மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் ஸூரா அல்முதப்பிபீன் - தாஜிக் மொழிபெயர்ப்பு - ஆரிபீ - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

Сураи Мутаффифин (Камкунандагон)

வசனம்: 1

وَيۡلٞ لِّلۡمُطَفِّفِينَ

Вой бар камфурӯшон!

வசனம்: 2

ٱلَّذِينَ إِذَا ٱكۡتَالُواْ عَلَى ٱلنَّاسِ يَسۡتَوۡفُونَ

Касоне, ки чун [барои худ] аз мардум паймона мекунанд, ҳаққи худро комил мегиранд

வசனம்: 3

وَإِذَا كَالُوهُمۡ أَو وَّزَنُوهُمۡ يُخۡسِرُونَ

Ва ҳангоме ки [мехоҳанд] барои онон паймона ё вазн кунанд, кам мегузоранд

வசனம்: 4

أَلَا يَظُنُّ أُوْلَٰٓئِكَ أَنَّهُم مَّبۡعُوثُونَ

Оё онҳо гумон намекунанд, ки [қиёмат фаро мерасад ва аз қабрҳо] барангехта мешаванд

வசனம்: 5

لِيَوۡمٍ عَظِيمٖ

Дар рӯзе бузург?

வசனம்: 6

يَوۡمَ يَقُومُ ٱلنَّاسُ لِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

[Ҳамон] Рӯзе, ки мардум дар пешгоҳи Парвардигори ҷаҳониён меистанд

வசனம்: 7

كَلَّآ إِنَّ كِتَٰبَ ٱلۡفُجَّارِ لَفِي سِجِّينٖ

Ҳаргиз чунин нест [ки кофирон пиндоштаанд]! Ба ростӣ, ки номаи [аъмоли] бадкорон дар сиҷҷин аст

வசனம்: 8

وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا سِجِّينٞ

Ва ту чи донӣ, ки сиҷҷин чист?

வசனம்: 9

كِتَٰبٞ مَّرۡقُومٞ

Китобест, ки [аъмоли бадкорон дар он] навишта шудааст

வசனம்: 10

وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

Дар он рӯз вой бар такзибкунандагон!

வசனம்: 11

ٱلَّذِينَ يُكَذِّبُونَ بِيَوۡمِ ٱلدِّينِ

Онон, ки рӯзи ҷазоро [инкор ва] такзиб мекунанд

வசனம்: 12

وَمَا يُكَذِّبُ بِهِۦٓ إِلَّا كُلُّ مُعۡتَدٍ أَثِيمٍ

Ва ҷуз ситамкорони гунаҳкор [касе] он [рӯз]-ро такзиб намекунад

வசனம்: 13

إِذَا تُتۡلَىٰ عَلَيۡهِ ءَايَٰتُنَا قَالَ أَسَٰطِيرُ ٱلۡأَوَّلِينَ

Ҳангоме ки оёти Мо бар ӯ тиловат шавад, гӯяд: «[Ин] Афсонаҳои гузаштагон аст»

வசனம்: 14

كَلَّاۖ بَلۡۜ رَانَ عَلَىٰ قُلُوبِهِم مَّا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ

Ҳаргиз чунин нест [ки онҳо гумон мекунанд]; балки [ба сабаби] он чӣ кардаанд, бар дилҳояшон зангор бастааст

வசனம்: 15

كَلَّآ إِنَّهُمۡ عَن رَّبِّهِمۡ يَوۡمَئِذٖ لَّمَحۡجُوبُونَ

Ҳаргиз чунин нест [ки онҳо мепиндоранд]. Бе гумон, онон дар он рӯз аз [дидори] Парвардигорашон маҳруманд

வசனம்: 16

ثُمَّ إِنَّهُمۡ لَصَالُواْ ٱلۡجَحِيمِ

Ва [баъд аз ҳисоб] мусалламан вориди дузах мешаванд

வசனம்: 17

ثُمَّ يُقَالُ هَٰذَا ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ

Онгоҳ ба эшон гуфта мешавад: «Ин [оташ] ҳамон чизест, ки онро такзиб мекардед»

வசனம்: 18

كَلَّآ إِنَّ كِتَٰبَ ٱلۡأَبۡرَارِ لَفِي عِلِّيِّينَ

Ҳаргиз чунин нест [ки онҳо мепиндоранд]; бе гумон, номаи [аъмоли] накукорон дар «илиййин» аст

வசனம்: 19

وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا عِلِّيُّونَ

Ва ту чи донӣ, ки «илиййин» чист?

வசனம்: 20

كِتَٰبٞ مَّرۡقُومٞ

Китобест, ки [аъмоли бадкорон дар он] навишта шудааст

வசனம்: 21

يَشۡهَدُهُ ٱلۡمُقَرَّبُونَ

Ки муқаррабони [даргоҳи илоҳӣ] бар он ҳозир шаванд [ва гувоҳӣ диҳанд]

வசனம்: 22

إِنَّ ٱلۡأَبۡرَارَ لَفِي نَعِيمٍ

Ҳамоно накукорон дар неъмат [-ҳои биҳишт] ҳастанд

வசனம்: 23

عَلَى ٱلۡأَرَآئِكِ يَنظُرُونَ

Бар тахтҳо [такя зада ва] менигаранд

வசனம்: 24

تَعۡرِفُ فِي وُجُوهِهِمۡ نَضۡرَةَ ٱلنَّعِيمِ

Хуррамӣ ва нишоти неъматро дар чеҳраҳояшон [мебинӣ ва] мешиносӣ

வசனம்: 25

يُسۡقَوۡنَ مِن رَّحِيقٖ مَّخۡتُومٍ

Онҳо аз шароби ноби муҳршуда [нӯшонида ва] сероб мешаванд

வசனம்: 26

خِتَٰمُهُۥ مِسۡكٞۚ وَفِي ذَٰلِكَ فَلۡيَتَنَافَسِ ٱلۡمُتَنَٰفِسُونَ

Муҳре, ки бар он ниҳодашуда аз мушк аст ва дар ин [шароб ва дигар неъматҳои биҳиштӣ] муштоқон [-и раҳмат] бояд бар якдигар пешӣ гиранд

வசனம்: 27

وَمِزَاجُهُۥ مِن تَسۡنِيمٍ

Ва омезааш аз тасним аст

வசனம்: 28

عَيۡنٗا يَشۡرَبُ بِهَا ٱلۡمُقَرَّبُونَ

[Ҳамон] чашмае, ки муқаррабон [-и даргоҳи илоҳӣ] аз он менӯшанд

வசனம்: 29

إِنَّ ٱلَّذِينَ أَجۡرَمُواْ كَانُواْ مِنَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ يَضۡحَكُونَ

Ҳамоно касоне, ки ҷурму гуноҳ карданд, пайваста [дар дунё] бар касоне, ки имон оварда буданд, механдиданд

வசனம்: 30

وَإِذَا مَرُّواْ بِهِمۡ يَتَغَامَزُونَ

Ва ҳар гоҳ [муъминон] аз канорашон мегузаштанд, бо чашму абрӯ ба ҳам ишора мекарданд [ва ононро ба сухрия мегирифтанд]

வசனம்: 31

وَإِذَا ٱنقَلَبُوٓاْ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِمُ ٱنقَلَبُواْ فَكِهِينَ

Ва чун ба сӯйи хонаводаи худ бозмегаштанд, [ба хотири тамасхури муъминон] шодмону хандон буданд

வசனம்: 32

وَإِذَا رَأَوۡهُمۡ قَالُوٓاْ إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ لَضَآلُّونَ

Ва ҳангоме ки муъминонро медиданд, мегуфтанд: «Бе гумон, инон гумроҳонанд»

வசனம்: 33

وَمَآ أُرۡسِلُواْ عَلَيۡهِمۡ حَٰفِظِينَ

Дар ҳоле ки онон барои муроқибат [ва нигаҳбонӣ] бар муъминон фиристода нашуда буданд

வசனம்: 34

فَٱلۡيَوۡمَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مِنَ ٱلۡكُفَّارِ يَضۡحَكُونَ

Вале имрӯз касоне, ки имон овардаанд, ба кофирон механданд

வசனம்: 35

عَلَى ٱلۡأَرَآئِكِ يَنظُرُونَ

Бар тахтҳо [-и ороста нишаста ва ба неъматҳои илоҳӣ] менигаранд

வசனம்: 36

هَلۡ ثُوِّبَ ٱلۡكُفَّارُ مَا كَانُواْ يَفۡعَلُونَ

Оё кофирон [бо чашидани азоб] ҷазои он чиро, ки мекарданд, дарёфт намудаанд?