மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் ஸூரா தாஹா - الترجمة الخميرية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

សូរ៉ោះតហា

சூராவின் இலக்குகளில் சில:

السعادة باتباع هدى القرآن وحمل رسالته، والشقاء بمخالفته.

សុភមង្គល គឺការដើររតាមការចង្អុលបង្ហាញរបស់គម្ពីរគួរអាន និងការទទួលនូវសាររបស់វា ហើយភាពអពមង្គល គឺការប្រព្រឹត្តផ្ទុយពីគម្ពីគួរអាន។

---

வசனம்: 1

طه

ត ហា (បានបកស្រាយរួចមកហើយនៅដើមដំបូងនៃជំពូកអាល់ហ្ពាក៏រ៉ោះ)។

வசனம்: 2

مَآ أَنزَلۡنَا عَلَيۡكَ ٱلۡقُرۡءَانَ لِتَشۡقَىٰٓ

យើងមិនបានបញ្ចុះគម្ពីរគួអានមកឲ្យអ្នក(ឱអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់)ដើម្បីជាមូលហេតុធ្វើឲ្យអ្នកលំបាក និងសោកសៅទុក្ខព្រួយចំពោះការងាកចេញនៃក្រុមរបស់អ្នកអំពីការមានជំនឿនឹងអ្នកនោះឡើយ។

வசனம்: 3

إِلَّا تَذۡكِرَةٗ لِّمَن يَخۡشَىٰ

យើងមិនបានបញ្ចុះវា(គម្ពីរគួរអាន)ឡើយ លើកលែងតែដើម្បីឲ្យវាក្លាយជាការរំលឹកដល់អ្នកដែលអល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បានចង្អុលបង្ហាញពួកគេឲ្យកោតខ្លាចទ្រង់ប៉ុណ្ណោះ។

வசனம்: 4

تَنزِيلٗا مِّمَّنۡ خَلَقَ ٱلۡأَرۡضَ وَٱلسَّمَٰوَٰتِ ٱلۡعُلَى

អ្នកដែលបញ្ចុះវានោះ គឺអល់ឡោះជាម្ចាស់ដែលទ្រង់ជាអ្នកបានបង្កើតផែនដី និងបានបង្កើតមេឃជាច្រើនជាន់ដែលខ្ពស់បំផុត។ ពិតណាស់ វាគឺជាគម្ពីរគួរអានដ៏ធំធេង ពីព្រោះវាត្រូវបានបញ្ចុះពីម្ចាស់ដ៏មហាធំធេង។

வசனம்: 5

ٱلرَّحۡمَٰنُ عَلَى ٱلۡعَرۡشِ ٱسۡتَوَىٰ

ម្ចាស់មហាសប្បុរស ទ្រង់គង់នៅលើអារ៉ស្ហដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់ដែលសាកសមនឹងភាពឧត្តុង្គឧត្តម ខ្ពង់ខ្ពស់របស់ទ្រង់។

வசனம்: 6

لَهُۥ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا وَمَا تَحۡتَ ٱلثَّرَىٰ

អ្វីៗដែលនៅលើមេឃជាច្រើនជាន់និងផែនដី ហើយនិងម៉ាខ្លូកទាំងឡាយដែលនៅក្រោមដី គឺជាកម្មសិទ្ធិរបស់ទ្រង់ ទាំងការបង្កើត ការគ្រប់គ្រង និងការចាត់ចែង។

வசனம்: 7

وَإِن تَجۡهَرۡ بِٱلۡقَوۡلِ فَإِنَّهُۥ يَعۡلَمُ ٱلسِّرَّ وَأَخۡفَى

ហើយទោះបីជាអ្នក(ឱអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់)បញ្ចេញសំឡេង(ខ្លាំងៗ) ឬក៏អ្នកលាក់បាំង (មិនបញ្ចេញសម្លេងខ្លាំងៗ)ក៏ដោយ ក៏អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់មហាដឹងបំផុតនូវរាល់ប្រការទាំងនោះ ហើយទ្រង់ដឹងការសម្ងាត់ និងអ្វីដែលជាប្រការអាថ៌កំបាំងទាំងឡាយ ដូចជាការគិត(របស់មនុស្ស)ជាដើម ដោយគ្មានអ្វីមួយអំពីរឿងនោះអាចលាក់បាំងពីទ្រង់បានឡើយ។

வசனம்: 8

ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ لَهُ ٱلۡأَسۡمَآءُ ٱلۡحُسۡنَىٰ

អល់ឡោះគឺជាម្ចាស់(តែមួយគត់)ដែលគ្មានម្ចាស់ណាដែលត្រូវគេគោរពសក្ការៈដ៏ពិតប្រាកដក្រៅពីទ្រង់ឡើយ។ ទ្រង់តែមួយគត់ដែលមានព្រះនាមល្អប្រពៃ និងពេញលេញបំផុត។

வசனம்: 9

وَهَلۡ أَتَىٰكَ حَدِيثُ مُوسَىٰٓ

ហើយជាការពិតណាស់ រឿងរ៉ាវរបស់ព្យាការីមូសា កូនប្រុសរបស់ អ៊ីមរ៉ន បានមកដល់អ្នកហើយ(ឱអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់)។

வசனம்: 10

إِذۡ رَءَا نَارٗا فَقَالَ لِأَهۡلِهِ ٱمۡكُثُوٓاْ إِنِّيٓ ءَانَسۡتُ نَارٗا لَّعَلِّيٓ ءَاتِيكُم مِّنۡهَا بِقَبَسٍ أَوۡ أَجِدُ عَلَى ٱلنَّارِ هُدٗى

នៅពេលដែលគាត់(ព្យាការីមូសា)បានឃើញពន្លឺភ្លើងមួយនៅក្នុងការធ្វើដំណើររបស់គាត់ ហើយគាត់ក៏បានពោលទៅកាន់គ្រួសាររបស់គាត់ថាៈ ចូរពួកអ្នកឈរនៅទីកន្លែងរបស់ពួកអ្នកនេះសិនចុះ។ ពិតប្រាកដណាស់ ខ្ញុំបានឃើញពន្លឺភ្លើងមួយ។ សង្ឃឹមថា ខ្ញុំនឹងនាំយកភ្លើងមួយដុំនោះមកបង្កាត់ឲ្យពួកអ្នក ឬក៏ខ្ញុំអាចនឹងជួបនរណាម្នាក់ដែលនឹងចង្អុលបង្ហាញផ្លូវដល់ខ្ញុំ។

வசனம்: 11

فَلَمَّآ أَتَىٰهَا نُودِيَ يَٰمُوسَىٰٓ

ហើយនៅពេលដែលគាត់បានមកដល់ពន្លឺភ្លើងនោះ អល់ឡោះជាម្ចាស់ក៏បានហៅគាត់ ដោយបន្ទូលរបស់ទ្រង់ថាៈ ឱមូសា!

வசனம்: 12

إِنِّيٓ أَنَا۠ رَبُّكَ فَٱخۡلَعۡ نَعۡلَيۡكَ إِنَّكَ بِٱلۡوَادِ ٱلۡمُقَدَّسِ طُوٗى

ពិតប្រាកដណាស់ យើងគឺជាម្ចាស់របស់អ្នក! ដូច្នេះ ចូរអ្នកដោះស្បែកជើងទាំងពីររបស់អ្នកចេញ ដើម្បីជាការត្រៀមខ្លួនក្នុងការសន្ទនាជាមួយនឹងយើង។ ពិតប្រាកដណាស់ អ្នកកំពុងស្ថិតនៅក្នុងជ្រលងភ្នំដ៏ពិសិដ្ឋ(គឺជ្រលងភ្នំទូវ៉ា)។

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• ليس إنزال القرآن العظيم لإتعاب النفس في العبادة، وإذاقتها المشقة الفادحة، وإنما هو كتاب تذكرة ينتفع به الذين يخشون ربهم.

• ការបញ្ចុះគម្ពីរគួរអាន ពុំមែនដើម្បីបង្កការលំបាកនៅក្នុងការគោរពសក្ការៈនោះទេ ហើយក៏មិនមែនដើម្បីឲ្យគេភ្លក្សនូវការលំបាកហួសប្រមាណនោះដែរ។ តាមពិត វាគឺជាគម្ពីរនៃការក្រើនរំលឹកដែលបណ្ដាអ្នកដែលកោតខ្លាចម្ចាស់របស់ពួកគេនោះ អាចទាញយកផលប្រយោជន៍អំពីវាបាន។

• قَرَن الله بين الخلق والأمر، فكما أن الخلق لا يخرج عن الحكمة؛ فكذلك لا يأمر ولا ينهى إلا بما هو عدل وحكمة.

• អល់ឡោះបានភ្ជាប់គ្នារវាងការបង្កើត និងបទបញ្ជា។ ដូចដែលការបង្កើតមិនអាចចេញផុតពីគតិបណ្ឌិតនោះដែរ ក៏ដូចគ្នាដែរ ទ្រង់មិនបានបង្គាប់ប្រើ ហើយក៏មិនបានហាមឃាត់អ្វីមួយនោះដែរ លើកលែងតែប្រកបដោយភាពយុត្តិធម៌ និងប្រកបដោយគតិបណ្ឌិតប៉ុណ្ណោះ។

• على الزوج واجب الإنفاق على الأهل (المرأة) من غذاء وكساء ومسكن ووسائل تدفئة وقت البرد.

• ចំពោះស្វាមី គឺចាំបាច់ត្រូវតែផ្ដល់ទៅចំពោះគ្រួសារនូវអាហារ សម្លៀកបំពាក់ កន្លែងស្នាក់នៅ និងមធ្យោបាយទាំងឡាយដែលអាចផ្ដល់ភាពកក់ក្ដៅដល់ពួកគេនៅពេលត្រជាក់។

வசனம்: 13

وَأَنَا ٱخۡتَرۡتُكَ فَٱسۡتَمِعۡ لِمَا يُوحَىٰٓ

ហើយយើងបានជ្រើសរើសអ្នក(ឱព្យាការីមូសា)ដើម្បីឲ្យផ្សព្វផ្សាយសាររបស់យើង។ ដូច្នេះ ចូរអ្នកស្ដាប់នូវអ្វីដែលគេនឹងផ្ដល់វ៉ាហ៊ីឲ្យអ្នកចុះ។

வசனம்: 14

إِنَّنِيٓ أَنَا ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّآ أَنَا۠ فَٱعۡبُدۡنِي وَأَقِمِ ٱلصَّلَوٰةَ لِذِكۡرِيٓ

ពិតប្រាកដណាស់ យើងគឺជាអល់ឡោះជាម្ចាស់ ដែលគ្មានម្ចាស់ណាផ្សេងដែលត្រូវគោរពសក្ការៈដ៏ពិតប្រាកដក្រៅពីយើងឡើយ។ ដូច្នេះ ចូរអ្នកគោរពសក្ការៈមកចំពោះតែមួយគត់ ហើយចូរអ្នកប្រតិបត្តិសឡាតឲ្យបានពេញលេញ ដើម្បីជាការរំលឹកដល់យើងនៅក្នុងវា(ក្នុងពេលសឡាតនោះ)។

வசனம்: 15

إِنَّ ٱلسَّاعَةَ ءَاتِيَةٌ أَكَادُ أُخۡفِيهَا لِتُجۡزَىٰ كُلُّ نَفۡسِۭ بِمَا تَسۡعَىٰ

ពិតប្រាកដណាស់ ថ្ងៃបរលោកនឹងមកដល់ដោយចៀសមិនផុតឡើយ។ យើងស្ទើរតែនឹងលាក់បាំងវា(ថ្ងៃបរលោក) ដោយម៉ាខ្លូកទាំងអស់មិនអាចដឹងពីពេលវេលារបស់វានោះឡើយ ក៏ប៉ុន្តែ ពួកគេអាចដឹងពីបណ្តាសញ្ញាទាំងឡាយរបស់វាតាមរយៈការរ៉ាយរ៉ាប់ប្រាប់របស់ព្យាការីដល់ពួកគេ ដើម្បីគេ(អល់ឡោះ)នឹងតបស្នងឲ្យរាល់បុគ្គលគ្រប់រូបនូវអ្វីដែលគេបានខិតខំប្រឹងប្រែងធ្វើវា ទាំងអំពើល្អ និងអំពើអាក្រក់។

வசனம்: 16

فَلَا يَصُدَّنَّكَ عَنۡهَا مَن لَّا يُؤۡمِنُ بِهَا وَٱتَّبَعَ هَوَىٰهُ فَتَرۡدَىٰ

ដូច្នេះ ចូរអ្នក(ឱព្យាការីមូសា)កុំបណ្ដោយឲ្យពួកដែលគ្មានជំនឿនឹងវា(ថ្ងៃបរលោក)ក្នុងចំណោមពួកប្រឆាំង និងពួកដែលធ្វើនូវប្រការដែលគេហាមឃាត់តាមទំនើងចិត្តខ្លួនឯងនោះមករារាំងអ្នកអំពីការជឿជាក់នឹងវា(ថ្ងៃបរលោក) និងការត្រៀមខ្លួនចំពោះវា(ថ្ងៃបរលោក)ដោយការសាងនូវអំពើល្អ ដែលជាហេតុធ្វើឲ្យអ្នកវិនាសអន្តរាយឲ្យសោះ។

வசனம்: 17

وَمَا تِلۡكَ بِيَمِينِكَ يَٰمُوسَىٰ

ហើយតើអ្វីទៅដែលនៅក្នុងដៃស្ដាំរបស់អ្នកនោះ ឱមូសា?

வசனம்: 18

قَالَ هِيَ عَصَايَ أَتَوَكَّؤُاْ عَلَيۡهَا وَأَهُشُّ بِهَا عَلَىٰ غَنَمِي وَلِيَ فِيهَا مَـَٔارِبُ أُخۡرَىٰ

ព្យាការីមូសាបានតបថាៈ វាគឺជាដំបង(ឈើច្រត់)របស់ខ្ញុំ ដែលខ្ញុំប្រើវាសម្រាប់ទប់ជំហរក្នុងពេលដើរ និងសម្រាប់អន្រួនដើមឈើដើម្បីឲ្យស្លឹករបស់វាជ្រុះដើម្បីឲ្យពពែរបស់ខ្ញុំ(ស៊ី) ហើយនិងសម្រាប់ប្រើជាផលប្រយោជន៍ផ្សេងៗទៀតក្រៅពីអ្វីដែលខ្ញុំបានលើកឡើងប្រាប់ទ្រង់(អល់ឡោះ)។

வசனம்: 19

قَالَ أَلۡقِهَا يَٰمُوسَىٰ

អល់ឡោះទ្រង់បានមានបន្ទូលថាៈ ចូរអ្នកបោះវាចុះ ឱមូសា!

வசனம்: 20

فَأَلۡقَىٰهَا فَإِذَا هِيَ حَيَّةٞ تَسۡعَىٰ

ពេលនោះ ព្យាការីមូសាក៏បានបោះវា(ដំបងរបស់គាត់)។ រំពេចនោះ វា(ដំបង)ក៏បានក្លាយទៅជាសត្វពស់មួយដែលវារយ៉ាងរហ័ស និងគួរឲ្យខ្លាច។

வசனம்: 21

قَالَ خُذۡهَا وَلَا تَخَفۡۖ سَنُعِيدُهَا سِيرَتَهَا ٱلۡأُولَىٰ

អល់ឡោះទ្រង់បានមានបន្ទូលទៅកាន់ព្យាការីមូសាថាៈ ចូរអ្នកចាប់ដំបងនោះមកវិញ ហើយសូមអ្នកកុំខ្លាចចំពោះការដែលវា(ដំបង)ប្រែក្លាយទៅជាសត្វពស់នោះឲ្យសោះ។ យើងនឹងត្រឡប់វាឲ្យទៅជាសភាពដូចដើម(ក្លាយជាដំបង)វិញ នៅពេលដែលអ្នកចាប់វាមកវិញនោះ។

வசனம்: 22

وَٱضۡمُمۡ يَدَكَ إِلَىٰ جَنَاحِكَ تَخۡرُجۡ بَيۡضَآءَ مِنۡ غَيۡرِ سُوٓءٍ ءَايَةً أُخۡرَىٰ

ហើយចូរអ្នកយកដៃ(ស្ដាំ)របស់អ្នកដាក់ចូលទៅក្នុងចំហៀងខ្លួនរបស់អ្នក នោះវានឹងចេញពន្លឺសចែងចាំងដោយមិនមែនដោយសារជំងឺភឿកនោះទេ តែវាគឺជាអច្ឆរិយភាពទីពីររបស់អ្នក។

வசனம்: 23

لِنُرِيَكَ مِنۡ ءَايَٰتِنَا ٱلۡكُبۡرَى

យើងបានបង្ហាញដល់អ្នកនូវអច្ឆរិយភាពទាំងពីរនេះ គឺដើម្បីយើងនឹងបង្ហាញឲ្យអ្នក(ឱព្យាការីមូសា)បានឃើញនូវសញ្ញាភស្តុតាងដ៏ធំធេងរបស់យើងដែលបញ្ជាក់ពីអានុភាពរបស់យើង និងបញ្ជាក់ថា ពិតប្រាកដណាស់ អ្នក(ឱព្យាការីមូសា) គឺជាអ្នកនាំសារមកពីអល់ឡោះ។

வசனம்: 24

ٱذۡهَبۡ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ إِنَّهُۥ طَغَىٰ

ចូរអ្នក(ឱព្យាការីមូសា)ធ្វើដំណើរទៅកាន់ហ្វៀរអោនចុះ។ ជាការពិតណាស់ គេគឺជាអ្នកដែលបំពានហួសព្រំដែនដែលគេបានកំណត់ចំពោះភាពគ្មានជំនឿ ផ្ដាច់ការ និងប្រឆាំងនឹងអល់ឡោះ។

வசனம்: 25

قَالَ رَبِّ ٱشۡرَحۡ لِي صَدۡرِي

ព្យាការីមូសាបានពោលថាៈ ឱម្ចាស់របស់ខ្ញុំ! សូមទ្រង់មេត្តាបើកទូលាយនូវចិត្តរបស់ខ្ញុំ(ឲ្យមានទំនុកចិត្តខ្លួនឯង និងមានភាពក្លាហាន)ផង ដើម្បីឲ្យខ្ញុំអាចអត់ធ្មត់ចំពោះការធ្វើទុក្ខបុកម្នេញ(ពីសំណាក់ហ្វៀរអោននិងបក្សពួករបស់គេ)ផងចុះ។

வசனம்: 26

وَيَسِّرۡ لِيٓ أَمۡرِي

ហើយសូមទ្រង់មេត្តាសម្រួលកិច្ចការរបស់យើងខ្ញុំឲ្យមានភាពងាយស្រួលដល់ខ្ញុំផង។

வசனம்: 27

وَٱحۡلُلۡ عُقۡدَةٗ مِّن لِّسَانِي

ហើយសូមទ្រង់មេត្តាផ្ដល់សមត្ថភាពក្នុងការនិយាយដល់ខ្ញុំ ដោយឲ្យខ្ញុំនិយាយច្បាស់ និងប៉ិនប្រសព្វផង។

வசனம்: 28

يَفۡقَهُواْ قَوۡلِي

ដើម្បីឲ្យពួកគេងាយយល់ពាក្យសម្ដីរបស់ខ្ញុំនៅពេលដែលខ្ញុំផ្សព្វផ្សាយនូវសាររបស់ទ្រង់ទៅកាន់ពួកគេនោះផង។

வசனம்: 29

وَٱجۡعَل لِّي وَزِيرٗا مِّنۡ أَهۡلِي

ហើយសូមទ្រង់មេត្តាតែងតាំងជំនួយការម្នាក់អំពីក្រុមគ្រួសាររបស់ខ្ញុំឲ្យគេជួយនៅក្នុងកិច្ចការរបស់ខ្ញុំផង។

வசனம்: 30

هَٰرُونَ أَخِي

គឺហារូន កូនប្រុសរបស់ អ៊ីមរ៉ម ដែលជាបងប្រុសរបស់ខ្ញុំ។

வசனம்: 31

ٱشۡدُدۡ بِهِۦٓ أَزۡرِي

សូមទ្រង់មេត្តាពង្រឹងកម្លាំងខ្ញុំនឹងគាត់ផង។

வசனம்: 32

وَأَشۡرِكۡهُ فِيٓ أَمۡرِي

ហើយសូមទ្រង់មេត្តាធ្វើឲ្យគាត់ក្លាយជាដៃគូរួមសហការរបស់ខ្ញុំនៅក្នុងការផ្សព្វផ្សាយសារ(របស់ទ្រង់)ផងចុះ

வசனம்: 33

كَيۡ نُسَبِّحَكَ كَثِيرٗا

ដើម្បីឲ្យពួកយើងលើកតម្កើងទ្រង់បានកាន់តែច្រើន

வசனம்: 34

وَنَذۡكُرَكَ كَثِيرًا

ហើយនិងរំលឹកដល់ទ្រង់បានកាន់តែច្រើនផង។

வசனம்: 35

إِنَّكَ كُنتَ بِنَا بَصِيرٗا

ពិតប្រាកដណាស់ ទ្រង់គឺជាអ្នកដែលឃើញបំផុតចំពោះពួកយើង ដោយគ្មានអ្វីមួយក្នុងចំណោមកិច្ចការរបស់ពួកយើងអាចលាក់បាំងពីទ្រង់បានឡើយ។

வசனம்: 36

قَالَ قَدۡ أُوتِيتَ سُؤۡلَكَ يَٰمُوسَىٰ

អល់ឡោះជាម្ចាស់បានមានបន្ទូល(តបទៅកាន់ព្យាការីមូសាវិញ)ថាៈ ជាការពិតណាស់ យើងបានប្រទានឲ្យអ្នកតាមសំណើរដែលអ្នកបានស្នើសុំហើយ ឱមូសា!

வசனம்: 37

وَلَقَدۡ مَنَنَّا عَلَيۡكَ مَرَّةً أُخۡرَىٰٓ

ហើយជាការពិតណាស់ យើងបានប្រទានឧបការគុណឲ្យអ្នកម្ដងទៀត។

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• وجوب حسن الاستماع في الأمور المهمة، وأهمها الوحي المنزل من عند الله.

• ចំបាច់ត្រូវយកចិត្តទុកដាក់ស្ដាប់ចំពោះកិច្ចការទាំងឡាយណាដែលសំខាន់ ហើយអ្វីដែលសំខាន់ជាងគេបំផុតនោះ គឺវ៉ាហ៊ីដែលត្រូវបានបញ្ចុះមកពីអល់ឡោះ។

• اشتمل أول الوحي إلى موسى على أصلين في العقيدة وهما: الإقرار بتوحيد الله، والإيمان بالساعة (القيامة)، وعلى أهم فريضة بعد الإيمان وهي الصلاة.

• វ៉ាហ៊ីដំបូងបង្អស់ទៅកាន់ព្យាការីមូសា គឺផ្ទុកទៅដោយមូលដ្ឋានគ្រឺះពីរនៅក្នុងគោលជំនឿ នោះគឺៈ ការទទួលស្គាល់នូវភាពជាម្ចាស់តែមួយគត់របស់អល់ឡោះ និងការមានជំនឿនឹងថ្ងៃបរលោក។ ហើយចំពោះកាតព្វកិច្ចដែលសំខាន់ជាងគេបំផុតបន្ទាប់ពីការមានជំនឿនោះគឺ ការប្រតិបត្តិសឡាត។

• التعاون بين الدعاة ضروري لإنجاح المقصود؛ فقد جعل الله لموسى أخاه هارون نبيَّا ليعاونه في أداء الرسالة.

• ការសហការគ្នារវាងអ្នកដែលធ្វើការអំពាវនាវ(ទៅកាន់អល់ឡោះ) គឺជាភាពចាំបាច់ដើម្បីឲ្យគោលបំណងនោះទទួលបានជោគជ័យ។ ជាការពិតណាស់ អល់ឡោះបានតែងតាំងសម្រាប់ព្យាការីមូសានូវបងប្រុសរបស់គាត់ធ្វើជាព្យាការីម្នាក់ ដើម្បីឲ្យព្យាការីហារូនជួយគាត់នៅក្នុងការផ្សព្វផ្សាយសារ(របស់អល់ឡោះ)។

• أهمية امتلاك الداعية لمهارة الإفهام للمدعوِّين.

• សារសំខាន់នៃការមានវោហារសព្ទចំពោះអ្នកអំពាវនាវ ដែលជាជំនាញធ្វើឲ្យអ្នកដែលគេអំពាវនាវនោះ ឆាប់យល់។

வசனம்: 38

إِذۡ أَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰٓ أُمِّكَ مَا يُوحَىٰٓ

ខណៈដែលយើងបានផ្តល់វ៉ាហ៊ីទៅកាន់ម្ដាយរបស់អ្នក(ព្យាការីមូសា)នូវអ្វីដែលយើងបានផ្ដល់វ៉ាហ៊ីឲ្យនាងបានដឹងអំពីអ្វីដែលអល់ឡោះបានការពារអ្នកពីកលល្បិចរបស់ហ្វៀរអោន។

வசனம்: 39

أَنِ ٱقۡذِفِيهِ فِي ٱلتَّابُوتِ فَٱقۡذِفِيهِ فِي ٱلۡيَمِّ فَلۡيُلۡقِهِ ٱلۡيَمُّ بِٱلسَّاحِلِ يَأۡخُذۡهُ عَدُوّٞ لِّي وَعَدُوّٞ لَّهُۥۚ وَأَلۡقَيۡتُ عَلَيۡكَ مَحَبَّةٗ مِّنِّي وَلِتُصۡنَعَ عَلَىٰ عَيۡنِيٓ

ជាការពិតណាស់ នៅពេលដែលយើងបានផ្ដល់វ៉ាហ៊ីដល់នាងនោះ យើងបានបង្គាប់ប្រើនាងថាៈ បន្ទាប់ពីនាងបានប្រសូតគេ(ព្យាការីមូសា)រួច ចូរនាងដាក់គេទៅក្នុងហឹបមួយ ហើយចោលហឹបនោះទៅក្នុងទន្លេ(ទន្លេនីលនៅប្រទេសអេហ្ស៊ីប)ចុះ។ ពេលនោះ ទឹកទន្លេនឹងនាំគេទៅកាន់មាត់ច្រាំងវិញទៅតាមបទបញ្ជារបស់យើង(អល់ឡោះ) ហើយពេលនោះ សត្រូវរបស់យើងនិងសត្រូវរបស់គេ(ព្យាការីមូសា) គឺហ្វៀរអោននោះ នឹងរើសយកគេ(ទៅចិញ្ចឹម)ហើយ។ ហើយយើងបានផ្ដល់ឲ្យអ្នក(ព្យាការីមូសា)នូវការស្រឡាញ់ពីយើង ហើយមនុស្សលោកនឹងអាណិតស្រឡាញ់ចំពោះអ្នក និងដើម្បីឲ្យគេ(ហ្វៀនអោន)ចិញ្ចឹមបីបាច់ថែរក្សាអ្នកក្រោមការឃ្លាំមើលរបស់យើង និងការថែរក្សា ការការពាររបស់យើង។

வசனம்: 40

إِذۡ تَمۡشِيٓ أُخۡتُكَ فَتَقُولُ هَلۡ أَدُلُّكُمۡ عَلَىٰ مَن يَكۡفُلُهُۥۖ فَرَجَعۡنَٰكَ إِلَىٰٓ أُمِّكَ كَيۡ تَقَرَّ عَيۡنُهَا وَلَا تَحۡزَنَۚ وَقَتَلۡتَ نَفۡسٗا فَنَجَّيۡنَٰكَ مِنَ ٱلۡغَمِّ وَفَتَنَّٰكَ فُتُونٗاۚ فَلَبِثۡتَ سِنِينَ فِيٓ أَهۡلِ مَدۡيَنَ ثُمَّ جِئۡتَ عَلَىٰ قَدَرٖ يَٰمُوسَىٰ

នៅពេលដែលបងស្រីរបស់អ្នក(ព្យការីមូសា)បានដើរចេញតាមឃ្លាំមើលគ្រប់កន្លែងដែលហឹបនោះបាន(អណ្តែត)ទៅ ហើយនាងក៏បាននិយាយទៅកាន់អ្នកដែលបានរើសហឹបនោះថាៈ តើអ្នកចង់ឲ្យខ្ញុំចង្អុលប្រាប់ពួកអ្នកអំពីអ្នកដែលអាចថែរក្សា បំបៅ និងចិញ្ចឹមបីបាច់គេដែរឬទេ? ដូច្នេះ យើង(អល់ឡោះ)បានប្រោសប្រទានដល់អ្នក(ព្យាការីមូសា) ដោយយើងបានត្រឡប់អ្នកទៅកាន់ម្ដាយរបស់អ្នកវិញ ដើម្បីឲ្យនាងរីករាយចំពោះការវិលត្រឡប់របស់អ្នកទៅកាន់នាងវិញ និងដើម្បីឲ្យនាងឈប់ព្រួយបារម្ភពីរឿងរបស់អ្នក។ បន្ទាប់មក(ពេលដែលអ្នកធំពេញវ័យ) អ្នកបានសម្លាប់បុរសម្នាក់ដែលអ្នកបានដាល់គេ(ហើយគេក៏បានស្លាប់) ដោយយើងបានប្រោសប្រទានដល់អ្នកដោយការជួយសង្គ្រោះអ្នកឲ្យរួចផុតពីទណ្ឌកម្ម(នៃការតាមចាប់ខ្លួនរបស់ទាហានហ្វៀរអោន) ហើយយើងក៏បានជួយសង្គ្រោះអ្នកម្តងហើយម្តងទៀតអំពីរាល់ការសាកល្បងទាំងឡាយដែលអ្នកបានប្រឈមមុខ។ ហើយអ្នកក៏បានចាកចេញ និងបានរស់នៅអស់រយៈកាលជាច្រើនឆ្នាំជាមួយប្រជាជនម៉ាទយ៉ាន់។ ក្រោយមក អ្នកបានមក(ជួបយើង)តាមពេលវេលាដែលគេបានកំណត់សម្រាប់អ្នក ដើម្បីឲ្យអ្នកបានសន្ទនាជាមួយនឹងយើង ឱមូសា!

வசனம்: 41

وَٱصۡطَنَعۡتُكَ لِنَفۡسِي

ហើយយើងបានជ្រើសរើសអ្នកដើម្បីឲ្យអ្នកក្លាយទៅជាអ្នកនាំសារម្នាក់អំពីយើងដើម្បីឲ្យអ្នកផ្សព្វផ្សាយដល់មនុស្សលោកនូវអ្វីដែលយើងបានផ្ដល់វ៉ាហ៊ីឲ្យអ្នក។

வசனம்: 42

ٱذۡهَبۡ أَنتَ وَأَخُوكَ بِـَٔايَٰتِي وَلَا تَنِيَا فِي ذِكۡرِي

ចូរអ្នក(ឱព្យាការីមូសា) និងបងប្រុសរបស់អ្នកនាំយកនូវបណ្តាភស្តុតាងរបស់យើងដែលបញ្ជាក់ពីអានុភាពរបស់អល់ឡោះ និងភាពជាម្ចាស់តែមួយគត់របស់ទ្រង់ ហើយចូរអ្នកទាំងពីរកុំព្រងើយកន្តើយក្នុងការអំពាវនាវមកកាន់យើង និងការរំលឹកមកចំពោះយើងឲ្យសោះ។

வசனம்: 43

ٱذۡهَبَآ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ إِنَّهُۥ طَغَىٰ

ចូរអ្នកទាំងពីរទៅកាន់ហ្វៀរអោនចុះ។ ពិតប្រាកដណាស់ គេគឺជាអ្នកដែលបំពានហួសព្រំដែនដែលគេបានកំណត់ចំពោះភាពគ្មានជំនឿ ផ្តាច់ការ និងការប្រឆាំងនឹងអល់ឡោះ។

வசனம்: 44

فَقُولَا لَهُۥ قَوۡلٗا لَّيِّنٗا لَّعَلَّهُۥ يَتَذَكَّرُ أَوۡ يَخۡشَىٰ

ហើយចូរអ្នកទាំងពីរនិយាយទៅកាន់គេ(ហ្វៀរអោន)ដោយប្រើពាក្យសម្ដីទន់ភ្លន់ មិនត្រូវប្រើសម្តីគ្រោតគ្រាតនោះទេ សង្ឃឹមថាគេនឹងទទួលការដាស់តឿន និងកោតខ្លាចអល់ឡោះ ហើយគេនិងសារភាពកំហុស(ឈប់បំពានតទៅទៀត)។

வசனம்: 45

قَالَا رَبَّنَآ إِنَّنَا نَخَافُ أَن يَفۡرُطَ عَلَيۡنَآ أَوۡ أَن يَطۡغَىٰ

ព្យាការីមូសា និងព្យាការីហារូនបានតប(ទៅកាន់អល់ឡោះជាម្ចាស់)ថាៈ ឱម្ចាស់របស់ពួកយើង! ពិតប្រាកដណាស់ ពួកយើងខ្លាចគេ(ហ្វៀរអោន)ដាក់ទណ្ឌកម្ម(ពួកយើង)ភ្លាមៗមុនពេល(ដែលពួកយើង)បញ្ចប់ការអំពាវនាវចំពោះគេ ឬក៏គេបំពានព្រំដែនក្នុងការបំពានមកលើពួកយើងដោយការសម្លាប់ ឬអ្វីផ្សេងទៀត។

வசனம்: 46

قَالَ لَا تَخَافَآۖ إِنَّنِي مَعَكُمَآ أَسۡمَعُ وَأَرَىٰ

អល់ឡោះជាម្ចាស់បានមានបន្ទូលទៅកាន់គាត់ទាំងពីរថាៈ ចូរអ្នកទាំងពីរកុំភ័យខ្លាចឲ្យសោះ។ ពិតប្រាកដណាស់ យើងស្ថិតនៅជាមួយអ្នកទាំងពីរ ដោយការជួយនិងគាំទ្រ(អ្នកទាំងពីរ) ដោយយើងឮ និងឃើញនូវអ្វីដែលកើតឡើងរវាងអ្នកទាំងពីរជាមួយនឹងគេ(ហ្វៀរអោន)។

வசனம்: 47

فَأۡتِيَاهُ فَقُولَآ إِنَّا رَسُولَا رَبِّكَ فَأَرۡسِلۡ مَعَنَا بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ وَلَا تُعَذِّبۡهُمۡۖ قَدۡ جِئۡنَٰكَ بِـَٔايَةٖ مِّن رَّبِّكَۖ وَٱلسَّلَٰمُ عَلَىٰ مَنِ ٱتَّبَعَ ٱلۡهُدَىٰٓ

ដូច្នេះ ចូរអ្នកទាំងពីរទៅជួបគេ(ហ្វៀរអោន)ចុះ ហើយនិយាយទៅកាន់គេថាៈ ពិតប្រាកដណាស់ យើងទាំងពីរនាក់ គឺជាអ្នកនាំសារនៃម្ចាស់របស់អ្នក(ឱហ្វៀរអោន)។ ដូច្នេះ សូមអ្នកដោះលែងអម្បូរអ៊ីស្រាអែលមកឲ្យពួកយើងវិញ ហើយសូមអ្នកឈប់ធ្វើទារុណកម្មពួកគេដោយការសម្លាប់កូនប្រុសរបស់ពួកគេ ហើយទុកជីវិតកូនស្រីរបស់ពួកគេទៀតទៅ។ ជាការពិតណាស់ យើងបាននាំមកឲ្យអ្នកនូវភស្តុតាងអំពីម្ចាស់របស់អ្នកដែលបញ្ជាក់ពីសច្ចភាពរបស់ពួកយើង។ ហើយសូមសុខសន្តិភាពពីទណ្ឌកម្មរបស់អល់ឡោះកើតមានចំពោះជនណាដែលមានជំនឿ និងបានដើរតាមការចង្អុលបង្ហាញរបស់អល់ឡោះជាម្ចាស់។

வசனம்: 48

إِنَّا قَدۡ أُوحِيَ إِلَيۡنَآ أَنَّ ٱلۡعَذَابَ عَلَىٰ مَن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ

ជាការពិតណាស់ អល់ឡោះជាម្ចាស់បានផ្ដល់វ៉ាហ៊ីមកឲ្យយើងយ៉ាងច្បាស់ថាៈ ពិតប្រាកដណាស់ ទណ្ឌកម្មទាំងនៅក្នុងលោកិយនិងនៅថ្ងៃបរលោក នឹងធ្លាក់ទៅលើអ្នកដែលបដិសេធនឹងភស្តុតាងរបស់អល់ឡោះ និងបានងាកចេញពីអ្វីដែលបណ្តាអ្នកនាំសារបាននាំមក។

வசனம்: 49

قَالَ فَمَن رَّبُّكُمَا يَٰمُوسَىٰ

ហ្វៀរអោនបានតបវិញដោយបដិសេធចំពោះអ្វីគាត់ទាំងពី(ព្យាការីមូសា និងព្យាការីហារូន)បាននាំមកថាៈ ដូច្នេះ តើអ្នកណាជាម្ចាស់របស់អ្នកទាំងពីរ ដែលអ្នកទាំងពីរបានអះអាងថា ពិតប្រាកដណាស់ ទ្រង់បានបញ្ជូនអ្នកទាំងពីរមកកាន់យើង(ហ្វៀរអោន)នោះ ឱមូសា?

வசனம்: 50

قَالَ رَبُّنَا ٱلَّذِيٓ أَعۡطَىٰ كُلَّ شَيۡءٍ خَلۡقَهُۥ ثُمَّ هَدَىٰ

ព្យាការីមូសាបានតបវិញថាៈ ម្ចាស់របស់ពួកយើង ទ្រង់គឺជាម្ចាស់ដែលបានប្រទានដល់អ្វីៗគ្រប់បែបយ៉ាងនូវរូបរាង និងទ្រង់ទ្រាយដែលសក្តិសមសម្រាប់វា។ បន្ទាប់មក ទ្រង់បានចង្អុលបង្ហាញម៉ាខ្លូកទាំងអស់នូវអ្វីដែលទ្រង់បានបង្កើតវាសម្រាប់ពួកគេ(ពីការរស់នៅ)។

வசனம்: 51

قَالَ فَمَا بَالُ ٱلۡقُرُونِ ٱلۡأُولَىٰ

ហ្វៀរអោនបាននិយាយថាៈ ហើយចុះរឿងរ៉ាវនៃប្រជាជាតិជំនាន់មុនៗដែលពួកគេធ្លាប់បានប្រឆាំងនោះយ៉ាងដូចម្ដេចដែរ?

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• كمال اعتناء الله بكليمه موسى عليه السلام والأنبياء والرسل، ولورثتهم نصيب من هذا الاعتناء على حسب أحوالهم مع الله.

• ភាពពេញលេញនៃជួយជ្រោមជ្រែងរបស់អល់ឡោះចំពោះព្យាការីមូសា និងបណ្តាព្យាការី និងអ្នកនាំសារទាំងអស់ ហើយសម្រាប់អ្នកដែលដើរតាមពួកគាត់ ពួកគេក៏នឹងទទួលបានចំណែកនៃការជួយជ្រោមជ្រែងនេះផងដែរ អាស្រ័យទៅតាមស្ថានភាពរបស់ពួកគេជាមួយនឹងអល់ឡោះ។

• من الهداية العامة للمخلوقات أن تجد كل مخلوق يسعى لما خلق له من المنافع، وفي دفع المضار عن نفسه.

• ក្នុងចំណោមការចង្អុលបង្ហាញទូទៅសម្រាប់ម៉ាខ្លូកទាំងឡាយនោះ គឺការដែលម៉ាខ្លូកទាំងឡាយទទួលបាននូវអ្វីដែលទ្រង់បានបង្កើតជាផលប្រយោជន៍សម្រាប់ពួកគេ និងជាការការពារខ្លួនគេអំពីគ្រោះថ្នាក់។

• بيان فضيلة الأمر بالمعروف والنهي عن المنكر، وأن ذلك يكون باللين من القول لمن معه القوة، وضُمِنَت له العصمة.

• បញ្ជាក់អំពីឧត្តមភាពនៃការប្រើគ្នាឲ្យធ្វើអំពើល្អ និងហាមឃាត់គ្នាពីការធ្វើអំពើអាក្រក់ ដោយទាំងនោះគឺត្រូវធ្វើឡើងដោយការប្រើពាក្យសម្ដីទន់ភ្លន់ចំពោះអ្នកដែលមានអំណាច ហើយរូបគេនឹងទទួលបាននូវការធានាការពារពីអល់ឡោះ។

• الله هو المختص بعلم الغيب في الماضي والحاضر والمستقبل.

• មានតែអល់ឡោះជាម្ចាស់តែមួយគត់ដែលដឹងពីប្រការអាចថ៌កំបាំងទាំងឡាយ ទាំងអ្វីដែលបានកើតឡើង អ្វីដែលកំពុងតែកើត និងអ្វីដែលនឹងកើតឡើងនាពេលអនាគត។

வசனம்: 52

قَالَ عِلۡمُهَا عِندَ رَبِّي فِي كِتَٰبٖۖ لَّا يَضِلُّ رَبِّي وَلَا يَنسَى

ព្យាការីមូសាបានតបទៅកាន់ហ្វៀរអោនថាៈ ការដឹងពីអ្វីដែលបានកើតឡើងចំពោះប្រជាជាតិទាំងនោះ គឺមានតែម្ចាស់របស់ខ្ញុំប៉ុណ្ណោះដែលដឹង ដែលវាត្រូវបានកត់ត្រាទុកយ៉ាងច្បាស់លាស់នៅក្នុងឡាវហុលម៉ាសហ៊្វូស។ ម្ចាស់របស់ខ្ញុំមិនភាន់ច្រឡំនៅក្នុងការដឹងពីរឿងរ៉ាវទាំងនោះឡើយ ហើយទ្រង់ក៏មិនភ្លេចភ្លាំងនូវអ្វីដែលទ្រង់បានដឹងពីវារួចហើយនោះដែរ។

வசனம்: 53

ٱلَّذِي جَعَلَ لَكُمُ ٱلۡأَرۡضَ مَهۡدٗا وَسَلَكَ لَكُمۡ فِيهَا سُبُلٗا وَأَنزَلَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ فَأَخۡرَجۡنَا بِهِۦٓ أَزۡوَٰجٗا مِّن نَّبَاتٖ شَتَّىٰ

(ចំណេះដឹងទាំងនោះ) គឺនៅជាមួយនឹងម្ចាស់របស់ខ្ញុំ ដែលទ្រង់គឺជាអ្នកដែលបានបង្កើតផែនដីឲ្យមានសណ្ឋានរាបស្មើសម្រាប់(ឲ្យពួកអ្នក)រស់នៅលើវា។ ហើយទ្រង់បានបង្កើតឲ្យមានផ្លូវល្អៗជាច្រើននៅលើវា(ផែនដី)សម្រាប់ពួកអ្នកធ្វើដំណើរនៅលើវា។ ហើយទ្រង់បានបញ្ចុះទឹកភ្លៀងពីលើមេឃ។ បន្ទាប់មក តាមរយៈទឹកភ្លៀងនោះ យើងបានបញ្ចេញនូវរុក្ខជាតិជាច្រើនប្រភេទខុសៗគ្នា។

வசனம்: 54

كُلُواْ وَٱرۡعَوۡاْ أَنۡعَٰمَكُمۡۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّأُوْلِي ٱلنُّهَىٰ

ចូរពួកអ្នក(ឱមនុស្សលោក)ទទួលទានអំពីអ្វីដែលយើងបានបញ្ចេញមកសម្រាប់ពួកអ្នកទាំងអស់គ្នាពីចំណីអាហារដែលល្អ និងឃ្លាលសត្វពាហនៈរបស់ពួកអ្នកចុះ។ ពិតប្រាកដណាស់ នៅក្នុងការលើកឡើងពីឧបការគុណទាំងនោះ គឺជាភស្តុតាងដែលបញ្ជាក់ពីអានុភាពរបស់អល់ឡោះ និងភាពជាម្ចាស់តែមួយគត់របស់ទ្រង់សម្រាប់អ្នកដែលមានប្រាជ្ញាចេះគិតពិចារណា។

வசனம்: 55

۞ مِنۡهَا خَلَقۡنَٰكُمۡ وَفِيهَا نُعِيدُكُمۡ وَمِنۡهَا نُخۡرِجُكُمۡ تَارَةً أُخۡرَىٰ

តាមរយៈដីនៃផែនដីនេះហើយដែលយើងបានបង្កើតឪពុករបស់ពួកអ្នក គឺព្យាការីអាហ្ទាំ ហើយយើងនឹងធ្វើឲ្យពួកអ្នកត្រឡប់ទៅជាដីវិញតាមរយៈការបញ្ចុះសព(របស់ពួកអ្នក)នៅពេលដែលពួកអ្នកបានស្លាប់ និងតាមរយៈដីនេះដែរ យើងនឹងបញ្ចេញពួកអ្នកពីវា(ដី)ម្ដងទៀតដើម្បីពង្រស់(ពួកអ្នក)ឲ្យរស់ឡើងវិញនៅថ្ងៃបរលោក។

வசனம்: 56

وَلَقَدۡ أَرَيۡنَٰهُ ءَايَٰتِنَا كُلَّهَا فَكَذَّبَ وَأَبَىٰ

ហើយជាការពិតណាស់ យើងបានបង្ហាញដល់ហ្វៀរអោននូវសញ្ញាភស្តុតាងទាំងប្រាំបួនរបស់យើង ហើយគេក៏បានមើលឃើញវាដែរ តែគេបែរជាបានបដិសេធនឹងវា ព្រមទាំងបានប្រឆាំងមិនឆ្លើយតបចំពោះការមានជំនឿនឹងអល់ឡោះទៅវិញ។

வசனம்: 57

قَالَ أَجِئۡتَنَا لِتُخۡرِجَنَا مِنۡ أَرۡضِنَا بِسِحۡرِكَ يَٰمُوسَىٰ

ហ្វៀរអោនបាននិយាយថាៈ តើអ្នក(ព្យាការីមូសា)មកជួបយើងនេះ គឺដើម្បីបណ្ដេញយើងចេញពីទឹកដីអេហ្ស៊ីបតាមរយៈមន្តអាគមដែលអ្នកបាននាំមក ដើម្បីឲ្យអ្នកគ្រប់គ្រងលើវាឬ ឱមូសា។

வசனம்: 58

فَلَنَأۡتِيَنَّكَ بِسِحۡرٖ مِّثۡلِهِۦ فَٱجۡعَلۡ بَيۡنَنَا وَبَيۡنَكَ مَوۡعِدٗا لَّا نُخۡلِفُهُۥ نَحۡنُ وَلَآ أَنتَ مَكَانٗا سُوٗى

ដូច្នេះ យើង(ហ្វៀរអោន)ពិតជានឹងនាំមកកាន់អ្នក(ឱមូសា)នូវមន្តអាគមដូចនឹងមន្តអាគមរបស់អ្នកដែរ(ដើម្បីតទល់ជាមួយអ្នក)។ ហេតុនេះ ចូរអ្នកកំណត់រវាងយើងនិងអ្នកនូវពេលវេលានិងទីកន្លែងច្បាស់លាស់មួយដែលគេបានដឹងមក(ដើម្បីពួកយើងតទល់គ្នា) ដែលយើងនិងអ្នកមិនត្រូវក្បត់កិច្ចសន្យាឡើយ ហើយវាត្រូវតែជាកន្លែងមួយដែលនៅចំកណ្ដាលរវាងក្រុមទាំងពីរ។

வசனம்: 59

قَالَ مَوۡعِدُكُمۡ يَوۡمُ ٱلزِّينَةِ وَأَن يُحۡشَرَ ٱلنَّاسُ ضُحٗى

ព្យាការីមូសាក៏បានតបទៅកាន់ហ្វៀរអោនថាៈ ពេលវេលានៃការណាត់ជួបគ្នារវាងពួកយើងនិងពួកអ្នកនោះ គឺនៅថ្ងៃបុណ្យ ដោយ(នៅថ្ងៃនោះ) ប្រជាជនមកជួបជុំគ្នាប្រារព្វពិធីបុណ្យរបស់ពួកគេនៅពេលថ្ងៃរះ។

வசனம்: 60

فَتَوَلَّىٰ فِرۡعَوۡنُ فَجَمَعَ كَيۡدَهُۥ ثُمَّ أَتَىٰ

ហើយហ្វៀរអោនក៏បានត្រឡប់ទៅវិញ ហើយគេក៏បានប្រមូលអ្នកចេះមន្តអាគម និងរៀបចំល្បិចកលរបស់គេ។ បន្ទាប់មក គេក៏បានមកដល់តាមពេលវេលានិងទីកន្លែងដែលត្រូវបានកំណត់សម្រាប់ការតទល់គ្នា។

வசனம்: 61

قَالَ لَهُم مُّوسَىٰ وَيۡلَكُمۡ لَا تَفۡتَرُواْ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبٗا فَيُسۡحِتَكُم بِعَذَابٖۖ وَقَدۡ خَابَ مَنِ ٱفۡتَرَىٰ

ព្យាការីមូសាបានផ្ដល់ដំបូន្មានដល់គ្រូមន្តអាគមរបស់ហ្វៀរអោនថាៈ ចូរពួកអ្នកប្រុងប្រយ័ត្ន។ ចូរពួកអ្នកកុំប្រឌិតរឿងភូតកុហកទៅលើអល់ឡោះជាម្ចាស់ ដោយពួកអ្នកបោកប្រាស់(បំភ័ន្តភ្នែក)មនុស្សលោកតាមរយៈមន្តអាគម ដែលជាហេតុនាំឲ្យទ្រង់បំផ្លាញពួកអ្នកដោយទណ្ឌកម្មដែលមកពីទ្រង់ឲ្យសោះ។ ហើយពួកដែលបានប្រឌិតរឿងភូតកុហកទៅលើអល់ឡោះជាម្ចាស់នោះ ពិតជាខាតបង់ជាមិនខាន។

வசனம்: 62

فَتَنَٰزَعُوٓاْ أَمۡرَهُم بَيۡنَهُمۡ وَأَسَرُّواْ ٱلنَّجۡوَىٰ

រួចមក គ្រូមន្តអាគមទាំងនោះក៏បានពិភាក្សាគ្នានៅពេលដែលពួកគេបានឮសំដីរបស់ព្យាការីមូសា ហើយពួកគេបានជជែកគ្នាដោយសម្ងាត់។

வசனம்: 63

قَالُوٓاْ إِنۡ هَٰذَٰنِ لَسَٰحِرَٰنِ يُرِيدَانِ أَن يُخۡرِجَاكُم مِّنۡ أَرۡضِكُم بِسِحۡرِهِمَا وَيَذۡهَبَا بِطَرِيقَتِكُمُ ٱلۡمُثۡلَىٰ

គ្រូមន្តអាគមបាននិយាយគ្នាដោយស្ងាត់ៗថាៈ ពិតប្រាកដណាស់ មូសានិងហារូន គេទាំងពីរនាក់នេះ គឺជាគ្រូមន្តអាគម ដោយគេទាំងពីរមានបំណងចង់បណ្ដេញពួកអ្នកចេញពីទឹកដីអេហ្ស៊ីបនេះ តាមរយៈមន្តអាគមរបស់គេទាំងពីរដែលគេទាំងពីរបាននាំមក។ ហើយពួកគេទាំងពីរចង់បំបាត់នូវទំនៀមទម្លាប់ដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់របស់ពួកអ្នកក្នុងការរស់នៅ។

வசனம்: 64

فَأَجۡمِعُواْ كَيۡدَكُمۡ ثُمَّ ٱئۡتُواْ صَفّٗاۚ وَقَدۡ أَفۡلَحَ ٱلۡيَوۡمَ مَنِ ٱسۡتَعۡلَىٰ

ដូច្នេះ ចូរពួកអ្នកវិនិច្ឆ័យចំពោះកិច្ចការរបស់ពួកអ្នកចុះ ហើយចូរពួកអ្នកកុំខ្វែងគំនិតគ្នានៅក្នុងវាឲ្យសោះ។ បន្ទាប់មក ចូរពួកអ្នកមកឈរជាពីរជួរ ហើយចូរពួកអ្នកបោះនូវអ្វីដែលពួកអ្នកមានក្នុងពេលតែមួយ ព្រោះថានៅថ្ងៃនេះ អ្នកណាដែលមានប្រៀបជាងគេ ពិតជានឹងទទួលបានជ័យជម្នះ។

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• إخراج أصناف من النبات المختلفة الأنواع والألوان من الأرض دليل واضح على قدرة الله تعالى ووجود الصانع.

• ការបញ្ចេញរុក្ខជាតិនានាដែលមានប្រភេទ និងពណ៌ខុសៗគ្នាចេញពីដី គឺជាភស្តុតាងយ៉ាងច្បាស់លាស់ដែលបញ្ជាក់ពីអានុភាពរបស់អល់ឡោះជាម្ចាស់ និងវត្តមាននៃអ្នកដែលបង្កើត។

• ذكرت الآيات دليلين عقليين واضحين على الإعادة: إخراج النبات من الأرض بعد موتها، وإخراج المكلفين منها وإيجادهم.

• នៅក្នុងវាក្យខណ្ឌខាងលើនេះ គឺបានលើកឡើងអំពីភស្តុតាងផ្នែកប្រាជ្ញាដ៏ច្បាស់លាស់ចំនួនពីរដែលបញ្ជាក់ទៅលើការពង្រស់ឡើងវិញ ៖ គឺជាបញ្ចេញរុក្ខជាតិទាំងឡាយចេញពីដីក្រោយពីវាបានងាប់ និងការបង្កើតមនុស្សលោក(លើកដំបូង)អំពីដី និងធ្វើឲ្យពួកគេមានវត្តមាន។

• كفر فرعون كفر عناد؛ لأنه رأى الآيات عيانًا لا خبرًا، واقتنع بها في أعماق نفسه.

• ការប្រឆាំងរបស់ហ្វៀរអោន គឺជាការប្រឆាំងបែបចចេសរឹងរូស ពីព្រោះគេបានឃើញភស្តុតាងនានា(របស់អល់ឡោះ)ផ្ទាល់នឹងភ្នែក មិនមែនគ្រាន់តែជាដំណឹងដែលគេប្រាប់នោះទេ ហើយគេក៏បានទទួលស្គាល់ភស្តុតាងទាំងនោះក្នុងចិត្តរបស់គេផងដែរ។

• اختار موسى يوم العيد؛ لتعلو كلمة الله، ويظهر دينه، ويكبت الكفر، أمام الناس قاطبة في المجمع العام ليَشِيع الخبر.

• ព្យាការីមូសាបានជ្រើសយកថ្ងៃបុណ្យ ដើម្បីជាការលើកតម្កើងបន្ទូលរបស់អល់ឡោះឲ្យមានភាពខ្ពង់ខ្ពស់ និងបង្ហាញនូវសាសនារបស់ទ្រង់(ដល់មនុស្សលោក) និងធ្វើឲ្យភាពគ្មានជំនឿអាប់ឱននៅចំពោះមុខមនុស្សម្នាទាំងអស់នៅក្នុងពេលជួបជុំប្រចាំឆ្នាំ ដើម្បីឲ្យព័ត៌មានឬដំណឹងនោះ រីកសុសសាយ។

வசனம்: 65

قَالُواْ يَٰمُوسَىٰٓ إِمَّآ أَن تُلۡقِيَ وَإِمَّآ أَن نَّكُونَ أَوَّلَ مَنۡ أَلۡقَىٰ

គ្រូមន្តអាគមបាននិយាយទៅកាន់ព្យាការីមូសាថាៈ ឱមូសា! ចូរអ្នកជ្រើសរើសចុះ ថាតើអ្នកចាប់ផ្ដើមបោះមន្តអាគមដែលអ្នកមានមុន ឬក៏ពួកយើងជាអ្នកចាប់ផ្ដើមបោះមុន?

வசனம்: 66

قَالَ بَلۡ أَلۡقُواْۖ فَإِذَا حِبَالُهُمۡ وَعِصِيُّهُمۡ يُخَيَّلُ إِلَيۡهِ مِن سِحۡرِهِمۡ أَنَّهَا تَسۡعَىٰ

ព្យាការីមូសាបានតបវិញថាៈ ទេ! ចូរពួកអ្នកបោះនូវអ្វីដែលពួកអ្នកមានមុនចុះ! ពេលនោះ ពួកគេ(គ្រូមន្តអាគម)ក៏បានបោះនូវអ្វីដែលពួកគេមាន ហើយរំពេចនោះ ខ្សែពួរនិងដំបងរបស់ពួកគេដែលពួកគេបានបោះនោះ ក៏បានបំភ័ន្តភ្នែករបស់ព្យាការីមូសាដែលកើតចេញអំពីមន្តអាគមរបស់ពួកគេ(ដែលធ្វើឲ្យគាត់មើលទៅ)ហាក់បីដូចជាសត្វពស់កំពុងតែវារយ៉ាងរហ័ស។

வசனம்: 67

فَأَوۡجَسَ فِي نَفۡسِهِۦ خِيفَةٗ مُّوسَىٰ

ពេលនោះ ព្យាការីមូសាក៏មានអារម្មណ៍ភ័យខ្លាចនៅក្នុងខ្លួនរបស់គាត់ចំពោះអ្វីដែលពួកគេបានធ្វើ។

வசனம்: 68

قُلۡنَا لَا تَخَفۡ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡأَعۡلَىٰ

អល់ឡោះបានមានបន្ទូលទៅកាន់ព្យាការីមូសាដើម្បីជាការពង្រឹងដល់គាត់ថាៈ ចូរអ្នកកុំខ្លាចអ្វីដែលពួកគេបានបំភ័ន្ត(ភ្នែក)អ្នកអំពីមន្តអាគមនោះ។ ពិតប្រាកដណាស់ អ្នក(ឱព្យាការីមូសា) គឹជាអ្នកដែលមានប្រៀបលើពួកគេ តាមរយៈការទទួលបានជ័យជម្នះ និងការជួយ(ពីអល់ឡោះ)។

வசனம்: 69

وَأَلۡقِ مَا فِي يَمِينِكَ تَلۡقَفۡ مَا صَنَعُوٓاْۖ إِنَّمَا صَنَعُواْ كَيۡدُ سَٰحِرٖۖ وَلَا يُفۡلِحُ ٱلسَّاحِرُ حَيۡثُ أَتَىٰ

ហើយចូរអ្នកបោះដំបងដែលនៅនឹងដៃស្ដាំរបស់អ្នកចុះ នោះវានឹងប្រែក្លាយទៅជាសត្វពស់ដែលវានឹងលេបត្របាក់នូវអ្វីដែលពួកគេបានធ្វើវាអំពីមន្តអាគមនោះជាមិនខាន។ ដូច្នេះ អ្វីដែលពួកគេបានធ្វើនោះ គ្មានអ្វីក្រៅពីការបោកបញ្ឆោតរបស់គ្រូមន្តអាគមតែប៉ុណ្ណោះ។ ហើយគ្រូមន្តអាគមមិនអាចទទួលបាន(ជ័យជម្នះ)ដូចអ្វីដែលពួកគេប្រាថ្នានោះឡើយ ទោះបីជាគេមកពីទីណាក៏ដោយ។

வசனம்: 70

فَأُلۡقِيَ ٱلسَّحَرَةُ سُجَّدٗا قَالُوٓاْ ءَامَنَّا بِرَبِّ هَٰرُونَ وَمُوسَىٰ

ពេលនោះ ព្យាការីមូសាក៏បានបោះដំបងរបស់គាត់ ហើយរំពេចនោះ វាក៏បានប្រែក្លាយទៅជាសត្វពស់ និងបានលេបត្របាក់នូវអ្វីដែលគ្រូមន្តអាគមបានធ្វើវា។ ភ្លាមនោះ គ្រូមន្តអាគមទាំងនោះក៏បានក្រាបស៊ូជូតចំពោះអល់ឡោះនៅពេលដែលពួកគេបានដឹងថាៈ អ្វីដែលព្យាការីមូសាមាននោះ គឺមិនមែនជាមន្តអាគមនោះឡើយ។ តាមពិត វាគឺមកពីអល់ឡោះជាម្ចាស់។ ពួកគេបាននិយាយថាៈ ពួកយើងមានជំនឿនឹងម្ចាស់របស់ព្យាការីមូសា និងព្យាការីហារូនហើយ ដែលទ្រង់ជាម្ចាស់នៃម៉ាខ្លូកទាំងអស់។

வசனம்: 71

قَالَ ءَامَنتُمۡ لَهُۥ قَبۡلَ أَنۡ ءَاذَنَ لَكُمۡۖ إِنَّهُۥ لَكَبِيرُكُمُ ٱلَّذِي عَلَّمَكُمُ ٱلسِّحۡرَۖ فَلَأُقَطِّعَنَّ أَيۡدِيَكُمۡ وَأَرۡجُلَكُم مِّنۡ خِلَٰفٖ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمۡ فِي جُذُوعِ ٱلنَّخۡلِ وَلَتَعۡلَمُنَّ أَيُّنَآ أَشَدُّ عَذَابٗا وَأَبۡقَىٰ

ហ្វៀរអោនក៏បានបដិសេធនឹងគ្រូមន្តអាគមទាំងនោះចំពោះការមានជំនឿរបស់ពួកគេ ហើយគេបានគម្រាមពួកគេថាៈ តើពួកអ្នកមានជំនឿនឹងមូសាមុននឹងយើងអនុញ្ញាតឲ្យពួកអ្នកមានជំនឿ(ចំពោះគេ)ឬ? ពិតប្រាកដណាស់ មូសា គឺជាគ្រូរបស់ពួកអ្នក(នែគ្រូមន្តអាគម)ដែលគេបានបង្រៀនមន្តអាគមដល់ពួកអ្នក។ ដូច្នេះ យើងពិតជានឹងកាត់ជើងកាត់ដៃរបស់ពួកអ្នកទាំងអស់ឆ្លាស់គ្នា ហើយយើងនឹងចងឆ្កាងរាងកាយរបស់ពួកអ្នកនៅនឹងគល់ល្មើរហូតដល់ពួកអ្នកស្លាប់ ហើយពួកអ្នកនឹងក្លាយជាគំរូដល់អ្នកដទៃ ហើយនៅពេលនោះ ពួកអ្នកពិតជានឹងបានដឹងថា តើអ្នកណាក្នុងចំណោមពួកយើងដែលខ្លាំង និងស្ថិតស្ថេរជាងគេខាងដាក់ទណ្ឌកម្មនោះ ថាតើយើង ឬក៏ម្ចាស់របស់មូសា?

வசனம்: 72

قَالُواْ لَن نُّؤۡثِرَكَ عَلَىٰ مَا جَآءَنَا مِنَ ٱلۡبَيِّنَٰتِ وَٱلَّذِي فَطَرَنَاۖ فَٱقۡضِ مَآ أَنتَ قَاضٍۖ إِنَّمَا تَقۡضِي هَٰذِهِ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَآ

គ្រូមន្តអាគមទាំងនោះក៏បានតបទៅកាន់ហ្វៀរអោនវិញថាៈ ពួកយើងមិនអាចលើកតម្កើងការដើរតាមអ្នក(ឱហ្វៀរអោន)ជាជាងការដើរតាមភស្តុតាងយ៉ាងច្បាស់លាស់ដែលបានមកដល់ពួកយើងនោះឡើយ ហើយពួកយើងក៏មិនអាចលើកតម្កើងអ្នកជាងអល់ឡោះជាម្ចាស់ ដែលជាអ្នកបង្កើតពួកយើងនោះដែរ។ ដូច្នេះ ចូរអ្នកធ្វើនូវអ្វីដែលអ្នកចង់ធ្វើចំពោះពួកយើងចុះ។ សម្រាប់អ្នក គឺគ្មានអំណាចអ្វីចំពោះពួកយើងនោះទេ ក្រៅតែពីនៅក្នុងឆាកជីវិត(លោកិយ)ដែលនឹងវិនាសនេះប៉ុណ្ណោះ ហើយអំណាចរបស់អ្នកក៏នឹងបាត់បង់ទៅវិញនោះដែរ។

வசனம்: 73

إِنَّآ ءَامَنَّا بِرَبِّنَا لِيَغۡفِرَ لَنَا خَطَٰيَٰنَا وَمَآ أَكۡرَهۡتَنَا عَلَيۡهِ مِنَ ٱلسِّحۡرِۗ وَٱللَّهُ خَيۡرٞ وَأَبۡقَىٰٓ

ពិតប្រាកដណាស់ ពួកយើងមានជំនឿនឹងម្ចាស់របស់ពួកយើងហើយ សង្ឃឹមថាទ្រង់នឹងលុបបំបាត់ចេញពីពួកយើងនូវអំពើល្មើសពីមុនមករបស់ពួកយើងនៃភាពគ្មានជំនឿ និងអ្វីផ្សេងទៀត ហើយនឹងលប់បំបាត់ចេញពីពួកយើងនូវបាបកម្មនៃមន្តអាគមដែលអ្នកបានបង្ខំពួកយើងឲ្យរៀននិងអនុវត្តវា ហើយនិងប្រើវាតទល់ជាមួយនឹងព្យាការីមូសា។ ហើយអល់ឡោះគឺជាអ្នកដែលតបស្នងយ៉ាងប្រសើរជាងអ្វីដែលអ្នក(ហ្វៀនអោន)បានសន្យានឹងពួកយើងទៅទៀត និងស្ថិតស្ថេរជាងគេខាងដាក់ទណ្ឌកម្មជាងអ្វីដែលអ្នកបានគម្រាមពួកយើងទៅទៀត។

வசனம்: 74

إِنَّهُۥ مَن يَأۡتِ رَبَّهُۥ مُجۡرِمٗا فَإِنَّ لَهُۥ جَهَنَّمَ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحۡيَىٰ

ពិតប្រាកដណាស់ ជាក់ស្តែង ជនណាហើយដែលបានមកជួបម្ចាស់របស់គេនៅថ្ងៃបរលោកក្នុងនាមជាអ្នកដែលប្រឆាំងនឹងអល់ឡោះនោះ ពិតណាស់ សម្រាប់គេគឺភ្លើងនរកជើហាន់ណាំ ដោយគេស្ថិតនៅទីនោះជាអមតៈដោយគេមិនអាចស្លាប់ដើម្បីរួចផុតពីទណ្ឌកម្មនោះទេ ហើយក៏មិនអាចរស់នៅក្នុងជីវិតមួយដ៏ល្អប្រសើរនោះដែរ។

வசனம்: 75

وَمَن يَأۡتِهِۦ مُؤۡمِنٗا قَدۡ عَمِلَ ٱلصَّٰلِحَٰتِ فَأُوْلَٰٓئِكَ لَهُمُ ٱلدَّرَجَٰتُ ٱلۡعُلَىٰ

ប៉ុន្តែជនណាហើយដែលមកជួបម្ចាស់របស់គេនៅថ្ងៃបរលោក ក្នុងនាមជាអ្នកដែលមានជំនឿនឹងទ្រង់ដែលបានសាងទង្វើកុសលនោះ ពិតណាស់អ្នកទាំងនោះ ពួកគេនឹងទទួលបានលំនៅឋាន និងឋានៈដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់(ក្នុងឋានសួគ៌)។

வசனம்: 76

جَنَّٰتُ عَدۡنٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَاۚ وَذَٰلِكَ جَزَآءُ مَن تَزَكَّىٰ

ឋានៈទាំងនោះ គឺជាឋានសួគ៌អាត់និនដែលមានទន្លេជាច្រើនហូរពីក្រោមវិមានរបស់វា ដោយពួកគេស្ថិតនៅទីនោះជាអមតៈ។ ការតបស្នងដែលបានលើកឡើងនេះ គឺជាការតបស្នងចំពោះរាល់អ្នកដែលបានសម្អាតខ្លួនរបស់គេអំពីភាពគ្មានជំនឿ និងអំពើល្មើស។

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• لا يفوز ولا ينجو الساحر حيث أتى من الأرض أو حيث احتال، ولا يحصل مقصوده بالسحر خيرًا كان أو شرًّا.

• គ្រូមន្តអាគមមិនអាចទទួលបានជោគជ័យ និងទទួលបានជ័យជម្នះឡើយទោះបីជាគេមកពីទីណា ឬខ្លាំងពូកែយ៉ាងណាក៏ដោយ ទោះបីជាការប្រើមន្តអាគមនោះក្នុងគោលបំណងល្អក្តី ឬអាក្រក់ក្តី។

• الإيمان يصنع المعجزات؛ فقد كان إيمان السحرة أرسخ من الجبال، فهان عليهم عذاب الدنيا، ولم يبالوا بتهديد فرعون.

• ការមានជំនឿ គឺបង្កើតនូវអច្ឆរិយភាពផ្សេងៗ។ ជាការពិតណាស់ ការមានជំនឿរបស់គ្រូមន្តអាគមទាំងនោះ គឺរឹងមាំជាងភ្នំទៅទៀត ទោះបីជាពួកគេទទួលរងនូវទារុណកម្មក្នុងលោកិយ(ពីសំណាក់ហ្វៀនអោន)ក៏ដោយ ក៏ពួកគេមិនខ្វល់ពីការគំរាមរបស់ហ្វៀរអោននោះដែរ។

• دأب الطغاة التهديد بالعذاب الشديد لأهل الحق والإمعان في ذلك للإذلال والإهانة.

• ជាទម្លាប់របស់ពួកបំពាន គឺពួកគេតែងតែគំរាមធ្វើទារុណកម្មយ៉ាងខ្លាំងក្លាចំពោះអ្នកដែលស្ថិតនៅលើភាពត្រឹមត្រូវ ហើយការធ្វើដូច្នោះ គឺដើម្បីឲ្យពួកគេទទួលរងនូវភាពអាម៉ាស និងភាពអាប់ឱន។

வசனம்: 77

وَلَقَدۡ أَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنۡ أَسۡرِ بِعِبَادِي فَٱضۡرِبۡ لَهُمۡ طَرِيقٗا فِي ٱلۡبَحۡرِ يَبَسٗا لَّا تَخَٰفُ دَرَكٗا وَلَا تَخۡشَىٰ

ហើយជាការពិតណាស់ យើងបានផ្ដល់វ៉ាហ៊ីទៅកាន់ព្យាការីមូសាថាៈ ចូរអ្នកនាំខ្ញុំបម្រើរបស់យើង(អម្បូរអ៊ីស្រាអែល)ទាំងអស់ធ្វើដំណើរទាំងយប់ចេញពីទឹកដីអេហ្ស៊ីបដើម្បីកុំឲ្យនរណាម្នាក់បានដឹង។ ហើយបន្ទាប់ពីបានវាយទឹកសមុទ្រនឹងដំបងរួច ចូរអ្នកបង្កើតឲ្យមានផ្លូវស្ងួតមួយសម្រាប់ពួកគេ(ដើម្បីធ្វើដំណើរ)ដោយសុវត្ថិភាព ដោយអ្នកមិនត្រូវខ្លាចហ្វៀនអោននិងពលទាហានរបស់គេតាមទាន់នោះឡើយ ហើយក៏មិនត្រូវខ្លាចពីការលិចលង់នៅក្នុងទឹកសមុទ្រនោះដែរ។

வசனம்: 78

فَأَتۡبَعَهُمۡ فِرۡعَوۡنُ بِجُنُودِهِۦ فَغَشِيَهُم مِّنَ ٱلۡيَمِّ مَا غَشِيَهُمۡ

បន្ទាប់មក ហ្វៀនអោនដែលអមដោយទាហានរបស់គេក៏បានដេញតាមពួកគេ(អម្បូរអ៊ីសា្រអែល) តែទឹកសមុទ្របានគ្របដណ្ដប់គេ(ហ្វៀរអោន) និងបានគ្របដណ្ដប់ទាហារបស់គេ រហូតដល់ពួកគេលង់ស្លាប់ ដែលគ្មានរណាម្នាក់ដឹងពីធាតុពិតរបស់វាក្រៅពីអល់ឡោះឡើយ។ ហើយពួកគេទាំងអស់បានលង់ទឹកស្លាប់និងបានវិនាសអន្តរាយ ហើយព្យាការីមូសានិងអ្នកដែលនៅជាមួយគាត់ទាំងអស់(អម្បូរអ៊ីស្រាអែល)ក៏បានខ្លួនរួច។

வசனம்: 79

وَأَضَلَّ فِرۡعَوۡنُ قَوۡمَهُۥ وَمَا هَدَىٰ

ហើយហ្វៀរអោនបានធ្វើឲ្យក្រុមរបស់គេវង្វេងតាមរយៈការតុបតែងលម្អនូវភាពគ្មានជំនឿដល់ពួកគេ និងបានបោកប្រាស់ពួកគេតាមរយៈប្រការមិនពិត ហើយគេ(ហ្វៀនអោន)មិនបានចង្អុលបង្ហាញពួកគេទៅកាន់មាគ៌ាដ៏ត្រឹមត្រូវឡើយ។

வசனம்: 80

يَٰبَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ قَدۡ أَنجَيۡنَٰكُم مِّنۡ عَدُوِّكُمۡ وَوَٰعَدۡنَٰكُمۡ جَانِبَ ٱلطُّورِ ٱلۡأَيۡمَنَ وَنَزَّلۡنَا عَلَيۡكُمُ ٱلۡمَنَّ وَٱلسَّلۡوَىٰ

ហើយយើង(អល់ឡោះ)បានមានបន្ទូលទៅកាន់អម្បូរអ៊ីស្រាអែល បន្ទាប់ពីយើងបានជួយសង្គ្រោះពួកគេពីហ្វៀរអោននិងទាហានរបស់គេថាៈ ឱអម្បូរអ៊ីស្រាអែល! ជាការពិតណាស់ យើងបានជួយសង្គ្រោះពួកអ្នកពីសត្រូវរបស់ពួកអ្នក ហើយយើងបានសន្យានឹងពួកអ្នកថាៈ ពិតប្រាកដណាស់ យើងនឹងមានបន្ទូលទៅកាន់ព្យាការីមូសានៅផ្នែកខាងស្ដាំនៃជ្រលងភ្នំតួរ។ ហើយយើងបានបញ្ចុះអាល់ម៉ាន់ណា ជាភេសជ្ជៈដែលមានរសជាតិផ្អែមស្រដៀងនឹងទឹកឃ្មុំ និងសត្វក្រួចដែលមានរសជាតិឆ្ងាញ់ទៅឲ្យពួកអ្នក។

வசனம்: 81

كُلُواْ مِن طَيِّبَٰتِ مَا رَزَقۡنَٰكُمۡ وَلَا تَطۡغَوۡاْ فِيهِ فَيَحِلَّ عَلَيۡكُمۡ غَضَبِيۖ وَمَن يَحۡلِلۡ عَلَيۡهِ غَضَبِي فَقَدۡ هَوَىٰ

ចូរពួកអ្នកទទួលទានអំពីចំណីអាហារល្អៗដែលគេអនុញ្ញាតដែលយើងបានប្រទានឲ្យពួកអ្នកនេះចុះ ហើយចូរពួកអ្នកកុំបំពានចំពោះអ្វីដែលយើងបានអនុញ្ញាតវាដល់ពួកអ្នកទៅរកអ្វីដែលយើងបានហាមឃាត់ចំពោះពួកអ្នកឲ្យសោះ ដែលជាហេតុនាំឲ្យការខឹងសម្បារបស់យើងធ្លាក់ទៅលើពួកអ្នក។ អ្នកណាហើយដែលការខឹងសម្បារបស់យើងធ្លាក់ទៅលើរូបគេនោះ ពិតណាស់រូបគេនឹងវិនាស ហើយនិងទទួលនូវអពមង្គលទាំងនៅក្នុងលោកិយ និងនៅថ្ងៃបរលោក។

வசனம்: 82

وَإِنِّي لَغَفَّارٞ لِّمَن تَابَ وَءَامَنَ وَعَمِلَ صَٰلِحٗا ثُمَّ ٱهۡتَدَىٰ

ហើយពិតប្រាកដណាស់ យើងគឺជាអ្នកដែលមហាអភ័យទោស និងមហាអធ្យាស្រ័យបំផុតចំពោះជនណាដែលបានសារភាពកំហុសមកចំពោះយើង និងមានជំនឿ ព្រមទាំងបានសាងទង្វើកុសល បន្ទាប់មក គេបានប្រកាន់ខ្ជាប់លើផ្លូវដែលត្រឹមត្រូវ(រហូតដល់ស្លាប់)។

வசனம்: 83

۞ وَمَآ أَعۡجَلَكَ عَن قَوۡمِكَ يَٰمُوسَىٰ

ហើយតើអ្វីដែលធ្វើឲ្យអ្នកប្រញាប់ប្រញាល់ចាកចោលក្រុមរបស់អ្នក ឱមូសា ដោយអ្នកទុកពួកគេចោលនៅខាងក្រោយអ្នកនោះ?

வசனம்: 84

قَالَ هُمۡ أُوْلَآءِ عَلَىٰٓ أَثَرِي وَعَجِلۡتُ إِلَيۡكَ رَبِّ لِتَرۡضَىٰ

ព្យាការីមូសាបានឆ្លើយថាៈ ពួកគេទាំងនោះនៅខាងក្រោយខ្ញុំ ហើយពួកគេនឹងតាមទាន់ខ្ញុំ ហើយខ្ញុំបានរួសរាន់មកជួបនឹងទ្រង់មុនក្រុមរបស់ខ្ញុំដើម្បីឲ្យទ្រង់ពេញចិត្តមកចំពោះខ្ញុំដោយសារការរួសរាន់របស់ខ្ញុំមកជួបនឹងទ្រង់(មុនពួកគេ)។

வசனம்: 85

قَالَ فَإِنَّا قَدۡ فَتَنَّا قَوۡمَكَ مِنۢ بَعۡدِكَ وَأَضَلَّهُمُ ٱلسَّامِرِيُّ

អល់ឡោះទ្រង់បានមានបន្ទូលថាៈ ដូច្នេះ ពិតប្រាកដណាស់ យើងបានសាកល្បងក្រុមរបស់អ្នកដែលអ្នកបានទុកចោលពួកគេឲ្យនៅពីក្រោយអ្នកដោយការគោរពសក្ការៈចំពោះរូបសំណាក់កូនគោ។ ហើយជាការពិតណាស់ សាមីរីបានអំពាវនាវពួកគេឲ្យគោរពសក្ការៈចំពោះវា(រូបសំណាក់កូនគោ) ហើយគេក៏បានធ្វើឲ្យពួកគេវង្វេងដោយការធ្វើដូច្នោះ។

வசனம்: 86

فَرَجَعَ مُوسَىٰٓ إِلَىٰ قَوۡمِهِۦ غَضۡبَٰنَ أَسِفٗاۚ قَالَ يَٰقَوۡمِ أَلَمۡ يَعِدۡكُمۡ رَبُّكُمۡ وَعۡدًا حَسَنًاۚ أَفَطَالَ عَلَيۡكُمُ ٱلۡعَهۡدُ أَمۡ أَرَدتُّمۡ أَن يَحِلَّ عَلَيۡكُمۡ غَضَبٞ مِّن رَّبِّكُمۡ فَأَخۡلَفۡتُم مَّوۡعِدِي

បន្ទាប់មក ព្យាការីមូសាបានត្រឡប់ទៅកាន់ក្រុមរបស់គាត់វិញដោយការខឹងសម្បាចំពោះពួកគេដែលបានគោរពសក្ការៈចំពោះរូបសំណាក់កូនគោ និងមានទុក្ខព្រួយបំផុតចំពោះពួកគេ។ ព្យាការីមូសាបានពោល(ទៅកាន់ពួកគេ)ថាៈ ឱក្រុមរបស់ខ្ញុំ! តើអល់ឡោះមិនបានសន្យាជាមួយពួកអ្នកនូវការសន្យាមួយដ៏ល្អប្រពៃទេឬដែលថា ពិតប្រាកដណាស់ ទ្រង់នឹងបញ្ចុះគម្ពីរតាវរ៉តមកឲ្យពួកអ្នក ហើយទ្រង់នឹងបញ្ចូលពួកអ្នកទៅក្នុងឋានសួគ៌នោះ? តើការសន្យានោះយូរពេកចំពោះពួកអ្នកឬទើបបានជាពួកអ្នកភ្លេចបែបនេះ? ឬមួយពួកអ្នកមានបំណងប្រព្រឹត្តបែបនេះក្នុងគោលបំណងចង់ឲ្យការខឹងសម្បាពីម្ចាស់របស់ពួកអ្នកធ្លាក់ទៅលើពួកអ្នក ហើយទណ្ឌកម្មរបស់ទ្រង់ធ្លាក់ទៅលើពួកអ្នកឬ ទើបបានជាពួកអ្នកក្បត់កិច្ចសន្យារបស់ខ្ញុំដែលប្រើពួកអ្នកឲ្យប្រកាន់ខ្ជាប់នឹងការគោរពប្រតិបត្តិ(ចំពោះអល់ឡោះ)ជានិច្ច រហូតដល់ខ្ញុំវិលត្រឡប់មកជួបពួកអ្នកវិញនោះ?

வசனம்: 87

قَالُواْ مَآ أَخۡلَفۡنَا مَوۡعِدَكَ بِمَلۡكِنَا وَلَٰكِنَّا حُمِّلۡنَآ أَوۡزَارٗا مِّن زِينَةِ ٱلۡقَوۡمِ فَقَذَفۡنَٰهَا فَكَذَٰلِكَ أَلۡقَى ٱلسَّامِرِيُّ

ក្រុមរបស់ព្យាការីមូសាបានតបវិញថាៈ ពួកយើងមិនបានក្បត់កិច្ចសន្យារបស់អ្នកដោយការជ្រើសរើសរបស់ពួកយើងផ្ទាល់នោះឡើយ(ឱព្យាការីមូសា) ផ្ទុយទៅវិញ វាគឺការបង្ខំចិត្តតែប៉ុណ្ណោះ។ ជាការពិតណាស់ ពួកយើងត្រូវទទួលបន្ទុកយ៉ាងធ្ងន់ពីការប្រមូលគ្រឿងអលង្ការរបស់ក្រុមហ្វៀររអោន(ដែលបានលិចលង់ក្នុងទឹកសមុទ្រ)។ ក្រោយមក ពួកយើងក៏បានបោះវាចូលទៅក្នុងរណ្ដៅមួយដើម្បីឲ្យបានធូរស្រាលអំពីវា។ ហើយដូចដែលពួកយើងបានបោះវា(គ្រឿងអលង្ការ)ចូលទៅក្នុងរណ្ដៅនោះដែរ សាមីរីក៏បានបោះនូវអ្វីដែលគេមាននៃដី(ដែលប្រមូលមក)អំពីដានជើងសេះរបស់ជីព្រីល។

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• من سُنَّة الله انتقامه من المجرمين بما يشفي صدور المؤمنين، ويقر أعينهم، ويذهب غيظ قلوبهم.

• ក្នុងចំណោមមាគ៌ារបស់អល់ឡោះជាម្ចាស់ គឺទ្រង់ផ្តន្ទាចំពោះពួកដែលបំពាននូវអ្វីដែលព្យាបាលដួងចិត្តរបស់អ្នកមានជំនឿ ធ្វើឲ្យគេមានភាពរីករាយ និងបំបាត់នូវការខឹងសម្បាចេញពីដួងចិត្តរបស់ពួកគេ។

• الطاغية شؤم على نفسه وعلى قومه؛ لأنه يضلهم عن الرشد، وما يهديهم إلى خير ولا إلى نجاة.

• ពួកដែលបំពាន គឺនឹងទទួលបានផលអាក្រក់ចំពោះខ្លួនឯងនិងក្រុមរបស់គេ ព្រោះគេគឺជាអ្នកដែលធ្វើឲ្យពួកគេវង្វេងចេញពីការចង្អុលបង្ហាញ ហើយគេមិនបានចង្អុលបង្ហាញពួកគេទៅរកប្រការដែលល្អ និងទៅរកជោគជ័យនោះឡើយ។

• النعم تقتضي الحفظ والشكر المقرون بالمزيد، وجحودها يوجب حلول غضب الله ونزوله.

• ឧបការគុណ គឺទាមទារឲ្យមានការចងចាំ និងដឹងគុណ ហើយវានឹងធ្វើឲ្យគេកាន់តែទទួលបាននូវការបន្ថែមនូវឧបការគុណនោះថែមទៀត។ ប៉ុន្តែ ការរមិលគុណចំពោះឧបការគុណទាំងនោះ គឺនឹងត្រូវទទួលនូវការខឹងសម្បារពីអល់ឡោះ និងប្រឈមនឹងការបាត់បង់ និងវិនាសអន្តរាយ។

• الله غفور على الدوام لمن تاب من الشرك والكفر والمعصية، وآمن به وعمل الصالحات، ثم ثبت على ذلك حتى مات عليه.

• អល់ឡោះជាម្ចាស់គឺជាអ្នកដែលមហាអភ័យទោសបំផុតចំពោះជនណាដែលបានសារភាពកំហុសពីប្រការស្ហ៊ីរិក ភាពគ្មានជំនឿ និងអំពើល្មើស និងអ្នកដែលមានជំនឿចំពោះទ្រង់ និងបានសាងទង្វើកុសល ហើយក្រោយមក គេប្រកាន់ខ្ជាប់នៅលើមាគ៌ាដ៏ត្រឹមត្រូវនេះរហូតដល់គេបានស្លាប់។

• أن العجلة وإن كانت في الجملة مذمومة فهي ممدوحة في الدين.

• ជាការពិតណាស់ ការប្រញាប់ប្រញាល់ បើទោះបីជាពេលខ្លះត្រូវបានគេស្តីបន្ទោសក៏ដោយ ក៏ពេលខ្លះទៀត វាត្រូវបានកោតសរសើរផងដែរនៅក្នុងសាសនា។

வசனம்: 88

فَأَخۡرَجَ لَهُمۡ عِجۡلٗا جَسَدٗا لَّهُۥ خُوَارٞ فَقَالُواْ هَٰذَآ إِلَٰهُكُمۡ وَإِلَٰهُ مُوسَىٰ فَنَسِيَ

បន្ទាប់មក សាមីរីក៏បានយកចេញពីគ្រឿងអលង្ការទាំងនោះនូវរូបសំណាក់កូនគោមួយក្បាលដែលគ្មានវិញ្ញាណនៅក្នុងវា តែវាមានសម្លេងដូចជាសម្រែករបស់សត្វគោមកឲ្យអម្បូរអ៊ីស្រាអែល។ ពេលនោះ បណ្ដាអ្នកដែលត្រូវបានគេសាកល្បងនៅក្នុងចំណោមពួកគេ(អម្បូរអ៊ីស្រាអែល)តាមរយៈទង្វើរបស់សាមីរីបាននិយាយថាៈ នេះហើយគឺជាម្ចាស់របស់ពួកអ្នក និងជាម្ចាស់របស់ព្យាការីមូសា តែគេបានភ្លេចវា ហើយបានទុកវាចោលនៅទីនេះ។

வசனம்: 89

أَفَلَا يَرَوۡنَ أَلَّا يَرۡجِعُ إِلَيۡهِمۡ قَوۡلٗا وَلَا يَمۡلِكُ لَهُمۡ ضَرّٗا وَلَا نَفۡعٗا

តើពួកដែលត្រូវបានគេសាកល្បងដោយពួកគេបានយករូបសំណាក់កូនគោមកគោរពសក្ការៈនោះមិនឃើញទេឬថា ពិតប្រាកដណាស់ កូនគោនោះមិនអាចនិយាយជាមួយពួកគេនោះទេ ហើយក៏មិនអាចឆ្លើយតបជាមួយនឹងពួកគេបាននោះដែរ។ វាគ្មានលទ្ធភាពអាចការពារគ្រោះថ្នាក់ពីខ្លូនឯង ឬអ្នកដទៃនោះឡើយ ហើយក៏មិនអាចផ្តល់នូវផលប្រយោជន៍ដល់ខ្លូនឯង ឬអ្នកដទៃនោះដែរ។

வசனம்: 90

وَلَقَدۡ قَالَ لَهُمۡ هَٰرُونُ مِن قَبۡلُ يَٰقَوۡمِ إِنَّمَا فُتِنتُم بِهِۦۖ وَإِنَّ رَبَّكُمُ ٱلرَّحۡمَٰنُ فَٱتَّبِعُونِي وَأَطِيعُوٓاْ أَمۡرِي

ហើយជាការពិតណាស់ ព្យាការីហារូនក៏បាននិយាយទៅកាន់ពួកគេតាំងពីមុនពេលដែលព្យាការីមូសាបានវិលត្រឡប់មកកាន់ពួកគេផងដែរថាៈ ការបង្កើតរូបសំណាក់កូនគោចេញពីមាស ហើយវាមានសម្លេងនេះ គឺគ្មានអ្វីក្រៅពីគ្រាន់តែជាការសាកល្បងចំពោះពួកអ្នកដើម្បីស្តែងឲ្យឃើញថា អ្នកណាជាអ្នកមានជំនឿ អ្នកណាជាអ្នកគ្មានជំនឿប៉ុណ្ណោះ។ ហើយពិតប្រាកដណាស់ ម្ចាស់របស់ពួកអ្នក(ឱក្រុមរបស់ខ្ញុំ) ទ្រង់គឺជាអ្នកដែលមហាអាណិតស្រឡាញ់ និងមហាសប្បុរសបំផុតចំពោះពួកអ្នក ដោយទ្រង់ពុំមែនជាអ្នកដែលមិនអាចការពារគ្រោះថ្នាក់ពីពួកអ្នក ឬមិនអាចផ្តល់ផលប្រយោជន៍ដល់ពួកអ្នកនោះទេ។ ដូច្នេះ ចូរពួកអ្នកតាមខ្ញុំនៅក្នុងការគោរពសក្ការៈចំពោះទ្រង់តែមួយគត់ ហើយចូរពួកអ្នកគោរពតាមបទបញ្ជារបស់ខ្ញុំដោយបោះបង់ចោលការគោរពសក្ការចំពោះអ្វីផ្សេងក្រៅពីទ្រង់ចុះ។

வசனம்: 91

قَالُواْ لَن نَّبۡرَحَ عَلَيۡهِ عَٰكِفِينَ حَتَّىٰ يَرۡجِعَ إِلَيۡنَا مُوسَىٰ

ពួកដែលត្រូវបានគេសាកល្បងដោយការគោរពសក្ការៈចំពោះរូបសំណាក់កូនគោនោះបាននិយាយថាៈ ពួកយើងនៅតែបន្តគោរពសក្ការៈទៅចំពោះវា(រូបសំណាក់កូនគោ)ជានិច្ច រហូតទាល់តែព្យាការីមូសាត្រឡប់មកកាន់ពួកយើងវិញ។

வசனம்: 92

قَالَ يَٰهَٰرُونُ مَا مَنَعَكَ إِذۡ رَأَيۡتَهُمۡ ضَلُّوٓاْ

ព្យាការីមូសាបានពោលទៅកាន់បងប្រុសរបស់គាត់ ព្យាការីហារូន ថាៈ តើអ្វីទៅដែលរារាំងអ្នក(មិនហាមឃាត់ពួកគេ)នៅពេលដែលអ្នកបានឃើញពួកគេស្ថិតនៅក្នុងភាពវង្វេងនឹងការគោរពសក្ការៈចំពោះរូបសំណាក់កូនគោក្រៅពីអល់ឡោះ។

வசனம்: 93

أَلَّا تَتَّبِعَنِۖ أَفَعَصَيۡتَ أَمۡرِي

ដោយអ្នកទុកបណ្តោយឲ្យពួកគេធ្វើដូច្នោះ ហើយមិនធ្វើតាមបណ្តាំខ្ញុំ?! តើអ្នកប្រឆាំងនឹងបទបញ្ជារបស់ខ្ញុំនៅពេលដែលខ្ញុំបានឲ្យអ្នកគ្រប់គ្រងលើពួកគេឬ?!

வசனம்: 94

قَالَ يَبۡنَؤُمَّ لَا تَأۡخُذۡ بِلِحۡيَتِي وَلَا بِرَأۡسِيٓۖ إِنِّي خَشِيتُ أَن تَقُولَ فَرَّقۡتَ بَيۡنَ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ وَلَمۡ تَرۡقُبۡ قَوۡلِي

ហើយនៅពេលដែលព្យាការីមូសាបានចាប់ពុកចង្កានិងសក់ក្បាលបងប្រុសរបស់គាត់ ព្យាការីហារូន ទាញមកជិតគាត់ដោយការមិនពេញចិត្តនឹងទង្វើរបស់គាត់នោះ ព្យាការីហារូនក៏បាននិយាយដោយទន់ភ្លន់ទៅកាន់គាត់(ព្យាការីមូសា)វិញថាៈ សូមអ្នកកុំចាប់ពុកចង្កា និងសក់ក្បាលរបស់ខ្ញុំ។ ពិតប្រាកដណាស់ ខ្ញុំមានហេតុផលក្នុងការដែលខ្ញុំបន្តនៅជាមួយពួកគេ។ ជាការពិតណាស់ ក៏ព្រោះតែខ្ញុំខ្លាចថា ប្រសិនបើខ្ញុំទុកពួកគេឲ្យនៅតែឯងនឹងធ្វើឲ្យពួកគេបែកបាក់គ្នា ហើយអ្នកនឹងស្ដីបន្ទោសខ្ញុំថាៈ ពិតប្រាកដណាស់ ខ្ញុំបានបំបែកបំបាក់ពួកគេ និងមិនរក្សាពាក្យផ្តែផ្ដាំរបស់អ្នកចំពោះពួកគេ។

வசனம்: 95

قَالَ فَمَا خَطۡبُكَ يَٰسَٰمِرِيُّ

ព្យាការីមូសាបានពោលទៅកាន់សាមីរីថាៈ តើមានរឿងអ្វីកើតឡើង ឱសាមីរី? ហើយតើអ្វីដែលនាំអ្នកឲ្យធ្វើដូច្នោះ?

வசனம்: 96

قَالَ بَصُرۡتُ بِمَا لَمۡ يَبۡصُرُواْ بِهِۦ فَقَبَضۡتُ قَبۡضَةٗ مِّنۡ أَثَرِ ٱلرَّسُولِ فَنَبَذۡتُهَا وَكَذَٰلِكَ سَوَّلَتۡ لِي نَفۡسِي

សាមីរីក៏បានឆ្លើយប្រាប់ទៅព្យាការីមូសាវិញថាៈ ខ្ញុំបានឃើញនូវអ្វីដែលពួកគេមិនបានឃើញវា។ ជាការពិតណាស់ ខ្ញុំបានឃើញម៉ាឡាអ៊ីកាត់ជីព្រីលជិះសេះ ហើយខ្ញុំបានយកដីមួយក្ដាប់ពីដានជើងសេះរបស់ម៉ាឡាអ៊ីកាត់ជីព្រីល។ ក្រោយមក ខ្ញុំបានបោះវាទៅលើគ្រឿងអលង្ការមាសដែលត្រូវបានគេរំលាយទៅជារូបរាងកូនគោនោះ។ ហើយពេលនោះ រូបសំណាក់កូនគោនោះក៏មានសម្លេង។ ដូច្នោះដែរ ហើយវាក៏បានលម្អដល់ខ្ញុំឲ្យមានគំនិតធ្វើដូច្នោះ។

வசனம்: 97

قَالَ فَٱذۡهَبۡ فَإِنَّ لَكَ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ أَن تَقُولَ لَا مِسَاسَۖ وَإِنَّ لَكَ مَوۡعِدٗا لَّن تُخۡلَفَهُۥۖ وَٱنظُرۡ إِلَىٰٓ إِلَٰهِكَ ٱلَّذِي ظَلۡتَ عَلَيۡهِ عَاكِفٗاۖ لَّنُحَرِّقَنَّهُۥ ثُمَّ لَنَنسِفَنَّهُۥ فِي ٱلۡيَمِّ نَسۡفًا

ការីមូសាបានពោលទៅកាន់សាមីរីថាៈ សូមអ្នកចាកចេញទៅឲ្យឆ្ងាយចុះ! ពិតប្រាកដណាស់ សម្រាប់អ្នក ដរាបណាអ្នកនៅមានជីវិតរស់នៅ អ្នកមានតែពាក្យថាៈ គ្មានការទំនាក់ទំនងគ្នាឡើយ ហើយអ្នកនឹងរស់នៅដោយត្រូវគេបណ្តេញ។ ហើយពិតប្រាកដណាស់ ការសន្យាសម្រាប់អ្នកនៅថ្ងៃបរលោកនោះគឺ អ្នកនឹងត្រូវគេជំនុំជម្រះ និងត្រូវគេដាក់ទណ្ឌកម្ម។ អល់ឡោះជាម្ចាស់នឹងមិនធ្វើខុសពីកិច្ចសន្យានេះជាដាច់ខាត។ ហើយចូរអ្នកមើលទៅកាន់រូបសំណាក់កូនគោរបស់អ្នកដែលអ្នកបានយកវាធ្វើជាព្រះរបស់អ្នក ហើយអ្នកនៅតែបន្តគោរពសក្ការៈចំពោះវាក្រៅពីអល់ឡោះរហូតមកនោះចុះ។ យើងពិតជានឹងដុតវានឹងភ្លើង រហូតដល់វារលាយ។ បន្ទាប់មក យើងពិតជានឹងបាចវាចូលទៅក្នុងសមុទ្រ ដើម្បីកុំឲ្យមានសល់ស្លាកស្នាមអ្វីទាំងអស់។

வசனம்: 98

إِنَّمَآ إِلَٰهُكُمُ ٱللَّهُ ٱلَّذِي لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۚ وَسِعَ كُلَّ شَيۡءٍ عِلۡمٗا

តាមពិត ម្ចាស់ដែលត្រូវគោរពសក្ការៈយ៉ាងពិតប្រាកដរបស់ពួកអ្នក(ឱមនុស្សលោក)នោះគឺ អល់ឡោះជាម្ចាស់ ដែលគ្មានម្ចាស់ណាផ្សេងដែលត្រូវគោរពសក្ការៈដ៏ពិតប្រាកដក្រៅពីទ្រង់ឡើយ។ ទ្រង់ដឹងជ្រួបជ្រាបនូវរាល់អ្វីៗទាំងអស់ ដោយគ្មានអ្វីមួយអាចរំលងផុតពីការដឹងរបស់ទ្រង់ឡើយ។

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• خداع الناس بتزوير الحقائق مسلك أهل الضلال.

• ការបោកប្រាស់មនុស្សលោកដោយការក្លែងបន្លំការពិត គឺជាមាគ៌ារបស់ពួកដែលវង្វេង។

• الغضب المحمود هو الذي يكون عند انتهاكِ محارم الله.

ការខឹងសម្បាដែលគេកោតសរសើរនោះ គឺនៅពេលដែលគេបានបំពានបម្រាមដែលអល់ឡោះជាម្ចាស់បានហាមឃាត់។

• في الآيات أصل في نفي أهل البدع والمعاصي وهجرانهم، وألا يُخَالَطوا.

• នៅក្នុងវាក្យខណ្ឌទាំងនេះ គឺជាមូលដ្ឋានគ្រឹះក្នុងការបដិសេធចំពោះពួកដែលបង្កើតថ្មីក្នុងសាសនា និងពួកដែលប្រព្រឹត្តល្មើស ព្រមទាំងត្រូវនិរទេសពួកគេចេញ ហើយមិនត្រូវរស់នៅជាមួយពួកគេឡើយ។

• في الآيات وجوب التفكر في معرفة الله تعالى من خلال مفعولاته في الكون.

• នៅក្នុងវាក្យខណ្ឌទាំងនេះ គឺចាំបាច់ត្រូវពិចារណាក្នុងការស្គាល់អល់ឡោះតាមរយៈម៉ាខ្លូករបស់ទ្រង់ដែលមានក្នុងចក្រវាឡ។

வசனம்: 99

كَذَٰلِكَ نَقُصُّ عَلَيۡكَ مِنۡ أَنۢبَآءِ مَا قَدۡ سَبَقَۚ وَقَدۡ ءَاتَيۡنَٰكَ مِن لَّدُنَّا ذِكۡرٗا

ដូចអ្វីដែលយើងបាននិទានប្រាប់អ្នក(ឱអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់)ពីរឿងរ៉ាវរបស់ព្យាការីមូសា និងហ្វៀរអោន ហើយនិងរឿរ៉ាវនៃក្រុមរបស់ពួកគេទាំងពីរនេះដែរ យើងបាននិទានប្រាប់អ្នកពីរឿងរបស់បណ្តាព្យាការី និងប្រជាជាតិជំនាន់មុនអ្នកដើម្បីជាការលើកទឹកចិត្តដល់អ្នក(កុំឲ្យមានទុក្ខព្រួយ)។ ហើយជាការពិតណាស់ យើងបានផ្ដល់ឲ្យអ្នកនូវគម្ពីរគួរអានអំពីយើង សម្រាប់អ្នកដែលយកវាមកធ្វើជាការរំលឹក។

வசனம்: 100

مَّنۡ أَعۡرَضَ عَنۡهُ فَإِنَّهُۥ يَحۡمِلُ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ وِزۡرًا

ជនណាហើយដែលបានងាកចេញពីគម្ពីរគួរអានដែលគេបានបញ្ចុះមកឲ្យអ្នក ដោយគេមិនមានជំនឿចំពោះវា(គម្ពីរគួរអាន) និងមិនបានអនុវត្តនូវអ្វីដែលមានចែងនៅក្នុងទេវានោះ ពិតប្រាកដណាស់ នៅពេលដែលថ្ងៃបរលោកមកដល់ គេនឹងត្រូវរែកពុននូវបាបកម្មដ៏ធ្ងន់ធ្ងរ ហើយគេជាអ្នកដែលសក្តិសមនឹងទទួលនូវទណ្ឌកម្មដ៏ឈឺចាប់បំផុត។

வசனம்: 101

خَٰلِدِينَ فِيهِۖ وَسَآءَ لَهُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ حِمۡلٗا

ដោយពួកគេស្ថិតនៅក្នុងទណ្ឌកម្ម(ឋាននរក)នោះជាអមតៈ។ បន្ទុកដែលពួកគេនឹងរែកពុននៅថ្ងៃបរលោកនោះ គឺជាបន្ទុកដ៏អាក្រក់បំផុត ។

வசனம்: 102

يَوۡمَ يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِۚ وَنَحۡشُرُ ٱلۡمُجۡرِمِينَ يَوۡمَئِذٖ زُرۡقٗا

គឺនៅថ្ងៃដែលម៉ាឡាអ៊ីកាត់បានផ្លុំត្រែជាលើកទីពីរដើម្បីពង្រស់(ម៉ាខ្លូកទាំងអស់)ឲ្យរស់ឡើងវិញ។ ហើយនៅថ្ងៃនោះ យើងនឹងប្រមូលពួកដែលគ្មានជំនឿ ដោយភ្នែករបស់ពួកគេឡើងជាំខៀវ ដោយសារតែភាពភ័យរន្ធត់យ៉ាងក្រៃលែងដែលពួកគេជួបប្រទះនៅថ្ងៃបរលោក។

வசனம்: 103

يَتَخَٰفَتُونَ بَيۡنَهُمۡ إِن لَّبِثۡتُمۡ إِلَّا عَشۡرٗا

ពួកគេនិយាយខ្សឹបខ្សៀវគ្នាថាៈ ពួកអ្នកមិនបានស្នាក់នៅក្នុងផ្នូរបន្ទាប់ពីការស្លាប់(របស់ពួកអ្នក)នោះឡើយ លើកលែងតែចំនួនដប់យប់ប៉ុណ្ណោះ។

வசனம்: 104

نَّحۡنُ أَعۡلَمُ بِمَا يَقُولُونَ إِذۡ يَقُولُ أَمۡثَلُهُمۡ طَرِيقَةً إِن لَّبِثۡتُمۡ إِلَّا يَوۡمٗا

យើង(អល់ឡោះ)ដឹងបំផុតនូវអ្វីដែលពួកគេនិយាយ(ខ្សឹបខ្សៀវ)អំពីវា។ គ្មានអ្វីមួយអំពីរឿងនោះដែលអាចរំលងផុតពី(ការដឹងរបស់)យើងបានឡើយ ខណៈដែលអ្នកមានបញ្ញាចេះដឹងជាងគេក្នុងចំណោមពួកគេបានិយាយថាៈ ពួកអ្នកមិនបានស្ថិតនៅក្នុងផ្នូរនោះឡើយ លើកលែងតែមួយថ្ងៃប៉ុណ្ណោះ គឺគ្មានច្រើនជាងនេះនោះទេ។

வசனம்: 105

وَيَسۡـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلۡجِبَالِ فَقُلۡ يَنسِفُهَا رَبِّي نَسۡفٗا

ហើយពួកគេនឹងសួរអ្នក(ឱអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់)អំពីស្ថានភាពនៃភ្នំទាំងឡាយនៅថ្ងៃបរលោក។ ដូចនេះ ចូរអ្នកពោលទៅកាន់ពួកគេថាៈ ភ្នំទាំងឡាយនឹងត្រូវម្ចាស់របស់ខ្ញុំបំប៉ើងវាឲ្យប៉ើងចេញពីកន្លែងរបស់វា ហើយវានឹងក្លាយទៅជាផង់ធូលី។

வசனம்: 106

فَيَذَرُهَا قَاعٗا صَفۡصَفٗا

ហើយទ្រង់នឹងទុកដីដែលធ្លាប់តែទ្រវា(ភ្នំ)នោះឲ្យទៅជារាបស្មើធេង ដោយគ្មានសំណង់អាគារនៅលើវានោះទេ ហើយក៏គ្មានរុក្ខជាតិអ្វីមួយនៅលើវានោះដែរ។

வசனம்: 107

لَّا تَرَىٰ فِيهَا عِوَجٗا وَلَآ أَمۡتٗا

ដោយសារតែភាពរាបស្មើរបស់វា(ផែនដី) អ្នកនឹងមើលមិនឃើញមានភាពវៀចវេរនៅលើវានោះទេ ហើយក៏មិនឃើញមានកន្លែងខ្ពស់ និងកន្លែងទាប(នៅលើវា)នោះដែរ។

வசனம்: 108

يَوۡمَئِذٖ يَتَّبِعُونَ ٱلدَّاعِيَ لَا عِوَجَ لَهُۥۖ وَخَشَعَتِ ٱلۡأَصۡوَاتُ لِلرَّحۡمَٰنِ فَلَا تَسۡمَعُ إِلَّا هَمۡسٗا

នៅថ្ងៃនោះ មនុស្សលោកទាំងអស់នឹងដើរតាមសម្លេងរបស់អ្នកដែលស្រែកហៅទៅកាន់ទីវាលប្រមូលផ្តុំ ដោយពួកគេមិនត្រូវបានគេធ្វើឲ្យងាករេចេញពីការដើរតាមសម្លេងនោះនោះឡើយ។ ហើយសម្លេងទាំងឡាយបាននៅស្ងាត់ស្ងៀមចំពោះម្ចាស់មហាសប្បុរសដោយភាពកោតខ្លាច។ ហើយនៅក្នុងថ្ងៃនោះ អ្នកនឹងមិនឮសម្លេងអ្វី ក្រៅពីសម្លេងតិចៗ(សំឡេងខ្សឹបខ្សៀវគ្នា ឬស្នូរជើង) នោះឡើយ។

வசனம்: 109

يَوۡمَئِذٖ لَّا تَنفَعُ ٱلشَّفَٰعَةُ إِلَّا مَنۡ أَذِنَ لَهُ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَرَضِيَ لَهُۥ قَوۡلٗا

នៅថ្ងៃដ៏ធំធេងនោះដែរ ការជួយអន្តរាគមន៍នឹងគ្មានផលប្រយោជន៍អ្វីឡើយ លើកលែងតែអ្នកជួយអន្តរាគមន៍ណាដែលអល់ឡោះបានអនុញ្ញាតដល់គេឲ្យជួយអន្តរាគមន៍ ហើយទ្រង់យល់ព្រមឲ្យគេនិយាយអន្តរាគមន៍តែប៉ុណ្ណោះ។

வசனம்: 110

يَعۡلَمُ مَا بَيۡنَ أَيۡدِيهِمۡ وَمَا خَلۡفَهُمۡ وَلَا يُحِيطُونَ بِهِۦ عِلۡمٗا

អល់ឡោះដឹងបំផុតនូវអ្វីដែលមនុស្សនឹងត្រូវប្រឈមមុខអំពីកិច្ចការនៃថ្ងៃបរលោក ហើយទ្រង់ដឹងនូវអ្វីដែលកន្លងផុតពីពួកគេនៅក្នុងលោកិយរបស់ពួកគេ តែខ្ញុំបម្រើរបស់អល់ឡោះទាំងអស់មិនដឹងជ្រួតជ្រាបអំពីរបស់អល់ឡោះ និងលក្ខណៈរបស់ទ្រង់ឡើយ។

வசனம்: 111

۞ وَعَنَتِ ٱلۡوُجُوهُ لِلۡحَيِّ ٱلۡقَيُّومِۖ وَقَدۡ خَابَ مَنۡ حَمَلَ ظُلۡمٗا

ហើយមុខរបស់បណ្ដាខ្ញុំបម្រើអល់ឡោះបានឱនឈ្ងោកចុះទៅចំពោះម្ចាស់ដែលមានជីវិតអមតៈដែលមិនស្លាប់ ដែលជាអ្នកគ្រប់គ្រង និងចាត់ចែងនូវរាល់កិច្ចការទាំងឡាយរបស់ខ្ញុំបម្រើទ្រង់។ ហើយអ្នកដែលបាននាំមកជាមួយនូវអំពើបាបកម្មនោះ គឺពិតជាបានខាតបង់ ដោយសារតែគេបានបណ្តោយខ្លួនឲ្យធ្លាក់ទៅក្នុងរណ្តៅនៃភាពអន្តរាយ។

வசனம்: 112

وَمَن يَعۡمَلۡ مِنَ ٱلصَّٰلِحَٰتِ وَهُوَ مُؤۡمِنٞ فَلَا يَخَافُ ظُلۡمٗا وَلَا هَضۡمٗا

ហើយជនណាដែលបានសាងទង្វើកុសល ហើយគេជាអ្នកដែលមានជំនឿនឹងអល់ឡោះនិងបណ្តាអ្នកនាំសាររបស់ទ្រង់នោះ គេនឹងទទួលបានការតបស្នងយ៉ាងពេញលេញ ហើយគេមិនភ័យខ្លាចពីភាពអយុត្តិធម៌ដោយត្រូវគេធ្វើទារុណកម្មចំពោះបាបកម្មដែលគេមិនបានប្រព្រឹត្តនោះទេ ហើយក៏មិនភ័យខ្លាចពីការបាត់បង់(ខ្វះខាត)ផលបុណ្យចំពោះទង្វើកុសលរបស់គេដែលគេបានសាងនោះដែរ។

வசனம்: 113

وَكَذَٰلِكَ أَنزَلۡنَٰهُ قُرۡءَانًا عَرَبِيّٗا وَصَرَّفۡنَا فِيهِ مِنَ ٱلۡوَعِيدِ لَعَلَّهُمۡ يَتَّقُونَ أَوۡ يُحۡدِثُ لَهُمۡ ذِكۡرٗا

ហើយដូចដែលយើងបានបញ្ចុះនូវរឿងរ៉ាវរបស់អ្នកជំនាន់មុនៗនោះដែរ យើងបានបញ្ចុះគម្ពីរគួរអាននេះជាភាសាអារ៉ាប់យ៉ាងច្បាស់លាស់ ហើយយើងបានបកស្រាយបញ្ជាក់នៅក្នុងវាយ៉ាងក្បោះក្បាយនូវការព្រមានជាច្រើនប្រភេទ ដូចជាការគំរាមព្រមាន និងការព្រមានបន្លាច(ពីទណ្ឌកម្ម) សង្ឃឹមថាពួកគេនឹងកោតខ្លាចអល់ឡោះ ឬក៏គម្ពីរគួរអាននេះនឹងនាំមកឲ្យពួកគេនូវដំបូន្មាននិងមេរៀន។

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• القرآن العظيم كله تذكير ومواعظ للأمم والشعوب والأفراد، وشرف وفخر للإنسانية.

• គម្ពីរគួរអានទាំងមូលដ៏ធំធេង គឺជាការរំលឹក និងជាដំបូន្មានសម្រាប់ប្រជាជាតិ សង្គម និងសម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងជាភាពថ្កុំថ្កើងនិងខ្ពង់ខ្ពស់សម្រាប់មនុស្សលោក។

• لا تنفع الشفاعة أحدًا إلا شفاعة من أذن له الرحمن، ورضي قوله في الشفاعة.

• ការជួយអន្តរាគមន៍មិនអាចផ្ដល់ផលប្រយោជន៍ដល់នរណាម្នាក់ឡើយ លើកលែងតែអ្នកណាដែលម្ចាស់មហាសប្បុរសបានអនុញ្ញាតដល់គេ និងបានយល់ព្រមឲ្យគេនិយាយអន្តរាគមន៍ប៉ុណ្ណោះ។

• القرآن مشتمل على أحسن ما يكون من الأحكام التي تشهد العقول والفطر بحسنها وكمالها.

• គម្ពីរគួរអាន គឺផ្ទុកទៅដោយច្បាប់ទាំងឡាយដ៏ល្អបំផុត ដែលសតិបញ្ញានិងធម្មជាតិរបស់មនុស្សបានទទួលស្គាល់ពីភាពល្អប្រសើររបស់វា និងភាពពេញលេញរបស់វា។

• من آداب التعامل مع القرآن تلقيه بالقبول والتسليم والتعظيم، والاهتداء بنوره إلى الصراط المستقيم، والإقبال عليه بالتعلم والتعليم.

• ក្នុងចំណោមសុជីវធម៌នៃការទំនាក់ទំនងជាមួយនឹងគម្ពីរគួរអាន គឺការទទួលយកវាដោយពេញចិត្ត និងលើកតម្កើងចំពោះវា ហើយនិងទទួលយកការចង្អុលបង្ហាញតាមរយៈពន្លឺរបស់វាទៅកាន់មាគ៌ាដ៏ត្រឹមត្រូវ និងការទទួលយកវាដោយការសិក្សារៀនសូត្រ និងបង្រៀនវា(ដល់អ្នកដទៃ)។

• ندم المجرمين يوم القيامة حيث ضيعوا الأوقات الكثيرة، وقطعوها ساهين لاهين، معرضين عما ينفعهم، مقبلين على ما يضرهم.

• ពួកដែលប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់មានការសោកស្ដាយនៅថ្ងៃបរលោក ដោយសារតែពួកគេបានខ្ជះខ្ជាយពេលវេលាយ៉ាងច្រើនហើយបានចំណាយវាទៅលើរឿងឥតប្រយោជន៍ ដោយពួកគេងាកចេញពីអ្វីដែលផ្ដល់ផលប្រយោជន៍ដល់ពួកគេនិងទទួលយកនូវអ្វីដែលនឹងបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់ពួកគេទៅវិញ។

வசனம்: 114

فَتَعَٰلَى ٱللَّهُ ٱلۡمَلِكُ ٱلۡحَقُّۗ وَلَا تَعۡجَلۡ بِٱلۡقُرۡءَانِ مِن قَبۡلِ أَن يُقۡضَىٰٓ إِلَيۡكَ وَحۡيُهُۥۖ وَقُل رَّبِّ زِدۡنِي عِلۡمٗا

ហើយអល់ឡោះជាម្ចាស់ ទ្រង់មហាខ្ពង់ខ្ពស់ មហាស្អាតស្អំបំផុត។ ទ្រង់ជាស្ដេចដែលមានអំណាចគ្រប់គ្រងលើអ្វីៗទាំងអស់ ដែលទ្រង់ជាម្ចាស់ដ៏ពិតប្រាកដ ហើយបន្ទូលរបស់ទ្រង់ គឺជាការពិត។ ទ្រង់មហាខ្ពង់ខ្ពស់លើសពីអ្វីដែលពួកមុស្ហរីគីនចោទប្រកាន់ចំពោះទ្រង់។ ហើយចូរអ្នក(ឱអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់)កុំប្រញាប់ប្រញាល់នឹងការសូត្រគម្ពីរគួរអានជាមួយនឹងម៉ាឡាអ៊ីកាត់ជីព្រីលមុននឹងគេផ្ដល់(វ៉ាហ៊ី)មកឲ្យអ្នកចប់សព្វគ្រប់ឲ្យសោះ។ ហើយចូរអ្នកពោលថាៈ “ឱម្ចាស់របស់ខ្ញុំ! សូមទ្រង់មេត្តាបន្ថែមចំណេះដឹងដល់ខ្ញុំនូវអ្វីដែលទ្រង់បានបង្រៀនដល់ខ្ញុំផងចុះ”។

வசனம்: 115

وَلَقَدۡ عَهِدۡنَآ إِلَىٰٓ ءَادَمَ مِن قَبۡلُ فَنَسِيَ وَلَمۡ نَجِدۡ لَهُۥ عَزۡمٗا

ហើយជាការពិតណាស់ យើងបានផ្ដាំផ្ញើចំពោះព្យាការីអាហ្ទាំកាលពីមុនដោយមិនឲ្យគេបរិភោគផ្លែឈើពីដើមឈើមួយនេះឡើយ ហើយយើងបានហាមឃាត់គេពីការធ្វើបែបនោះ ព្រមទាំងបានបញ្ជាក់ប្រាប់គេពីលទ្ធផលចុងក្រោយរបស់វាផងដែរ តែគេបែរជាភ្លេច(ល្មើស)ការផ្ដាំផ្ញើនេះ និងបានបរិភោគផ្លែឈើពីដើមឈើនេះ ដោយគេមិនបានអត់ធ្មត់អំពីវាឡើយ។ ហើយយើងមិនបានឃើញគេមានការប្ដេជ្ញាចិត្តរឹងមាំក្នុងការថែរក្សានូវអ្វីដែលយើងបានផ្ដាំផ្ញើដល់គេនោះឡើយ។

வசனம்: 116

وَإِذۡ قُلۡنَا لِلۡمَلَٰٓئِكَةِ ٱسۡجُدُواْ لِأٓدَمَ فَسَجَدُوٓاْ إِلَّآ إِبۡلِيسَ أَبَىٰ

ហើយចូរអ្នកចងចាំ(ឱអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់) នៅពេលដែលយើងបានមានបន្ទូលទៅកាន់ម៉ាឡាអ៊ីកាត់ថាៈ ចូរពួកអ្នកឱនស៊ូជូតទៅចំពោះអាហ្ទាំ ជាការស៊ូជូតស្វាគមន៍។ ពេលនោះ ពួកគេបានស៊ូជូតទាំងអស់គ្នា លើកលែងតែអ៊ីព្លិសប៉ុណ្ណោះ(ដែលវាក៏បាននៅជាមួយពួកគេ តែមិនស្ថិតក្នុងចំណោមពួកគេ)ដែលបានបដិសេធមិនព្រមស៊ូជូត(ចំពោះព្យាការីអាហ្ទាំ)ដោយភាពក្រអឺតក្រទម។

வசனம்: 117

فَقُلۡنَا يَٰٓـَٔادَمُ إِنَّ هَٰذَا عَدُوّٞ لَّكَ وَلِزَوۡجِكَ فَلَا يُخۡرِجَنَّكُمَا مِنَ ٱلۡجَنَّةِ فَتَشۡقَىٰٓ

ហើយយើងបានមានបន្ទូលថាៈ ឱអាហ្ទាំ! ពិតប្រាកដណាស់ អ៊ីព្លិស គឺជាសត្រូវរបស់អ្នក និងជាសត្រូវរបស់ភរិយាអ្នក។ ដូចនេះ ចូរអ្នកកុំបណ្ដោយឲ្យវាបណ្ដេញអ្នកនិងភរិយារបស់អ្នកចេញពីឋានសួគ៌ តាមរយៈការគោរពប្រតិបត្តិតាមវា(អ៊ីព្លីស)ចំពោះអ្វីដែលវាបានញុះញង់អ្នក(ឲ្យធ្វើ)ឲ្យសោះ ដែលជាហេតុនាំឲ្យអ្នកទទួលរងនូវការលំបាក និងការស្អប់ខ្ពើម។

வசனம்: 118

إِنَّ لَكَ أَلَّا تَجُوعَ فِيهَا وَلَا تَعۡرَىٰ

ពិតប្រាកដណាស់ សម្រាប់អ្នក គឺអល់ឡោះជាអ្នកដែលផ្ដល់នូវអាហារដល់អ្នកនៅក្នុងឋានសួគ៌នោះដោយអ្នកនឹងមិនអត់ឃ្លាននោះទេ ហើយទ្រង់នឹងផ្ដល់នូវសម្លៀកបំពាក់ដល់អ្នកដោយអ្នកនឹងមិនអាក្រាតកាយនោះឡើយ។

வசனம்: 119

وَأَنَّكَ لَا تَظۡمَؤُاْ فِيهَا وَلَا تَضۡحَىٰ

ហើយពិតប្រាកដណាស់ ទ្រង់នឹងផ្ដល់ទឹកផឹកដល់អ្នកដោយអ្នកនឹងមិនស្រេកទឹកនោះទេ ហើយទ្រង់ផ្ដល់ម្លប់ដល់អ្នកដោយអ្នកនឹងមិនត្រូវកំដៅថ្ងៃនោះឡើយ។

வசனம்: 120

فَوَسۡوَسَ إِلَيۡهِ ٱلشَّيۡطَٰنُ قَالَ يَٰٓـَٔادَمُ هَلۡ أَدُلُّكَ عَلَىٰ شَجَرَةِ ٱلۡخُلۡدِ وَمُلۡكٖ لَّا يَبۡلَىٰ

ក្រោយមក ស្ហៃតនបានញុះញង់ព្យាការីអាហ្ទាំ ដោយវាបាននិយាយទៅកាន់គាត់ថាៈ តើអ្នកចង់ឲ្យខ្ញុំបង្ហាញអ្នកពីដើមឈើមួយដើមដែលជនណាហើយដែលបានបរិភោគអំពីវានោះ គេនឹងមិនស្លាប់ជារៀងរហូត ផ្ទុយទៅវិញ គេនឹងមានជីវិតអមតៈ ហើយគេនឹងក្លាយជាស្ដេចគ្រប់គ្រងបន្តជារៀងរហូត ដោយគ្មានទីបញ្ចប់ដែរឬទេ?

வசனம்: 121

فَأَكَلَا مِنۡهَا فَبَدَتۡ لَهُمَا سَوۡءَٰتُهُمَا وَطَفِقَا يَخۡصِفَانِ عَلَيۡهِمَا مِن وَرَقِ ٱلۡجَنَّةِۚ وَعَصَىٰٓ ءَادَمُ رَبَّهُۥ فَغَوَىٰ

ពេលនោះ ព្យាការីអាហ្ទាំ និងហាវ៉ា(ជាភរិយា)ក៏បានទទួលទានផ្លែឈើអំពីដើមឈើដែលគេបានហាមឃាត់អ្នកទាំងពីរមិនឲ្យទទួលទានអំពីវានោះ។ ខណៈនោះ ស្រាប់តែកេរខ្មាស់របស់អ្នកទាំងពីរក៏បានលាតត្រដាងឡើងចំពោះអ្នកទាំងពីរបន្ទាប់ពីវាត្រូវបានបិទបាំងនោះ ហើយគេទាំងពីរក៏បានបេះស្លឹកឈើពីដើមឈើឋានសួគ៌យកមកបិទបាំងកេរខ្មាស់របស់គេទាំងពីរ។ ហើយព្យាការីអាហ្ទាំបានធ្វើខុសនឹងបទបញ្ជានៃម្ចាស់របស់គាត់ ខណៈដែលគាត់មិនបានអនុវត្តតាមបទបញ្ជារបស់ទ្រង់ដែលប្រើឲ្យចៀសវាងពីការបរិភោគផ្លែឈើអំពីដើមឈើនោះ ដោយគាត់បានបំពាននូវអ្វីដែល(អល់ឡោះ)មិនអនុញ្ញាតចំពោះគាត់។

வசனம்: 122

ثُمَّ ٱجۡتَبَٰهُ رَبُّهُۥ فَتَابَ عَلَيۡهِ وَهَدَىٰ

ក្រោយមក អល់ឡោះជាម្ចាស់ក៏បានជ្រើសរើសគាត់ និងបានទទួលយកការសារភាពកំហុសរបស់គាត់ ហើយនិងបានចង្អុលបង្ហាញគាត់ទៅកាន់មាគ៌ាដ៏ត្រឹមត្រូវ។

வசனம்: 123

قَالَ ٱهۡبِطَا مِنۡهَا جَمِيعَۢاۖ بَعۡضُكُمۡ لِبَعۡضٍ عَدُوّٞۖ فَإِمَّا يَأۡتِيَنَّكُم مِّنِّي هُدٗى فَمَنِ ٱتَّبَعَ هُدَايَ فَلَا يَضِلُّ وَلَا يَشۡقَىٰ

អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បានមានបន្ទូលទៅកាន់ព្យាការីអាហ្ទាំ និងហាវ៉ាថាៈ ចូរអ្នកទាំងពីរ ព្រមទាំងអ៊ីព្លិសចុះចេញពីឋានសួគ៌ទាំងអស់គ្នាចុះ។ ពិតប្រាកដណាស់ វាគឺជាសត្រូវរបស់អ្នកទាំងពីរ ហើយអ្នកទាំងពីរក៏ជាសត្រូវរបស់វាវិញដែរ។ ហើយប្រសិនបើការចង្អុលបង្ហាញនូវមាគ៌ារបស់យើងបានមកដល់ពួកអ្នកនោះ ដូច្នេះ ជនណាហើយក្នុងចំណោមពួកអ្នកដែលបានដើរតាមការចង្អុលបង្ហាញនៃមាគ៌ារបស់យើង និងបានអនុវត្តតាមវា ហើយមិនបានងាកចេញពីវាទេនោះ គឺគេនឹងមិនវង្វេងអំពីការពិតនោះឡើយ ហើយក៏មិនជួបប្រទះនូវភាពអពមង្គលនៅថ្ងៃបរលោកដោយត្រូវទទួលទណ្ឌកម្មនោះដែរ។ ផ្ទុយទៅវិញ អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់នឹងបញ្ចូលរូបគេទៅក្នុងឋានសួគ៌។

வசனம்: 124

وَمَنۡ أَعۡرَضَ عَن ذِكۡرِي فَإِنَّ لَهُۥ مَعِيشَةٗ ضَنكٗا وَنَحۡشُرُهُۥ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ أَعۡمَىٰ

តែជនណាហើយដែលបានងាកចេញពីការដាស់តឿនរបស់យើង និងមិនព្រមទទួលយកវា ហើយនិងមិនបានឆ្លើយតបចំពោះវាទេនោះ ពិតប្រាកដណាស់ រូបគេនឹងរស់នៅប្រកបដោយភាពចង្អៀតចង្អល់ទាំងក្នុងលោកិយ និងក្នុងផ្នូរ(បន្ទាប់ពីស្លាប់)។ ហើយនៅថ្ងៃបរលោក យើងនឹងកៀងគេទៅកាន់ទីវាលប្រមូលផ្តុំក្នុងនាមជាអ្នកដែលខ្វាក់ភ្នែក។

வசனம்: 125

قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرۡتَنِيٓ أَعۡمَىٰ وَقَدۡ كُنتُ بَصِيرٗا

អ្នកដែលងាកចេញពីការដាស់តឿននេះបាននិយាយថាៈ ឱម្ចាស់របស់ខ្ញុំ! នៅថ្ងៃ(បរលោក)នេះ ហេតុអ្វីបានជាទ្រង់ប្រមូលផ្ដុំខ្ញុំមកវិញក្នុងនាមជាអ្នកដែលខ្វាក់ភ្នែកបែបនេះ ខណៈដែលកាលនៅក្នុងលោកិយ ខ្ញុំធ្លាប់ជាអ្នកភ្នែកភ្លឺ(មើលឃើញ)ទេតើ?

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• الأدب في تلقي العلم، وأن المستمع للعلم ينبغي له أن يتأنى ويصبر حتى يفرغ المُمْلِي والمعلم من كلامه المتصل بعضه ببعض.

• សុជីវធម៌នៅក្នុងការទទួលយកនូវចំណេះដឹង ហើយចាំបាច់លើអ្នកដែលរៀនសូត្រ ទទួលចំណេះដឹង គឺត្រូវផ្ទៀងស្តាប់(អ្វីដែលគេបង្រៀន) និងមានភាពអត់ធ្មត់ រហូតដល់អ្នកផ្តល់ចំណេះដឹងបញ្ចប់នូវសំដីរបស់គេ។

• نسي آدم فنسيت ذريته، ولم يثبت على العزم المؤكد، وهم كذلك، وبادر بالتوبة فغفر الله له، ومن يشابه أباه فما ظلم.

• ព្យាការីអាហ្ទាំមានការភ្លេចភ្លាំង ដូចនេះ កូនចៅរបស់គាត់ក៏មានការភ្លេចភ្លាំងដែរ។ ហើយគាត់មិនបានបង្ហាញពីការបេ្ដជ្ញាចិត្តដ៏ជាក់លាក់(ក្នុងការអនុវត្តតាមបទបញ្ជារបស់អល់ឡោះ)នោះទេ ហើយពួកគេ(កូនចៅរបស់គាត់)ក៏ដូច្នោះដែរ។ គាត់បានរួសរាន់ក្នុងការសារភាពកំហុស ហើយអល់ឡោះក៏បានអភ័យទោសឲ្យគាត់។ ដូចនេះ ជនណាហើយដែលធ្វើដូចឪពុករបស់ពួកគេ(ព្យាការីអាហ្ទាំ) គឺគេមិនមែនជាអ្នកដែលបំពានឡើយ(ធ្វើខុសចេះទទួលសារភាពកំហុស)។

• فضيلة التوبة؛ لأن آدم عليه السلام كان بعد التوبة أحسن منه قبلها.

• បញ្ជាក់ពីឧត្តមភាពនៃការសារភាពកំហុស ពីព្រោះព្យាការីអាហ្ទាំ មានភាពល្អប្រសើរជាងកាលពីមុន បន្ទាប់ពីគាត់បានសាភាពកំហុសហើយ។

• المعيشة الضنك في دار الدنيا، وفي دار البَرْزَخ، وفي الدار الآخرة لأهل الكفر والضلال.

• ការរស់នៅយ៉ាងលំបាកវេទនានៅក្នុងលោកិយ នៅក្នុងផ្នូរ និងនៅក្នុងថ្ងៃបរលោក គឺសម្រាប់ពួកប្រឆាំង និងពួកដែលវង្វេង។

வசனம்: 126

قَالَ كَذَٰلِكَ أَتَتۡكَ ءَايَٰتُنَا فَنَسِيتَهَاۖ وَكَذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمَ تُنسَىٰ

អល់ឡោះជាម្ចាស់ក៏បានមានបន្ទូលឆ្លើយតបទៅកាន់គេវិញថាៈ នេះគឺដូចអ្វីដែលអ្នកបានប្រព្រឹត្តកាលនៅក្នុងលោកិយនោះដែរ។ ជាការពិតណាស់ បណ្តាភស្តុតាងជាច្រើនរបស់យើងបានមកដល់អ្នក តែអ្នកបែរជាងាកចេញអំពីវា និងបានបោះបង់វាចោលទៅវិញ។ ដូច្នេះ ក៏ដូចគ្នាដែរ ពិតណាស់នៅថ្ងៃនេះ ពួកអ្នកក៏ត្រូវបានគេបោះបង់ឲ្យស្ថិតនៅក្នុងទណ្ឌកម្មវិញដែរ។

வசனம்: 127

وَكَذَٰلِكَ نَجۡزِي مَنۡ أَسۡرَفَ وَلَمۡ يُؤۡمِنۢ بِـَٔايَٰتِ رَبِّهِۦۚ وَلَعَذَابُ ٱلۡأٓخِرَةِ أَشَدُّ وَأَبۡقَىٰٓ

ហើយដូចការតបស្នងនេះដែរ យើងក៏នឹងតបស្នងចំពោះជនណាដែលបានបណ្តោយខ្លួនគេឲ្យធ្លាក់ទៅក្នុងកិលេសតណ្ហាដែលគេបានហាមឃាត់ និងបានងាកចេញពីការមានជំនឿនឹងបណ្តាភស្តុតាងដ៏ច្បាស់លាស់ពីម្ចាស់របស់គេ។ ហើយទណ្ឌកម្មរបស់អល់ឡោះនៅថ្ងៃបរលោកនោះ គឺពិតជាគួរឲ្យខា្លច និងខ្លាំងក្លាជាងការរស់នៅដែលលំបាកវេទនានៅក្នុងលោកិយ និងនៅក្នុងផ្នូរនោះទៅទៀត ហើយវានៅតែបន្តជាប់ជានិច្ច(ជាអមតៈ)។

வசனம்: 128

أَفَلَمۡ يَهۡدِ لَهُمۡ كَمۡ أَهۡلَكۡنَا قَبۡلَهُم مِّنَ ٱلۡقُرُونِ يَمۡشُونَ فِي مَسَٰكِنِهِمۡۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّأُوْلِي ٱلنُّهَىٰ

តើវា(គម្ពីរគួរអាន)មិនបានបញ្ជាក់ប្រាប់ដល់ពួកមុស្ហរីគីនទេឬថា មានប្រជាជាតិជំនាន់មុនពួកគេជាច្រើនមកហើយដែលយើងបានបំផ្លាញពួកគេ ខណៈដែលពួកគេ(ពួកមុស្ហរីគីន)ធ្វើដំណើរឆ្លងកាត់លំនៅឋានរបស់ប្រជាជាតិដែលត្រូវបានគេបំផ្លាញទាំងនោះ និងបានមើលឃើញផ្ទាល់នឹងភ្នែកនូវស្លាកស្នាមដែលពួកគេ(ប្រជាជាតិជំនាន់មុន)បានទទួលរងនោះ? ពិតប្រាកដណាស់ អ្វីដែលបានកើតឡើងចំពោះបណ្តាប្រជាជាតិទាំងនោះនៃគ្រោះមហន្តរាយ និងការវិនាសអន្តរាយនោះ គឺជាមេរៀនសម្រាប់អ្នកដែលមានប្រាជ្ញាឈ្វេងយល់។

வசனம்: 129

وَلَوۡلَا كَلِمَةٞ سَبَقَتۡ مِن رَّبِّكَ لَكَانَ لِزَامٗا وَأَجَلٞ مُّسَمّٗى

ហើយប្រសិនបើគ្មានការកំណត់ជាមុនពីម្ចាស់របស់អ្នក(ឱអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់)ដែលថាៈ ពិតណាស់ ទ្រង់នឹងមិនដាក់ទណ្ឌកម្មនរណាម្នាក់មុនពេលដែលមានភស្តុតាងបានទៅដល់ពួកគេ និងប្រសិនបើគ្មានការកំណត់ពេលវេលាច្បាស់លាស់អំពីទ្រង់ចំពោះពួកគេទេនោះ ទ្រង់នឹងដាក់ទណ្ឌកម្មពួកគេភ្លាមៗជាមិនខាន ពីព្រោះពួកគេសាកសមនឹងទទួលទណ្ឌកម្មបំផុត។

வசனம்: 130

فَٱصۡبِرۡ عَلَىٰ مَا يَقُولُونَ وَسَبِّحۡ بِحَمۡدِ رَبِّكَ قَبۡلَ طُلُوعِ ٱلشَّمۡسِ وَقَبۡلَ غُرُوبِهَاۖ وَمِنۡ ءَانَآيِٕ ٱلَّيۡلِ فَسَبِّحۡ وَأَطۡرَافَ ٱلنَّهَارِ لَعَلَّكَ تَرۡضَىٰ

ដូច្នេះ ចូរអ្នក(ឱអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់)មានការអត់ធ្មត់ចំពោះអ្វីដែលពួកបដិសេធនិយាយចោទប្រកាន់មិនពិតមកលើអ្នក ហើយត្រូវលើកតម្កើងដោយការសរសើរចំពោះម្ចាស់របស់អ្នកនៅក្នុងការប្រតិបត្តិសឡាតហ្វាជើរមុនពេលថ្ងៃរះ នៅក្នុងការប្រតិបត្តិសឡាតអាសើរមុនពេលថ្ងៃលិច និងនៅក្នុងការប្រតិបត្តិសឡាតម៉ាហ្គ្រិបនិងអ៊ីស្ហាកនៅផ្នែកខ្លះនៃរាត្រី ហើយនិងនៅក្នុងការប្រតិបត្តិសឡាតហ្ស៊ូហោររនៅពេលថ្ងៃជ្រេ ព្រមទាំងក្នុងការប្រតិបត្តិសឡាតម៉ាហ្គ្រិបបន្ទាប់ពីថ្ងៃលិច។ សង្ឃឹមថាអ្នកនឹងទទួលបានពីអល់ឡោះនូវផលបុណ្យដែលអ្នកពេញចិត្ត។

வசனம்: 131

وَلَا تَمُدَّنَّ عَيۡنَيۡكَ إِلَىٰ مَا مَتَّعۡنَا بِهِۦٓ أَزۡوَٰجٗا مِّنۡهُمۡ زَهۡرَةَ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا لِنَفۡتِنَهُمۡ فِيهِۚ وَرِزۡقُ رَبِّكَ خَيۡرٞ وَأَبۡقَىٰ

ហើយចូរអ្នកកុំសម្លឹងមើលទៅកាន់អ្វីដែលយើងបានប្រទានឲ្យពួកដែលបដិសេធទាំងនោះអំពីការសើយសុខដែលពួកគេរីករាយជាមួយវានៃការលម្អនៃជីវិតលោកិយនេះដើម្បីយើងនឹងសាកល្បងពួកគេឲ្យសោះ។ ពិតប្រាកដណាស់ អ្វីដែលយើងបានប្រទានវាឲ្យពួកទាំងនោះ គឺនឹងបាត់បង់ទៅវិញ។ តែផលបុណ្យនៃម្ចាស់របស់អ្នកដែលទ្រង់បានសន្យានឹងផ្តល់វាដល់អ្នក រហូតដល់អ្នកពេញចិត្តនោះ គឺវាល្អប្រសើរជាងអ្វីដែលពួកគេសើយសុខនឹងវានៅក្នុងលោកិយនៃភាពរីករាយដែលមិនស្ថិតស្ថេរនេះទៅទៀត ហើយវានឹងស្ថិតស្ថេរជាប់ជានិច្ច ពីព្រោះវាគ្មានទីបញ្ចប់ឡើយ(ស្ថិតស្ថេរជាអមតៈ)។

வசனம்: 132

وَأۡمُرۡ أَهۡلَكَ بِٱلصَّلَوٰةِ وَٱصۡطَبِرۡ عَلَيۡهَاۖ لَا نَسۡـَٔلُكَ رِزۡقٗاۖ نَّحۡنُ نَرۡزُقُكَۗ وَٱلۡعَٰقِبَةُ لِلتَّقۡوَىٰ

ហើយចូរអ្នក(ឱអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់)បង្គាប់ឲ្យក្រុមគ្រួសាររបស់អ្នកប្រតិបត្តិសឡាត និងចូរអ្នកអត់ធ្មត់លើការប្រតិបត្តិវា។ យើងមិនទាមទារលាភសក្ការៈពីអ្នកសម្រាប់ខ្លួនអ្នក និងសម្រាប់អ្នកដទៃឡើយ។ យើងទេដែលជាអ្នកទទួលខុសត្រូវផ្គត់ផ្គង់លាភសក្ការៈដល់អ្នកនោះ។ ហើយលទ្ធផលចុងក្រោយដែលត្រូវបានគេកោតសរសើរនៅក្នុងលោកិយនិងថ្ងៃបរលោកនោះ គឺសម្រាប់អ្នកដែលកោតខ្លាចអល់ឡោះ ដោយពួកគេអនុវត្តតាមបទបញ្ជាទាំងឡាយរបស់ទ្រង់ និងចៀសវាងពីប្រការទាំងឡាយដែលទ្រង់បានហាមឃាត់។

வசனம்: 133

وَقَالُواْ لَوۡلَا يَأۡتِينَا بِـَٔايَةٖ مِّن رَّبِّهِۦٓۚ أَوَلَمۡ تَأۡتِهِم بَيِّنَةُ مَا فِي ٱلصُّحُفِ ٱلۡأُولَىٰ

ហើយពួកប្រឆាំងដែលបដិសេធនឹងព្យាការីមូហាំម៉ាត់ទាំងនោះបាននិយាយថាៈ ហេតុអ្វីបានជាមូហាំម៉ាត់មិននាំមកនូវសញ្ញាភស្តុតាងណាមួយពីម្ចាស់របស់គេមកឲ្យពួកយើងដែលបញ្ជាក់ទៅលើសច្ចភាពរបស់គេ ដែលថាគេពិតជាអ្នកនាំសារ(របស់អល់ឡោះ)នោះ? តើគម្ពីរគួរអានដែលវាគឺជាការបញ្ជាក់ទៅលើបណ្តាគម្ពីរដែលបានបញ្ចុះពីលើមេឃពីមុនមកនោះមិនបានមកដល់ពួកដែលបដិសេធទាំងនោះទេឬ?

வசனம்: 134

وَلَوۡ أَنَّآ أَهۡلَكۡنَٰهُم بِعَذَابٖ مِّن قَبۡلِهِۦ لَقَالُواْ رَبَّنَا لَوۡلَآ أَرۡسَلۡتَ إِلَيۡنَا رَسُولٗا فَنَتَّبِعَ ءَايَٰتِكَ مِن قَبۡلِ أَن نَّذِلَّ وَنَخۡزَىٰ

ហើយពិតប្រាកដណាស់ ប្រសិនបើយើងបំផ្លាញពួកដែលបដិសេធនឹងព្យាការីមូហាំម៉ាត់ទាំងនោះ ដោយបញ្ចុះនូវទណ្ឌកម្មទៅលើពួកគេដោយសារតែការប្រឆាំង និងភាពរឹងរូសរបស់ពួកគេមុននឹងយើងបញ្ជូនអ្នកនាំសារម្នាក់ទៅកាន់ពួកគេ និង(មុននឹង)បញ្ចុះគម្ពីរទៅឲ្យពួកគេនោះ នៅថ្ងៃបរលោក ពួកគេពិតជានឹងនិយាយដោះសារចំពោះការប្រឆាំងរបស់ពួកគេថាៈ ឱម្ចាស់របស់ពួកយើង! ហេតុអ្វីបានជាទ្រង់មិនបញ្ជូនអ្នកនាំសារម្នាក់មកឲ្យពួកយើងកាលនៅក្នុងលោកិយ ដើម្បីឲ្យពួកយើងមានជំនឿចំពោះគេ(អ្នកនាំសារ) និងដើរតាមបណ្តាភស្តុតាង(របស់ទ្រង់)ដែលគេ(អ្នកនាំសារ)បាននាំមក មុនពេលដែលភាពអាប់ឱននិងភាពអាម៉ាស់ធ្លាក់មកលើពួកយើង ដោយទទួលនូវទណ្ឌកម្មរបស់ទ្រង់?

வசனம்: 135

قُلۡ كُلّٞ مُّتَرَبِّصٞ فَتَرَبَّصُواْۖ فَسَتَعۡلَمُونَ مَنۡ أَصۡحَٰبُ ٱلصِّرَٰطِ ٱلسَّوِيِّ وَمَنِ ٱهۡتَدَىٰ

ចូរអ្នក(ឱអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់)ពោលទៅកាន់ពួកដែលបដិសេធទាំងនោះថាៈ រាល់បុគ្គលម្នាក់ៗក្នុងចំណោមពួកយើងនិងក្នុងចំណោមពួកអ្នក គឺសុទ្ធតែរង់ចាំមើលនូវអ្វីដែលអល់ឡោះនឹងវិនិច្ឆ័យ។ ដូច្នេះ ចូរពួកអ្នកទាំងអស់គ្នារង់ចាំមើលចុះ! ពួកអ្នកនឹងដឹង(ដោយចៀសមិនផុត)ថាៈ តើអ្នកណាដែលស្ថិតនៅមាគ៌ាដ៏ត្រឹមត្រូវ និងអ្នកណាដែលទទួលបានការចង្អុលបង្ហាញ(ពីអល់ឡោះ)នោះ? តើពួកយើង ឬក៏ជាពួកអ្នក?

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• من الأسباب المعينة على تحمل إيذاء المعرضين استثمار الأوقات الفاضلة في التسبيح بحمد الله.

• ក្នុងចំណោមវិធីសាស្រ្តដែលអាចជួយដល់គេក្នុងការប្រឈមមុខនឹងការធ្វើទុក្ខបុកម្នេញពីសំណាក់ពួកដែលបំពាននោះ គឺការចំណាយពេលវេលាដ៏មានតម្លៃរបស់គេធ្វើការលើកតម្កើងដោយការកោតសរសើរចំពោះអល់ឡោះ។

• ينبغي على العبد إذا رأى من نفسه طموحًا إلى زينة الدنيا وإقبالًا عليها أن يوازن بين زينتها الزائلة ونعيم الآخرة الدائم.

• គប្បីលើខ្ញុំបម្រើអល់ឡោះ នៅពេលគេឃើញថាខ្លួនរបស់គេមានទំនោរទៅរកការលម្អនៃលោកិយនិងមានការចាប់អារម្មណ៍នឹងវានោះ គឺគេត្រូវធ្វើការថ្លឹងថ្លែងរវាងការលម្អរបស់វាដែលនឹងវិនាសអន្តរាយ ហើយនិងការសើយសុខជាអមតៈនៅថ្ងៃបរលោក។

• على العبد أن يقيم الصلاة حق الإقامة، وإذا حَزَبَهُ أمْر صلى وأَمَر أهله بالصلاة، وصبر عليهم تأسيًا بالرسول صلى الله عليه وسلم.

• ចាំបាច់លើខ្ញុំបម្រើរបស់អល់ឡោះ ត្រូវប្រតិបត្តិសឡាតឲ្យបានពេញលេញ ហើយនៅពេលគេជួបទុក្ខលំបាកណាមួយ គេត្រូវសឡាត និងត្រូវបង្គាប់ឲ្យក្រុមគ្រួសាររបស់គេប្រតិបត្តិសឡាតផងដែរ និងត្រូវមានភាពអត់ធ្មត់ចំពោះវា ដើម្បីជាការអនុវត្តតាមគំរូរបស់អ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់។

• العاقبة الجميلة المحمودة هي الجنة لأهل التقوى.

• លទ្ធផលចុងក្រោយដ៏ល្អប្រពៃ និងគួរឲ្យកោតសរសើរនោះ គឺឋានសួគ៌ ដែលវាសម្រាប់អ្នកដែលកោតខ្លាចអល់ឡោះជាម្ចាស់។