భావార్ధాల అనువాదం సూరహ్ అల్-వాఖియహ్ - డారి అనువాదం - మొహమ్మద్ అన్వర్ బదఖ్షాని - పేజీ నెంబరు 536 - పవిత్ర ఖుర్ఆన్ యొక్క ఎన్సైక్లోపీడియా

వచనం: 51

ثُمَّ إِنَّكُمۡ أَيُّهَا ٱلضَّآلُّونَ ٱلۡمُكَذِّبُونَ

باز شما ای گمراهان تکذیب کنندۀ (توحید و قیامت).

వచనం: 52

لَأٓكِلُونَ مِن شَجَرٖ مِّن زَقُّومٖ

حتما از درختی که زقوم است، خواهید خورد.

వచనం: 53

فَمَالِـُٔونَ مِنۡهَا ٱلۡبُطُونَ

پس شکم‌ها را از آن پر خواهید کرد.

వచనం: 54

فَشَٰرِبُونَ عَلَيۡهِ مِنَ ٱلۡحَمِيمِ

باز بالای آن از آب جوش مینوشید.

వచనం: 55

فَشَٰرِبُونَ شُرۡبَ ٱلۡهِيمِ

و مانند شتران تشنه می‌نوشید.

వచనం: 56

هَٰذَا نُزُلُهُمۡ يَوۡمَ ٱلدِّينِ

این است پذیرایی از آنان در روز قیامت.

వచనం: 57

نَحۡنُ خَلَقۡنَٰكُمۡ فَلَوۡلَا تُصَدِّقُونَ

ما شما را آفریده‌ایم پس چرا تصدیق نمی‌کنید؟

వచనం: 58

أَفَرَءَيۡتُم مَّا تُمۡنُونَ

آیا دربارۀ نطفه‌ای که در (رحم زنان) می‌ریزید، دقت کرده‌اید؟

వచనం: 59

ءَأَنتُمۡ تَخۡلُقُونَهُۥٓ أَمۡ نَحۡنُ ٱلۡخَٰلِقُونَ

آیا شما آن را (بصورت انسان) می‌آفرینید یا ما آفریدگاریم؟

వచనం: 60

نَحۡنُ قَدَّرۡنَا بَيۡنَكُمُ ٱلۡمَوۡتَ وَمَا نَحۡنُ بِمَسۡبُوقِينَ

ما در میان شما مرگ را مقدر کرده‌ایم و هرگز عاجز و ناتوان نیستیم و کسی بر ما پیشی نمی‌گیرد.

వచనం: 61

عَلَىٰٓ أَن نُّبَدِّلَ أَمۡثَٰلَكُمۡ وَنُنشِئَكُمۡ فِي مَا لَا تَعۡلَمُونَ

از اینکه مانند شما را جاگزین کنیم و شما را در جهانی که نمی‌دانید دوباره آفرینش تازه‌ای ببخشیم.

వచనం: 62

وَلَقَدۡ عَلِمۡتُمُ ٱلنَّشۡأَةَ ٱلۡأُولَىٰ فَلَوۡلَا تَذَكَّرُونَ

و البته شما آفریدن بار اول را دانسته‌اید، پس چرا متذکر نمی‌شوید؟

వచనం: 63

أَفَرَءَيۡتُم مَّا تَحۡرُثُونَ

آیا آنچه را کشت می‌کنید، دیده‌اید؟

వచనం: 64

ءَأَنتُمۡ تَزۡرَعُونَهُۥٓ أَمۡ نَحۡنُ ٱلزَّٰرِعُونَ

آیا شما آن را می‌رویانید یا ما می‌رویانیم؟

వచనం: 65

لَوۡ نَشَآءُ لَجَعَلۡنَٰهُ حُطَٰمٗا فَظَلۡتُمۡ تَفَكَّهُونَ

اگر بخواهیم آن را گیاهی خشک و خاشاک می‌گردانیم پس تعجب خواهید کرد.

వచనం: 66

إِنَّا لَمُغۡرَمُونَ

(و می‌گوئید که) البته ما خسارمند شدیم.

వచనం: 67

بَلۡ نَحۡنُ مَحۡرُومُونَ

بلکه ما محروم و بدبختیم.

వచనం: 68

أَفَرَءَيۡتُمُ ٱلۡمَآءَ ٱلَّذِي تَشۡرَبُونَ

آیا آبی را که می‌نوشید دیده‌اید؟

వచనం: 69

ءَأَنتُمۡ أَنزَلۡتُمُوهُ مِنَ ٱلۡمُزۡنِ أَمۡ نَحۡنُ ٱلۡمُنزِلُونَ

آیا شما آن را از ابر پایین آورده‌اید یا ما آن را فرود می‌آوریم؟

వచనం: 70

لَوۡ نَشَآءُ جَعَلۡنَٰهُ أُجَاجٗا فَلَوۡلَا تَشۡكُرُونَ

اگر بخواهیم آن را شور و تلخ می‌گردانیم پس چرا شكر نمی‌گزارید؟

వచనం: 71

أَفَرَءَيۡتُمُ ٱلنَّارَ ٱلَّتِي تُورُونَ

آیا آتشی را که می‌افروزید، دیده‌اید؟

వచనం: 72

ءَأَنتُمۡ أَنشَأۡتُمۡ شَجَرَتَهَآ أَمۡ نَحۡنُ ٱلۡمُنشِـُٔونَ

آیا شما درخت آن را آفریده‌اید یا ما آفریننده‌ایم؟

వచనం: 73

نَحۡنُ جَعَلۡنَٰهَا تَذۡكِرَةٗ وَمَتَٰعٗا لِّلۡمُقۡوِينَ

(بلکه) ما آن را وسيلۀ تذكر (آتش آخرت) و منفعتی برای مسافران قرار داده‌ایم.

వచనం: 74

فَسَبِّحۡ بِٱسۡمِ رَبِّكَ ٱلۡعَظِيمِ

پس نام پروردگار بزرگت را به پاکی یاد کن.

వచనం: 75

۞ فَلَآ أُقۡسِمُ بِمَوَٰقِعِ ٱلنُّجُومِ

پس قسم به جایگاه ستارگان.

వచనం: 76

وَإِنَّهُۥ لَقَسَمٞ لَّوۡ تَعۡلَمُونَ عَظِيمٌ

و البته اگر بدانید آن قسمی است، بزرگ.