மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 3 அத்தியாயம் ஸூரா அர்ரஃத் - الترجمة الفلبينية المجندناوية - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 3

وَهُوَ ٱلَّذِي مَدَّ ٱلۡأَرۡضَ وَجَعَلَ فِيهَا رَوَٰسِيَ وَأَنۡهَٰرٗاۖ وَمِن كُلِّ ٱلثَّمَرَٰتِ جَعَلَ فِيهَا زَوۡجَيۡنِ ٱثۡنَيۡنِۖ يُغۡشِي ٱلَّيۡلَ ٱلنَّهَارَۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يَتَفَكَّرُونَ

Sekanin (Allah) i minelat sa lupa, andu binetadanin sa mga palaw andu mga pulangi, andu embalangan a mga unga, andu binaloy nin i umani sakabiyas na duwa imbalanganin (babay-mama, malmag-magabi) paped- sukliyanin su magabi andu malmag, languna entoba na mga tanda nu kapeg- kagaga nu Allah kanu mga taw a bamikir.