيعُونَ صَرۡفٗا وَلَا نَصۡرٗاۚ وَمَن يَظۡلِم مِّنكُمۡ نُذِقۡهُ عَذَابٗا كَبِيرٗا

ដូចេ្នះ ពួកវា(ព្រះនានា)ពិតជាបានបដិសេធនឹងពួកអ្នកនូវ អ្វីដែលពួកអ្នកនិយាយ(ថាពួកវានោះជាព្រះ)។ ហើយពួកអ្នកមិន អាចគេចផុត(ពីទារុណកម្មរបស់យើង)បានឡើយ ហើយក៏គ្មានអ្នក ណាជួយដែរ។ ហើយអ្នកណាដែលបំពានក្នុងចំណោមពួកអ្នកនោះ យើងនឹងឱ្យគេភ្លក្សនូវទារុណកម្មដ៏ធ្ងន់ធ្ងរបំផុត។

வசனம்: 20

وَمَآ أَرۡسَلۡنَا قَبۡلَكَ مِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ إِلَّآ إِنَّهُمۡ لَيَأۡكُلُونَ ٱلطَّعَامَ وَيَمۡشُونَ فِي ٱلۡأَسۡوَاقِۗ وَجَعَلۡنَا بَعۡضَكُمۡ لِبَعۡضٖ فِتۡنَةً أَتَصۡبِرُونَۗ وَكَانَ رَبُّكَ بَصِيرٗا

ហើយយើងមិនដែលបានបញ្ជូនមុនអ្នក(មូហាំម៉ាត់)នូវ បណ្ដាអ្នកនាំសារណាក្រៅពីពួកគេ(ជាមនុស្សធម្មតា)ចេះទទួលទាន ចំណីអាហារ និងដើរតាមផ្សារនោះឡើយ។ ហើយយើងបានធ្វើការ សាកល្បងចំពោះពួកអ្នកទៅវិញទៅមក(នូវប្រការល្អ ឬអាក្រក់ មានឬក្រ ឈឺ ឬ ជា...)។ តើពួកអ្នកនឹងមានការអត់ធ្មត់ដែរឬទេ? ហើយម្ចាស់របស់អ្នកជាអ្នកឃើញបំផុត(នូវអ្វីៗទាំងអស់)។

வசனம்: 21

۞ وَقَالَ ٱلَّذِينَ لَا يَرۡجُونَ لِقَآءَنَا لَوۡلَآ أُنزِلَ عَلَيۡنَا ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ أَوۡ نَرَىٰ رَبَّنَاۗ لَقَدِ ٱسۡتَكۡبَرُواْ فِيٓ أَنفُسِهِمۡ وَعَتَوۡ عُتُوّٗا كَبِيرٗا

ហើយពួកដែលមិនសង្ឃឹមថានឹងជួបយើងបាននិយាយថាៈ ហេតុអ្វីបានជាគេមិនបញ្ចុះម៉ាឡាអ៊ីកាត់មកឱ្យពួកយើង ឬឱ្យពួក យើងឃើញម្ចាស់របស់ពួកយើង? ជាការពិតណាស់ ពួកគេមាន មោទភាពចំពោះខ្លួនឯង និងមានអំនួតកេ្អងក្អាងហួសប្រមាណ។

வசனம்: 22

يَوۡمَ يَرَوۡنَ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةَ لَا بُشۡرَىٰ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُجۡرِمِينَ وَيَقُولُونَ حِجۡرٗا مَّحۡجُورٗا

នៅថ្ងៃ(បរលោក)ដែលពួកគេនឹងឃើញម៉ាឡាអ៊ីកាត់ (ពោលទៅកាន់ពួកគេថា)គ្មានដំណឹងរីករាយចំពោះជនដែលប្រព្រឹត្ដ អាក្រក់នៅថ្ងៃនោះឡើយ ហើយពួកគេនឹងនិយាយទៀតថាៈ (ឋាន សួគ៌)គឺជាកន្លែងដែលត្រូវបានគេហាមឃាត់ចំពោះពួកអ្នក។

வசனம்: 23

وَقَدِمۡنَآ إِلَىٰ مَا عَمِلُواْ مِنۡ عَمَلٖ فَجَعَلۡنَٰهُ هَبَآءٗ مَّنثُورًا

ហើយយើងបានត្រឡប់ទៅរកអ្វីដែលពួកគេបានសាងអំពី ប្រការល្អ រួចយើងធ្វើឱ្យវារលាយសាបសូន្យដូចធូលីដែលរសាត់តាម ខ្យល់ ។

வசனம்: 24

أَصۡحَٰبُ ٱلۡجَنَّةِ يَوۡمَئِذٍ خَيۡرٞ مُّسۡتَقَرّٗا وَأَحۡسَنُ مَقِيلٗا

នៅថ្ងៃនោះបណ្ដាអ្នកឋានសួគ៌ គឺមានកន្លែងស្នាក់នៅដ៏ល្អ ប្រសើរ និងកន្លែងសម្រាកដ៏ប្រពៃបំផុត។

வசனம்: 25

وَيَوۡمَ تَشَقَّقُ ٱلسَّمَآءُ بِٱلۡغَمَٰمِ وَنُزِّلَ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ تَنزِيلًا

ហើយ(ចូរចងចាំ)នៅថ្ងៃដែលមេឃនឹងបែកចេញជាមួយ នឹងដុំពពកជាច្រើន ហើយគេបានបញ្ចុះម៉ាឡាអ៊ីកាត់មកជាបន្ដបន្ទាប់។

வசனம்: 26

ٱلۡمُلۡكُ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡحَقُّ لِلرَّحۡمَٰنِۚ وَكَانَ يَوۡمًا عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ عَسِيرٗا

ការគ្រប់គ្រងដ៏ពិតប្រាកដនៅថ្ងៃនោះគឺជាកម្មសិទ្ធិរបស់ ម្ចាស់មហាសប្បុរស។ ហើយវាគឺជាថ្ងៃដែលលំបាកជាទីបំផុត ចំពោះពួកដែលគ្មានជំនឿ។

வசனம்: 27

وَيَوۡمَ يَعَضُّ ٱلظَّالِمُ عَلَىٰ يَدَيۡهِ يَقُولُ يَٰلَيۡتَنِي ٱتَّخَذۡتُ مَعَ ٱلرَّسُولِ سَبِيلٗا

ហើយ(ចូរចងចាំ)នៅថ្ងៃដែលអ្នកបំពានខាំដៃទាំងពីរ របស់គេ(ព្រោះសោកស្ដាយពីកំហុសរបស់ខ្លួន)ដោយនិយាយថាៈ ឱខ្លួនខ្ញុំអើយ. ខ្ញុំគួរតែបានជ្រើសរើសផ្លូវដែលត្រឹមត្រូវជាមួយនឹង អ្នកនាំសារ។

வசனம்: 28

يَٰوَيۡلَتَىٰ لَيۡتَنِي لَمۡ أَتَّخِذۡ فُلَانًا خَلِيلٗا

ឱអនិច្ចាខ្លួនខ្ញុំអើយ. មិនគួរណាខ្ញុំបានយកអ្នក(អ្នកប្រឆាំង ឬស្ហៃតន)ណាម្នាក់ធ្វើជាមិត្ដភកិ្ដឡើយ។

வசனம்: 29

لَّقَدۡ أَضَلَّنِي عَنِ ٱلذِّكۡرِ بَعۡدَ إِذۡ جَآءَنِيۗ وَكَانَ ٱلشَّيۡطَٰنُ لِلۡإِنسَٰنِ خَذُولٗا

ជាការពិតណាស់ គេ(មិត្ដភក្ដិ)បានធ្វើឱ្យខ្ញុំវងេ្វងចេញពីការ រំលឹក(គម្ពីរគួរអាន)បន្ទាប់ពីវាបានមកដល់ខ្ញុំហើយ។ ហើយស្ហៃតន គឺជាអ្នកដែលបានបោកប្រាស់ចំពោះមនុស្សលោក។

வசனம்: 30

وَقَالَ ٱلرَّسُولُ يَٰرَبِّ إِنَّ قَوۡمِي ٱتَّخَذُواْ هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانَ مَهۡجُورٗا

ហើយអ្នកនាំសារបានពោលថាៈ ឱម្ចាស់របស់ខ្ញុំ. ពិតប្រាកដ ណាស់ ក្រុមរបស់ខ្ញុំបានបោះបង់ចោលគម្ពីរគួរអាននេះ(ដោយមិន អនុវត្ដតាមវាឡើយ)។

வசனம்: 31

وَكَذَٰلِكَ جَعَلۡنَا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوّٗا مِّنَ ٱلۡمُجۡرِمِينَۗ وَكَفَىٰ بِرَبِّكَ هَادِيٗا وَنَصِيرٗا

ហើយដូចេ្នះដែរយើងបានបង្កើតចំពោះរាល់ៗណាពីឱ្យមាន សត្រូវដែលស្ថិតក្នុងចំណោមពួកដែលសាងបាបកម្ម។ គ្រប់គ្រាន់ ហើយដែលម្ចាស់របស់អ្នកជាអ្នកចង្អុលបង្ហាញនិងជាអ្នកជួយនោះ។

வசனம்: 32

وَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَوۡلَا نُزِّلَ عَلَيۡهِ ٱلۡقُرۡءَانُ جُمۡلَةٗ وَٰحِدَةٗۚ كَذَٰلِكَ لِنُثَبِّتَ بِهِۦ فُؤَادَكَۖ وَرَتَّلۡنَٰهُ تَرۡتِيلٗا

ហើយពួកដែលប្រឆាំងបាននិយាយថាៈហេតុអ្វីបានជាគេ មិនបញ្ចុះគម្ពីរគួរអានទៅឱ្យគេ(មូហាំម៉ាត់)ទាំងមូលតែម្ដងទៅ? (យើងបានបញ្ចុះមួយផ្នែកៗ)ដូចេ្នះ គឺដើម្បីយើងនឹងពង្រឹងចិត្ដ របស់អ្នកឱ្យកាន់តែនឹងនរនឹងវា។ ហើយយើងបានបកស្រាយ ដល់គេបន្ដិចម្ដងៗយ៉ាងក្បោះក្បាយ។

வசனம்: 33

وَلَا يَأۡتُونَكَ بِمَثَلٍ إِلَّا جِئۡنَٰكَ بِٱلۡحَقِّ وَأَحۡسَنَ تَفۡسِيرًا

ហើយពួកគេមិនអាចនាំមកឱ្យអ្នកនូវឧទាហរណ៍ណាមួយ ដូច(គម្ពីរគួរអាន)ឡើយ តែយើងទេដែលបាននាំមកឱ្យអ្នកនូវការ ពិត និងការបកស្រាយដ៏ប្រសើរបំផុតនោះ ។

வசனம்: 34

ٱلَّذِينَ يُحۡشَرُونَ عَلَىٰ وُجُوهِهِمۡ إِلَىٰ جَهَنَّمَ أُوْلَٰٓئِكَ شَرّٞ مَّكَانٗا وَأَضَلُّ سَبِيلٗا

-(ពួកទាំងនោះគឺជា)ពួកដែលត្រូវគេប្រមូលផ្ដុំដោយអូស ផ្កាប់មុខទៅរកនរកជើហាន់ណាំ។ ពួកទាំងនោះគឺស្ថិតក្នុងសភាព ដ៏អាក្រក់និងវងេ្វងបំផុតពីមាគ៌ា(ដែលត្រឹមត្រូវ)។

வசனம்: 35

وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَا مُوسَى ٱلۡكِتَٰبَ وَجَعَلۡنَا مَعَهُۥٓ أَخَاهُ هَٰرُونَ وَزِيرٗا

ហើយជាការពិតណាស់ យើងបានប្រទានឱ្យមូសានូវគម្ពីរ (តាវរ៉ត)ហើយយើងក៏បានឱ្យហារូនដែលជាបងរបស់គេនៅជាមួយ គេធ្វើជាអ្នកជំនួយការ។

வசனம்: 36

فَقُلۡنَا ٱذۡهَبَآ إِلَى ٱلۡقَوۡمِ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا فَدَمَّرۡنَٰهُمۡ تَدۡمِيرٗا

ហើយយើងបានមានបន្ទូល(ទៅកាន់គេទាំងពីរ)ថាៈ ចូរ អ្នកទាំងពីរធ្វើដំណើរទៅកាន់ក្រុម(ហ្វៀរអោន)ដែលបានបដិសេធ នឹងបណ្ដាភស្ដុតាងរបស់យើងចុះ។ បន្ទាប់មកយើងក៏បានបំផ្លាញពួក គេឱ្យវិនាសសាបសូន្យ។

வசனம்: 37

وَقَوۡمَ نُوحٖ لَّمَّا كَذَّبُواْ ٱلرُّسُلَ أَغۡرَقۡنَٰهُمۡ وَجَعَلۡنَٰهُمۡ لِلنَّاسِ ءَايَةٗۖ وَأَعۡتَدۡنَا لِلظَّٰلِمِينَ عَذَابًا أَلِيمٗا

ហើយក្រុមរបស់នួហ នៅពេលដែលពួកគេបានបដិសេធ នឹងបណ្ដាអ្នកនាំសារ យើងបានពន្លិចពួកគេ ហើយយើងក៏បានយក ពួកគេធ្វើជាមេរៀនសម្រាប់មនុស្សលោក។ ហើយយើងបានរៀប ចំសម្រាប់ពួកដែលបំពាននូវទារុណកម្មដ៏ឈឺចាប់បំផុត(នៅថ្ងៃ បរលោក)។

வசனம்: 38

وَعَادٗا وَثَمُودَاْ وَأَصۡحَٰبَ ٱلرَّسِّ وَقُرُونَۢا بَيۡنَ ذَٰلِكَ كَثِيرٗا

ហើយ(យើងបានបំផ្លាញ)ក្រុមអាដ សាមូដនិងក្រុមរ៉ស (ក្រុមរបស់ស្ហ៊ូអែប) ហើយនិងក្រុមមនុស្សជាច្រើនជំនាន់ទៀត រវាងពួកគេទាំងនោះ។

வசனம்: 39

وَكُلّٗا ضَرَبۡنَا لَهُ ٱلۡأَمۡثَٰلَۖ وَكُلّٗا تَبَّرۡنَا تَتۡبِيرٗا

ហើយរាល់ៗក្រុម យើងបានលើកឧទាហរណ៍ជាច្រើន បង្ហាញដល់គេ។ ហើយរាល់ៗក្រុមនោះ យើងក៏បានបំផ្លាញឱ្យ វិនាសសាបសូន្យដែរ។

வசனம்: 40

وَلَقَدۡ أَتَوۡاْ عَلَى ٱلۡقَرۡيَةِ ٱلَّتِيٓ أُمۡطِرَتۡ مَطَرَ ٱلسَّوۡءِۚ أَفَلَمۡ يَكُونُواْ يَرَوۡنَهَاۚ بَلۡ كَانُواْ لَا يَرۡجُونَ نُشُورٗا

ហើយជាការពិតណាស់ ពួកគេ(ពួកមូស្ហរីគីនម៉ាក្កះ)បាន ធ្វើដំណើរឆ្លងកាត់ភូមិមួយដែលត្រូវបានគេបំផ្លាញដោយទឹកភ្លៀង (ភ្លៀងអំពីដុំថ្ម)ដ៏កំណាច។ តើពួកគេមិនបានឃើញ(ពីភាពវិនាស នៃ)ភូមិនោះទេឬ? ផ្ទុយទៅវិញពួកគេមិនធ្លាប់រំពឹងថាមានការ រស់ឡើងវិញឡើយ(នៅថ្ងៃបរលោក)។

வசனம்: 41

وَإِذَا رَأَوۡكَ إِن يَتَّخِذُونَكَ إِلَّا هُزُوًا أَهَٰذَا ٱلَّذِي بَعَثَ ٱللَّهُ رَسُولًا

ហើយនៅពេលដែលពួកគេបានឃើញអ្នក(មូហាំម៉ាត់) ពួកគេតែងតែចំអកឱ្យថាៈ តើម្នាក់នេះឬដែល(អះអាងថា) អល់ឡោះបានតែងតាំងជាអ្នកនាំសារនោះ?

வசனம்: 42

إِن كَادَ لَيُضِلُّنَا عَنۡ ءَالِهَتِنَا لَوۡلَآ أَن صَبَرۡنَا عَلَيۡهَاۚ وَسَوۡفَ يَعۡلَمُونَ حِينَ يَرَوۡنَ ٱلۡعَذَابَ مَنۡ أَضَلُّ سَبِيلًا

ពិតប្រាកដណាស់ គេ(មូហាំម៉ាត់)ស្ទើរតែបានធ្វើឱ្យពួក យើងវងេ្វងពីព្រះនានារបស់ពួកយើងទៅហើយ ប្រសិនបើពួកយើង មិនបានអត់ធ្មត់(ក្នុងការគោរពសក្ការៈ)ចំពោះព្រះនានាទេនោះ។ ហើយពួកគេ(ពួកមូស្ហរីគីន)នឹងដឹងនៅពេលដែលពួកគេឃើញ ទារុណកម្ម ថាតើនរណាដែលវងេ្វងជាងគេពីមាគ៌ា(ដ៏ត្រឹមត្រូវ) នោះ?

வசனம்: 43

أَرَءَيۡتَ مَنِ ٱتَّخَذَ إِلَٰهَهُۥ هَوَىٰهُ أَفَأَنتَ تَكُونُ عَلَيۡهِ وَكِيلًا

តើអ្នក(មូហាំម៉ាត់)បានឃើញអ្នកដែលបានយកចំណង់ របស់គេធ្វើជាព្រះរបស់គេឬទេ? ដូចេ្នះ តើអ្នកជាអ្នកទទួលខុស ត្រូវចំពោះគេឬ?

வசனம்: 44

أَمۡ تَحۡسَبُ أَنَّ أَكۡثَرَهُمۡ يَسۡمَعُونَ أَوۡ يَعۡقِلُونَۚ إِنۡ هُمۡ إِلَّا كَٱلۡأَنۡعَٰمِ بَلۡ هُمۡ أَضَلُّ سَبِيلًا

ឬមួយអ្នកគិតថា ពួកគេភាគច្រើនពិតជាស្ដាប់ ឬត្រិះរិះ ពិចារណាឬ? ពួកគេគ្មានអ្វីក្រៅពីដូចសត្វធាតុនោះឡើយ។ ផ្ទុយ ទៅវិញពួកគេវងេ្វងពីមាគ៌ា(ដ៏ត្រឹមត្រូវ)ជាងនេះទៅទៀត។

வசனம்: 45

أَلَمۡ تَرَ إِلَىٰ رَبِّكَ كَيۡفَ مَدَّ ٱلظِّلَّ وَلَوۡ شَآءَ لَجَعَلَهُۥ سَاكِنٗا ثُمَّ جَعَلۡنَا ٱلشَّمۡسَ عَلَيۡهِ دَلِيلٗا

តើអ្នកមិនបានមើលឃើញទេថា តើម្ចាស់របស់អ្នកបាន បន្លាយស្រមោលយ៉ាងដូចមេ្ដច(នៅពេលព្រលឹមរហូតដល់ថ្ងៃរះ)? ប្រសិនបើទ្រង់មានចេតនា ទ្រង់ពិតជាធ្វើឱ្យវា(ស្រមោល)នៅ នឹងមួយកន្លែង(គ្មានពន្លឺថ្ងៃ)។ ប៉ុន្ដែក្រោយមកយើងធ្វើឱ្យមាន ព្រះអាទិត្យជាសញ្ញាចំពោះវា។

வசனம்: 46

ثُمَّ قَبَضۡنَٰهُ إِلَيۡنَا قَبۡضٗا يَسِيرٗا

បន្ទាប់មក យើងបានដកយកវាមកកាន់យើងវិញបន្ដិចម្ដងៗ (ថ្ងៃកាន់តែខ្ពស់ស្រមោលកាន់តែបាត់បង់)។

வசனம்: 47

وَهُوَ ٱلَّذِي جَعَلَ لَكُمُ ٱلَّيۡلَ لِبَاسٗا وَٱلنَّوۡمَ سُبَاتٗا وَجَعَلَ ٱلنَّهَارَ نُشُورٗا

ហើយទ្រង់ជាអ្នកដែលបានធ្វើឱ្យមានពេលយប់ជាការបិទ បាំង និង(ធ្វើឱ្យមាន)ពេលដេកជាការសម្រាកសម្រាប់ពួកអ្នក។ ហើយទ្រង់ធ្វើឱ្យមានពេលថ្ងៃ(សម្រាប់ឱ្យពួកអ្នក)ក្រោកពីដំណេក (ដើម្បីរកស៊ីចិញ្ចឹមជីវិត)។

வசனம்: 48

وَهُوَ ٱلَّذِيٓ أَرۡسَلَ ٱلرِّيَٰحَ بُشۡرَۢا بَيۡنَ يَدَيۡ رَحۡمَتِهِۦۚ وَأَنزَلۡنَا مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ طَهُورٗا

ហើយទ្រង់ជាអ្នកដែលបានបញ្ជូនខ្យល់ជាដំណឹងល្អមួយ មុននឹងក្ដីមេត្ដាករុណារបស់ទ្រង់(ទឹកភ្លៀង)មកដល់។ ហើយ យើងបានបញ្ចុះទឹកភ្លៀងដ៏ជ្រះស្អាតពីលើមេឃ។

வசனம்: 49

لِّنُحۡـِۧيَ بِهِۦ بَلۡدَةٗ مَّيۡتٗا وَنُسۡقِيَهُۥ مِمَّا خَلَقۡنَآ أَنۡعَٰمٗا وَأَنَاسِيَّ كَثِيرٗا

ដើម្បីយើងធ្វើឱ្យដីដែលស្លាប់(គ្មានជីជាតិ)មានជីវិត (ជីជាតិ)ឡើងវិញដោយសារវា(ទឹកភ្លៀង)។ ហើយយើងបាន ផ្ដល់វាឱ្យសត្វពាហនៈ និងមនុស្សលោកហើយនិងអ្វីៗជាច្រើន ដែលយើងបានបង្កើត។

வசனம்: 50

وَلَقَدۡ صَرَّفۡنَٰهُ بَيۡنَهُمۡ لِيَذَّكَّرُواْ فَأَبَىٰٓ أَكۡثَرُ ٱلنَّاسِ إِلَّا كُفُورٗا

ហើយជាការពិតណាស់ យើងបានបញ្ចុះវា(ទឹកភ្លៀង)ទៅ ក្នុងចំណោមពួកគេ(ម្ដងនៅតំបន់នេះ ម្ដងនៅតំបន់នោះ) ដើម្បី ឱ្យពួកគេរំលឹកដឹងគុណ(មកចំពោះយើង)។ ប៉ុន្ដែមនុស្សលោកភាគច្រើនមិនទទួលស្គាល់ និងរមិលគុណ។

வசனம்: 51

وَلَوۡ شِئۡنَا لَبَعَثۡنَا فِي كُلِّ قَرۡيَةٖ نَّذِيرٗا

ហើយប្រសិនបើយើងមានចេតនា យើងពិតជាបញ្ជូនអ្នកដាស់តឿនព្រមាន(អ្នកនាំសារ)ទៅរាល់ៗភូមិស្រុកជាមិនខាន។

வசனம்: 52

فَلَا تُطِعِ ٱلۡكَٰفِرِينَ وَجَٰهِدۡهُم بِهِۦ جِهَادٗا كَبِيرٗا

ដូចេ្នះចូរអ្នកកុំគោរពតាមពួកប្រឆាំង តែអ្នកត្រូវតស៊ូឱ្យ បានខ្លាំងក្លាជាមួយពួកគេ ដើម្បីផ្សព្វផ្សាយវា(គម្ពីរគួរអាន)។

வசனம்: 53

۞ وَهُوَ ٱلَّذِي مَرَجَ ٱلۡبَحۡرَيۡنِ هَٰذَا عَذۡبٞ فُرَاتٞ وَهَٰذَا مِلۡحٌ أُجَاجٞ وَجَعَلَ بَيۡنَهُمَا بَرۡزَخٗا وَحِجۡرٗا مَّحۡجُورٗا

ហើយទ្រង់ជាអ្នកដែលបានធ្វើឱ្យសមុទ្រពីរនៅជាប់គ្នា ដោយមួយជាទឹកសាបឆ្ងាញ់ពិសារ និងមួយទៀតប្រៃល្វីង។ ហើយ ទ្រង់បានធ្វើឱ្យមានរនាំងបាំងរវាងវាទាំងពីរ និងរារាំងមិនឱ្យជ្រាប ចូលគ្នា។

வசனம்: 54

وَهُوَ ٱلَّذِي خَلَقَ مِنَ ٱلۡمَآءِ بَشَرٗا فَجَعَلَهُۥ نَسَبٗا وَصِهۡرٗاۗ وَكَانَ رَبُّكَ قَدِيرٗا

ហើយទ្រង់ជាអ្នកដែលបានបង្កើតមនុស្សលោកអំពីទឹក (ទឹកកាម) ហើយទ្រង់បានបង្កើតវាឱ្យមានពូជពង្ស និងសាច់ថ្លៃ។ ហើយម្ចាស់របស់អ្នកជាអ្នកដែលមានអានុភាពបំផុត។

வசனம்: 55

وَيَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ مَا لَا يَنفَعُهُمۡ وَلَا يَضُرُّهُمۡۗ وَكَانَ ٱلۡكَافِرُ عَلَىٰ رَبِّهِۦ ظَهِيرٗا

តែពួកគេបែរជាគោរពសក្ការៈផេ្សងពីអល់ឡោះនូវអ្វីដែល ពុំអាចផ្ដល់ប្រយោជន៍ ហើយផ្ដល់គ្រោះថ្នាក់ដល់ពួកគេទៅវិញ។ ហើយអ្នកដែលប្រឆាំងគឺជាអ្នកដែលជួយគាំទ្រ(ស្ហៃតន)ប្រឆាំងនឹង ម្ចាស់របស់គេ។

வசனம்: 56

وَمَآ أَرۡسَلۡنَٰكَ إِلَّا مُبَشِّرٗا وَنَذِيرٗا

ហើយយើងមិនបានបញ្ជូនអ្នកឡើយ លើកលែងតែដើម្បី ផ្ដល់ក្ដីមេត្ដាករុណាទៅចំពោះពិភពលោកប៉ុណ្ណោះ។

வசனம்: 57

قُلۡ مَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍ إِلَّا مَن شَآءَ أَن يَتَّخِذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ سَبِيلٗا

ចូរអ្នកពោលថាៈ ខ្ញុំមិនសុំពីពួកអ្នកនូវការតបស្នងពីវា(ការ អំពាវនាវ)ឡើយ លើកលែងតែអ្នកណាដែលចង់ប្រកាន់យកមាគ៌ា (ដ៏ត្រឹមត្រូវ)ឆ្ពោះទៅកាន់ម្ចាស់របស់គេប៉ុណ្ណោះ។

வசனம்: 58

وَتَوَكَّلۡ عَلَى ٱلۡحَيِّ ٱلَّذِي لَا يَمُوتُ وَسَبِّحۡ بِحَمۡدِهِۦۚ وَكَفَىٰ بِهِۦ بِذُنُوبِ عِبَادِهِۦ خَبِيرًا

ហើយចូរអ្នក(មូហាំម៉ាត់)ប្រគល់ការទុកចិត្ដលើអ្នកដែល រស់ អ្នកដែលមិនស្លាប់(អល់ឡោះ) ហើយអ្នកត្រូវលើកតម្កើង ដោយការសរសើរចំពោះទ្រង់។ គ្រប់គ្រាន់ហើយដែលទ្រង់ជាអ្នក ដឹងបំផុតចំពោះបាបកម្មទាំងឡាយនៃខ្ញុំរបស់ទ្រង់។

வசனம்: 59

ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَيۡنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٖ ثُمَّ ٱسۡتَوَىٰ عَلَى ٱلۡعَرۡشِۖ ٱلرَّحۡمَٰنُ فَسۡـَٔلۡ بِهِۦ خَبِيرٗا

គឺអ្នកដែលបានបង្កើតមេឃជាច្រើនជាន់ និងផែនដីនិងអ្វីៗ ដែលនៅចន្លោះវាទាំងពីរក្នុងរយៈពេលប្រាំមួយថ្ងៃ បន្ទាប់មកទ្រង់ បានស្ថិតលើអារ៉ស្ហ។ (ទ្រង់គឺជា)ម្ចាស់ដែលមហាសប្បុរស ដូចេ្នះ ចូរអ្នកបួងសួងសុំពីទ្រង់ដែលមហាដឹងជ្រួតជ្រាបចុះ។

வசனம்: 60

وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ ٱسۡجُدُواْۤ لِلرَّحۡمَٰنِ قَالُواْ وَمَا ٱلرَّحۡمَٰنُ أَنَسۡجُدُ لِمَا تَأۡمُرُنَا وَزَادَهُمۡ نُفُورٗا۩

ហើយនៅពេលដែលមានគេនិយាយទៅកាន់ពួកគេថាៈ ចូរ ពួកអ្នកស៊ូជូតចំពោះម្ចាស់មហាសប្បុរសនោះ ពួកគេបានតបវិញ ថាៈ តើម្ចាស់មហាសប្បុរសជាអ្វី? តើឱ្យពួកយើងស៊ូជូតនូវអ្វីដែល អ្នក(មូហាំម៉ាត់)បានបញ្ជាពួកយើងឬ? ផ្ទុយទៅវិញពួកគេកាន់តែ ឃ្លាតឆ្ងាយ(ពីជំនឿ)ថែមទៀត។

வசனம்: 61

تَبَارَكَ ٱلَّذِي جَعَلَ فِي ٱلسَّمَآءِ بُرُوجٗا وَجَعَلَ فِيهَا سِرَٰجٗا وَقَمَرٗا مُّنِيرٗا

ទ្រង់មហាមានពរជ័យ ដែលបានបង្កើតឱ្យមានផ្កាយជា ច្រើននៅលើមេឃ និងបង្កើតឱ្យមានព្រះអាទិត្យ និងព្រះច័ន្ទជា ពន្លឺនៅលើវា។

வசனம்: 62

وَهُوَ ٱلَّذِي جَعَلَ ٱلَّيۡلَ وَٱلنَّهَارَ خِلۡفَةٗ لِّمَنۡ أَرَادَ أَن يَذَّكَّرَ أَوۡ أَرَادَ شُكُورٗا

ហើយទ្រង់គឺជាអ្នកដែលបានបង្កើតឱ្យមានពេលយប់និង ពេលថ្ងៃដោយមានការផ្លាស់គ្នាសម្រាប់អ្នកដែលចង់រំលឹក ឬចង់ ថ្លែងអំណរគុណ(ចំពោះអល់ឡោះ)។

வசனம்: 63

وَعِبَادُ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلَّذِينَ يَمۡشُونَ عَلَى ٱلۡأَرۡضِ هَوۡنٗا وَإِذَا خَاطَبَهُمُ ٱلۡجَٰهِلُونَ قَالُواْ سَلَٰمٗا

ហើយបណ្ដាខ្ញុំ(ដែលល្អត្រឹមត្រូវ)នៃម្ចាស់មហាសប្បុរស គឺជាពួកដែលធ្វើដំណើរនៅលើផែនដីដោយកាយវិការសុភាពរាបសា ហើយនៅពេលដែលពួកល្ងង់ខ្លៅនិយាយ(ពាក្យអសុរស)ទៅ កាន់ពួកគេ ពួកគេបានតបវិញនូវពាក្យសំដីទន់ភ្លន់សុភាពរាបសា។

வசனம்: 64

وَٱلَّذِينَ يَبِيتُونَ لِرَبِّهِمۡ سُجَّدٗا وَقِيَٰمٗا

និងបណ្ដាអ្នកដែលចំណាយពេលវេលានៅពេលយប់ ដើម្បី ស៊ូជូតនិងឈរគោរពសក្ការៈចំពោះម្ចាស់របស់ពួកគេ។

வசனம்: 65

وَٱلَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا ٱصۡرِفۡ عَنَّا عَذَابَ جَهَنَّمَۖ إِنَّ عَذَابَهَا كَانَ غَرَامًا

និងបណ្ដាអ្នកដែលបួងសួងសុំថាៈ ឱម្ចាស់របស់ពួកយើង ខ្ញុំ. សូមទ្រង់មេត្ដាបញ្ចៀសពួកយើងខ្ញុំពីទារុណកម្មនរកជើហាន់ណាំផង។ ពិតប្រាកដណាស់ ទារុណកម្មរបស់វាគឺអមតៈ។

வசனம்: 66

إِنَّهَا سَآءَتۡ مُسۡتَقَرّٗا وَمُقَامٗا

ពិតប្រាកដណាស់ វាជាទីលំនៅនិងជាកន្លែងស្នាក់អាស្រ័យ មួយដ៏អាក្រក់បំផុត។

வசனம்: 67

وَٱلَّذِينَ إِذَآ أَنفَقُواْ لَمۡ يُسۡرِفُواْ وَلَمۡ يَقۡتُرُواْ وَكَانَ بَيۡنَ ذَٰلِكَ قَوَامٗا

និងបណ្ដាអ្នកដែលនៅពេលពួកគេបានបរិច្ចាគ(ទ្រព្យសម្បត្ដិ)គឺពួកគេមិនខ្ជះខ្ជាយ និងមិនចង្អៀតចង្អល់ឡើយ។ តែពួក គេចំណាយធុនកណ្ដាលរវាងទាំងពីរនោះ។

வசனம்: 68

وَٱلَّذِينَ لَا يَدۡعُونَ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ وَلَا يَقۡتُلُونَ ٱلنَّفۡسَ ٱلَّتِي حَرَّمَ ٱللَّهُ إِلَّا بِٱلۡحَقِّ وَلَا يَزۡنُونَۚ وَمَن يَفۡعَلۡ ذَٰلِكَ يَلۡقَ أَثَامٗا

ហើយនិងបណ្ដាអ្នកដែលមិនបួងសួងសុំម្ចាស់ផេ្សងរួមជា មួយនឹងអល់ឡោះ ហើយពួកគេមិនសម្លាប់ជីវិតដែលអល់ឡោះបាន ហាមឃាត់ឡើយ លើកលែងតែមានមូលហេតុត្រឹមត្រូវ(តាមច្បាប់ សាសនាអ៊ីស្លាម)ប៉ុណ្ណោះ។ ហើយពួកគេក៏មិនធ្វើហ្ស៊ីណាដែរ។ តែ បើអ្នកណាប្រព្រឹត្ដដូច្នោះវិញ គេពិតជានឹងទទួលទារុណកម្ម។

வசனம்: 69

يُضَٰعَفۡ لَهُ ٱلۡعَذَابُ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ وَيَخۡلُدۡ فِيهِۦ مُهَانًا

ទារុណកម្មនឹងត្រូវបន្ថែមទៅលើគេទេ្វដងនៅថ្ងៃបរលោក។ ហើយគេនឹងស្ថិតក្នុងវាយ៉ាងអាម៉ាស់ជារៀងរហូត។

வசனம்: 70

إِلَّا مَن تَابَ وَءَامَنَ وَعَمِلَ عَمَلٗا صَٰلِحٗا فَأُوْلَٰٓئِكَ يُبَدِّلُ ٱللَّهُ سَيِّـَٔاتِهِمۡ حَسَنَٰتٖۗ وَكَانَ ٱللَّهُ غَفُورٗا رَّحِيمٗا

លើកលែងតែអ្នកណាដែលបានសារភាពកំហុស និងមាន ជំនឿ ព្រមទាំងបានសាងនូវអំពើល្អត្រឹមត្រូវ គឺអ្នកទាំងនោះហើយ ដែលអល់ឡោះនឹងប្ដូរអំពើអាក្រក់របស់ពួកគេទៅជាអំពើល្អវិញ។ ហើយអល់ឡោះមហាអភ័យទោស មហាអាណិតស្រឡាញ់។

வசனம்: 71

وَمَن تَابَ وَعَمِلَ صَٰلِحٗا فَإِنَّهُۥ يَتُوبُ إِلَى ٱللَّهِ مَتَابٗا

ហើយអ្នកណាដែលបានសារភាពកំហុស និងបានសាងអំពើ ល្អត្រឹមត្រូវ ពិតប្រាកដណាស់ គេជាអ្នកដែលសារភាពកំហុសចំពោះ អល់ឡោះពិតប្រាកដមែន។

வசனம்: 72

وَٱلَّذِينَ لَا يَشۡهَدُونَ ٱلزُّورَ وَإِذَا مَرُّواْ بِٱللَّغۡوِ مَرُّواْ كِرَامٗا

និងបណ្ដាអ្នកដែលមិនធ្វើសាក្សីភូតកុហក។ ហើយនៅ ពេលដែលពួកគេបានដើរឆ្លងកាត់ហ្វូងមនុស្សដែលនិយាយឥត ប្រយោជន៍ ពួកគេដើរឆ្លងកាត់ដោយសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ។

வசனம்: 73

وَٱلَّذِينَ إِذَا ذُكِّرُواْ بِـَٔايَٰتِ رَبِّهِمۡ لَمۡ يَخِرُّواْ عَلَيۡهَا صُمّٗا وَعُمۡيَانٗا

និងបណ្ដាអ្នកដែលនៅពេលពួកគេត្រូវបានគេរំលឹកនូវ អាយ៉ាត់ៗនៃម្ចាស់របស់ពួកគេ ពួកគេមិនបានធ្វើគ និងធ្វើថ្លង់ ចំពោះវាឡើយ។

வசனம்: 74

وَٱلَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا هَبۡ لَنَا مِنۡ أَزۡوَٰجِنَا وَذُرِّيَّٰتِنَا قُرَّةَ أَعۡيُنٖ وَٱجۡعَلۡنَا لِلۡمُتَّقِينَ إِمَامًا

ហើយនិងបណ្ដាអ្នកដែលបួងសួងសុំថាៈ ឱម្ចាស់របស់ពួក យើងខ្ញុំ. សូមទ្រង់មេត្ដាប្រទានឱ្យពួកយើងខ្ញុំអំពីប្រពន្ធរបស់ពួក យើងខ្ញុំ និងកូនចៅរបស់ពួកយើងខ្ញុំជាទីគាប់ចិត្ដផង. ហើយសូម ទ្រង់មេត្ដាធ្វើឱ្យពួកយើងខ្ញុំក្លាយជាអ្នកដឹកនាំសម្រាប់បណ្ដាអ្នក ដែលកោតខ្លាចទ្រង់ផង។

வசனம்: 75

أُوْلَٰٓئِكَ يُجۡزَوۡنَ ٱلۡغُرۡفَةَ بِمَا صَبَرُواْ وَيُلَقَّوۡنَ فِيهَا تَحِيَّةٗ وَسَلَٰمًا

អ្នកទាំងនោះហើយដែលនឹងត្រូវគេតបស្នងនូវកន្លែងមួយ ដ៏ប្រសើរបំផុត(ឋានសួគ៌)ដោយសារតែអ្វីដែលពួកគេបានអត់ធ្មត់។ ហើយពួកគេនឹងត្រូវគេទទួលស្វាគមន៍និងជូនពរឱ្យមានសេចក្ដីសុខ។

வசனம்: 76

خَٰلِدِينَ فِيهَاۚ حَسُنَتۡ مُسۡتَقَرّٗا وَمُقَامٗا

ដោយពួកគេស្ថិតនៅក្នុងនោះជាអមតៈ ដែលជាទីលំនៅ និងជាកន្លែងស្នាក់អាស្រ័យមួយដ៏ប្រសើរបំផុត។

வசனம்: 77

قُلۡ مَا يَعۡبَؤُاْ بِكُمۡ رَبِّي لَوۡلَا دُعَآؤُكُمۡۖ فَقَدۡ كَذَّبۡتُمۡ فَسَوۡفَ يَكُونُ لِزَامَۢا

ចូរអ្នក(មូហាំម៉ាត់)ពោលថាៈ ម្ចាស់របស់ខ្ញុំនឹងមិនអើពើ ចំពោះពួកអ្នកឡើយ ប្រសិនបើគ្មានការបួងសួងសុំរបស់ពួកអ្នក (ចំពោះទ្រង់)ទេនោះ។ តែជាការពិតណាស់ ពួកអ្នកបានបដិសេធ នឹងទ្រង់។ ដូចេ្នះទារុណកម្មនឹងធ្លាក់ទៅលើពួកអ្នកជាមិនខាន។