மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் ஸூரா அத்தூர் - மெசிடோனிய மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

ЕТТУР(Гора)

வசனம்: 1

وَٱلطُّورِ

1. Се колнам во (планината) Тур,

வசனம்: 2

وَكِتَٰبٖ مَّسۡطُورٖ

2. и во Книгата во редови напишана,

வசனம்: 3

فِي رَقّٖ مَّنشُورٖ

3. на кожа развиена;

வசனம்: 4

وَٱلۡبَيۡتِ ٱلۡمَعۡمُورِ

4. и во Храмот со поклоници полн,

வசனம்: 5

وَٱلسَّقۡفِ ٱلۡمَرۡفُوعِ

5. и во сводот издигнат,

வசனம்: 6

وَٱلۡبَحۡرِ ٱلۡمَسۡجُورِ

6. и во морето со оган наполнето, -

வசனம்: 7

إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ لَوَٰقِعٞ

7. казната на Господарот твој сигурно ќе се случи.

வசனம்: 8

مَّا لَهُۥ مِن دَافِعٖ

8. Никој нема да може да ја отстрани

வசனம்: 9

يَوۡمَ تَمُورُ ٱلسَّمَآءُ مَوۡرٗا

9. на Денот кога небото силно ќе се разбранува,

வசனம்: 10

وَتَسِيرُ ٱلۡجِبَالُ سَيۡرٗا

10. а планините од местото ќе се помрднат!

வசனம்: 11

فَوَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

11. Тешко им на тој Ден на тие што негираа,

வசனம்: 12

ٱلَّذِينَ هُمۡ فِي خَوۡضٖ يَلۡعَبُونَ

12. кои во лаги се впуштаа, забавувајќе се!

வசனம்: 13

يَوۡمَ يُدَعُّونَ إِلَىٰ نَارِ جَهَنَّمَ دَعًّا

13. На Денот кога во џехеннемскиот оган грубо ќе бидат турнати:

வசனம்: 14

هَٰذِهِ ٱلنَّارُ ٱلَّتِي كُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ

14. „Ова е огнот кој го негиравте,

வசனம்: 15

أَفَسِحۡرٌ هَٰذَآ أَمۡ أَنتُمۡ لَا تُبۡصِرُونَ

15. па, магија ли е ова, или вие не гледате?

வசனம்: 16

ٱصۡلَوۡهَا فَٱصۡبِرُوٓاْ أَوۡ لَا تَصۡبِرُواْ سَوَآءٌ عَلَيۡكُمۡۖ إِنَّمَا تُجۡزَوۡنَ مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

16. Пржете се во него, исто ви е - трпеле или не трпеле – тоа ви е казна за тоа што го правевте.“

வசனம்: 17

إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي جَنَّٰتٖ وَنَعِيمٖ

17. А богобојазните навистина ќе бидат во џеннетските градини и во благодатите,

வசனம்: 18

فَٰكِهِينَ بِمَآ ءَاتَىٰهُمۡ رَبُّهُمۡ وَوَقَىٰهُمۡ رَبُّهُمۡ عَذَابَ ٱلۡجَحِيمِ

18. и ќе уживаат во тоа што Господарот нивен им го дал – нив Господарот нивен од страдањето во огнот ќе ги сочува.

வசனம்: 19

كُلُواْ وَٱشۡرَبُواْ هَنِيٓـَٔۢا بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

19. „Јадете и пијте и нека ви е пријатно, тоа е за тоа што го правевте!“

வசனம்: 20

مُتَّكِـِٔينَ عَلَىٰ سُرُرٖ مَّصۡفُوفَةٖۖ وَزَوَّجۡنَٰهُم بِحُورٍ عِينٖ

20. Ќе бидат потпрени на наредените дивани, а ќе ги венчаме со крупнооки хурии.

வசனம்: 21

وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَٱتَّبَعَتۡهُمۡ ذُرِّيَّتُهُم بِإِيمَٰنٍ أَلۡحَقۡنَا بِهِمۡ ذُرِّيَّتَهُمۡ وَمَآ أَلَتۡنَٰهُم مِّنۡ عَمَلِهِم مِّن شَيۡءٖۚ كُلُّ ٱمۡرِيِٕۭ بِمَا كَسَبَ رَهِينٞ

21. Тие што веруваа и по кои децата нивни во верувањето се поведоа, ќе им ги приклучиме и децата нивни, а делата нивни нема ниту малку да ги намалиме – секој човек е одговорен за тоа што сам го направил.

வசனம்: 22

وَأَمۡدَدۡنَٰهُم بِفَٰكِهَةٖ وَلَحۡمٖ مِّمَّا يَشۡتَهُونَ

22. И уште ќе ги даруваме и со овошје и со месо какво ќе сакаат,

வசனம்: 23

يَتَنَٰزَعُونَ فِيهَا كَأۡسٗا لَّا لَغۡوٞ فِيهَا وَلَا تَأۡثِيمٞ

23. едни на други, во него, полни чаши ќе додаваат – поради нив нема да има празни муабети и побуди кон грев,

வசனம்: 24

۞ وَيَطُوفُ عَلَيۡهِمۡ غِلۡمَانٞ لَّهُمۡ كَأَنَّهُمۡ لُؤۡلُؤٞ مَّكۡنُونٞ

24. а ќе ги служи нивна послуга налик на скриен бисер,

வசனம்: 25

وَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ

25. и ќе се обраќаат едни кон други и едни со други ќе се прашуваат:

வசனம்: 26

قَالُوٓاْ إِنَّا كُنَّا قَبۡلُ فِيٓ أَهۡلِنَا مُشۡفِقِينَ

26. „Порано меѓу своите семејства стравувавме“ – ќе речат -

வசனம்: 27

فَمَنَّ ٱللَّهُ عَلَيۡنَا وَوَقَىٰنَا عَذَابَ ٱلسَّمُومِ

27. „па Аллах милост ни дари и од страдањето во огнот нè сочува.

வசனம்: 28

إِنَّا كُنَّا مِن قَبۡلُ نَدۡعُوهُۖ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡبَرُّ ٱلرَّحِيمُ

28. Ние во довите Го молевме, Тој навистина е Доброчинител и Милостив.“

வசனம்: 29

فَذَكِّرۡ فَمَآ أَنتَ بِنِعۡمَتِ رَبِّكَ بِكَاهِنٖ وَلَا مَجۡنُونٍ

29. Затоа ти опоменувај, бидејќи ти, со милоста на Господарот свој, не си ни пророк ни луд.

வசனம்: 30

أَمۡ يَقُولُونَ شَاعِرٞ نَّتَرَبَّصُ بِهِۦ رَيۡبَ ٱلۡمَنُونِ

30. Зарем тие да велат: „Тој е поет, ќе почекаме да го тргнат случувањата на времето.“

வசனம்: 31

قُلۡ تَرَبَّصُواْ فَإِنِّي مَعَكُم مِّنَ ٱلۡمُتَرَبِّصِينَ

31. „Па чекајте“ – кажи ти – „и јас заедно со вас ќе чекам!“

வசனம்: 32

أَمۡ تَأۡمُرُهُمۡ أَحۡلَٰمُهُم بِهَٰذَآۚ أَمۡ هُمۡ قَوۡمٞ طَاغُونَ

32. Дали оваумовите нивни им гонаредуваат или тие се тврдоглав народ?

வசனம்: 33

أَمۡ يَقُولُونَ تَقَوَّلَهُۥۚ بَل لَّا يُؤۡمِنُونَ

33. Зарем тие да велат: „Го измислува!“ – Не, туку тие несакаат да веруваат.

வசனம்: 34

فَلۡيَأۡتُواْ بِحَدِيثٖ مِّثۡلِهِۦٓ إِن كَانُواْ صَٰدِقِينَ

34. Затоа нека состават тие говор сличен на Куранот, ако ја зборуваат вистината!

வசனம்: 35

أَمۡ خُلِقُواْ مِنۡ غَيۡرِ شَيۡءٍ أَمۡ هُمُ ٱلۡخَٰلِقُونَ

35. Дали тие без Создател сесоздадени или тие самите себеси сесоздадоа?!

வசனம்: 36

أَمۡ خَلَقُواْ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَۚ بَل لَّا يُوقِنُونَ

36. Дали тие небесата и Земјата ја создадоа?! Не, туку тие не се убедени!

வசனம்: 37

أَمۡ عِندَهُمۡ خَزَآئِنُ رَبِّكَ أَمۡ هُمُ ٱلۡمُصَۜيۡطِرُونَ

37. Дали се кај нив ризниците на Господарот твој, или дали тие владеат?

வசனம்: 38

أَمۡ لَهُمۡ سُلَّمٞ يَسۡتَمِعُونَ فِيهِۖ فَلۡيَأۡتِ مُسۡتَمِعُهُم بِسُلۡطَٰنٖ مُّبِينٍ

38. Зар тие имаат скали, па на нив прислушкуваат? Тој, меѓу нив, кој тврди дека нешто слушнал нека донесе јасен доказ.

வசனம்: 39

أَمۡ لَهُ ٱلۡبَنَٰتُ وَلَكُمُ ٱلۡبَنُونَ

39. Зарем за Него да се ќерките, а за вас да се синовите?!

வசனம்: 40

أَمۡ تَسۡـَٔلُهُمۡ أَجۡرٗا فَهُم مِّن مَّغۡرَمٖ مُّثۡقَلُونَ

40. Дали ти бараш надоместок од нив, па се оптоварени со долг?

வசனம்: 41

أَمۡ عِندَهُمُ ٱلۡغَيۡبُ فَهُمۡ يَكۡتُبُونَ

41. Или, кај нив да не е знаењето за гајбот, па тие препишуваат?!

வசனம்: 42

أَمۡ يُرِيدُونَ كَيۡدٗاۖ فَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ هُمُ ٱلۡمَكِيدُونَ

42. Зарем тие сакаат замки?! Па во замка ќе се фатат токму тие што не веруваат!

வசனம்: 43

أَمۡ لَهُمۡ إِلَٰهٌ غَيۡرُ ٱللَّهِۚ سُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ عَمَّا يُشۡرِكُونَ

43. Зарем тие друг бог освен Аллах да имаат? Возвишен и Чист е Аллах од тоа што тие рамен Му припишуваат!

வசனம்: 44

وَإِن يَرَوۡاْ كِسۡفٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ سَاقِطٗا يَقُولُواْ سَحَابٞ مَّرۡكُومٞ

44. И кога би виделе дека парче небо паѓа, би рекле: „Натрупани облаци!“

வசனம்: 45

فَذَرۡهُمۡ حَتَّىٰ يُلَٰقُواْ يَوۡمَهُمُ ٱلَّذِي فِيهِ يُصۡعَقُونَ

45. Затоа пушти ги додека не се соочат со Денот во кој ќе изумрат,

வசனம்: 46

يَوۡمَ لَا يُغۡنِي عَنۡهُمۡ كَيۡدُهُمۡ شَيۡـٔٗا وَلَا هُمۡ يُنصَرُونَ

46. со Денот кога стапиците нивни нема ни малку да им користат и кога никој нема да им помогне.

வசனம்: 47

وَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُواْ عَذَابٗا دُونَ ذَٰلِكَ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ

47. А за сите насилници ќе има и друга казна пред оваа, но повеќето од нив не знаат.

வசனம்: 48

وَٱصۡبِرۡ لِحُكۡمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعۡيُنِنَاۖ وَسَبِّحۡ بِحَمۡدِ رَبِّكَ حِينَ تَقُومُ

48. А ти трпеливо чекај ја пресудата од Господарот свој, зашто ти си пред Нашите очи; и величај Го и заблагодарувај Му на Господарот свој кога стануваш (од спиење),

வசனம்: 49

وَمِنَ ٱلَّيۡلِ فَسَبِّحۡهُ وَإِدۡبَٰرَ ٱلنُّجُومِ

49. и ноќе величај Го и кога ѕвездите се губат.