மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 37 அத்தியாயம் ஸூரா காஃப் - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான பாரசீக மொழிபெயர்ப்பு- அல்குர்ஆன் ஆய்வுகளுக்கான தப்ஸீர் மையம் - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 37

اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَذِكْرٰی لِمَنْ كَانَ لَهٗ قَلْبٌ اَوْ اَلْقَی السَّمْعَ وَهُوَ شَهِیْدٌ ۟

قطعاً این نابودی امت‌های پیشین، مایۀ پند و اندرز صاحب قلبی است که با آن می‌اندیشد، یا با حضور قلب و هوشیار گوش فرا می‌دهد.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• الاعتبار بوقائع التاريخ من شأن ذوي القلوب الواعية.

عبرت‌گیری از رخدادهای تاریخ، خوی و سرشت صاحبان دل‌های هوشیار وآگاه است.

• خلق الله الكون في ستة أيام لِحِكَم يعلمها الله، لعل منها بيان سُنَّة التدرج.

آفرینش هستی در شش روز توسط الله به‌سبب حکمت‌هایی است که الله می‌داند، شاید یکی از آنها سنت تدریجی‌ بودن باشد.

• سوء أدب اليهود في وصفهم الله تعالى بالتعب بعد خلقه السماوات والأرض، وهذا كفر بالله.

بی‌ادبی یهودیان در توصیف الله تعالی به خسته‌شدن پس از آفرنش آسمان‌ها و زمین. این امر کفر به الله است.