மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அல்முஃமினூன் - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான பாரசீக மொழிபெயர்ப்பு - பக்க எண் 345 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 43

مَا تَسْبِقُ مِنْ اُمَّةٍ اَجَلَهَا وَمَا یَسْتَاْخِرُوْنَ ۟ؕ

هیچ‌یک از این امت‌های تکذیب‌کننده با وجود تمام وسایلی که داشتند از وقت تعیین‌شده برای نابودی‌اش نه پیشی گرفته است، و نه از آن عقب افتاده است.

வசனம்: 44

ثُمَّ اَرْسَلْنَا رُسُلَنَا تَتْرَا ؕ— كُلَّ مَا جَآءَ اُمَّةً رَّسُوْلُهَا كَذَّبُوْهُ فَاَتْبَعْنَا بَعْضَهُمْ بَعْضًا وَّجَعَلْنٰهُمْ اَحَادِیْثَ ۚ— فَبُعْدًا لِّقَوْمٍ لَّا یُؤْمِنُوْنَ ۟

سپس رسولانمان را پیاپی و یکی پس از دیگری مبعوث کردیم، هرگاه نزد یکی از این امت‌ها رسولش که به‌سوی آنها مبعوث شده بود آمد او را تکذیب کردند، آن‌گاه آنها را یکی پس از دیگری نابود کردیم، و اثری از آنها جز قصه و داستان آنها باقی نماند، پس نابود باد قومی که به آنچه رسولان آنها از جانب پروردگارشان آوردند ایمان نمی‌آورند.

வசனம்: 45

ثُمَّ اَرْسَلْنَا مُوْسٰی وَاَخَاهُ هٰرُوْنَ ۙ۬— بِاٰیٰتِنَا وَسُلْطٰنٍ مُّبِیْنٍ ۟ۙ

سپس موسی علیه السلام و برادرش هارون علیه السلام را با آیات هفتگانۀ خویش: (عصا، دست، ملخ، شپش، قورباغه‌ها، خون، طوفان، خشکسالی، کم‌شدن میوه‌ها)، و با حجتی آشکار فرستادیم.

வசனம்: 46

اِلٰی فِرْعَوْنَ وَمَلَاۡىِٕهٖ فَاسْتَكْبَرُوْا وَكَانُوْا قَوْمًا عَالِیْنَ ۟ۚ

آن دو را به‌سوی فرعون و سران قومش فرستادیم اما آنها تکبر ورزیدند، و بر ایمان به آن دو گردن ننهادند، و قومی بودند که با زور و ستم بر مردم برتری می‌جستند.

வசனம்: 47

فَقَالُوْۤا اَنُؤْمِنُ لِبَشَرَیْنِ مِثْلِنَا وَقَوْمُهُمَا لَنَا عٰبِدُوْنَ ۟ۚ

پس گفتند: آیا به دو انسان مانند خودمان که هیچ امتیازی بر ما ندارند، و قوم آن دو (بنی‌اسرائیل) مطیع و فرمان‌بردار ما هستند ایمان بیاوریم؟!

வசனம்: 48

فَكَذَّبُوْهُمَا فَكَانُوْا مِنَ الْمُهْلَكِیْنَ ۟

آن‌گاه آن دو را در آنچه از جانب الله آورده بودند تکذیب کردند، پس به‌سبب تکذیب‌شان غرق و نابود شدند.

வசனம்: 49

وَلَقَدْ اٰتَیْنَا مُوْسَی الْكِتٰبَ لَعَلَّهُمْ یَهْتَدُوْنَ ۟

و به تحقیق تورات را به موسی دادیم تا قومش با آن به حق راه یابند، و به آن عمل کنند.

வசனம்: 50

وَجَعَلْنَا ابْنَ مَرْیَمَ وَاُمَّهٗۤ اٰیَةً وَّاٰوَیْنٰهُمَاۤ اِلٰی رَبْوَةٍ ذَاتِ قَرَارٍ وَّمَعِیْنٍ ۟۠

و عیسی پسر مریم و مادرش مریم را نشانه‌ای دلالت‌کننده بر قدرت خویش قرار دادیم، چون مریم به عیسی بدون پدر باردار شد، و آن دو را در مکان مرتفعی از زمین که مسطح و مناسب اقامت بود، و آبی جاری و تازه داشت پناه دادیم.

வசனம்: 51

یٰۤاَیُّهَا الرُّسُلُ كُلُوْا مِنَ الطَّیِّبٰتِ وَاعْمَلُوْا صَالِحًا ؕ— اِنِّیْ بِمَا تَعْمَلُوْنَ عَلِیْمٌ ۟ؕ

ای رسولان، از آنچه که برای‌تان حلال شده است و خوردن آن برای‌تان گواراست بخورید، و عمل صالح موافق با شریعت انجام دهید، زیرا من به تمام اعمال شما آگاه هستم، و ذره‌ای از اعمال‌تان بر من پوشیده نمی‌ماند.

வசனம்: 52

وَاِنَّ هٰذِهٖۤ اُمَّتُكُمْ اُمَّةً وَّاحِدَةً وَّاَنَا رَبُّكُمْ فَاتَّقُوْنِ ۟

و - ای رسولان- همانا آیین شما آیینی یگانه یعنی اسلام است، و من پروردگارتان هستم که هیچ پروردگاری جز من ندارید، پس با اجرای اوامر، و اجتناب از نواهی‌ام از من بترسید.

வசனம்: 53

فَتَقَطَّعُوْۤا اَمْرَهُمْ بَیْنَهُمْ زُبُرًا ؕ— كُلُّ حِزْبٍۭ بِمَا لَدَیْهِمْ فَرِحُوْنَ ۟

اما پس از آنها پیروان‌شان در دین پراکنده گشتند، و به گروه‌ها و احزاب تقسیم شدند، که هر حزب به آنچه که ایمان داشت شاد بود با این‌ تفکر که همان دین پسندیده نزد الله است، و به آنچه که نزد دیگران بود توجهی نداشت.

வசனம்: 54

فَذَرْهُمْ فِیْ غَمْرَتِهِمْ حَتّٰی حِیْنٍ ۟

پس - ای رسول- آنها را در جهل و سرگردانی‌شان تا هنگام نزول عذاب بر آنها واگذار.

வசனம்: 55

اَیَحْسَبُوْنَ اَنَّمَا نُمِدُّهُمْ بِهٖ مِنْ مَّالٍ وَّبَنِیْنَ ۟ۙ

آیا این احزاب به آنچه دارند شادمانند و می‌پندارند که اموال و فرزندانی که در زندگی دنیا به آنها می‌دهیم به تعجیل‌انداختن خیری است که استحقاقش را دارند؟!

வசனம்: 56

نُسَارِعُ لَهُمْ فِی الْخَیْرٰتِ ؕ— بَلْ لَّا یَشْعُرُوْنَ ۟

امر چنان‌که گمان کردند نیست، این موارد را فقط برای مهلت‌دادن و نزدیک‌ساختن تدریجی آنها به‌سوی عذاب برای‌شان می‌دهیم، اما این امر را احساس نمی‌کنند.

வசனம்: 57

اِنَّ الَّذِیْنَ هُمْ مِّنْ خَشْیَةِ رَبِّهِمْ مُّشْفِقُوْنَ ۟ۙ

به‌راستی کسانی‌که با وجود ایمان و نیکوکاری از پروردگارشان می‌ترسند.

வசனம்: 58

وَالَّذِیْنَ هُمْ بِاٰیٰتِ رَبِّهِمْ یُؤْمِنُوْنَ ۟ۙ

و همان‌ها که به آیات کتابش ایمان دارند.

வசனம்: 59

وَالَّذِیْنَ هُمْ بِرَبِّهِمْ لَا یُشْرِكُوْنَ ۟ۙ

و همان‌ها که پروردگارشان را یگانه می‌دانند و هیچ‌چیز را با او شریک نمی‌گردانند.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• الاستكبار مانع من التوفيق للحق.

برتری‌ خواهی، مانع راه‌یافتن به حق است.

• إطابة المأكل له أثر في صلاح القلب وصلاح العمل.

لقمۀ حلال در اصلاح قلب و عمل تأثیر دارد.

• التوحيد ملة جميع الأنبياء ودعوتهم.

توحید، آیین و دعوت تمام پیامبران علیهم السلام است.

• الإنعام على الفاجر ليس إكرامًا له، وإنما هو استدراج.

نعمت‌دادن بر فاجر، اکرام برای او به شمار نمی‌رود، بلکه سبب نزدیک‌ کردن تدریجی او به‌سوی عذاب است.