අර්ථ කථනය වාක්‍යය 14 පරිච්ඡේදය සූරා අල් අන්කබූත් - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විිවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය - පර්සියානු පරිවර්තනය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 14

وَلَقَدْ اَرْسَلْنَا نُوْحًا اِلٰی قَوْمِهٖ فَلَبِثَ فِیْهِمْ اَلْفَ سَنَةٍ اِلَّا خَمْسِیْنَ عَامًا ؕ— فَاَخَذَهُمُ الطُّوْفَانُ وَهُمْ ظٰلِمُوْنَ ۟

و به تحقیق که نوح علیه السلام را رسولی به‌سوی قومش فرستادیم، که نهصد و پنجاه سال در میان قومش ماند و آنها را به‌سوی توحید الله فرا می‌خواند، اما او را تکذیب کردند و به کفرشان ادامه دادند، پس طوفان آنها را درحالی‌که به‌سبب کفر به الله و تکذیب رسولانش ستمکار بودند فراگرفت، و غرق ‌و نابود شدند.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• الأعمال الصالحة يُكَفِّر الله بها الذنوب.

الله با اعمال صالح گناهان را می‌پوشاند.

• تأكُّد وجوب البر بالأبوين.

وجوب نیکی بر پدر و مادر مورد تأکید قرار گرفته است.

• الإيمان بالله يقتضي الصبر على الأذى في سبيله.

ایمان به الله، شکیبایی در برابر آزار دیدن در راه او تعالی را ایجاب می‌کند.

• من سنَّ سُنَّة سيئة فعليه وزرها ووزر من عمل بها من غير أن ينقص من أوزارهم شيء.

هرکس سنت بدی را به جای گذارد گناه سنت بد و گناه تمام کسانی‌که به آن عمل کنند بر اوست بدون اینکه ذره‌ای از گناهان کسانی‌که به آن سنت بد عمل کرده‌اند کاسته شود.