மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அபஸ - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான குர்தி மொழிபெயர்ப்பு - பக்க எண் 585 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

عبس

சூராவின் இலக்குகளில் சில:

تذكير الكافرين المستغنين عن ربهم ببراهين البعث.

بەبیردا هێنانەوەى بەڵگەکانى زیندووبونەوە بۆ ئەو کافرانەى کە دەڵێن پێویستمان بە پەروەردگارمان نییە.

---

வசனம்: 1

عَبَسَ وَتَوَلَّىٰٓ

پێغەمبەری خوا -صلی الله علیه وسلم- ڕووی گرژ كرد وڕووی وەرگێڕا.

வசனம்: 2

أَن جَآءَهُ ٱلۡأَعۡمَىٰ

لەبەر هاتنی عبدالله كوڕی ئوم مەكتوم بۆ داوای ڕێنموێنی كردن، كە ئەو نابینا بوو، كاتێک هات بۆ لای پێغەمبەر -صلی الله علیه وسلم- سەرقاڵ بوو بە بێباوەڕ وموشریكەكانەوە بەئومێدی ڕێنمونی كردنیان.

வசனம்: 3

وَمَا يُدۡرِيكَ لَعَلَّهُۥ يَزَّكَّىٰٓ

جا تۆ چوزانیت -ئەی پێغەمبەر- بەڵكو ئەو نابینایە بیەوێت پاك ببێتەوە لە گوناهەكانی؟!

வசனம்: 4

أَوۡ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ ٱلذِّكۡرَىٰٓ

یان ئامۆژگاری وەربگرێت بەوەی لەتۆی دەبیستێت لەو ئامۆژگارییانە، بۆئەوەى سوودمەندبێت لێیان.

வசனம்: 5

أَمَّا مَنِ ٱسۡتَغۡنَىٰ

بەڵام ئەو كەسەی خۆی بێ نیازە بەوەی كە هەیەتی لەسەروەت و سامان لەجیاتی باوەڕهێنان بەوەی تۆ هێناوتە (مەبەست پێی بت پەرستەکانی قوڕەیشە).

வசனம்: 6

فَأَنتَ لَهُۥ تَصَدَّىٰ

تۆ ڕوو لەو دەكەیت، وڕوو بەئەوان دەدەیت.

வசனம்: 7

وَمَا عَلَيۡكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ

چ شتێك لەسەر تۆیە ئەگەر خۆی پاك نەكاتەوە لەگوناهەكانی بە گەڕانەوەی بۆ لای الله -تەعاﻻ-؟

வசனம்: 8

وَأَمَّا مَن جَآءَكَ يَسۡعَىٰ

بەڵام ئەوكەسەی بەپەلە دێت بۆ لات و بەدوای خێر وچاكەدا دەگەڕێت.

வசனம்: 9

وَهُوَ يَخۡشَىٰ

وه لەپەروەردگاری دەترسێت.

வசனம்: 10

فَأَنتَ عَنۡهُ تَلَهَّىٰ

تۆ خۆتی لێ بێئاگا دەكەیت وسەرقاڵ دەبیت بەسەرانی بێباوەڕ وموشریكەكانەوە.

வசனம்: 11

كَلَّآ إِنَّهَا تَذۡكِرَةٞ

ئەوە وانییە، چونكە بەڕاستی ئەم ئایەتانە ئامۆژگاری و یادخەرەوەن بۆ ئەو كەسەی بیەوێت وەری بگرێت.

வசனம்: 12

فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ

هەركەسێك بیەوێت یادی الله -تەعاﻻ- دەكات، وئامۆژگاری وەردەگرێت بەوەی لەم قورئانەدایە.

வசனம்: 13

فِي صُحُفٖ مُّكَرَّمَةٖ

ئەم قورئانە لەچەندین پەڕاوێزی ڕێزلێنراون لەلای فریشتەكان.

வசனம்: 14

مَّرۡفُوعَةٖ مُّطَهَّرَةِۭ

بەرز وبڵندە لەشوێنێكی بەرزدا، پاك وخاوێنە وپیس وپۆخڵ نابێت.

வசனம்: 15

بِأَيۡدِي سَفَرَةٖ

بەدەستی نێردراوەكانەوەیە لە فریشتەكان.

வசனம்: 16

كِرَامِۭ بَرَرَةٖ

بەڕێزن لای پەروەردگاریان، زۆر چاكەكار وگوێڕایەڵن.

வசனம்: 17

قُتِلَ ٱلۡإِنسَٰنُ مَآ أَكۡفَرَهُۥ

نەفرەت لە مرۆڤی بێباوەڕ، چەند پێنەزان وبێباوەڕە بە الله -تەعاﻻ-!

வசனம்: 18

مِنۡ أَيِّ شَيۡءٍ خَلَقَهُۥ

بیر ناکاتەوە کە الله -تەعاﻻ- لەچی بەدیهێناوه، هەتا بەو شێوەیە خۆی بەگەورە دەزانێت وفیز لێدەدات بەسەر زەویدا وبێباوەڕە پێی؟!

வசனம்: 19

مِن نُّطۡفَةٍ خَلَقَهُۥ فَقَدَّرَهُۥ

لە ئاوێكی كەم بەدیهێناوه، لە ئەندازەگیریەكی وردی قۆناغ لەدوای قۆناغ بەدیهێناوه.

வசனம்: 20

ثُمَّ ٱلسَّبِيلَ يَسَّرَهُۥ

پاشان هاتنە دەرەوەی بۆ ئاسان كردووە، لەدوای ئەو قۆناغانەی ناو سكی دایكی.

வசனம்: 21

ثُمَّ أَمَاتَهُۥ فَأَقۡبَرَهُۥ

پاشان دوای ئەوەی ئەندازەیەک تەمەنی كرد لەژیاندا، دەیخاتە گۆڕ ودەمێنێتەوە تێیدا هەتا زیندوو دەبێتەوە.

வசனம்: 22

ثُمَّ إِذَا شَآءَ أَنشَرَهُۥ

پاشان كەی ویستی زیندووی دەكاتەوە بۆ لێپرسینەوە وپاداشتدانەوە.

வசனம்: 23

كَلَّا لَمَّا يَقۡضِ مَآ أَمَرَهُۥ

وانییە وەك ئەوەی ئەو بێباوەڕە گومان دەبات كە گوایە ئەو مافانەی پەروەردگاری كە لەسەریەتی جێبەجێی كردووە، ئەو فەرزەكانی جێبەجێ نەكردووە كە الله -تەعاﻻ- لەسەری واجب كردووە.

வசனம்: 24

فَلۡيَنظُرِ ٱلۡإِنسَٰنُ إِلَىٰ طَعَامِهِۦٓ

با ئەو مرۆڤە بێباوەڕە بە الله -تەعاﻻ- سەیری ئەو خواردنەی بكات كە دەیخوات؛ چۆن بەدەستهاتووە؟!

வசனம்: 25

أَنَّا صَبَبۡنَا ٱلۡمَآءَ صَبّٗا

بنچینە وبنەماكەی لەو بارانە بەهێز وبەخوڕە هاتووەتە خوارەوە كە لەئاسمانەوە باریووە.

வசனம்: 26

ثُمَّ شَقَقۡنَا ٱلۡأَرۡضَ شَقّٗا

پاشان زەویمان لەت لەت کرد ودرزی برد بۆ ڕووەك ڕوواندن.

வசனம்: 27

فَأَنۢبَتۡنَا فِيهَا حَبّٗا

دانەوێڵەمان تیایدا ڕواند لە گەنم و جۆ وزەڕات وهتد.

வசனம்: 28

وَعِنَبٗا وَقَضۡبٗا

ترێ وسەوزەی تەڕمان تێدا ڕواند بۆئەوەی ببێتە ئالیك بۆ ئاژەڵەكانیان.

வசனம்: 29

وَزَيۡتُونٗا وَنَخۡلٗا

زەیتون ودار خورمامان تێدا ڕواند.

வசனம்: 30

وَحَدَآئِقَ غُلۡبٗا

باخ وکێڵگەی درەخت زۆرمان تێدا ڕواند.

வசனம்: 31

وَفَٰكِهَةٗ وَأَبّٗا

وە میوەمان تێدا ڕواند، وە ئەو ئالیك وگژوگیایەیش كه ئاژەڵەكانتانی پێ بەخێو دەكەن.

வசனம்: 32

مَّتَٰعٗا لَّكُمۡ وَلِأَنۡعَٰمِكُمۡ

بۆ سوود وژیانی خۆتان وئاژەڵەكانتان.

வசனம்: 33

فَإِذَا جَآءَتِ ٱلصَّآخَّةُ

جا كاتێك ناڵە وشریخە گەورەكە هات كە گوێ كەڕ دەكات ئەویش فووی دووەمە.

வசனம்: 34

يَوۡمَ يَفِرُّ ٱلۡمَرۡءُ مِنۡ أَخِيهِ

ئەو ڕۆژەی هەموو كەسێك لە برای خۆی ڕادەكات.

வசனம்: 35

وَأُمِّهِۦ وَأَبِيهِ

وە لەدایك وباوكی هەڵدێت.

வசனம்: 36

وَصَٰحِبَتِهِۦ وَبَنِيهِ

وە هەڵدێت لەژن ومنداڵەكانی.

வசனம்: 37

لِكُلِّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ يَوۡمَئِذٖ شَأۡنٞ يُغۡنِيهِ

هەریەكێك لەوان بێ ئاگایە لەویتر لەبەر ناخۆشی وناڕەحەتیەكانی ئەو ڕۆژە.

வசனம்: 38

وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ مُّسۡفِرَةٞ

ڕوخسار وڕوومەتی بەختەوەران لەو ڕۆژەدا درەوشاوەیە.

வசனம்: 39

ضَاحِكَةٞ مُّسۡتَبۡشِرَةٞ

دەم بەپێكەنین ودڵخۆشن بەوەی الله -تەعاﻻ- بۆی ئامادە كردوون لە سۆز ومیهرەبانی خۆی.

வசனம்: 40

وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذٍ عَلَيۡهَا غَبَرَةٞ

وه ڕوخسار وڕوومەتی بەدبەختەكان لەو ڕۆژەدا ڕەش وتەپوتۆزاوییە.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• عتاب الله نبيَّه في شأن عبد الله بن أم مكتوم دل على أن القرآن من عند الله.

سەرزەنشتی الله -تەعاﻻ- لەپێغەمبەرەكەی سەبارەت بە عبدالله كوڕی ئوم مەكتوم بەڵگەیە لەسەرئەوەی كە قورئان لەلایەن الله -تەعاﻻ-وە هاتووە.

• الاهتمام بطالب العلم والمُسْتَرْشِد.

گرنگیدان بەو كەسەی بەدوای زانست وزانیاری وڕێنمونیدا دەگڕێت.

• شدة أهوال يوم القيامة حيث لا ينشغل المرء إلا بنفسه، حتى الأنبياء يقولون: نفسي نفسي.

ناخۆشی وناڕەحەتییەكانی ڕۆژی قیامەت بەشێوەیەكە كەس بە هیچەوە سەرقاڵ نابێت جگە خۆی نەبێت، تەنانەت پێغەمبەرانیش دەڵێن: نەفسی خۆم نەفسی خۆم.