மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 149 அத்தியாயம் அந்நிஸா - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான தெலுங்கு மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 149

اِنْ تُبْدُوْا خَیْرًا اَوْ تُخْفُوْهُ اَوْ تَعْفُوْا عَنْ سُوْٓءٍ فَاِنَّ اللّٰهَ كَانَ عَفُوًّا قَدِیْرًا ۟

ఒక వేళ మీరు ఏదైన మంచి మాటను లేదా మంచి కార్యమును వ్యక్తపరచినా లేదా దాన్ని గోప్యంగా ఉంచినా లేదా మీకు చెడు చేసిన వారిని మన్నించిన నిశ్చయంగా అల్లాహ్ మన్నించేవాడును సర్వ సమర్ధుడును. మన్నించటం మీ గుణము కావలెను. బహుశా అల్లాహ్ మిమ్మల్ని మన్నించివేస్తాడు.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• يجوز للمظلوم أن يتحدث عن ظلمه وظالمه لمن يُرْجى منه أن يأخذ له حقه، وإن قال ما لا يسر الظالم.

పీడితుడు తనకు జరిగిన అన్యాయమును గురించి మరియు తనపై హింసకు పాల్పడిన వాడి గురించి తన హక్కును ఇప్పిస్తాడని నమ్మకం ఉన్న వ్యక్తి వద్ద మాట్లాడటం సమ్మతమే ఒక వేళ అతను హింసించిన వాడికి సంతోషమును కలిగించని మాట మాట్లాడినా సరే.

• حض المظلوم على العفو - حتى وإن قدر - كما يعفو الرب - سبحانه - مع قدرته على عقاب عباده.

మన్నించటం పై పీడితుడిని ప్రోత్సహించటం చివరికి ఒక వేళ అతను (శిక్షంచే) సామర్ధ్యం ఉన్నా కూడా ఎలాగైతే పరిశుద్ధుడైన ప్రభువు తన దాసులకు శిక్షించే సామర్ధ్యం ఉండి కూడా మన్నించి వేస్తాడు.

• لا يجوز التفريق بين الرسل بالإيمان ببعضهم دون بعض، بل يجب الإيمان بهم جميعًا.

విశ్వాసం విషయంలో ప్రవక్తల మధ్య కొందరిని వదిలి కొందరిపై విశ్వాసము చూపి భేదభావము చూపటం సమ్మతం కాదు. కాని వారందరిపై విశ్వాసమును చూపటం తప్పనిసరి.