மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் தாஹா - பாஷ்டோ மொழிபெயர்ப்பு - சர்ப்ராஸ் - பக்க எண் 320 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 114

فَتَعٰلَی اللّٰهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ ۚ— وَلَا تَعْجَلْ بِالْقُرْاٰنِ مِنْ قَبْلِ اَنْ یُّقْضٰۤی اِلَیْكَ وَحْیُهٗ ؗ— وَقُلْ رَّبِّ زِدْنِیْ عِلْمًا ۟

لوړ را پورته دی الله رښتینی او حقیقي واکمن:او ای محمده!د قران په لوستلو کې تر هغو تلوار مه کوه چې تاته يي په بشپړ ډول وحې وشي.اووایه ای زما ربه!علم مې را ډیر کړه.

வசனம்: 115

وَلَقَدْ عَهِدْنَاۤ اِلٰۤی اٰدَمَ مِنْ قَبْلُ فَنَسِیَ وَلَمْ نَجِدْ لَهٗ عَزْمًا ۟۠

او مونږ له دې نه وړاندې ادم ته حکم کړی و،خو هغه هیر کړ او مونږ په هغه کې کلک هوډونه میند.

வசனம்: 116

وَاِذْ قُلْنَا لِلْمَلٰٓىِٕكَةِ اسْجُدُوْا لِاٰدَمَ فَسَجَدُوْۤا اِلَّاۤ اِبْلِیْسَ ؕ— اَبٰی ۟

او یاد کړه چې مونږ ملایکو ته وویل:ادم ته سجده وکړئ ټولو سجده وکړه خو یوازې ابلیس انکار وکړ.

வசனம்: 117

فَقُلْنَا یٰۤاٰدَمُ اِنَّ هٰذَا عَدُوٌّ لَّكَ وَلِزَوْجِكَ فَلَا یُخْرِجَنَّكُمَا مِنَ الْجَنَّةِ فَتَشْقٰی ۟

مونږ وویل:ادمه!دا ابلیس ستا او ستا د میرمنې دښمن دی باید له جنت نه موونه باسي که نه نو له کړاوونو سره به مخ شئ.

வசனம்: 118

اِنَّ لَكَ اَلَّا تَجُوْعَ فِیْهَا وَلَا تَعْرٰی ۟ۙ

او په دې جنت کې نه ته وږی کیږې،او نه بربنډ.

வசனம்: 119

وَاَنَّكَ لَا تَظْمَؤُا فِیْهَا وَلَا تَضْحٰی ۟

نه پکې تږی کیږې،او نه دې لمر وهي.

வசனம்: 120

فَوَسْوَسَ اِلَیْهِ الشَّیْطٰنُ قَالَ یٰۤاٰدَمُ هَلْ اَدُلُّكَ عَلٰی شَجَرَةِ الْخُلْدِ وَمُلْكٍ لَّا یَبْلٰی ۟

خو شیطان په زړه کې خبره ورواچوله او ورته یي وویل:ادمه!ایا د تل پاتې کیدلو او د واکمنۍ د نه تیریدلو ونه دروښایم؟

வசனம்: 121

فَاَكَلَا مِنْهَا فَبَدَتْ لَهُمَا سَوْاٰتُهُمَا وَطَفِقَا یَخْصِفٰنِ عَلَیْهِمَا مِنْ وَّرَقِ الْجَنَّةِ ؗ— وَعَصٰۤی اٰدَمُ رَبَّهٗ فَغَوٰی ۪۟ۖ

هغوی دواړو له ونې نه خوراک وکړ هغه وو چې عورت یي بربنډ او د جنت د پاڼو د اچولو هڅه يي پرې وکړه.ادم له خپل رب نه سروغړاو،نو وښوئید.

வசனம்: 122

ثُمَّ اجْتَبٰهُ رَبُّهٗ فَتَابَ عَلَیْهِ وَهَدٰی ۟

بیا رب يي هغه غوره،توبه یې قبوله او لارښوونه يي ورته وکړه.

வசனம்: 123

قَالَ اهْبِطَا مِنْهَا جَمِیْعًا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ ۚ— فَاِمَّا یَاْتِیَنَّكُمْ مِّنِّیْ هُدًی ۙ۬— فَمَنِ اتَّبَعَ هُدَایَ فَلَا یَضِلُّ وَلَا یَشْقٰی ۟

او ويي فرمایل:تاسې دواړه له جنت نه ښکته ځیني به مو د ځینو نورو دښمنان وي.نو که چیرې زما له لورې ښوونه درته راغله نو چا چې زما ښوونه ومنله،نه به بې لارې کیږي. او نه به په کړاوونو اخته شي.

வசனம்: 124

وَمَنْ اَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِیْ فَاِنَّ لَهٗ مَعِیْشَةً ضَنْكًا وَّنَحْشُرُهٗ یَوْمَ الْقِیٰمَةِ اَعْمٰی ۟

او څوک چې زما له پند نه مخ واړوي نو د هغه لپاره به په دنیا کې تنګ ژوندوي او د قیامت په ورځ به یې ړوند را پاڅوو.

வசனம்: 125

قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِیْۤ اَعْمٰی وَقَدْ كُنْتُ بَصِیْرًا ۟

هغه به ووایې:پرودګاره!زه دې ولې ړوند راپاڅولم!زه خو په دنیا کې سترګه وروم.