மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 16 அத்தியாயம் ஸூரா அல்முஜாதலா - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான பாரசீக மொழிபெயர்ப்பு- அல்குர்ஆன் ஆய்வுகளுக்கான தப்ஸீர் மையம் - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 16

اِتَّخَذُوْۤا اَیْمَانَهُمْ جُنَّةً فَصَدُّوْا عَنْ سَبِیْلِ اللّٰهِ فَلَهُمْ عَذَابٌ مُّهِیْنٌ ۟

قسم‌های‌شان را که با آنها سوگند یاد می‌کردند سپری در برابر قتل به‌سبب کفر قرار دادند، وقتی با آنها اسلام را آشکار کردند تا از خون‌ها و اموال‌شان محافظت کنند، و با سست ‌و مایوس ‌کردن مسلمانان، مردم را از حق بازداشتند. پس عذابی خوارکننده برای‌شان است که آنها را خوار و زبون می‌گرداند.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• لطف الله بنبيه صلى الله عليه وسلم؛ حيث أدَّب صحابته بعدم المشقَّة عليه بكثرة المناجاة.

لطف الله به پیامبرش صلی الله علیه وسلم ؛ که به صحابه‌اش ادب آموخت تا او را با نجوای زیاد به مشقت نیندازند.

• ولاية اليهود من شأن المنافقين.

دوستی با یهودیان، خصلت منافقان است.

• خسران أهل الكفر وغلبة أهل الإيمان سُنَّة إلهية قد تتأخر، لكنها لا تتخلف.

خسران کافران و چیرگی مؤمنان سنتی الهی است که گاهی به تاخیر می‌افتد، اما خلاف نمی‌رود.