மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 17 அத்தியாயம் ஸூரா புஸ்ஸிலத் - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 17

وَأَمَّا ثَمُودُ فَهَدَيۡنَٰهُمۡ فَٱسۡتَحَبُّواْ ٱلۡعَمَىٰ عَلَى ٱلۡهُدَىٰ فَأَخَذَتۡهُمۡ صَٰعِقَةُ ٱلۡعَذَابِ ٱلۡهُونِ بِمَا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ

Солиҳнинг қавми Самудга келсак, уларга ҳидоят берган эдик. Ўзлари ҳидоятдан кўра кўрликни танладилар. Бас, уларни қилган қилмишлари, куфру исёнлари туфайли хор қилгувчи азоб яшини урди.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• الإعراض عن الحق سبب المهالك في الدنيا والآخرة.

Ҳақдан юз ўгириш дунёда ҳам, охиратда ҳам ҳалокатга олиб боради.

• التكبر والاغترار بالقوة مانعان من الإذعان للحق.

Такаббурлик ва ўз кучига керилиш ҳаққа бўйсунишдан тўсадиган ғовдир.

• الكفار يُجْمَع لهم بين عذاب الدنيا وعذاب الآخرة.

Кофирлар бу дунёда ҳам, охиратда ҳам азобга йўлиқадилар.

• شهادة الجوارح يوم القيامة على أصحابها.

Қиёмат куни инсон аъзолари ўзига қарши гувоҳлик берадилар.