மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் ஸூரா அந்நஜ்ம் - தாஜிக் மொழிபெயர்ப்பு - ஆரிபீ - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

Сураи Наҷм (Ситора)

வசனம்: 1

وَٱلنَّجۡمِ إِذَا هَوَىٰ

Савганд ба ситора, он гоҳ ки нопадид шавад

வசனம்: 2

مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمۡ وَمَا غَوَىٰ

Ки ёри шумо [Муҳаммад] ҳаргиз гумроҳ нашуда ва ба роҳи табоҳе наафтодааст

வசனம்: 3

وَمَا يَنطِقُ عَنِ ٱلۡهَوَىٰٓ

Ва аз рӯйи ҳавои нафс сухан намегӯяд

வசனம்: 4

إِنۡ هُوَ إِلَّا وَحۡيٞ يُوحَىٰ

[Ин Қуръон] Ваҳй [-и илоҳӣ] аст, ки [ба ӯ] илқо мешавад. Ин [Қуръон] ҷуз панд барои ҷаҳониён [инсон ва ҷин] нест

வசனம்: 5

عَلَّمَهُۥ شَدِيدُ ٱلۡقُوَىٰ

[Ҷабраил, ки фариштае аст] Пуртавон таълимаш додааст

வசனம்: 6

ذُو مِرَّةٖ فَٱسۡتَوَىٰ

[Ҳамон фариштаи] Хушманзаре, ки [бо чеҳраи ҳақиқиаш дар баробари Паёмбар] истод

வசனம்: 7

وَهُوَ بِٱلۡأُفُقِ ٱلۡأَعۡلَىٰ

Дар ҳоле ки ӯ дар уфуқи боло [дар осмон] қарор дошт

வசனம்: 8

ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّىٰ

Сипас [Ҷабраил] наздик шуд; ва наздиктар

வசனம்: 9

فَكَانَ قَابَ قَوۡسَيۡنِ أَوۡ أَدۡنَىٰ

Пас, [фосилаи ӯ бо Паёмбар] ба андозаи тӯли ду камон камтар буд

வசனம்: 10

فَأَوۡحَىٰٓ إِلَىٰ عَبۡدِهِۦ مَآ أَوۡحَىٰ

Он гоҳ [он фариштаи бузургвор] он чиро, ки бояд ба бандаи Аллоҳ таоло ваҳй мекард, ваҳй намуд

வசனம்: 11

مَا كَذَبَ ٱلۡفُؤَادُ مَا رَأَىٰٓ

Он чиро, ки [паёмбар] дид, қалбаш дурӯғ напиндошт

வசனம்: 12

أَفَتُمَٰرُونَهُۥ عَلَىٰ مَا يَرَىٰ

Оё бо ӯ дар бораи он чи мебинад, муҷодала мекунед?

வசனம்: 13

وَلَقَدۡ رَءَاهُ نَزۡلَةً أُخۡرَىٰ

Дар ҳақиқат, паёмбар як бори дигар низ он фариштаро [ба сурати комил] мушоҳида карда буд

வசனம்: 14

عِندَ سِدۡرَةِ ٱلۡمُنتَهَىٰ

Дар канори [дарахти бузург] «Сидрату-л-мунтаҳо» [дар осмони ҳафтум]

வசனம்: 15

عِندَهَا جَنَّةُ ٱلۡمَأۡوَىٰٓ

ки оромишгоҳи биҳишт ҳамон ҷост

வசனம்: 16

إِذۡ يَغۡشَى ٱلسِّدۡرَةَ مَا يَغۡشَىٰ

Он гоҳ ки ҳолате он дарахтро пӯшонида буд

வசனம்: 17

مَا زَاغَ ٱلۡبَصَرُ وَمَا طَغَىٰ

Чашми [паёмбар ба чапу рост] мунҳариф нашуд ва [аз ҳад] таҷовуз накард

வசனம்: 18

لَقَدۡ رَأَىٰ مِنۡ ءَايَٰتِ رَبِّهِ ٱلۡكُبۡرَىٰٓ

Ба ростӣ, ки ӯ бархе аз бузургтарин нишонаҳои Парвардигорашро [дар он ҷо] мушоҳида кард

வசனம்: 19

أَفَرَءَيۡتُمُ ٱللَّٰتَ وَٱلۡعُزَّىٰ

[Эй мушрикон] Оё «Лот»-у «Уззо»-ро дидаед?

வசனம்: 20

وَمَنَوٰةَ ٱلثَّالِثَةَ ٱلۡأُخۡرَىٰٓ

Ва «Маннот» он савумин [бути беарзиш]-ро? [Оё ҳеҷ суду зиёне ба шумо мерасонанд?]

வசனம்: 21

أَلَكُمُ ٱلذَّكَرُ وَلَهُ ٱلۡأُنثَىٰ

Оё [иддао мекунед, ки] фарзанди писар барои шумост ва духтар барои Аллоҳ таоло?

வசனம்: 22

تِلۡكَ إِذٗا قِسۡمَةٞ ضِيزَىٰٓ

Дар ин сурат, тақсиме ноодилона аст

வசனம்: 23

إِنۡ هِيَ إِلَّآ أَسۡمَآءٞ سَمَّيۡتُمُوهَآ أَنتُمۡ وَءَابَآؤُكُم مَّآ أَنزَلَ ٱللَّهُ بِهَا مِن سُلۡطَٰنٍۚ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا ٱلظَّنَّ وَمَا تَهۡوَى ٱلۡأَنفُسُۖ وَلَقَدۡ جَآءَهُم مِّن رَّبِّهِمُ ٱلۡهُدَىٰٓ

Ин бутҳо фақат исмҳое [бемаъно] ҳастанд, ки худ ва падаронатон бо онҳо [маъбудҳои дурӯғини худро] ном ниҳодаед ва Аллоҳ таоло ҳеҷ далеле [бар ҳаққонияти ин кор] нозил накардааст. [Мушрикон дар эътиқодоташон] Фақат пайрави гумону хостаҳои дили хешанд; ҳол он ки [муҷиботи] ҳидоят аз ҷониби Парвардигорашон бар онон расидааст

வசனம்: 24

أَمۡ لِلۡإِنسَٰنِ مَا تَمَنَّىٰ

Оё инсон ҳар чи [аз шафоати ин маъбудони ботил] орзу кунад, барояш муяссар аст?

வசனம்: 25

فَلِلَّهِ ٱلۡأٓخِرَةُ وَٱلۡأُولَىٰ

Дунё ва охират аз они Аллоҳ аст [ва ба ҳар кас, ҳар чиро салоҳ бидонад мебахшад]

வசனம்: 26

۞ وَكَم مِّن مَّلَكٖ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ لَا تُغۡنِي شَفَٰعَتُهُمۡ شَيۡـًٔا إِلَّا مِنۢ بَعۡدِ أَن يَأۡذَنَ ٱللَّهُ لِمَن يَشَآءُ وَيَرۡضَىٰٓ

Чи бисёр фариштагоне, ки дар осмонҳо ҳастанд, ки шафоаташон ба ҳеҷ ваҷҳ судманд нахоҳад буд; магар пас аз он ки Аллоҳ таоло барои ҳар ки бихоҳад ва хушнуд бошад, иҷозат диҳад

வசனம்: 27

إِنَّ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ لَيُسَمُّونَ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةَ تَسۡمِيَةَ ٱلۡأُنثَىٰ

Касоне, ки ба охират бовар надоранд, бар фариштагони илоҳӣ номи духтар мегузоранд [ва ононро духтарони Аллоҳ таоло медонанд]

வசனம்: 28

وَمَا لَهُم بِهِۦ مِنۡ عِلۡمٍۖ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا ٱلظَّنَّۖ وَإِنَّ ٱلظَّنَّ لَا يُغۡنِي مِنَ ٱلۡحَقِّ شَيۡـٔٗا

Онон дар мавриди ин амр [комилан] беиттилоанд [ва] фақат аз ҳадсу гумон пайравӣ мекунанд; дар ҳоле ки барои [шинохти] ҳақиқат гумон кофӣ нест

வசனம்: 29

فَأَعۡرِضۡ عَن مَّن تَوَلَّىٰ عَن ذِكۡرِنَا وَلَمۡ يُرِدۡ إِلَّا ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا

Пас, [эй Паёмбар] ту низ аз касе, ки аз ёди Мо рӯй гардонида ва фақат [лаззатҳои] зиндагии дунёро мехоҳад, рӯй бартоб

வசனம்: 30

ذَٰلِكَ مَبۡلَغُهُم مِّنَ ٱلۡعِلۡمِۚ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِۦ وَهُوَ أَعۡلَمُ بِمَنِ ٱهۡتَدَىٰ

Ниҳояти дарку фаҳмашон ҳамин аст. Бе тардид, Парвардигорат ба ҳоли касоне, ки аз роҳи Ӯ мунҳариф шудаанд огоҳтар аст; ва низ ба ҳоли роҳёфтагон

வசனம்: 31

وَلِلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِ لِيَجۡزِيَ ٱلَّذِينَ أَسَٰٓـُٔواْ بِمَا عَمِلُواْ وَيَجۡزِيَ ٱلَّذِينَ أَحۡسَنُواْ بِٱلۡحُسۡنَى

Ҳар чи дар осмонҳо ва замин аст, аз они Аллоҳ таоло аст, [роҳи хайру шарро ба инсон ироа кард] то бадкоронро дар баробари рафторашон кайфар диҳад ва накукоронро [бо неъматҳои биҳишт] подоши наку ато намояд

வசனம்: 32

ٱلَّذِينَ يَجۡتَنِبُونَ كَبَٰٓئِرَ ٱلۡإِثۡمِ وَٱلۡفَوَٰحِشَ إِلَّا ٱللَّمَمَۚ إِنَّ رَبَّكَ وَٰسِعُ ٱلۡمَغۡفِرَةِۚ هُوَ أَعۡلَمُ بِكُمۡ إِذۡ أَنشَأَكُم مِّنَ ٱلۡأَرۡضِ وَإِذۡ أَنتُمۡ أَجِنَّةٞ فِي بُطُونِ أُمَّهَٰتِكُمۡۖ فَلَا تُزَكُّوٓاْ أَنفُسَكُمۡۖ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَنِ ٱتَّقَىٰٓ

Ҳамон касоне, ки аз гуноҳони кабира ва корҳои зишту бешармона дурӣ мекунанд; магар лағжишҳои камаҳамият [ва гуноҳони сағира, ки бо тавба ва ибодат бахшида мешаванд], ки омурзиши Парвардигорат густурда аст; аз ҳамон дам, ки шуморо аз замин падид овард ва он гоҳ ки ба сурати ҷанин дар шиками модаронатон будед, ба [табиати] шумо огоҳтар [аз худатон] аст; пас, худситоӣ накунед, ки Ӯ ба ҳоли парҳезкорон донотар аст

வசனம்: 33

أَفَرَءَيۡتَ ٱلَّذِي تَوَلَّىٰ

Оё он касеро, ки [аз ҳақ] рӯй бартофт, дидаӣ?

வசனம்: 34

وَأَعۡطَىٰ قَلِيلٗا وَأَكۡدَىٰٓ

Ва андаке инфоқ кард ва [сипас] худдорӣ намуд

வசனம்: 35

أَعِندَهُۥ عِلۡمُ ٱلۡغَيۡبِ فَهُوَ يَرَىٰٓ

Оё илми ғайб дорад ва [ояндаро] мебинад?

வசனம்: 36

أَمۡ لَمۡ يُنَبَّأۡ بِمَا فِي صُحُفِ مُوسَىٰ

Оё бохабар нашудааст аз матолиби китоби осмонии Мӯсо

வசனம்: 37

وَإِبۡرَٰهِيمَ ٱلَّذِي وَفَّىٰٓ

ва [таълимоти] Иброҳим, ки ҳаққи [рисолат ва бандагии Мо]-ро ба тамомӣ адо кард?

வசனம்: 38

أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٞ وِزۡرَ أُخۡرَىٰ

Ки ҳеҷ гунаҳгоре бори гуноҳи дигареро бар дӯш нахоҳад кашид

வசனம்: 39

وَأَن لَّيۡسَ لِلۡإِنسَٰنِ إِلَّا مَا سَعَىٰ

Ва ин ки инсон фақат самараи талош [-у нияти] худро хоҳад дошт

வசனம்: 40

وَأَنَّ سَعۡيَهُۥ سَوۡفَ يُرَىٰ

Ва ин ки бе гумон талоши ӯ [дар муҳосибаи аъмолаш дар рӯзи қиёмат] манзур хоҳад шуд

வசனம்: 41

ثُمَّ يُجۡزَىٰهُ ٱلۡجَزَآءَ ٱلۡأَوۡفَىٰ

Он гоҳ подошашро ба тамомӣ хоҳанд дод

வசனம்: 42

وَأَنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ ٱلۡمُنتَهَىٰ

Ва ин ки бозгашт [-и ҳамаи умур] ба сӯйи Парвардигори туст

வசனம்: 43

وَأَنَّهُۥ هُوَ أَضۡحَكَ وَأَبۡكَىٰ

Ва Ӯст, ки механдонад ва мегирёнад

வசனம்: 44

وَأَنَّهُۥ هُوَ أَمَاتَ وَأَحۡيَا

Ва Ӯст, ки мемиронад ва [дар охират] зинда мекунад

வசனம்: 45

وَأَنَّهُۥ خَلَقَ ٱلزَّوۡجَيۡنِ ٱلذَّكَرَ وَٱلۡأُنثَىٰ

Ва ҳам Ӯст, ки завҷи нару модаро меофарад,

வசனம்: 46

مِن نُّطۡفَةٍ إِذَا تُمۡنَىٰ

аз нутфае, ки [дар раҳим] рехта мешавад

வசனம்: 47

وَأَنَّ عَلَيۡهِ ٱلنَّشۡأَةَ ٱلۡأُخۡرَىٰ

ва падид овардани дубораи онҳо [дар қиёмат низ бар уҳдаи] Аллоҳ таоло аст

வசனம்: 48

وَأَنَّهُۥ هُوَ أَغۡنَىٰ وَأَقۡنَىٰ

Ва Ӯст, ки [шуморо] бениёз мекунад ва сармоя мебахшад

வசனம்: 49

وَأَنَّهُۥ هُوَ رَبُّ ٱلشِّعۡرَىٰ

Ва Ӯст, ки Парвардигори [ситораи] «Шиъро» аст

வசனம்: 50

وَأَنَّهُۥٓ أَهۡلَكَ عَادًا ٱلۡأُولَىٰ

Ва Ӯст, ки қавми Одро дар гузашта ҳалок кард

வசனம்: 51

وَثَمُودَاْ فَمَآ أَبۡقَىٰ

Ва қавми Самудро [низ нобуд кард] ва [ҳеҷ як аз ононро] боқӣ нагузошт

வசனம்: 52

وَقَوۡمَ نُوحٖ مِّن قَبۡلُۖ إِنَّهُمۡ كَانُواْ هُمۡ أَظۡلَمَ وَأَطۡغَىٰ

Ва қавми Нуҳро, ки ситамгортар ва саркаштар буданд, пеш аз он [ҳалок намуд]

வசனம்: 53

وَٱلۡمُؤۡتَفِكَةَ أَهۡوَىٰ

Ва шаҳрҳои зерурӯшуда [-и қавми Лут]-ро дар ҳам кӯбид

வசனம்: 54

فَغَشَّىٰهَا مَا غَشَّىٰ

Ва ононро [бо азобе фарогир] – чунон ки бояд пӯшонид

வசனம்: 55

فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكَ تَتَمَارَىٰ

Ҳол [эй инсон] дар мавриди кадом як аз неъматҳои Парвардигорат тардид раво медорӣ [ва муҷодала мекунӣ]?

வசனம்: 56

هَٰذَا نَذِيرٞ مِّنَ ٱلنُّذُرِ ٱلۡأُولَىٰٓ

Ин [паёмбар низ] ҳушдордиҳандаест аз [гурӯҳи] ҳушдордиҳандагони пешин

வசனம்: 57

أَزِفَتِ ٱلۡأٓزِفَةُ

Қиёмат наздик мешавад

வசனம்: 58

لَيۡسَ لَهَا مِن دُونِ ٱللَّهِ كَاشِفَةٌ

Ва ҳеҷ кас – ҷуз Аллоҳ таоло – наметавонад ошкораш кунад [ва сахтиҳояшро бартараф созад]

வசனம்: 59

أَفَمِنۡ هَٰذَا ٱلۡحَدِيثِ تَعۡجَبُونَ

[Эй мушрикон] Оё аз ин сухан дар шигифтед?

வசனம்: 60

وَتَضۡحَكُونَ وَلَا تَبۡكُونَ

Ва дар ҳоли ғафлат ва ғурур [ба оёти Қуръон] механдед ва [аз шунидани ҳушдорҳояш наметарсед ва] ашк намерезед?

வசனம்: 61

وَأَنتُمۡ سَٰمِدُونَ

Ва шумо бозикунандагонед

வசனம்: 62

فَٱسۡجُدُواْۤ لِلَّهِۤ وَٱعۡبُدُواْ۩

Пас, [ҳамагӣ] барои Аллоҳ таоло саҷда кунед ва [танҳо] Ӯро бипарастед