மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் லுக்மான் - பாஷ்டோ மொழிபெயர்ப்பு - சர்ப்ராஸ் - பக்க எண் 412 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 12

وَلَقَدْ اٰتَیْنَا لُقْمٰنَ الْحِكْمَةَ اَنِ اشْكُرْ لِلّٰهِ ؕ— وَمَنْ یَّشْكُرْ فَاِنَّمَا یَشْكُرُ لِنَفْسِهٖ ۚ— وَمَنْ كَفَرَ فَاِنَّ اللّٰهَ غَنِیٌّ حَمِیْدٌ ۟

او مونږ لقمان ته پوهه او عقل ورکړی و چې الله ته شکر وکړه،او هر څوک چې شکر وکړي نو د خپل ځان لپاره یي کوي او څوک چې کافر شوي نو باید پوه شي چې الله پاک له هر څه بي پروا او ښه ستایلې شوی دی.

வசனம்: 13

وَاِذْ قَالَ لُقْمٰنُ لِابْنِهٖ وَهُوَ یَعِظُهٗ یٰبُنَیَّ لَا تُشْرِكْ بِاللّٰهِ ؔؕ— اِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِیْمٌ ۟

او هغه یاد کړه چې لقمان خپل ځوی ته د نصیحت په توګه وویل:ای زما بچوړیه!له الله سره شریک مه نیسه.بې له شکه شرک خورا لوی ظلم دی.

வசனம்: 14

وَوَصَّیْنَا الْاِنْسَانَ بِوَالِدَیْهِ ۚ— حَمَلَتْهُ اُمُّهٗ وَهْنًا عَلٰی وَهْنٍ وَّفِصٰلُهٗ فِیْ عَامَیْنِ اَنِ اشْكُرْ لِیْ وَلِوَالِدَیْكَ ؕ— اِلَیَّ الْمَصِیْرُ ۟

او مونږ هر انسان ته امر کړی دی چې د مور او پلار مننه وکړي.ځکه مور یې د کمزورۍ له پاسه په کمزورۍ کي له ځان سره بار کړی و او له تي نه په جلا کیدلو یې هم دوه کلونه پوره شول نو ځکه مونږ ورته امر کړی دی چې زما شکروکړه او د مور او پلار شکر پر ځای کړه همدا ماته مو راګرځیدل دي.

வசனம்: 15

وَاِنْ جٰهَدٰكَ عَلٰۤی اَنْ تُشْرِكَ بِیْ مَا لَیْسَ لَكَ بِهٖ عِلْمٌ فَلَا تُطِعْهُمَا وَصَاحِبْهُمَا فِی الدُّنْیَا مَعْرُوْفًا ؗ— وَّاتَّبِعْ سَبِیْلَ مَنْ اَنَابَ اِلَیَّ ۚ— ثُمَّ اِلَیَّ مَرْجِعُكُمْ فَاُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُوْنَ ۟

اوکه دواړو هڅه کوله چې له ماسره هغه څه شریک کړی چې ستا په پوهه کې نه راځي نو مننه يي مه کوه.او په دنیوی ژوند کې ورسره ښه غوره ملتیا وکړه.او د هغه چا په لار ولاړ شه چې ماته یي رجوع کړی ده.ستاسو راتګ ماته دی.نو زه به مو هغه کړنې په مخ کې کیږدم چې تاسې کولې.

வசனம்: 16

یٰبُنَیَّ اِنَّهَاۤ اِنْ تَكُ مِثْقَالَ حَبَّةٍ مِّنْ خَرْدَلٍ فَتَكُنْ فِیْ صَخْرَةٍ اَوْ فِی السَّمٰوٰتِ اَوْ فِی الْاَرْضِ یَاْتِ بِهَا اللّٰهُ ؕ— اِنَّ اللّٰهَ لَطِیْفٌ خَبِیْرٌ ۟

ای زما بچوړیه!که د اوري دانې په اندازه کوچنې عمل د ډیرې لوی ډبرې په مینځ یا د اسمانونو او یا د ځمکې په کوم لری کونج کې وي الله به هغه راوباسي.بي له شکه چې الله پاک ډير ژورلیدونکې او له هر څه ښه خبر دی.

வசனம்: 17

یٰبُنَیَّ اَقِمِ الصَّلٰوةَ وَاْمُرْ بِالْمَعْرُوْفِ وَانْهَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَاصْبِرْ عَلٰی مَاۤ اَصَابَكَ ؕ— اِنَّ ذٰلِكَ مِنْ عَزْمِ الْاُمُوْرِ ۟ۚ

ای زما زوی کیه!لمونځ ودره وه نیکیو ته بلنه وکړه او له بدیو نه منع کوه او په دې لار کې چې څه در رسیدل هغه زغمه. بې له شکه چې دا خورا مهم کارونه دي.

வசனம்: 18

وَلَا تُصَعِّرْ خَدَّكَ لِلنَّاسِ وَلَا تَمْشِ فِی الْاَرْضِ مَرَحًا ؕ— اِنَّ اللّٰهَ لَا یُحِبُّ كُلَّ مُخْتَالٍ فَخُوْرٍ ۟ۚ

له خلکو نه مخ مه کږه وه،او خیالولۍ سره په ځمکه مه ځه.بې له شکه چې الله پاک هیڅ لویې کوونکې،خوښي ښکاره کوونکې نه خوښوي.

வசனம்: 19

وَاقْصِدْ فِیْ مَشْیِكَ وَاغْضُضْ مِنْ صَوْتِكَ ؕ— اِنَّ اَنْكَرَ الْاَصْوَاتِ لَصَوْتُ الْحَمِیْرِ ۟۠

په خپل تګ کې مینځنې حال غوره او خپل غږ تیټ کړه.بې له شکه چې له ټولو بد اواز د خرو انګاء ده.