අර්ථ කථනය වාක්‍යය 16 පරිච්ඡේදය සූරා අල් මුජාදලා - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විිවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය - පර්සියානු පරිවර්තනය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 16

اِتَّخَذُوْۤا اَیْمَانَهُمْ جُنَّةً فَصَدُّوْا عَنْ سَبِیْلِ اللّٰهِ فَلَهُمْ عَذَابٌ مُّهِیْنٌ ۟

قسم‌های‌شان را که با آنها سوگند یاد می‌کردند سپری در برابر قتل به‌سبب کفر قرار دادند، وقتی با آنها اسلام را آشکار کردند تا از خون‌ها و اموال‌شان محافظت کنند، و با سست ‌و مایوس ‌کردن مسلمانان، مردم را از حق بازداشتند. پس عذابی خوارکننده برای‌شان است که آنها را خوار و زبون می‌گرداند.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• لطف الله بنبيه صلى الله عليه وسلم؛ حيث أدَّب صحابته بعدم المشقَّة عليه بكثرة المناجاة.

لطف الله به پیامبرش صلی الله علیه وسلم ؛ که به صحابه‌اش ادب آموخت تا او را با نجوای زیاد به مشقت نیندازند.

• ولاية اليهود من شأن المنافقين.

دوستی با یهودیان، خصلت منافقان است.

• خسران أهل الكفر وغلبة أهل الإيمان سُنَّة إلهية قد تتأخر، لكنها لا تتخلف.

خسران کافران و چیرگی مؤمنان سنتی الهی است که گاهی به تاخیر می‌افتد، اما خلاف نمی‌رود.