අර්ථ කථනය වාක්‍යය 11 පරිච්ඡේදය සූරා ෆුස්සිලත් - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විිවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය - පර්සියානු පරිවර්තනය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 11

ثُمَّ اسْتَوٰۤی اِلَی السَّمَآءِ وَهِیَ دُخَانٌ فَقَالَ لَهَا وَلِلْاَرْضِ ائْتِیَا طَوْعًا اَوْ كَرْهًا ؕ— قَالَتَاۤ اَتَیْنَا طَآىِٕعِیْنَ ۟

سپس او سبحانه قصد آفرینش آسمان کرد، و آسمان در آن روز دودی بود که به آن و زمین فرمود: به اختیار، یا به اجبار از فرمان من اطاعت کنید، که هیچ راه گریزی از آن ندارید. آسمان و زمین گفتند: پروردگارا فرمان‌بردارانه آمدیم، و هیچ اراده‌ای جز ارادۀ تو نداریم.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• تعطيل الكافرين لوسائل الهداية عندهم يعني بقاءهم على الكفر.

عدم استفادۀ کافران از وسایل هدایت؛ به معنای باقی‌ماندن آنها در کفر است.

• بيان منزلة الزكاة، وأنها ركن من أركان الإسلام.

بیان جایگاه زکات، و اینکه یکی از ارکان اسلام است.

• استسلام الكون لله وانقياده لأمره سبحانه بكل ما فيه.

تسلیم ‌بودنِ تمام هستی در برابر الله و فرمان‌برداری از امر او سبحانه.