மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 11 அத்தியாயம் ஸூரா புஸ்ஸிலத் - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான பாரசீக மொழிபெயர்ப்பு- அல்குர்ஆன் ஆய்வுகளுக்கான தப்ஸீர் மையம் - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 11

ثُمَّ اسْتَوٰۤی اِلَی السَّمَآءِ وَهِیَ دُخَانٌ فَقَالَ لَهَا وَلِلْاَرْضِ ائْتِیَا طَوْعًا اَوْ كَرْهًا ؕ— قَالَتَاۤ اَتَیْنَا طَآىِٕعِیْنَ ۟

سپس او سبحانه قصد آفرینش آسمان کرد، و آسمان در آن روز دودی بود که به آن و زمین فرمود: به اختیار، یا به اجبار از فرمان من اطاعت کنید، که هیچ راه گریزی از آن ندارید. آسمان و زمین گفتند: پروردگارا فرمان‌بردارانه آمدیم، و هیچ اراده‌ای جز ارادۀ تو نداریم.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• تعطيل الكافرين لوسائل الهداية عندهم يعني بقاءهم على الكفر.

عدم استفادۀ کافران از وسایل هدایت؛ به معنای باقی‌ماندن آنها در کفر است.

• بيان منزلة الزكاة، وأنها ركن من أركان الإسلام.

بیان جایگاه زکات، و اینکه یکی از ارکان اسلام است.

• استسلام الكون لله وانقياده لأمره سبحانه بكل ما فيه.

تسلیم ‌بودنِ تمام هستی در برابر الله و فرمان‌برداری از امر او سبحانه.