மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 14 அத்தியாயம் ஸூரா அல்அன்கபூத் - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான பாரசீக மொழிபெயர்ப்பு- அல்குர்ஆன் ஆய்வுகளுக்கான தப்ஸீர் மையம் - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 14

وَلَقَدْ اَرْسَلْنَا نُوْحًا اِلٰی قَوْمِهٖ فَلَبِثَ فِیْهِمْ اَلْفَ سَنَةٍ اِلَّا خَمْسِیْنَ عَامًا ؕ— فَاَخَذَهُمُ الطُّوْفَانُ وَهُمْ ظٰلِمُوْنَ ۟

و به تحقیق که نوح علیه السلام را رسولی به‌سوی قومش فرستادیم، که نهصد و پنجاه سال در میان قومش ماند و آنها را به‌سوی توحید الله فرا می‌خواند، اما او را تکذیب کردند و به کفرشان ادامه دادند، پس طوفان آنها را درحالی‌که به‌سبب کفر به الله و تکذیب رسولانش ستمکار بودند فراگرفت، و غرق ‌و نابود شدند.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• الأعمال الصالحة يُكَفِّر الله بها الذنوب.

الله با اعمال صالح گناهان را می‌پوشاند.

• تأكُّد وجوب البر بالأبوين.

وجوب نیکی بر پدر و مادر مورد تأکید قرار گرفته است.

• الإيمان بالله يقتضي الصبر على الأذى في سبيله.

ایمان به الله، شکیبایی در برابر آزار دیدن در راه او تعالی را ایجاب می‌کند.

• من سنَّ سُنَّة سيئة فعليه وزرها ووزر من عمل بها من غير أن ينقص من أوزارهم شيء.

هرکس سنت بدی را به جای گذارد گناه سنت بد و گناه تمام کسانی‌که به آن عمل کنند بر اوست بدون اینکه ذره‌ای از گناهان کسانی‌که به آن سنت بد عمل کرده‌اند کاسته شود.