மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 109 அத்தியாயம் ஸூரா அல்முஃமினூன் - الترجمة الخميرية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 109

إِنَّهُۥ كَانَ فَرِيقٞ مِّنۡ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَآ ءَامَنَّا فَٱغۡفِرۡ لَنَا وَٱرۡحَمۡنَا وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلرَّٰحِمِينَ

ពិតប្រាកដណាស់ មានក្រុមមួយក្នុងចំណោមខ្ញុំបម្រើរបស់យើងដែលជាអ្នកមានជំនឿនឹងយើង ពួកគេបានបួងសួថាៈ ឱម្ចាស់របស់ពួកយើង! ពួកយើងមានជំនឿចំពោះទ្រង់ហើយ។ ដូចនេះ សូមទ្រង់មេត្តាអភ័យទោសចំពោះបាបកម្មទាំងឡាយរបស់ពួកយើង និងអាណិតស្រឡាញ់ចំពោះពួកយើងដោយក្តីមេត្តាករុណារបស់ទ្រង់ផងចុះ ព្រោះទ្រង់គឺជាអ្នកដែលអាណិតស្រឡាញ់ដ៏ប្រសើរបំផុត។

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• الكافر حقير مهان عند الله.

• អ្នកដែលប្រឆាំង គ្មានជំនឿ គឺទាបថោក និងអាម៉ាស់បំផុតចំពោះអល់ឡោះជាម្ចាស់។

• الاستهزاء بالصالحين ذنب عظيم يستحق صاحبه العذاب.

• ការសើចចំអកចំពោះអ្នកដែលសាងទង្វើកុសល គឺជាបាបកម្មធំមួយដែលអ្នកសើចចំអកនោះសាកសមនឹងទទួលទណ្ឌកម្ម។

• تضييع العمر لازم من لوازم الكفر.

• ការខ្ជះខ្ជាយអាយុជីវិតទទេៗ គឺជាចំណុចជាប់ទាក់ទងមួយក្នុងចំណោមចំណុចទាក់ទងនឹងការប្រឆាំង។

• الثناء على الله مظهر من مظاهر الأدب في الدعاء.

• ការសរសើរចំពោះអល់ឡោះ គឺជាផ្នែកមួយនៅក្នុងសេចក្តីផ្តើមក្នុងសុជីវធម៌នៃការបួងសួង។

• لما افتتح الله سبحانه السورة بذكر صفات فلاح المؤمنين ناسب أن تختم السورة بذكر خسارة الكافرين وعدم فلاحهم.

• ខណៈដែលអល់ឡោះទ្រង់បើកឬចាប់ផ្តើមជំពូកនេះដោយរំលឹកពីលក្ខណៈអ្នកមានជំនឿដែលទទួលជោគជ័យនោះ គឺសាកសមណាស់ក្នុងការបញ្ចប់ជំពូកនោះវិញដោយលើកឡើងពីការខាតបង់របស់ពួកគ្មានជំនឿ និងការទទួលបរាជ័យរបស់ពួកគេនោះ។